Arkadaşı olmayanlar buraya.

Kimseye güvenemiyorum,moralim özel nedenlerden dolayı bozuk olduğunda bunları gönül rahatlığıyla anlatabilceğim bir arkadaşım yok.Eskiden 1 tane vardı ama onu artık kendime yakın görmüyorum. .
Ama Allah'a şükürler olsun ki Abla'm var,ve ona herşeyimi anlatabiliyorum.O da bana :) Gönül fazla değil 1 kişi daha olsun isterdi ama ablamda yetiyor bana :)
 
Benimde bi tek kuzenlerim var halamın kızları amerikada 2 yılda 1 aylığına geliyorlar.anlıycanız 2 yılda 2 hafta anca görüşüryoruz.birde teyze kızım var onla daha samimiyizdir.ama oda ablasıyla nevşehirde yaşıyor.uzun zamandır gelmiyor.hayatımda kimsem yok arkadaş olarak.hani şöyle yapsak türk kahvelerimizi dertleşsek,gülsek,ağlasak,dedikodu etsek;((( çevremde okadar çok arkadaşım vardıki hepsini sildim.3 yıllık dostumu silerken gözyaşı döktüm sadece çünkü 3 yıl boyunca gün aşırı beraber yatıp uyurduk ben onlarda o bizde 3. kız evlat olmuştu.düşünün babası eve gelipte bana eve neler alıncak sorardı.kız kardeşi ablasıyla değil benle daha iyi anlaşırdı.ama noldu 5 yıllık ilişkisini bitirdi.annesi babası boşanınca izmire gitti annesiyle tatillerde ordan birini bulmuş bi yandanda burdakiyle görüşüyormuş.sonrada onu bana nazlı ayarladı demiş.benim oysa ikisindende haberim yok.eski sevgilisi yolumu kesti dayak yicektim nerdeyse konuştuk bi okul bahçesinden ona inanmadım.çünkü dostumun evinden çıkmış evime gidiyordum.gözümün önünde aradı haparlöre verdi sesi konuşturdu.ağlayarak dinledim.o günden sonra ne kadar yalvarsada bir daha affetmedim onu.sonra izmirdekine kaçtı düğününde babası zorla çağırdı.gittim.gelin odasına girdim dedim bizi yanlız bırakın.kocası homurdanarak çıktı.dedim mutlumusun gerçekten???değicek mi bu adam feda ettiklerine?mutluyum dedi ozaman allah mutluluğunu daim etsin dedim.başın sıkışırsa her zman yanındayım dedim.sarıldık hüngür hüngür ağladık sonra tebrik ettim çıktım evime geldim.bir dahada ne aradım ne sordum.son vazifemide yaptım içim rahat.diğer arkadaşlara gelince tek neden kıskançlıktı,sevgilimi aramızdaki ilişkiyi,işte sevgilimin zengin olmasını,benim onlardan güzel olmamı,5 yıllık bir ilişkimolmasını... çekemediler.oysa ben hepsine evimi açtım yedirdim içirdim,her zaman yanlarında oldum,sevgilimi bile çok ihmal ettim sırf arkadaşlarım kırılmasın diye.sonuç;yanlızlık,pişmanlık,hüsran.ondan sonrada kendimi kitaplara verdim sizede tavsiye ederim.kitaplar kıskanmıyor,derdinizi unuttuyor,bıraktığınızda size küsmüyor,kendine bağlıyor,en önemlisi de sizi üzmemekle beraber geliştiriyor.ben artık insanlara güvenimi kaybettim.herkese çok soğuk davranırım.duvarlarımı kat kat ördüm.ama kime sorarsa sorsunlar herkes benimonlara en ufak bir hatam kusurum olmadığını aksine 4 4 lük dostluk yaptığımı,hepsine koştuğumu çok iyi bilirler.sizlerede öneriyorum kitap okuyun boşverin değmez kimse için.en ummadığınız anda sırtınızdan bıçaklamaya dayanamassanız.yanlız,güçlü olun.mutluluğu aileniz en önemlisi eşleriniz ve sevgililerinizle yakalarsınız.
 
merhaba arkadaslar bu konu iyiki açılmış arkadassızlıktan yakınanlardan biride benim.evlendim.ailemden uzak bir şehirdeyim.tek arkadasım suanda sadece eşim.iyiki o var yoksa kafayı sıyıracağım.ben çalışıyorum ama burdaki iş arkadaslarını hiç beğenmiyorum sürekli insanı igneleyici sözleri var bende kendimi onlardan soyutladım yanı iş ortamında meraba meraba okadar.zaten zor arkadaslık kuran birisiylim.bazen ailemi kendi memleketeimdeki arkadaşlarımı öyle özlüyorumki sanki burda yapayalnızmışım gibime geliyor.:96:
 
