loveables haklısın fakat 2tane kursa gidiyorum belediyenin açtığı oradakilerin yaş ortalaması yüksek diğer kurslar içinse araştırma yapmıştım fakat maddi imkanlarım o kursların parasını ödemeye yetmiyor şuan( oldukça pahalı.
lojmanlarda oturuyorum 3.5 yıl oldu.geçen yıla kadar komşularımla ilişkilerimiz çok iiydi.herkes birbirini arar sorar,akşam kimin eşi yoksa orda toplanırdık sohbet ederdik,bol kahkahalı geçerdi.herkes birbirine bişeyler getirir götürürdü.şuan ise kimseden ses seda yok.ben arıyorum tek tek çağırıyorum gel kahve içelim,gel oturalım diyorum onlar ay şimdi çocuğu uyutuyordum,diğerini arıyorum ay işim var.ben elimden geleni yaptım ve artık pes ediyorum hep ben mi arıycam yada kapısını tıklatıp halini hatırını sorucam.kızım 1 yaşına girecek eşim bazen nöbetci kalıyo kimse sormuyo bana bişeye ihtiyacın var mı?yazıklar olsun ya bu insanları anlamıyorum.herkes çıkarcı.bayramda apartmanı dolaştık sadece 1 kişi dönüş yaptı.insan bi utanır iadeyi ziyaret diye bişey var.doğum yaptığımda gelenlere tek tek gittim.er yada geç bu görevimi yerine getirdim.sevmesen bile bu yapılmalı.bende kurslara gittim ordan da bi kaç arkim oldu.ama her zaman görüşemiyoruz ki.zor bu işler yada şans bilemiyorum.çok ii arkadaşlarım oldu ama onların da tayini çıktı.kendimi yalnız hissediyorum.allahtan kızım var.allah herkese nasip etsin inş.annem derdi hep o senin hem arkadaşın hem yoldaşın herşeyin olucak diye.doğruymuş ama insan yaşamadan bilemiyor gerçekten keşke daha önceden yapsaydım çok pişmanım.hemen 2.bebeğimi yapmak istiyorum.allah nasip ederse.işte böyle arkadaşlar içimi döktüm oh berahatladım.umarım bundan sonra burada güzel dostluklar doğar.
kızlar benim sorunumda iş arkadaşımla ama işle alakalı bişey değil...
benim evim işyerime ço k yakın ..bu arada evliyim çocuğum yok..öğlenleri yemeğe eve geliyorum..
arkadaşımın evi uzak ilk başlarda eve çağırmaya başladım sonra ben çağırmadığım
halde işyerinden çıktığımız anda arkadaş bnm eve doğru yöneliyor..(4-5 aydır bu durum devam ediyor)
ben bazen evde de yemek de yok falan diyorum ama kız hiiiçççç tınlamıyor sanki yemekhaneye gidiyor....
yemek içmek sorun değil ama kız beni hizmetçi gibi kullanıyor...
eve gideriz o lavobaya falan girer ben o sırada yemeği hazırlarım gelir oturur..
kalkar gider sonra hazırlanır.. hiç bakmaz bu sofra bulaşık ne olacak demez.
geçen de çıldırdım artık..
dışarıdan bişeyler alalım yiyelim dedim..
benim cebimde ne para ne de yemek fişi var dedi..
kız bana dayamış sırtını
kızlar maddi yönden değil ama manevi yönden yıprandım ya..
arkadaş olur böle şeyler diorum ama pes yani artık
ne dersiniz bu duruma???
benim de yok arkadaşım 32 yaşına 1 tatlı çocuk annesiyim,izmirdeyim..
ayne benimde 20 senelik arkadaşım sırtımdan vurdu( herşeyimi onla paylaştım hep onun yüüznden çok arkadaşımla aram açıldı değmezmiş diyorum (
merhabalaar..
arkadas hatta dostsuzluktan yakınan benim gibi kızçeler burayaa :)
neden bilemiorum hiç arkadaslık ilişkimi yürütemiorum kimseyle..bir ters yönünü görünce bitiyor.. ama nişanlım dısında hiç arkadasım yok :)
buradan arkadas edinmek kalıcı dost isteyenler tanısıp ark olsunlar opuyorumnanaktan
kimse yanlız kalmasın.
a.s.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?