Benim üni den arkadaşım var. Önceden çok yakındık bu aralar pandemi vs 1 yıldır görüşemiyoruz aynı şehirde değiliz 2.5 saat var aramızda.
geçen sene benim istemem oldu. Aslında önce aileler gelecekti. Tanışma idi. Bende onu tanışma diye çağırmadım. İsteme de çağıracaktım. Aileler geldi biz uzaktan geldik deyip istemişler(istemişler diyorum ben o sırada mutfaktayım. Yengem geldi istediler seni kahve yap
ben direkt şöyle ya ben x i de çağırcaltım ne istemesi ya filan. Hayır ya diye sızlandım. Arkadaşıma sonra söyledim üzgün olduğumu bilmiyodum isteme olacağını filan. O da önemli değil siz mutlu olun dedi. Sorun etmedi yani. Sonra anlamadığım bi şekilde iletişimi kesti. Mesaj atmamaya başladı. Ben attım nişanıma çağırdım kaç ay önceden bak ayarla bekliyorum diye. İşten izin alamadım deyip gelmedi. Çok üzüldüm. Yine aynı şekilde ben mesaj attım hep. Geçen bayramda bayramını ben kutladım.anlamadım yani. Hiç sormuyor nasıl gidiyor hazırlıklar napıyosun filan diye. Bugün mesaj attım daha cevap gelmedi. Yani anlamadım. Hatta nikah şahidim yapacaktım ama içimden bile gelmiyor artık. O böyle yapınca ben de soğudum. Yani insan bir sorar eder ne bilim. Şuan bi arkadaşı var onla foto paylaşıp duruyor canım arkadaşım filan diye. Hatta doğum gününü kutlamış foto paylaşmış. Benim doğumu günümde paylaşmadı. Tamam olabilir arkadaşı ona bişey demiyorum ama üzülüyorum gördükçe. Ben isteyerek bişey yapmadım. Napayım yani bilmiyorum düğünüme çağırcam ama nikah şahidi yapma konusunda tereddütüm var artık. Soğudum hiç bişey yapasım yok.