Ya soruyorum kendime ama cvp bulamıyorum.niye hep hata yapanların çevresi doluda benim ki boş:2:kendime bazı cvplar buluyorum aslında mesela;ben hainliği,iki yüzlülüğü,iftirayı,boş muhabbetleri,nedeni olmayanları... affetmiyorum hepsini siliyorum.ben çokmu temiz insanlar arıyorum???dünya okadarmı kirlendi???
Herkese elimden geldiğince yardım ettim,kendimden çok onların sorunlarıyla ilgilendim,güzin abla lakabıma uymaya çalıştım,kimsenin 3 gün dinlemeye tahammül edemiyceği ablayı tüm hayatını binlerce kez dinlememe rağmen 3 yıl boyunca hiç konuşmadan dinledim.işte benimde sorunum o niye hep ben dinliyorum.beni dinleyenlerde fos çıktı hep yaraladı.gençler için en güzel lise son yılı benim için felaketti işte ozaman yanlızlığı seçtim,tek başıma ,ozamandan beri beni havalı,soğuk,ilgisiz bilirler.ama napıyım buda benim kabuğum artık yaralanmak istemiyorum.kimseye güvenmiyorum artık,çevreme kimseyi yaklaştırmıyorum ve bu durum bazen çok canımı sıksada mutluyum.kimse yoksa dertte yok.tek güzel yanı ne biliyormusunuz???Zamanın sadece size ait olması.değersiz insanlarla geçireceğiniz o zamanı,sevdiklerinizle,çocuklarınızla,ailenizle,kocanızla... geçiriyorsunuz.onlar sizi yaralamıyorlar.kendinize ve sevdiklerinize daha çok zaman ayırıyorsunuz.
 
Merhaba arkadaşlar..Bu konuda sayfalarca yazasım var ama artık yazma gücümü de kaybettim :)
Ben her şeyi karşılık beklemeden yaptım ama bir zamandan sonra insan artık onunla da ilgilenecek bir arkadaş istiyor..Baktım ki herkes hep alma peşinde ben de herkesten uzaklaştım..Şimdi yalnızım..Yaşadığım şartlar ve çevre dolasıyla çok bunalıyorum,bir gün de hadi gidelim dışarıda şöyle bir dolanalım diyebileceğim bırakın dostu (ki artık inancım kalmadı o kavrama) bir arkadaşım bile yok..aten herkesle kolay kolay anlaşamıyorum kimle tanışsam hepsi aynı..Ya dedikodu yaparlar,ya işleri güçleri alışveriştedir..(Ben de alışverişi çok severim ama ye kürküm ye meraklılarından bahsediyorum)Sıradan şeylerle ilgilenir,hiç derine inmezler..Kısacası tanıdığım herkes kafa olarak benden çok uzaktalar.27 yaşındayım ve artık böyle birini bulacağıma asla inanmıyorum..Bir de sanırım o kadar yalnızlığa alıştım ki eskisi gibi bir arkadaşa her şeyimi adayamam diye düşünüyorum..
Etrafıma bakıyorum ve şaşırıyorum...Sahte olanlar,iki yüzlüler,hayatında hiç bir zorluk görmemişken hala pohpohlanmak isteyenlerin çevresi arkadaş dolu..Şu lafı herkes söyler ; ben hep saftım,hep beni kullandılar..Ama çok azı beklediği şeyi karşısındakine vermiştir..Ve ben bunca yıldır düşünmeme rağmen hala neyi veremediğimi bulamadım..Acaba ben bir dostu haketmemek için ne yaptım :26:
 
benimde hiç komşu yok.çok üzülüyorum. 14 aylık bebişim var.onunla vakit geçiriyorum. o bile sıkılıyor. elimden tutup dışkapı ya götürüyor beni.dışarı çıkmak istiyor.yazın problem yok parka falan götürüyordum artık dışarı da çıkamıyoruz. kimsenin kapısını da çalamıyorum.annemlerle aynı semtteyiz onlara gidip geliyoruz.ama komşu şart. şimdi yan dairem boş.inşallah anlaşabileceğim kafa dengi biri gelir de bebişimde bende kurtuluruz bu komşusuzluktan
 
Ya bişeyler yapsak:S ne biliyim ayn ı ilde olanlar yüzyüze görüşme fırsatı ayarlasa.yada ne biliyim msnden falan muhabbet edilse.can sıkıntınız geçmez belki ama bir derdiniz olduğunda paylaşabilirsiniz.içiniz rahatlar.ley_li bacım ne güsel bebişin var yaa bizde ne koca ne bebiş var:))) ilgilencek hiçbişiy yok daha şanslısın.bu arada gün kavramı varmı sizin orda???eğer varsa dene bi şansını hoş günleri hiç sevmem ama sonuçta can sıkıntısından katılan bi dünya genç bayan vardır.içlerinden biriyle kaynaşırsın belki???
 
