Buradan cevap vermemde hiçbir mahzur yok, Duygu..
Belki Senin gibi Bebeği geliyor olan diğer Üyelere de faydalı olacaktır , anlatacaklarım..
İki hamilelik yaşadım.
Ikisi de hep riskliydi.
Nitekim zorunlu kürtaj oldum bu yüzden iki kere..
Ve dedim ki.. " Bir daha hamileliği göze almayacağım.. Zira tekrar düşürürsem ben bir Bebek daha yıkılırım, dayanamam, yaşamam.."
Ve Anneliği rafa kaldırdım..
Ama bir süre sonra dedim ki .. Annesiz Babasız kalmış bir Bebeği resmen evlat edinelim.
En azından kimsesiz bir Bebeğin yaşantısına ışık olayım..
Eşim Beni kırmadı.
Birkaç yıl içinde Evlat edinme prosedürüne başlarız dedik..
Düşüncelerim böyleydi..
Ve O zaman, 33 yaşındaydım..
Aradan üç yıl geçti.
Bir akrabamın Doğum tebriğine gittim hastaneye..
1997'de Temmuz ayında ..
O yıllarda hayal bile edilemeyecek güzellikte, kendi dizayn ettirdiğim Muhteşem bir çiçek, çok güzel takı, gerçek sevgi ve en samimi duygularıma ..
Birkaç saat önce doğmuş bir Bebişi , belli bir mesafeden bile olsa koklayacağımın heyecanıyla gittim Hastaneye.
Ve o kişi eski eltimdi.
Beni ve beraber gittiğim Eşimin ( bundan on yıl önce boşandık) Halasını öyle düşmanca karşıladılar ki ..
Sanki biz bebeği kıskanacağız, nazar değdireceğiz gibi..
Öylesine bariz yanlış davrandılar ki..
Neye uğradığımızı şaşırdık.
Ne çiçeği alan var,, ne koca takılara teşekkür eden.
Şöyle buyrun diyen bile olmadı.
Ve biz hastaneden çıktık on dakika içinde ..
Halam ( eşimden on yıl önce ayrılmama rağmen O Sevgili Kişiye hala Halamm derim ve O da Beni Kendi yeğeninden üstün tutar ..) ve Ben arabama binmeden önce aynı anda birbirimize döndük ve hiç unutamam aynı anda birbirimize .. "Bu neydi böyle ?" dedik. Çünki böyle birşey hiç yaşamamıştık hayatımız boyunca.. Ve tarifsiz üzüldük..
Direksiyona geçtim.
Halam yanımda..
Arabayı kullanırken Kendisine döndüm ve dedim ki..
Halacığım hazır olun.. Önümüzdeki yaz tam da bu ayda Bebeğim geliyor dedim :) ))))
Ve hemen o hafta Türkiye'nin bu konudaki bence bir numaralı Hekiminden randevu aldım..
Normal koşullarda yüzlerce kişi aylarca sıra bekler iken sırf bu Hoca için Ben o randevuyu hemen o hafta aldım.
Başka türlü olamazdı.
Ben o randevuyu alırdım..
Kesinlikle inancım bu idi..
Ve Doktoruma dedim ki..
Size geldim Çünki hemen üç ay içinde hamile kalmalıyım ve yine Size geldim zira bu Bebeğim artık Bende kalacak..
Bunu ancak Siz başarırsınız, biliyorum bunu ve Ben üstüme düşen herşeyi eksiksiz yapmaya hazırım dedim..
Hocamız Sayın Erol TAVMERGEN idi..
Bu alanda üç nesilden uzman bir Aile Bireyi..
Olağanüstü bir Doktor. Olağanüstü bir "Insan"..
Ve Ben size bir önceki mesajımda yazdıklarımın tamamını yaptım.
IPTAL IPTAL İPTAL'i o zaman bilmiyordum.
Ama Benim zihnimden kovmam gereken olumsuz düşüncelerim yoktu.
Ben karar vermiştim ve inanıyordum ve biliyordum ki Bebeğim geliyordu..
Bebeğimin odasını boyadım .. Boyacıyı çağırmadım.
Eşinle beraber zevkini çıkara çıkara kendimiz boyadık..
Iki renkli idi.. Gördükleri kendi ellerimizde yapiştırdık..
Bir kanepeyi gönderdim yüzünü değiştirttim.
Ön hazırlıklar bunlardı.
Başkaca hiçbir alım yapmadım Bebek alışverişine dair..
Sadece bunu yaptım..
