Bu da koca mı şimdiAranıza yeni katıldım. İnanınki çok mutsuzum. 15 yıldır evliyim. İyi bir işim var. Çalışan ekmeğini kazanan bir anneyim. Eşim bundan 4 ay önce beni evden kovdu. Tartışma nedenimiz, eve sabaha karşı alkollü olarak gelmesi. İstediği saatte gelip istediği saatte evden çıkmak istemesi. ( Evlendiğimizden bu yana tek sorunumuz bu ) Bekar hayatı istiyorum ben, defol git dedi. Bende o sinirle 11 yaşında olan kızımı alıp evden çıktım ve ailemin yanına gittim. Bir ay boyunca ailemde kaldım. Bu süreçte çocuğunu sadece iki kez gördü. Aramadı sormadı. Çocuğum bu durumdan çok etkilendi, eve dönmek istedi. Bir gün onu aradım. Çocuk durumdan çok etkileniyor, görüşelim dedim. Bir sürü bahane sonrası kabul etti. Görüştük. Çocuk etkileniyor dedim. Ben onunla konuşurum, o nasıl istiyorsa öyle yaparız dedi. Ertesi gün çocuğunu aldı konuştu. Kızım da bir arada yaşamak istiyorum demiş. Telefon etti bana. Çocuk öyle istiyor, eve gel dedi, gittik. Yavrumun mutluluğu için.
10-15 gün birlikteydik. (Ev arkadaşı gibi. Zaten yaklaşık 7-8 yıldır öyleyiz. İlgisiz, ruh gibi. Çalışıyor, geziyor,yiyor ve yatıyor.) Sonra yine bir gün arkadaşlarıyla çıktı, alkol almalar, eve gelince defol git istemiyorumlar, yine başladı. Ben buyum, işine geliyorsa dedi. Bende işime gelmiyor dedim. Bekar hayatı istiyorum, defol git diyor. Gitmiyorum dedim, sen defol git. Ben yavrumla burada yaşayacağım sen git dedim. İlk defa böyle bir şey duydu. Şok oldu. Ne yapacağını bilemedi. Bir kaç saat sonra da çıktı gitti. Ailesiyle yaşıyor, annesi beni olay olduktan sonra iki kez aradı. Sen alttan al, içer gezer gelir evine falan. Bende daha ne kadar sabredeceğim, çocuğum çok etkileniyor. Gezmesin demiyorum,içmesin demiyorum. Her şeyi ayarında yapsın diyorum tek istediğim bu dedim. O da,sen onu evden kovmuşsun, gururu kırılmış, inat ediyor, sen eve çağır dedi. Rica etti, eşini ara dedi. Bir kere daha alttan al dedi. Dinledim, aradım. Aramaz olaydım, eşim küfür etti, gelmem o eve dedi. Sen onursuzsun, gurursuzsun hala o evde oturuyorsun,defolup gitmedin. Senin sesini bile duymak istemiyorum, bundan sonra o eve öldürseler girmem, herşey bitti dedi. O günden sonra onunla hiç görüşmedim, aramadım sormadım. Kızımı arıyor, konuşuyor, birlikte vakit geçiriyorlar. Eve gelmiyor. O telefon sonrası ailesi sesiz, kimseden çıt çıkmıyor. Herkes izliyor. Ailesi çekip, sen ne yapıyorsun oğlum demiyor. Kardeşleri ilgisiz. Benim ailemde bekle bakalım, zaman herşeyin ilacı diyor. Delirmek üzereyim. Ne eşimin umurunda ne de bir başkasının.
Üzgünüm, bir yanda kızım, bir yanda uğruna harcanmış 15 yıl evlilik ve emeklerim. Boşanma davası açmadı.Niye açmıyor anlamıyorum. Hergün ne olur geri gelir mi gelmez mı, ben mi dava açsambitirsem mi, bitirmesem mi bilemiyorum.