arkadaşlar ben spora yazıldım.belediyenin aile yaşam merkezinde yıllık 100 tl hafta da 3 gün. ankara da yaşayan semtinde aile yaşam merkezi olan varsa kaçırmasınlar derim. belki yeni arkadaşlıklar kurarızhem de fazlalıklardan kurtuluruz.ya aslında ben iletişim kurabilen biriyim. ama komşularımla anlaşamadım. kafa dengi yok.herkes komşusunu bulmuş birbiriyle samimi olmuş gruplaşmışlar yani.ben hepsiyle karşılaştığımda konuşuyorum.ama kapısını çalabileceğim bir komşum olsaydı yeterdi bana. birlikte kahvaltı yapsak bi kahve içsek dedikodu yapsak ne güzel olurdu. suuuuucum Allahım size hayırlı eşler sağlıklı bebişler versin. (kardeşimde bana hep aynı şeyi söyler,eşin var bebeğin var ben napıyım diye.)
 
Ya ne güzel sevindim senin adına.çok doğru yapmışsın hem can sıkıntısı için,hem sağlıklı yaşam,hem formu koruma:)))akıllı kadının hali bi başka oluyor canım.işallah orda kafana uygun biriyle dostluk kurarsınız senin içinde çok iyi olur.
 

iltifatın için teşekkür edrim canım.umarım güzel arkadaşlıklar kurabilirim.
 
Merhaba arkadaşlar..Bu konuda sayfalarca yazasım var ama artık yazma gücümü de kaybettim :)
Tüm yorumunuzu okudum tabi ki. Ama bunu özellikle alintilamak istedim. Ayni sey benim icinde gecerli. Herkes az cok hayatinda ki arkadas cevresinden bahsetmis bende biraz anlatayim dedim.

Hayatimin belirli zamanlarinda hep sadece bir kisi olmustur. Ben o kisiyi hep can dostum gibi bildim. Ve liliumunda dedigi gibi o 'can'dostum icin herseyi yapmaya hazirdim. Ama ne yazik ki o kisiler tarafindan sadece 'yedek' olarak görülmüsüm. Güvenimi yiktilar. Hayal kirikligina ugrattilar. Hakkimda atip tuttular. Yüzüme gülüp arkamdan konustular. Baskalari ugruna onca senelik arkadasligimizi sattilar.

Daha sonra hata bende oldugunu anladim. Kimseye %100 güvenipte herseyini paylasmayacaksin dedim. Günün birinde ya yüzüne vurur, ya senin hatanla övünür yada seni yari yolda birakir. Elbette bende mükemmel bi dost degildim. Bende insanim hatalarim elbette olmustur. Ama yasadiklarimdan da ders cikardim.

Artik arkadasim dostum diyebilecegim kimse yok hayatimda. Allah razi olsun ailem var. Onlarla dertlesebiliyorum. Sevdigim var o artik benim canimin can parcasi vazgecilmezim can yoldasim.

Ama insan herseye ragmen söyle iki cift lafin belini kiracak bir arkadas ariyor kendine. Ailemi bize Allah tarafindan veriliyor. Onu secemiyoruz. Ama arkadasimizi dostumuzu kendimiz secebiliyoruz. Bu yüzden cok dua ediyorum. Allahim bana hayirli dostlar nasip eylesin diye. Hatta dostlarida gectim bir tane dost bir tane arkadas...

Ama yine liliumun dedigi gibi bazi insanlarla tanistim iyi bir arkadaslik kurulabilir diye düsündüm. Ama sonra kafa yapimiz düsüncelerimiz cok farkliydi. Ve ben kendim isteyerek ve bilerek o insanlardan uzaklastim. Gurbette yasiyorum ve burada ki günlerim sayili. Evlendigim zaman türkiyeye tasinacagim (bu yüzden farkli duygular icerisindeyim) ama umud ediyorum ki insaAllah evlenip yeni bir hayata adim attigimda yeni hayrili ve saglam arkadasliklar kurabilirim.

Evet hanimlar cok uzattim ama bu konuda yazabilecegim daha bir cok sey varda. Burada bir üc noktayla 'bitiriyorum' anlatacaklarimi ...
 

