- 28 Kasım 2010
- 42.556
- 141.352
- 798
- Konu Sahibi queenpanter
-
- #81
Sen gene mi geldinArkadaşlar Ben eşimle 1 sene oldu evleneli onun ilk evliliğinden bir kızı var 8 yaşında ben başta evlenirken anlaştım bu senin sorumluluğun beni karıştırma ben bakamam aynı evde yaşamam annelikte yapamam dedim benim ilk evliligim bu şekilde konuştuk sıkıntı yok seni bağlayan bir durum yok annem bakıyor zaten dedi çocuğun anneside başkasıyla evli arada görüyor çocuğu çok bakmaya gönüllü değil bu şartlarda kabul ettim evlenmeyi çünkü severek evlendim neyse bu çocuk sıkıntı oldu bize ilk dakkadan sürekli ağlayarak babayı aramalar benle kal demeler ve benim eşimden kaynaklı hepsi aşırı simartiyor çocuğu bir sene böyle geçti ben sorumluluk almak istemediğimi baştan söyledim şimdilerde eşim bana benim çocuğum evime gelsin gitsin muhabbeti yapmaya başladı bunları baştan konusmasaydik haklı derdim ama istemiyorum yani tahammül edemiyorum çocuğa çünkü aşırı şımarık ve yaramaz mecbur değilim ben bakmaya başıma ağrılar giriyor bende kendi cocugumu doğurmak istiyorum artık bu defada eşim benim bir çocuğum var onun psikolojisi bozulur diye yanaşmıyor herkesin çocuğu kendine yani ben kendi doğurduğum çocuğu istiyorum beni senin ilk evliliğinden olan ilgilendirmez sorun kıyamet ne yapacağımı bilmiyorum boşanma raddesine geldim bana akıl verin nasıl bir yol izleyeyim artık annede olmak istiyorum bizim evliligimiz ayrı senin çocuğun ayrı ikisini birbirine karistiramazsin dedim en son
Valla banlanacaksam da banlanaym yapacak bir şey yok. Haspama bak ya gelmiş burada yanlış düşünüyorsun diyor herkesin hayatı varmışmış feda edilmezmiş. Biz hayvan değiliz insanız bir yavru geliyorsa yetişkin olana kadar hatta olduktan sonra ona bakma mecburiyetindeyiz. O çocuğun anası babası yoksa akrabaları onlar da yoksa devlet bakar. Yani her türlü bakma mecburiyetindeyiz ve bu hayat feda etmek değil yemek içmek gibi bir gerekliliktir.Herkes bir birey ve yaşamaya hakkı var çocuk sokakta kalmadı çocuk içinde bir ömrü kimse feda etmemeli yanlış düşünüyorsunuz herkesin ayrı hayatı var
Sizden anne olmaz merhameti olmayandan hiçbir şey olmaz.Bakın vazgeçsin demiyorum ama bana sorumluluk yüklenmeye calisilmasin ve başkasından çocuğu var diye ben çocuk istemiyorum demesin benimde anne olmaya hakkım var sonuçta
Yine çok iyimsersinizProfilinize göre 35 yaşında, yetişkin bir kadınsınız. Vaatle, gerçekleri ayırt edecek kadar büyük olduğunuzu düşünüyorum.
Daha 8 yaşındaki çocuğa dayanamıyorum diyen biri nasıl anne olmayı düşünür ki. Kendi çocuğunda yapacak. Aaaa yok o benim çocuğum diyorsan o zaman sen fesatsın. 8 yaşındaki çocuğu kıskanıyorsun. Sen istiyorsun ki kocan ona vakit ayırması sevmesin senle bir aile kurdu çocuk yapsın. Neden o çocuğa yeğeninmiş gibi düşünüp sahip çıkmıyorsun.Neden sevgini gösterip anlaşmayı tercih etmek yerine çocuğu dışlıyorsun. Çünkü bencilsin…belkide bu duyguların yüzünden Allah sana çocuk nasip etmeyecek. Çok mu zor bir çocuğa aile olmak. Allahım bana güç durum verirse koruyucu aile olmak istiyorum bir kız çocuğuna umut olmak istiyorum. Ben hiç tanımadığım bir insanın çocuğuna karşı bunları düşünürken sen nasıl seviyorum dediğin adamın öz çocuğunu istemiyorsun ki… hangi hakla .çocuğun ne suçu varArkadaşlar Ben eşimle 1 sene oldu evleneli onun ilk evliliğinden bir kızı var 8 yaşında ben başta evlenirken anlaştım bu senin sorumluluğun beni karıştırma ben bakamam aynı evde yaşamam annelikte yapamam dedim benim ilk evliligim bu şekilde konuştuk sıkıntı yok seni bağlayan bir durum yok annem bakıyor zaten dedi çocuğun anneside başkasıyla evli arada görüyor çocuğu çok bakmaya gönüllü değil bu şartlarda kabul ettim evlenmeyi çünkü severek evlendim neyse bu çocuk sıkıntı oldu bize ilk dakkadan sürekli ağlayarak babayı aramalar benle kal demeler ve benim eşimden kaynaklı hepsi aşırı simartiyor çocuğu bir sene böyle geçti ben sorumluluk almak istemediğimi baştan söyledim şimdilerde eşim bana benim çocuğum evime gelsin gitsin muhabbeti yapmaya başladı bunları baştan konusmasaydik haklı derdim ama istemiyorum yani tahammül edemiyorum çocuğa çünkü aşırı şımarık ve yaramaz mecbur değilim ben bakmaya başıma ağrılar giriyor bende kendi cocugumu doğurmak istiyorum artık bu defada eşim benim bir çocuğum var onun psikolojisi bozulur diye yanaşmıyor herkesin çocuğu kendine yani ben kendi doğurduğum çocuğu istiyorum beni senin ilk evliliğinden olan ilgilendirmez sorun kıyamet ne yapacağımı bilmiyorum boşanma raddesine geldim bana akıl verin nasıl bir yol izleyeyim artık annede olmak istiyorum bizim evliligimiz ayrı senin çocuğun ayrı ikisini birbirine karistiramazsin dedim en son