Seviyor muyum, hayır. Ama evliliğiminde bitmesini istemiyorum. Onun ise umrunda değil. Nolu bana yol gösterin, çok kötüyüm.((
Konunuzu okudum. Merak ettim davanız belli oldu mu? Boşanabildiniz mi?
“Evliliğimin bitmesini istemiyorum” sözünü hiçbir zaman anlamadım. Adamın sana, çocuğuna, eve faydası yok. İnsanlığa faydası kalmamış ama evliliğin bitmesini istemiyormuşsun. Şu ülkede güçlü, dirayetli kadınlar görmeyi o kadar çok istiyorum ki. Umarım kendi iradenizle boşanır, mutlu olursunuz. Ne diyelim.
Hiç üzülme canım...tıpış tıpış döner evine kedi gibi miyavlar kapında..
Ne anası çeker bu saatden sonra ne başkası.
Bekar yaşıcakmış! Peh peh peh...Zaten alemde o bekar kalsa diye duaya çıkmıştı.Alkol alan sorumsuzlaşmış bir adamı kimse istemez malesef.takma kafana nolacak diye.sen kızınızla gez toz keyfini çıkar evinin.
Boşamaz o adam seni..küsmüş sadece hepsi bu.Bırak burnu sürtünsün biraz.
Alkol tedavisine yönlendirsin kv.denler.
Bende konu açanı ti ye almak daha da ezmek bak ben böyle güçlüyüm böyle iyiyim sen zayıfsın demek için yaxılan yorumlar çogune alaka şimdi? Başlık sahibi içindeki boşluğu kapatmak için burdan destek almak için yazmış. Evet biraz zayıf görünüyor yaşadığı sıkıntılardan dolayı ama küçümser tarzda yorumları da haketmiyor.
Sinir oluyorum sırf beğeni almak için bu tarz yorum yapanlara
İçki almadgı dönemler nasıl ?Aranıza yeni katıldım. İnanınki çok mutsuzum. 15 yıldır evliyim. İyi bir işim var. Çalışan ekmeğini kazanan bir anneyim. Eşim bundan 4 ay önce beni evden kovdu. Tartışma nedenimiz, eve sabaha karşı alkollü olarak gelmesi. İstediği saatte gelip istediği saatte evden çıkmak istemesi. ( Evlendiğimizden bu yana tek sorunumuz bu ) Bekar hayatı istiyorum ben, defol git dedi. Bende o sinirle 11 yaşında olan kızımı alıp evden çıktım ve ailemin yanına gittim. Bir ay boyunca ailemde kaldım. Bu süreçte çocuğunu sadece iki kez gördü. Aramadı sormadı. Çocuğum bu durumdan çok etkilendi, eve dönmek istedi. Bir gün onu aradım. Çocuk durumdan çok etkileniyor, görüşelim dedim. Bir sürü bahane sonrası kabul etti. Görüştük. Çocuk etkileniyor dedim. Ben onunla konuşurum, o nasıl istiyorsa öyle yaparız dedi. Ertesi gün çocuğunu aldı konuştu. Kızım da bir arada yaşamak istiyorum demiş. Telefon etti bana. Çocuk öyle istiyor, eve gel dedi, gittik. Yavrumun mutluluğu için.
