Daha önceki konularımda erkek arkadaşımdan bahsetmiştim size.4 seneyi geçkin bir zamandır beraberiz.Mesafeli güzel bir birlikteliğimiz var.Onu çok seviyorum,omunda beni sevdiğinden şüphem Yok.Lakin sevgiyle her şeyi olmayacağını düşündüğüm günlerdeyim.Öncelikle hala bir işi Yok sevgilimin ve ben mezun oluyorum bu yıl.Erken diyeceksiniz ama zaten işe girip birikim yapana,düzen kurana kadar 2-3 yıl geçecek.Çok çabalıyorum ama olmuyor diyor bana.Sevgilim çok iyi niyetli,ve öyle işini bilen kendini savunan tiplerden değil bu durum beni ziyadesiyle üzüyor.Çevresindeki insanlar işin gücün Yok hala diyor ve dönüp cevabını veremiyor.Birde ben İzmirdeyim.Erkek arkadaşımda bana 2,5 saat uzaklıkta 1,5 Aydır görüşmedik ve benim sınavlarım biteceği için bu hafta gelecekti beni görmeye.Bende heyecanlandım ona göre plan yaptım onun geleceği gün arkadaşlarımla plan yapmadım.Ve bugün bana çok önemli bir işinin çıktığını gelemeyeceğini söyledi.Ben sorun değil tatilden sonra görüşürüz deyince tamam inşAllah dedi.Ama laf saydırmamak için kendimi zor tuttum.Çok farklı olduğumuzu daha çok hissetmeye başladım.Çok seviyorum ama artık yoruluyorum.Güçlü dursun kimseye kendini ezdirmesin diyorum ama öle biri değil.Herkesi düşünür yine de kendini düşünmez.Hı birde Öyle çok süpriz yapan hediye alan birisi değil.Doğum günlerimde sadece alır.En fazla yılda iki kere.Kınamayın lütfen insan küçücük bişey de olsa bekliyor.Sözde,mesajlarda aşırı romantik.Bazen ayrılıp yoluma bakmayı düşünüyorum,bazense onsuz yapamam diyorum.Koskoca 4 yıl oldu,bu yıl çok tahammülsüzleştim.Sizden ricam kırıcı olmadan,olgunlukla düşüncelerinizi paylaşmanız.Şimdiden sabırla okuyup cevaplayacağınız için teşekkür ederim :)