Ve. Biliyordum.. Geliyordu ve Anne olarak Beni seçmişti, O'na hep teşekkür ediyordum Beni seçtiği için.. Henüz karnımda değildi ama geldiğinde uslu uslu doğmayı bekleyecekti..
Ve öyle de ..
Ol'du..
TAM 3.Ayın sonunda Hamile Idim..
Hemen Beethoven' ı ve Ravel' i dinlemeye başladım Bebeğimle Birlikte ..
Karnımdaydı. Hemen hiç kalkmadım.
Mütemadiyen iğneler..
Adı belliydi..
Ailede bir gelenek vardı. Tüm Baba Sülalaesinin, Gençlerin, Çocukların, Bebeklerin isimleri E ile başlıyordu.
Onlar mutlu olsunlar diye eşime E ile başlasın isimler ve her ikisinin de adını sen seç dedim.
Ve Eşim Efe, erkek olursa Ege, Kız olursa Ece olsun dedi.
Peki dedim.
Ve Cinsiyeti belli olana kadar Bebeğime hep Sadece Bebeğim dedim.
Doğum yapacağım sabah Annem bir Rüya gördü,,
Beni uyandırdı ve Dedi ki..
Kızım hadi kalk , ılık bir duş al.. Makyaj yap..
Bebeği bu sabah gördüm dedi.. Gökyüzünde pırıl pırıl güneşli havada Bana gülümsüyordu ve inanılamayacak kadar güzel bir çocuk dedi.. Renkli gözleri var.. Ve çok güzel gülüyor. Çok Zeki bir çocuk dedi..
Hastaneye gittik.. Nerede ise konvoyla..
Ve elbette çok önceden seçilmiş odam , özel bir suit..
İstediğim renklerde balonlarla , alsesuarlarla süslenmiş, tüm ikramlar hazırlanmış ve çiçekler gelmeye başlamıştı,,
Doğumhaneye alındım..
36yaşında Anne olduğum için risk son ana kadar vardı..
Meğer Bebeğimin ayrıca kordonu da boynuna dolanmıştı..
Ve Eski Eşim ve tüm Ailem bu gerçeği bilirken olumsuzluk yaşamamam için Benden gizlemişlerdi..
Doğuma girdiğimde Ben bunu bilmiyordum , bile ..
Normal tarihimden 10 gün önce doğum kararı verince doktorum, "Yok Bebeğim tamamlasın şu son on gününü" dedim.. Çünki durumu bilmiyordum ki Ben.. Doktorum .. Gerek yok ki dedi, bir ayını geçirsin burada ve hemen yazlık sezonunu kaçırmadan Bebeğini yazlığa götürürsün dedi ..
Herşeyi görmek için epidural anestezi istedim.
Doğuma hatırı sayılır kalabalık bir ekip girdi..
VE BEBEĞIM BANA GELDI..
SESINI DUYDUĞUM O ANI ÖMRÜM BOYUNCA UNUTAMAM..
ANNEMIN RÜYASINDA GÖRDÜĞÜ BEBEĞIN AYNISI IDI..
GÖZLERI MAVİYDİ..
NEREDEYSE HIÇ AĞLAMADI,
HEP GÜLÜYORDU..
KOCAĞIMA GETIRDIKLERI ILK ANDA DAHA BIR SAATLIK IKEN,, BAŞINI HAFIF BANA DOĞRU ÇEVIRDI...
O GÜZELIM GÖZLERINI GÖZLERIMIN TAAA EN DERINLERINE DIKTI.. B
BAKTI BANA UZUN UZUN..
VE BEN AĞLAMAYA BAŞLADIM MUTLULUKTAN ,,
TEŞEKKÜR EDIYORUM SANA BENI ANNEN SEÇTIĞIN İÇİN DEDIM..
VE HEMEN O GÜN O ANDA ANLAMIŞTIM KI ÇOK BILGE BIR BEBEKTİ VE BEN O'ndan bebekliğinden beri hep ama hep "ÖĞRENECEKTIM"..
Oğlum şimdi 18 yaşında ..
Ve hep öyle de ol'du..
Hep öğrendim..
Hala öğreniyorum..
Ve bu arada .,
BEBEĞIM GERÇEKTEN HALAMA SÖYLEDIĞIM GIBI TAM BIR YIL SONRA VE TAM O AYDA .. YANI 1998 TEMMUZ'da DÜMYAYA GELDI.. ÇÜNKI BENİNANMIŞTIM. BILIYORDUM VE ÖYLE DE