Ben de hep öyle baktım ki benden çok uzak kişilikleri var,yavaş yavaş uzaklaştım hepsinden..Ben ufak bir ilçede yaşıyorum ve hep burasının insanlarıyla alakalı olduğunu düşündüm bir arkadaş bulamamamın..Çünkü kimseyi aşağılamak istemem ama buradaki insanlar ya çok kibirli ya cahil ya da karakterleri benden çok uzakta..Ben doğma büyüme istanbulluyum..Gerçi orada bile yoktu kafama uyan biri..Hepsine dost oldum ama onlar bana sadece arkadaş oldu..Ama buraya taşınınca onların arkadaşlığına bile muhtaç oldum..Çünkü dediğin gibi artık dostluğa inancım kalmadı fakat insan canı sıkıldığı zaman iki çift laf edecek birini arıyor..İyice korkar oldum insanlardan beni o kadar kırdılar ki..Zayıf bir anımda evliliğimle ilgili dertlerimi anlatmak istedim,bunları 2 gün sonra bana karşı kullandılar..Bunun gibi saçma sapan benim asla yapmayacağım şeyler oldu.
Şimdi şükür etmeye çalışıyorum,hayatın tadına varmaya bakıyorum..Herkesin arkadaşı dostu olacak değil ya ben de belki böyle de mutlu olabilirim diyorum..Her ne kadar yolda kol kola güle oynaya geçen arkadaşları görünce içim sızlasa da... (Benden de 3 nokta )
 
Son düzenleme:

Elbette ki herkesin en büyük dostu Allahtir. O en büyük en güzel en güvenilir dosttur. Ben böyle düsünüyorum. Ve hayatimizda dönem dönem gercekten yanliz kalmayada ihtiyac duyuyoruz. Kendi kabugumuza cekilmeye gerek duyuyoruz. Ama hayat paylastikca daha güzel olur. (Hak eden insanlarla dogru insanlara paylasildigi taktirde.) Ve herseye ragmen umudumuzu kaybetmeyelim. Son nefesimizi verene kadar vaktimiz var. Hersey gönlünüzce olsun. Dostca kalin.
 

Benim yalnızlığa normal insanlardan daha çok ihtiyaç duyduğum kesin :)
Bu güne kadar hep yalnız kaldığımdan mı bilmiyorum ama kişiliğimin bir parçası oldu sanki..Şimdi birileri beni bir yere davet etse de gitmek gelmiyor içimden o insanla yakınlaşırım diye..Apaçık korkuyorum arkadaş olmaktan.Eve gideyim müziğimi koyayım tek başıma kafa dinleyeyim hep bunun hayalini kuruyorum eve giderken..Sadece eşimle gezip eğlenmek istiyorum..Ona da hayat izin vermiyor tabi orası ayrı..

Sizin de herşey gönlünüzce olsun..Ne arkadaş ne dost ama burada bir sohbetdaşınız var canınız sıkıldığında konuşabileceğiniz,bunu unutmayın,dostça kalin
 

Ayni düsünceleri paylasiyorum Arada ki fark sadece ben henüz evli degilim ve müzik dinlemek yerine kitap okumayi yegliyorum. Kitaplarim vazgecilmezim oldu. Cok tesekkür ederim, ayni sey sizin icinde gecerli.
 
Arkadaşlık, dostluk ne güzel şeyler halbuki. Ama bu duyguların kıymetini bilen çok az insan var. Neyseki ben yine şanslıyım. Dostum diyebileceğim bir kaç insan var hayatımda.
 
iltifatın için teşekkür edrim canım.umarım güzel arkadaşlıklar kurabilirim.

Hadi bakalım göreyim senii.gerçi sen kendine kankalar edinince topiğe uğramassın ama canın sağolsun:)))aramızdan biri daha kendini kurtarmış olur
 
benimde şöyle yediğim içkitiğim ayrı gitmeyecek canım dosttum hatta kardeşim diyebileceğim kimsem yokarkadaşlarım var ama sadece selamlaşıyoruz o kadarr bundan ötesi yok.ama insanın ailesinden başka kimsesinin olmadığını düşünüyorum artık.bazen Yüce Rabbim böylesini layık görmüş diyorum,belki de böylesi daha hayırlıdır diyorum...bir arkadaş dışarıda birlikte dolaşan arkadaşları görünce imreniyorum demiş,aynen bende katılıyorum bende özeniyorum imreniyorum.ama olmuyor olamıyor olamayacak sanırımmm
 
Hadi bakalım göreyim senii.gerçi sen kendine kankalar edinince topiğe uğramassın ama canın sağolsun:)))aramızdan biri daha kendini kurtarmış olur

dün gittim spora pek umduğumu bulamadım:2:.girince günaydın dedim kimseden ses yok.çıkışta 2 kişiye ne zamandır geliyosunuz pek zorlanmıyosunuz dedim. zoraki cevap verdiler ve üzerlerini değiştirmeye devam ettiler. bende çabucak giyindim çıktım.bişey de demedim. hayırlısı ya burası bana iyi geldi ama. benim gibi yalnız insanların olduğunu bilmek rahatlattı beni.belki de kaderdir ya. ablam zürih te yaşıyo. benden çok arkadaşı var. sürekli misafiri geliyo.bana sadece eşimin 2 arkadaşı var. onlar gelir gider.eşleriyle birlikte.:2:
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…