Mahi değilmiş buSen gene mi geldin
Bakın vazgeçsin demiyorum ama bana sorumluluk yüklenmeye calisilmasin ve başkasından çocuğu var diye ben çocuk istemiyorum demesin benimde anne olmaya hakkım var sonuçta
Başta bu adamı kabul etmeyecektiniz ayrılın bu çocuk hep hayatınızda olacak.Bakın vazgeçsin demiyorum ama bana sorumluluk yüklenmeye calisilmasin ve başkasından çocuğu var diye ben çocuk istemiyorum demesin benimde anne olmaya hakkım var sonuçta
İşte anlamadığın nokta tam burası hayır böyle olmayacaktı sonuçta bu babaanne ölümsüzlük yemini etmediğine göre yarın bir gün bu kadına bir şey olduğunda bu kız yine babasına kalacaktı ya da sizin otuzlu yaşlarda olduğunuzu varsayarsak bu kadın kaç yaşına kadar sağlıklı bir şekilde çocuk büyütecekti bu çocuk daha küçük bunun ergenliği var büyümesi var farklı ihtiyaçları olacak yani çocuğun ömür boyu babaanne ile yaşaması diye bir dünya olamaz bu bir ütopya yani böyle bir şeyin imkanı yok çocuk niye babaannesindeydi çünkü babası sorumluluk alamıyordu babası bir çocuğa bakabilecek durumda değildi belki sabah işe gidiyordu işte çocuğu okula bırakamıyordu ya da çocuğun ihtiyaçlarını bir erkek olarak tam anlamıyla yetemiyordu bu yüzden çocuğa babaannesi bakıyordu evlendiği kadın her kim olursa olsun ister bir yıl ister iki yıl ister on yıl sonra eninde sonunda bu çocuk yine babasının ve eşinin olduğu eve gelecekti sen burayı kaçırıyorsunBakın evlensede evlenmesede bu durum zaten böyle ilerleyecekti benlede alakası yok yine babanne bakacakti çocuğa evlenmeyle alakalı bir durum değil
Sıkıntı yok ben çocuğuma bakabilirim aynı şeyi yapmam
Yaw çocuk bizle zaten yasamicakti normalde de babanne bakiyor sadece fikirler değişiyor ne yapmam lazım diyorum
Kesinlikle boşanın ve asla düzeliriz anlaşırız diye çocuk yapmayın. Başta anlaşmak diye bir şey olamaz özellikle böyle bi konuda. İnanılmaz saçma ve anlamsız bi durum. Size şu kadar söyleyim allah yaşatmasın tabi ama bu yaptığınız şeyi yaşamadan ölmezsiniz. O kocanız olacak kişi o çocuğun babası yani o adamın hayatında sizin yeriniz değişir ama o çocuğun yeri değişmez. Diyelim ki kavga dövüş çocuk sahibi oldunuz, eşiniz sizden olan çocuğa ne yaparsa diğer evladına da yapacak ve yapmak da zorunda. Demek ki siz buna da izin vermeyeceksiniz. Boşanmak tek çözüm. Allah sizin gibileri,sizin gibilerle karşılaştırsın ne deyim.Arkadaşlar Ben eşimle 1 sene oldu evleneli onun ilk evliliğinden bir kızı var 8 yaşında ben başta evlenirken anlaştım bu senin sorumluluğun beni karıştırma ben bakamam aynı evde yaşamam annelikte yapamam dedim benim ilk evliligim bu şekilde konuştuk sıkıntı yok seni bağlayan bir durum yok annem bakıyor zaten dedi çocuğun anneside başkasıyla evli arada görüyor çocuğu çok bakmaya gönüllü değil bu şartlarda kabul ettim evlenmeyi çünkü severek evlendim neyse bu çocuk sıkıntı oldu bize ilk dakkadan sürekli ağlayarak babayı aramalar benle kal demeler ve benim eşimden kaynaklı hepsi aşırı simartiyor çocuğu bir sene böyle geçti ben sorumluluk almak istemediğimi baştan söyledim şimdilerde eşim bana benim çocuğum evime gelsin gitsin muhabbeti yapmaya başladı bunları baştan konusmasaydik haklı derdim ama istemiyorum yani tahammül edemiyorum çocuğa çünkü aşırı şımarık ve yaramaz mecbur değilim ben bakmaya başıma ağrılar giriyor bende kendi cocugumu doğurmak istiyorum artık bu defada eşim benim bir çocuğum var onun psikolojisi bozulur diye yanaşmıyor herkesin çocuğu kendine yani ben kendi doğurduğum çocuğu istiyorum beni senin ilk evliliğinden olan ilgilendirmez sorun kıyamet ne yapacağımı bilmiyorum boşanma raddesine geldim bana akıl verin nasıl bir yol izleyeyim artık annede olmak istiyorum bizim evliligimiz ayrı senin çocuğun ayrı ikisini birbirine karistiramazsin dedim en son
Herkes bir birey ve yaşamaya hakkı var çocuk sokakta kalmadı çocuk içinde bir ömrü kimse feda etmemeli yanlış düşünüyorsunuz herkesin ayrı hayatı var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?