Arkadaşı olmayanlar buraya.

Vlla benim de evlenmeden önce arkadaşlarım vardı. mesafe yüzünden evlenince görüşemez olduk koptuk. oturduğum yerde komşular çok tuhaf ya durmadan görüşmek istiyorlar, ya da neredeyse hiç yüz vermiyor , merhaba bile demiyorlar.ortasını bulamadım. evli olup da çift olarak görüşelim diye yeni insanlarla tanıştım ya kocası tuhaf ya da karısı...
yani anlayacağınız ne eşim ne de be şöyle kendimize göre bir arkaadaş bulamadık.
 

aynen.........................
 
aynı durumdayım.. eşimden başka kimsem yok gurbete geldik komşular desen öle ya aşırı gelip gitmek istiolar ya hiç..ilerde face te ekleşelim kızlar ne dersiniz?
 

burası da iyi dotlarla dolu
 
benim de arkadaş çevrem azaldı. hatta bir tane arkadaşım kaldı desem yeridir. o da başka şehirde:)

yaşıtım olanlar evlendi çoluk çocuğa karıştı, dünyaları değişti. aramadı sormadılar, görüşemedik. çalıştığım yerde bir ben bir de bir erkek öğretmen var aramızın da iyi olduğu söylenemez. bir tek sevgilimle gün içinde konuşuyoruz. sinemaya gitmek için sevgilimin ziyarete gelmesini bekliyorum mesela
 
aslında benimde yok ve sebebi bencil olmakta ısrar etmeleri beni asla tanıyamamış olmaları ve benim istediğim birşeyi yapmamak için düz yolda kırk takla atmaları...
:2:
 
kızlar benimde pek arkadaşım yok sebebi konuşmayı pek sevmem.. genelde bi ortamda dinlemeyi daha çok severim napıcam bilemiyorum utangaçlıktan değil konuşacak bişey bulamıyorum yada yorum yapmak istemiyorum.. dinlemek daha hoş ama o zamanda arkadaş bulamıyorum silik bi insanım
 
benim de yok 5-6 yildir arkadasim.. universiteden sonra herkes ayri bir yere gitti ben de yurtdisina yerlestim tamamen koptuk, yeni arkadas da edinmek zor belli yastan sonra sanirim. eskiden uzuluyordum ama sonra alistim hatta su an halimden memnunum. var tabi birkac tanidik vs ama zevklerimiz kesinlikle uyusmuyor ben de sirf arkadasim olsun diye milletin zevkine gore ayak uyduracak degilim bir iki cagirdilar hayir dedim sonra tabi zamanla kesildi davetler, simdi evimde yagli boya yapiyorum, gitar caliyorum, spor salonuna yazildik esimle beraber, geceleri de dvd izliyoruz.. doldurdum yani isten kalan tum bos zamanimi - kimseye de ihtiyacim yok
 
Merhaba arkadaşlar.18 yaşındayım,Ankarada'da yaşıyorum.Çok arkadaşım var ama dostum diyebiliceğim kimse yok.Bugüne kadar dostlarım oldu elbet ama belki de insanlara çok çabuk güvendiğim için çok yanıldım çok üzüldüm.Çok zor insanın içi sıkıldığında konuşabiliceği,dertlerini paylaşabiliceği bir dostunun olmaması...Şuan en iyi arkadaşım sevgilim..Belki burdan da güzel bi dostluk kurabilirim :)
 
merhaba eşimin tayini sebebiyle kıbrısa geldim, 24 yasındayım burda sanki bana ceza gibi otudugum lojmanda saçma sapan insanlar var kafama göre değiller, hepsinin ya yaşı çok büyük yada kafa dengi değller yeni de evliyim piskolojim bozulmak üzere, Kıbrısta bnim gibi olanlar varsa görüşmek isterim
 
Kızlar herkes benimde benimde arkadaşım yok diyip yazıp gidiyor. Madem öyle herkes şehrine göre arkadaş grubu oluştursunlar hatta buluşsunlar ortak noktada. Nasıl çocuk oyun grubu yapılıyorsa arkadaş grubuda yapılsın. Ortak bir AVM de buluşulsun. Çünkü bu devirde kimse kimseye güvenmiyor. Güzel olmaz mı?
 

benimde psikoljim bozuldu.bozulmak üzere de değil direkt bozuldu.üstelik hayatımda o kadar sıkıntım varki hangisiyle mücadele edeceğimi şaşırmış durumdayım.benimde hiç kafa dengi birileri yok etrafımda.neden herkes buluyo nasıl buluyo anlayamadım.sanırım biz olgun insanlar tek başımıza kalmaya mahkumuz.insanlar çok tuhaf kimisi çok iyi dengesiz kimisi kötü ama dengesiz davranmıyo kimisi çocuk gibi.anlam veremedim.ama bildiğim bişey varr artıkk yaşamk istemiyorum gaydiribubakcemile8
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…