10-15 gün birlikteydik. (Ev arkadaşı gibi. Zaten yaklaşık 7-8 yıldır öyleyiz. İlgisiz, ruh gibi. Çalışıyor, geziyor,yiyor ve yatıyor.) Sonra yine bir gün arkadaşlarıyla çıktı, alkol almalar, eve gelince defol git istemiyorumlar, yine başladı. Ben buyum, işine geliyorsa dedi. Bende işime gelmiyor dedim. Bekar hayatı istiyorum, defol git diyor. Gitmiyorum dedim, sen defol git. Ben yavrumla burada yaşayacağım sen git dedim. İlk defa böyle bir şey duydu. Şok oldu. Ne yapacağını bilemedi. Bir kaç saat sonra da çıktı gitti. Ailesiyle yaşıyor, annesi beni olay olduktan sonra iki kez aradı. Sen alttan al, içer gezer gelir evine falan. Bende daha ne kadar sabredeceğim, çocuğum çok etkileniyor. Gezmesin demiyorum,içmesin demiyorum. Her şeyi ayarında yapsın diyorum tek istediğim bu dedim. O da,sen onu evden kovmuşsun, gururu kırılmış, inat ediyor, sen eve çağır dedi. Rica etti, eşini ara dedi. Bir kere daha alttan al dedi. Dinledim, aradım. Aramaz olaydım, eşim küfür etti, gelmem o eve dedi. Sen onursuzsun, gurursuzsun hala o evde oturuyorsun,defolup gitmedin. Senin sesini bile duymak istemiyorum, bundan sonra o eve öldürseler girmem, herşey bitti dedi. O günden sonra onunla hiç görüşmedim, aramadım sormadım. Kızımı arıyor, konuşuyor, birlikte vakit geçiriyorlar. Eve gelmiyor. O telefon sonrası ailesi sesiz, kimseden çıt çıkmıyor. Herkes izliyor. Ailesi çekip, sen ne yapıyorsun oğlum demiyor. Kardeşleri ilgisiz. Benim ailemde bekle bakalım, zaman herşeyin ilacı diyor. Delirmek üzereyim. Ne eşimin umurunda ne de bir başkasının.
Üzgünüm, bir yanda kızım, bir yanda uğruna harcanmış 15 yıl evlilik ve emeklerim. Boşanma davası açmadı.Niye açmıyor anlamıyorum. Hergün ne olur geri gelir mi gelmez mı, ben mi dava açsambitirsem mi, bitirmesem mi bilemiyorum.
Seviyor muyum, hayır. Ama evliliğiminde bitmesini istemiyorum. Onun ise umrunda değil. Nolu bana yol gösterin, çok kötüyüm.((
Hangi sebeplerden cekismeliye döndü? Fikir sahibi olmak acisindan paylasirsaniz sevinirim.Boşanma davam devam ediyor. İlk önce anlaşmalı boşanmaydı. Mahkeme oldu, davam çekişmeliye döndü.
Konu açılalı 6 ay olmuş yeni farkettim
Ben çok üzüldüm canım, bazen hala içim yanıyor. Kızım ona düşkün ama yavrum bana hiçbir şey demiyor. 1 hafta sessizce bekliyor, babası gelsin onu alsın diye.
Hiç pişman değil yaptıklarından, evi, eşyaları, her şeyi ona bırakıp gittim ya, dört dörtlük düzenine devam ediyor. Eski halinden bin kat iyi. Çünkü istediği hayat o. Niye mutsuz olsun ki.
Annesi ona hiç kıyamaz 40 yaşında adamı pış pış uyutur neredeyse :) Yemeğini yapar, kıyafetlerini yıkar onun mutluluğu için çabalar.
Bir de anlaşmalı boşansaydım çok daha mutlu olacaktı! (Ama son anda protokol şartlarını kabul etmediğim için dava çekişmeliye döndü) Bu kadar rahat vermeyeyim dedim. Zaten davadan sonrada, bana boşanmadım diye sinir oldu,telefon rehberine varana kadar her yerden beni sildi. Davaya kadar, çocukla ilgili bir şey olduğunda konuşuyordu dava sonrası asla benimle iletişime geçmedi. Yokmuşum gibi davranıyor. Bende öyle.
