- 4 Haziran 2014
- 2.058
- 3.442
- 83
çok yakın bir arkadaşımdan bahsedeceğim. yaşadıkları yenilir yutulur şeyler değil ve ben artık iptal oldum.
kocası olacak adam çok defa aldattı arkadaşımı. gözünün içine baka baka hem de. arkadaşımın rahminde kanser hücresi tespit edilince rahim ameliyatı oldu ve 4 saat zor bir ameliyat geçirdi, hem rahmi hem yumurtalıkları apandisti falan.. hepsini temizlediler. çok zor günleriydi o günler. hastane ziyaretine bile adam sevgilisini getirdi yakın arkadaşım diye.
2 çocukları var. adam ilgisiz, sorumsuz ne maddi ne manevi hiçbir şekilde destek olmuyor.
arkadaşıma bu süreçte hiç yorum yapmadım sadece dinledim ve yanında oldum. en son artık adam haddini aştı ve arkadaşımın anneliğine ve kadınlığına hakaret etmeye başladı. ben zıvanadan çıktım ve boşanmak için artık neyi bekliyorsun dedim. gidelim mahkemeye birlikte verelim dilekçeyi. adamı arayıp hakaret etmeyi bile düşündüm ama sonra ben dış kapının dış mandalıyım dedim uzak durmaya çalıştım.
velhasıl kelam, arkadaşımın kocasından ayrılmaya niyeti yok, sürekli beni arayıp ne kadar korkunç bir hayatı olduğunu anlatıp bütün enerjimi sömürüyor. 1 yıldır dinliyorum zaten ve artık ben de tükendim.
onun için iş arıyorum beğenmiyor, sürekli önerilerde bulunuyorum her şeyi reddediyor. hediyeler alıyorum mutlu olmuyor.
onu kırmak istemiyorum yardmcı da olamıyorum bunu anladım. iletişimi kesmek de istemiyorum çünkü gerçekten çok zor günler geçiriyor.
ben daha ne yapabilirim? ya da nerde yanlış yapıyorum?
(konumu buraya bırakıp işe gidiyorum yorumlar için teşekkür ederim şimdiden)
kocası olacak adam çok defa aldattı arkadaşımı. gözünün içine baka baka hem de. arkadaşımın rahminde kanser hücresi tespit edilince rahim ameliyatı oldu ve 4 saat zor bir ameliyat geçirdi, hem rahmi hem yumurtalıkları apandisti falan.. hepsini temizlediler. çok zor günleriydi o günler. hastane ziyaretine bile adam sevgilisini getirdi yakın arkadaşım diye.
2 çocukları var. adam ilgisiz, sorumsuz ne maddi ne manevi hiçbir şekilde destek olmuyor.
arkadaşıma bu süreçte hiç yorum yapmadım sadece dinledim ve yanında oldum. en son artık adam haddini aştı ve arkadaşımın anneliğine ve kadınlığına hakaret etmeye başladı. ben zıvanadan çıktım ve boşanmak için artık neyi bekliyorsun dedim. gidelim mahkemeye birlikte verelim dilekçeyi. adamı arayıp hakaret etmeyi bile düşündüm ama sonra ben dış kapının dış mandalıyım dedim uzak durmaya çalıştım.
velhasıl kelam, arkadaşımın kocasından ayrılmaya niyeti yok, sürekli beni arayıp ne kadar korkunç bir hayatı olduğunu anlatıp bütün enerjimi sömürüyor. 1 yıldır dinliyorum zaten ve artık ben de tükendim.
onun için iş arıyorum beğenmiyor, sürekli önerilerde bulunuyorum her şeyi reddediyor. hediyeler alıyorum mutlu olmuyor.
onu kırmak istemiyorum yardmcı da olamıyorum bunu anladım. iletişimi kesmek de istemiyorum çünkü gerçekten çok zor günler geçiriyor.
ben daha ne yapabilirim? ya da nerde yanlış yapıyorum?
(konumu buraya bırakıp işe gidiyorum yorumlar için teşekkür ederim şimdiden)