- 21 Ağustos 2015
- 5.728
- 10.317
- 198
bi zahmet dışarı yemeğe çıksınlarMerhaba hanımlar
Sevdiğim yakin arkadaşım taşındı. bizde carsamba günü akşamüstü trden döndük,2 gün toplma temizlemeyle geçti,
Cuma aksamindan yemek hazırlığı yaptım, cumartesi yemek götürecektim, onlarda bir yere yemeğe davetliydi, gidiyoruz oraya dedi ve öyle kaldı.
Dün hal hatır sorunca ise:"mutfak kurulacak, yarında alışverişe cikacagız"dedi. Ben tekrar tekrar yardıma ihtiyacı olursa bana çekinmeden söyleyebileceğini, gelip sadece kuru kalabalik yapmak istemedigimi dile getirdim. Cünku annesi ve kizkardeside yardim ediyordu.
2 çocuğu var arkadaşımin, biri 3 yasında diğeri henüz 6 aylık bebek.
Benimde iki çocuğum var, 3 ve 1 yaşlarında.
Akşama kadar çocuklarla ilgilen evin işini yap derken koltuk yüzü görmüyorum.
Yinede arkadaşım için bir yemek yapmaktan aciz değilim.
Demin sordum, nasil gidiyor diye.
Aynen şunları söyledi"taşınma işi ne zormuş ailecek kac kilo verdik hiç bilmiyorum,akşama kadar ac sussuzduk vs"ki bu kişi normalde özenle yazan kendini ifade eden biri.
Bana taş geldiğini anladim.
Kendisine "ama neden aç kaldiniz?sen mutfak şimdi kurulacak, eşimle sabah alisverise gidecez,fazlada bir iş kalmadı diyince bi daha sormak aklima gelmedi.Bende niyetliydim bugün biraz halsizdim ama olsun, Arkadaşız ne var bi tepsi yemek yapar yollardim. Üzüldüm şimdi sen böyle söyleyince,Sana hep diyorum bisey olursa cekinmeden söyle" dedim. Sonrasinda neyse filan diye kestirip atti, durdu ve ben kimseden bisey isteyemem filan yazmis, acip okumadim mesaji.
Sagolsun komsu ablasi bide yemege cagirmis filan.
Arkadaslar, ben tasinsam ac kalmam cünku en kötü ihtimal yumurta pisirme makinamda yumurta haslar, tost yaparim.
Biri soruncada, hele yakin arkadasima "ac sussuz kaldik kac kilo verdik" diye konusmam.
Bu arada kendisi cabuk panik yapan, zora pek gelemeyen biri.
Siz olsaniz bundan sonraki tavrınız nasıl olurdu?
Bu arada: ramazanda, bebegi 1 aylik iken yine tasinmislardi. Bu ramazanda cok zorladim cok agladim cunku cocuklar beni cok zorladi, konu bile acmistim. Onun sadece esi niyetliydi. Saat aksam 10a yakin iftar ediliyordu, yinede olsun arkadasdır diye iftara davet ettim. Cocuklar mizmizlandı uykulari geldi, hicbisey anlamadik kisacasi. Yani ben davet etmekten kacinan bir insan degilim,yinede tavrı cok kiriciydi
Arkadaşınız size deger veriyormuş ki beklentiye girmis bence. Ben arkadaşınızın tavrinda tuhaflik gormedim, sitem etmeye calismis ama boyle dolandirmadan soylese daha iyiymis.
Biz mesela cevremizde tasinan tanidik-tanimadik kim olursa olsun hemen bir tepsi hazirlariz. Hic bir sey yoksa kahvaltilik gibi. Bir cay demleyip cat kapi gidebilirdiniz. Ortam musait degilse bile, gorunmus olur, ilginizi gosterirdiniz. Telefon acip bir şeye ihtiyacın var mi diye sormak bana cok samimî gelmiyor acikcasi.
Yahu ilk kızımı doğurdum. İlk 15 gün annem yanımdaydı, sonra gitti tek kaldım. Yemin ederim bebeğim uyku uyumaz, koyduğun yerde durmaz bir bebekti. Kahvaltı yapamadığımı bilirim. Eşim benim telefonumdan kendi yemek sepeti hesabını açıp kahvaltı, yemek ne istiyorsan söyle demişti. Ev yemekleri yapan bir yer vardı neredeyse 4 ay her gün oradan yemek söyledik durduk. Ne komşuma zahmet ederim, ne eltime ne kayınvalideme -ki bu insanlar olsa olsa iki öğün sipariş verirler. Sen de ne beceriksizmişsin diyenler olacak ama ablamın üç çocuğuna doğdukları andan itibaren baktım. Hatta ilk bebeği doğduğunda bir aylıkken bebeği bana bırakmıştı ben 8 yaşındaydım düşünebiliyor musunuz? Kendime sucuklu yumurta kırmış, çay yapmıştım. Yiğenime de mama hazırlamıştım. Annem çalıştığı için ister istemez küçük yaşta öğreniyorsun. İlk kızım öyle zordu ki vallahi tuvalete dahi gidemiyordum. İkincisi var şimdi 4.5 aylık çok rahat doğduğu andan beri ama ilki... felaketti. Gerçi hala aynı sağolsun minik yaramazım benim. Düşünün ikinci kızımız oldu ilk bir ayı atlattık eşimle bebeğin başında dikilmiş fısıldaşıyoruz, adam diyor ki, "Uyuyor bu. Acaba bir şey mi var? Niye uyuyor?" İki gün önce de gelmiş ana kucağının tepesine dikilmiş, "Enteresan, bu bebekse Gamze neydi," diyoryani boşver. Sen elinden geleni yapmışsın. Sana dert olmasın.
Amin ne olursa olsun Rabbim yokluklarını göstermesin. Gerçekten çok çocuk baktım. Yiğenlerim ellerimde büyüdü ama ben kızım gibi bir çocuk hayatımda görmedim. 2 sene 2 saatlik uyku ile yaşadım. O iki sene içerisinde 300'e yakın kitap okudum, gece ayağımda çocuk sallaya sallaya. Bu arada ablam 8 yaşındayken bana çocuk bıraktı ama mecburiyetten kimlik çıkartmaya gitti. Eşine izin vermemişlerdi. Bir de ben olgun bir çocuktum, şimdi 8 yaşındaki çocuğa bebeği bırakmak bir kenara evde yalnız bırakılmaz. Ayrıca hamile halimle bu kışın ev taşıdım ama kimseden yardım da almadım yerleşirken. İnsanlar mı garip, ben mi bilmiyorum.Şu son kısımlara çok güldüm okurken, tabi şimdi bana komik geliyor ama siz yaşarken neler çekmişsinizdir.
Allah bağışlasın evlatlarınızı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?