Suanda bende cok yakin oldugum bir arkadasimla birlikteyim.o da beni senelerdir seviyormus. Bende onun ilk sevgilisiyim. Ve o da aaaaayyyyneeen boyle bir karaktere sahip.bagirmaz,sinirlenmez,kiskanir ama belli etmez . Tamam istedigin gibi olsun der (deliririm) Bu ozellikler oluncami erkekler boyle sessiz sakin yoksa karakter meselesimi bilemiyorumbende cok seviyorum birlikte gecirdigimiz vakitler cok guzel ama haklisiniz insan bi sure sonra biseyleri eksik hissediyor... Bagirsin cagirsin demiyorum, en azindan kendini ifade etsin de icimiz rahatlasin biraz tatmin olalim.. Kisacasi yanliz degilsin :). Bunu karakterine veriyorum degistirmeye calismiyorum ben . Ama hic bi zaman ondan uzaklastigimi hissettirmedi bu durum. Belki iliskinin cok basinda oldugumuz icindir ama sen yinede arkadas olarak degermi veriyorsun yoksa gercek sevgimi bunu olcmek icin kendine bir zaman ver derim... Kalbini dinle kendini dinlendir biraz
kabul etti. Selam yazdı öyle muhabbet başladı. İşte ne kadar degismissin taniyamadim muhabbetleri döndü baya bir süre. Biz 1 hafta böyle facede konuştuk vize haftası falandi ben face 'i dondurmak istedigimi derslere yoğunlaşmak istediğimi söyledim. Numaramı istedi bende verdim. Biz artık sürekli konuşmaya başladık. Benimle alakali en ufak ayrintiyi( sinifta kiminle oturdugumu, babamın vefat ettiğini ve bunun için Türkçe hocamıza sarılıp ağladıgimi ve bunun gibi bir çok şeyi..) hatırlıyor. Bu benim çok ilgimi çekti ama sormadım. 1 ay falan geçti bana dedi ki sence bunların hepsini neden hatırlıyorum? Bende bilmem hafızan iyidir herhalde dedim
oda açıldı bana "senden çok hoşlanıyorum belki hoslanti dan da öte çok büyük sevgi bu. Sanki seninle ilgili her şeyi aklıma kazimislar. Çok farklısın bende" dedi. Ben şok oldum.. hiç o gözle bakmamistim ona sadece dertlerimi iyi dinleyen bir arkadaştı benim icin. İlk facede konuştuğumuz zamanı bile aklına kazimis ki face'i aylardır dondurdu. Sadece benim ona yattığını düşünüyor. Sordum geçen ağzını aramak için direk 15 Mart dedi ve baktım face'e dogruydu
o bana açıldıktan sonra ona "seni sadece arkadaşım olarak görüyorum ve bu asla değişmez" dedim. İlk başta üzüldü ama sonradan buna alıştı. Çoğu kez istemedim konuşmayalım bi süre dedim en fazla 2 gün uzak kalabildi benden. Sonra çok büyük patladim çünkü sürekli benimle olan hayallerini anlatıp beni bunaltti dedim beni rahat bırak nefes alayım. Kabul etti.. 2 haftadan fazla geçmişti benim doğum günüm olduğu günden 2 gün önce kardesimin staj yerine bir kutu bırakmış. Ve kutunun içinde sevdiğim çikolatalar, Sal ve bir kaç tane not.. 
şok oldum.. haftalardir konusmuyoduk ve o unutmamis ve beni rahatsız etmemek için kardesimin staj yerine hediye birakmis.. daha sonra konuşmaya başladık tekrar. Ve yine böyle kalbimi kırıp beni bunalttigi oldu bu seferde gidip bir sal alıp kapımın önüne birakti canım ne çekse de yapar bunu kapının önüne bırakır ve gider. Hiç demez çık bir görüşelim diye. Ve asıl konuya geliyorum. Ben onun ilgisi alakası altında eziliyorum ama onun sevgisi ilgisi o kadar başka ki anlatamam. Çok masum seviyor beni dediklerimi çok umursuyor. Ailesinde bir şey oluyor bana soruyor sence napsam diye söyle söyle yap diyorum konu hakkinda uzun uzun konuşuyoruz ve benim fikirlerimi çok umursuyor ve bana çok uyuyor. Ailesin de beni bilmeyen yok zaten.. diyorum ya gerçekten böyle bir insanı sevememek ruhumu bunaltiyor aylardır erteledigim ve gitmemek için yalanlar söylediğim(çok pişmanım) buluşma yarın. ben yine tek başıma gitmeye cesaret edemedim kardesimle gidicem. Aynı okuldaydik ucumuzde sorun olmayacak. En azından o öyle dedi. Zaten benim istediğim bir şeye pek itiraz etmez sen nasıl rahatsan öyle der. Tabi bu sizin sevgiliniz gibi "erkek arkadaslarinla aynı evde kalabilirsin" diyecek biri değil. Kıskançtır yansıtmak istemez ama çoğu zaman söyler.. aman ne çok uzattim
kisacasi görüştükten sonra içim ısınsın istiyorum. Tek duam.. Bu zamanda böyle düşünen biri böyle seven biri asla çıkmaz. Belki de ilk ve son. Sizde oturup düşünün. Bitirmek yerine onarmaya bakın. Karşınıza alın içinde ne varsa dökün. Sevmediğiniz tüm yönleri söyleyin. Düzelmesini isteyin. Ben her şeyi açık açık söylerim pat diye. Ve yavaş yavaş düzeliyor bazı şeyler. Tek sorun gorusmedik ve kalbim ısınmadı. Görüşmeyi bekliyorum. İnşallah hakkımızda hayırlısı olsun..
Canım sen naptin ?
sevgilinde bağımlı kişilik bozukluğu olabilir mi yaSelam kızlar,
Bu başlığı çok uzun zamandır okuyorum ancak üye olmak bugüne kısmetmiş. Son zamanlarda benim durumuma çok benzer konular açılınca ben de üye olup size derdimi anlatmak, fikir almak istedim. Kısaca kendimi tanıtmak gerekirse: 21 yaşında üniversite son sınıf öğrencisiyim aynı zamanda 1.5 yıldır uluslararası bir firmada çalışıyorum.
Lisede ergenliğin de vermiş olduğu sebeplerle çok sorunlu bir ilişki yaşadım ve çok yıpratıcı bir dönemdi. Değer verilmeye çok ihtiyacm vardı anlayacağınız. O ilişki bittikten sonra ilkokuldan beri her türlü koşulda yanmda olup mutululuğumu düşünen arkadaşımın bana özel davranmaya başlaması, jestleri, romantizmi normalde hiç o gözle bakmayacakken beni ona doğru çekti. