Arkadaşı olmayanlar buraya.

Sevgilimden-kocamdan başka arkadaşım yok diyenleri var yaaa, yolasım var! Kız bende o da yok 33 yaşındayım, herkesin gıpta ettiği bir kariyerim var ama ne arkadaşım ne sevgilim ne kocam var Ben napim şimdi? Var mı Adana'dan aynı dertten muzdarip?
 

Hahaha kıyamam ya :90: Üzme kendini eş de bulunur dostta.
 
Dünyada arkadaşı olmayan ve bundan şikayet eden bi ben varım sanıp bi eziklik hissediyordum. Yalnız olmadığımı bilmek bile ezikliğimi azcık aldı sanki
 
ben de yanlızım benimde arkadaş çevrem çoktu hemde dost iyi dostlar dı ama evlenince o dostluklar kalmıyo neden bilmem bilen varmı acaba neden böyle oluyor
 
Çünkü muhabbet konuları değişiyor... Evlenince daha olgun hissediyorsun. Bunun için olabilir yada bundan değildir bilemicem Bende evlendikten sonra yalnız kaldım birtek eşimle arkadaşlık yapıyorum. Çevremde benim kafa dengim biri yok, olsada ben çabuk kaynaşan biri değilim.
 
0534 .!.:
ben de yanlızım benimde arkadaş çevrem çoktu hemde dost iyi dostlar dı ama evlenince o dostluklar kalmıyo neden bilmem bilen varmı acaba neden böyle oluyor
Genişletmek için tıkla...

Koca bulunca biz bekar kızları unutuyorsunuz da ondan ne koca meraklısı bu kadılar yaaa, bizim suçumuz günahımız ne, neden terk ediyosunuz biz zavallı bekarları
 
sude_naz20 .!.:
ankaraya taşınalı 4 ay oldu ve hiç komşum arkadaşım yok beni de alın aranıza çok yalnızım ...
Genişletmek için tıkla...

Slm arkadaşım bende ankaradanım. 3 ay oluyo evleneli bende kalabalıklar içinde yalnız olanlardanım. beni anlayacak konuşup iki dert anlatacağım kimsem yok. Yalnızlık hem güzel hemde derin bir boşluk...
 
ebrushko .!.:
Koca bulunca biz bekar kızları unutuyorsunuz da ondan ne koca meraklısı bu kadılar yaaa, bizim suçumuz günahımız ne, neden terk ediyosunuz biz zavallı bekarları
Genişletmek için tıkla...

ooy ben tam tersinden şikayetçiyim
2 tane arkadaşım dediğim insan evleniyorum diye benimle konuşmadılar
ne nikahıma ne de düğünüme geldiler o kadar yani
şimdi ikiside görüşmek için fırsat arıyor ama ne fayda gönlümden gözümden bu kadar düştükten sonra hiç mi hiç olmasınlar daha iyi

bilmiyorum böyle arkadaşlarım olmasındansa yalnız daha iyiyim
dertleşmem paylaşmam ama en azından değer verdim diye de üzülmem
 
2-3 tane bunlar adam gibi dost bunlar beni asla bırakmaz dediğim arkadaşlarım vardı... biri üniversiteye gidince ordaki yaşam cazip geldi sattı bıraktı gitti... diğeri eski sevgilimle aramı yapmaya çalıştı yeni erkek arkadaşım varken ve onunla şu anda nişanlıyız böyle olduğunu bildiği halde.. ben tabi karşı çıkınca benimle konuşmayı kesti.. diğeri de çocukluktan beri arkadaşımdı... bi anda koptu benden... iftira attı bana onunla alakalı önemli bi sırrını konu komşuya söylediğimi ima etti...
eehhh kızlar.. bakın bugün doğum günüm..ve yanımda nişamlım haricinde kimse yok..kimsede kutlamadı doğum günümü ve bikaç üniversiteden arkadaşlarım kutladı... çok üzüldüm.. üzülmeye de devam ediyorum..ama napalım.. kader.. bende kendimi bu sitede buldum birden.herkes arkadaşım gibi.sosyal olduğumu hissettim.sizlerle konuşabildiğimi içimi dökebildiğimi yaşadıklarımı anlatıp paylaşıyorum.bu beni inanılmaz mutlu ediyo şu sıralar.. iyi ki varsın kk
 
ebrushko .!.:
Koca bulunca biz bekar kızları unutuyorsunuz da ondan ne koca meraklısı bu kadılar yaaa, bizim suçumuz günahımız ne, neden terk ediyosunuz biz zavallı bekarları
Genişletmek için tıkla...

yok güzelim ya sizi tabiki unutmuyoruz hep aklımızdasınız hiç olmadığınız kadar düşünüyoruz insan evlenince değişiyor nedendir bilmem ki en çok ben buna karşıydım arkadaş çevremde anlayamadığım bir şekilde bende değiştim inşallah sen değişmezsin diyorum evlenince
 
benim de arkadaşım yok malesef şöyle canı gönülden dostum diyebileceğim....kimseye güvenemiyorum 1 sene önce yaşadığım ağır bir tramvadan dolayı...bzaen iyi oluyor diyorum ama bazen o kadar doluyorum ki konuşacak dertleşecek Allah rızası için dostum olacak birisi olsa diyorum..insanlara derdinizi anlatsanız ne zaman olmadık yerde yüzünüze vurup koz olarak kullanacağı belli değil ondan da güvenemeiyorsunuz..bir tane dostum diye çok benimsediğim bir arkadaşım var memleketten geldi 3 sene yakınımda durdu.çok sevindim buraya taşındığına..ama memlekete tayinini aldırıp gittiğinde bir şeyini gördüm çok ağrıma gitti bi süre hiç aramadım...hala içimdedir bir parça...bankalara girmek için çok uğraştım "sen bankadasın bi sınav bi alım olursa tarihini bana haber edermisin dedim" bilerek çalıştığı bankanın sınavını bana hiç haber etmedi..duydum başka arkadaştan sınavı ...ama sesimi hiç çıkarmadım bakalım "dostum"dediğim insan ban haber edecek mi diye...tabi etmedi.başvuru tarihinden sonra arıyor "sınava başvuru yaptın dimi?" hiç demedim "hani söyleyecektin bana ? evet dedim ama uzun süre aramadım..annem "o kız iyi ama onda sinsilik sezdim o senin bankalara girmeni ileri gitmeni istemiyor bankaya girmeye kendi torpil bulduğunu söylemiş tanıdığını senin için devreye sokmaz" demişti dediği de çıktı.ben tanıdık bul demedim sınav tarihlerini duyar mutlaka onu haber etse yeter dedim kız onu bile söylemedi.
ben arkadaşlarım dostum için herşeyi yapan bir insanım yardıma ihtiyacı varsa kendimi düşünmeden koşarım..arar hal hatır sorarım kontörümün paramın elverdiği sürece..ama niyeyse bulamıyorum benim gibi bana dostluk yapacak bir insanı Allah a dua ediyorum Allah ım bana hayırlı dostlar ver kızıma da hayırlı arkadaşlar ver diye..çünkü yavrumun da arkadaşı yok hiç mahallede yaşıtı yok çocuklar hep büyük..kendi kenndine oyuncaklarını konuşturuyor evcilik oynayıp onlarla konuşuyor sesini inceltip içim acıyor o haline...herzaman da çıkıp gezmek olmuyor...ama gezince çok mutlu oluyor...geçen parkta ağladı "benimle kimse arkadaş olmuyor "diye parkta 2/3 tane gruplaşıp elele tutuşan çocukları görmüş bunun elinden tutmamışlar ağladı içlenerek..kalktım aralarına kattım sen katılmıyorsun ki aralarına diye..ah yavrum hadi ben net kitap vs oyalanıyorum iş güçle..ama kızım hakkaten yalnızlık çekiyor..
 

yaşadığınıza benzer benimde başıma geldi dostum dediğim insan haber verecekti ama vermese daha iyiydi sınav kaldırılmış dedi ama sonadan öğrendimki o girmiş kazanmış uzun süre konuşmadık sormadımda suçunu bildiği için dile getirmedi oda aradan zaman geçti karşılaştık artık tamamen yabancıydık dedim içimde tutamadım artık sayende ben giremedim dedim oda ne kadar az kişi girerse avantajımdı bende onu kullandım açsaydın gözünü kendin araştırsaydın girseydin dedi..benim arkadaşım çok ama görüştüğüm.dertleştiğim dostum sadece eşim ve ablam başka kimse yok..
 

ne kadar çok aynı konulardan muzdaribiz..çok kötü.. insanların iyi niyetimizi kullanması.. artık herkese acabayla yaklaşır olduk yada içlerimize kapandık.
kızın içinde endişelenme hiç.daha küçük anladığım kadarıyla.okul zamanında falan mutlaka bulur arkadaş..
 

dün daha da endişelendim eşim yok canım daha neler dedi..nete okuduğum "bir şizofrenin günlüğünden "adlı bir yazı vardı kendi kendine konuşmalarını konu ediyor..o an telaş sardı beni acaba kızımda belirtisi mi var diye; "eyvah kızım oyuncaklarıyla konuşuyor daha doğrusu onları konuşturuyor sesini inceltip ya da kalınlaştırarak kukla gibi yani..." sonra kendime;" yapma oyun amaçlı yapıyor sadece normalde öyle huyu yok" diyorum..yersiz endişeleniyorum değil mi çünkü sadece oyuncaklarını dizip evci,lik oynarken konuşur kendince başka zaman yok öyle bir huyu çok şükür..
 
Son düzenleme:

Zaten en çok da beklemediğim, özgürlüğüne düşkün arkadaş ve akrabalar evlenince değişip de hayal kırıklığına uğrattılar beni. Her boş zamanında kaynanaya ya da anneye mi gider bi insan ya Binde bir görüşebiliyorsun onda da eğer evden başka bir yerde görüşmüşsen her cümlen arkadaşının kocasından gelen "eee ne zaman eve gideceksin" telefonları ile bölünüyor
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…