Allah'ın adaleti büyük. Herkes yaşattığını yaşasın.
eeee sen adam dava acmıyo diye sence ne düsünüyosun askındna ölüyo falan mı tamam sen zaten evindesin cocugunda var ac davanı bak rahatına yuva dedigin kavram cok yanlıs ne yuvasi adam küfretmis icmis bilmemne sen hala icsin icmesin demiyorum demissin ne icmesi arkadasım cocugum dyosu babası ickici ou böyle hatırlaması mı daha güzel yoksa haftada 1 görüsmesi miAranıza yeni katıldım. İnanınki çok mutsuzum. 15 yıldır evliyim. İyi bir işim var. Çalışan ekmeğini kazanan bir anneyim. Eşim bundan 4 ay önce beni evden kovdu. Tartışma nedenimiz, eve sabaha karşı alkollü olarak gelmesi. İstediği saatte gelip istediği saatte evden çıkmak istemesi. ( Evlendiğimizden bu yana tek sorunumuz bu ) Bekar hayatı istiyorum ben, defol git dedi. Bende o sinirle 11 yaşında olan kızımı alıp evden çıktım ve ailemin yanına gittim. Bir ay boyunca ailemde kaldım. Bu süreçte çocuğunu sadece iki kez gördü. Aramadı sormadı. Çocuğum bu durumdan çok etkilendi, eve dönmek istedi. Bir gün onu aradım. Çocuk durumdan çok etkileniyor, görüşelim dedim. Bir sürü bahane sonrası kabul etti. Görüştük. Çocuk etkileniyor dedim. Ben onunla konuşurum, o nasıl istiyorsa öyle yaparız dedi. Ertesi gün çocuğunu aldı konuştu. Kızım da bir arada yaşamak istiyorum demiş. Telefon etti bana. Çocuk öyle istiyor, eve gel dedi, gittik. Yavrumun mutluluğu için.
10-15 gün birlikteydik. (Ev arkadaşı gibi. Zaten yaklaşık 7-8 yıldır öyleyiz. İlgisiz, ruh gibi. Çalışıyor, geziyor,yiyor ve yatıyor.) Sonra yine bir gün arkadaşlarıyla çıktı, alkol almalar, eve gelince defol git istemiyorumlar, yine başladı. Ben buyum, işine geliyorsa dedi. Bende işime gelmiyor dedim. Bekar hayatı istiyorum, defol git diyor. Gitmiyorum dedim, sen defol git. Ben yavrumla burada yaşayacağım sen git dedim. İlk defa böyle bir şey duydu. Şok oldu. Ne yapacağını bilemedi. Bir kaç saat sonra da çıktı gitti. Ailesiyle yaşıyor, annesi beni olay olduktan sonra iki kez aradı. Sen alttan al, içer gezer gelir evine falan. Bende daha ne kadar sabredeceğim, çocuğum çok etkileniyor. Gezmesin demiyorum,içmesin demiyorum. Her şeyi ayarında yapsın diyorum tek istediğim bu dedim. O da,sen onu evden kovmuşsun, gururu kırılmış, inat ediyor, sen eve çağır dedi. Rica etti, eşini ara dedi. Bir kere daha alttan al dedi. Dinledim, aradım. Aramaz olaydım, eşim küfür etti, gelmem o eve dedi. Sen onursuzsun, gurursuzsun hala o evde oturuyorsun,defolup gitmedin. Senin sesini bile duymak istemiyorum, bundan sonra o eve öldürseler girmem, herşey bitti dedi. O günden sonra onunla hiç görüşmedim, aramadım sormadım. Kızımı arıyor, konuşuyor, birlikte vakit geçiriyorlar. Eve gelmiyor. O telefon sonrası ailesi sesiz, kimseden çıt çıkmıyor. Herkes izliyor. Ailesi çekip, sen ne yapıyorsun oğlum demiyor. Kardeşleri ilgisiz. Benim ailemde bekle bakalım, zaman herşeyin ilacı diyor. Delirmek üzereyim. Ne eşimin umurunda ne de bir başkasının.
Üzgünüm, bir yanda kızım, bir yanda uğruna harcanmış 15 yıl evlilik ve emeklerim. Boşanma davası açmadı.Niye açmıyor anlamıyorum. Hergün ne olur geri gelir mi gelmez mı, ben mi dava açsambitirsem mi, bitirmesem mi bilemiyorum.
Seviyor muyum, hayır. Ama evliliğiminde bitmesini istemiyorum. Onun ise umrunda değil. Nolu bana yol gösterin, çok kötüyüm.((
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?