Merhaba kızlar,
Arkadaşım birkaç hafta önce nişanlandı, evlilik tarihi kararlaştırma aşamasındalar ama biraz kafası karışık. Bana da soruyor, evlilik güzel diyorum ama yanlış tavsiye vermek istemiyorum. Size de danışmak istedim.
Bu arkadaşım lisansta okurken biriyle birlikteydi ama uzun süren bir o kadar da yıpratıcı bir ilişki yaşadı. Ayrılmaları gerekiyordu ama bir ayrılıp bir barıştılar derken en son ayrıldılar. (Böyle anlattı, o zamanlar ben arkadaşımı tanımıyordum, dolayısıyla ne ölçüde neler yaşandı tam vakıf değilim.) Neyse biz tanıştığımızda mezun olmuştu ve yalnızdı. 3 yıl kadar böyle takıldı. O sırada görüşmediler hiç, uzun zaman geçti ve unuttuğunu düşünüyorum.
Bir yıl önce bir arkadaşı abisiyle tanıştırmış onu, yani bir görüşün sizin çok uyumlu bir çift olacağınızı düşünüyorum demiş. O da bir tanımaktan, görüşmekten bir zarar çıkmaz dedi. Zaten hayatında kimse yoktu ve evlenmeyi de düşünmeye başlamıştı. Neyse çocuk gerçekten de ona çok uygun biri çıktı. Karakteri, eğitimi, saygısı falan çok efendi biriydi. Bir de hoşlanmış ve elektrik almış, ama arkadaşım tam elektrik alamamış ama gerçekten de her şeyini beğenmiş. Neyse tekrar görüştüler, çocuk etkilemeye, gönlünü yapmaya çalıştı. Artık çıkıyor gibilerdi ama kafası yine karışıktı tam hoşlanıp hoşlanmadığını bilmiyordu. Ama bir kusur da bulamıyordu. Kendi hislerinden emin değildi. Neyse 1 yıl böyle görüşmelerle geçti, alıştılar birbirine. Çocuk da niyetinin ciddi olduğunu belli etti iyice. Ailelerin tanıştırılması vs. oldu ve sonra nişan. Şimdi de düğün tarihi kararlaştırılacak.
Arkadaşım diyor ki: Ben seviyorum, çok iyi birisi, kesinlikle de mükemmel anlaşırız ve hiç sorun yaşamadık ama aşık değilim.
Bunu nerden biliyorsun belki de aşk böyle bir şeydir dediğimde ise aşkın böyle bir şey olmadığını, mesela üniversitede aşık olduğunda o duygunun nasıl bir şey olduğunu gördüğünü ve bunun o tür bir şey olmadığını söylüyor. Yani üniversitedeki sevgilisine hissettiği gibi bir aşk hissetmiyormuş. Ve aşık olmadan evlenmek konusunda çok kararsız. Doğru bir şey mi yapıyorum, vaz mı geçsem gibi şeyler düşünüyor. Bu konuda çocuk gerçekten onu mutlu edebilecek birisi olduğundan vazgeç diyemiyorum ama geçmişte yaşadığı kadar bir aşk yaşamadan, o hisler olmadan evlilik yapmak da doğru mu bilemiyorum.
Sizin fikriniz nedir?