Eskiden sıklıkla buluşmak falan istemediğimde hemen yalan söylerdim,artık Allah ne verdiyse...
Şimdi direk söylüyorum.
En büyük yamuğumda en büyük yalanımdır heralde;Tramvay çarptı demiştim
eee,,inandılar mı peki?
İnandı da hatta derler ya yalan er geç dolanır ayağına insanın diye yıllar sonra öyle abuk yerlerden çıktı ki karşıma bu tramvay hikayem;neyse ayrıntı vermeyeyim canım
arkadaşım üyedir falan buraya daha fazla deşifre olmayayım
Damarıma basılmadan kimseye bir şey yapmam.
Fakat basıldı mı, yandı o şahsiyet.
Üniversite 2. sınıftayken oda arkadaşım hiç olmayacak bir şey yaptı bana. Bende onun yüzüne etmediğim küfür bırakmadım, dayanamayıp odadan çıkınca özenle hazırladığı tüm ders notlarını parça pincik ettim. Gittim suratına attım kağıt parçalarını da. (Haklıyım ya güya, koymuyor bana yaptıklarım. Karşımdaki de sesini çıkaramıyor çok fazla)
Liseden beri beraber olduğumuz bi arkadaşta benzer bir olay ile geldi karşıma. Görüşmeyi kestim, hemde hala dedikodusunu yaparım tövbeler tövbesi. İçim soğumuyor bir türlü. Görsem dövücem(!) o derece sinirliyim.
Verilmiş sadakan varmışEskiden sıklıkla buluşmak falan istemediğimde hemen yalan söylerdim,artık Allah ne verdiyse...
Şimdi direk söylüyorum.
En büyük yamuğumda en büyük yalanımdır heralde;Tramvay çarptı demiştim
evet hakkaten konuya bi canlılık geldi
pekii ben bir yamuğumdan daha bahsedeyim
eski ev arkadaşım hep eve erkek atardı renk renk çeşit çeşit ben de onun dedikodusunu yapardım
salak kafam,şimdi olsam valla yapmam :)
velhasılıkelam ayrılalı kaç yıl oldu ama hala pek yakın arkadaşlarız,yine de hala konusu açılınca kendimi zor tutarım yakınmamak için
(yeni ev arkadaşı ondan da beter çıktığındaaa o da az yapmadı kızın dedikodusunu,o kızı yerdikçe benim içimdeki suçluluk duygusu gitti,ooooohh:))))
hahaaah a yok artık yaaa
Alkollüydüm...Arkadaşımın arabasını binbir türlü şakrabanlık ve şebeklikle alıp, duran arabaya çarpmıştımArkadaşım arabadan inince, kendimi hemen yan koltuğa attım kimseye rezil olmayayım diye..
Sonra da "banane vermeseydin, ben olsam vermezdim" edalarıyla eve gittim
O an beni sadece bir şeyleri parçalamak beni sakinleştirebilirdi, bende kendi notlarımı parçalamaktansa onunkileri parçalamanın bana daha iyi geleceğini düşündüm, keza öyle de oldu.
O an beni sadece bir şeyleri parçalamak beni sakinleştirebilirdi, bende kendi notlarımı parçalamaktansa onunkileri parçalamanın bana daha iyi geleceğini düşündüm, keza öyle de oldu.
Alkollüydüm...Arkadaşımın arabasını binbir türlü şakrabanlık ve şebeklikle alıp, duran arabaya çarpmıştımArkadaşım arabadan inince, kendimi hemen yan koltuğa attım kimseye rezil olmayayım diye..
Sonra da "banane vermeseydin, ben olsam vermezdim" edalarıyla eve gittim
Bak şimdi birde şu yamuk geldi aklıma ama bu bana yapıldı;
Canım lenslerim var..sene 90'lar.
Popülerim,güzelim..yalandan yeşil gözlüyüm.
Ev arkadaşım lensimi yırtmıştı,resmen kesmiş.
Gerisi..Gazetelerin 3. sayfa haberi niteliği taşıyor
Bak böyle bir parçalama hikayem benim de var...
Bana yaptığı yamuğu söylemeyeceğim ama, epey ağır bir yamuk karşısında, Arkadaşımın bende kalan streç süet çizmelerine makas darbeleriyle gülen suratlar yapıp dış kapısının koluna asmıştım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?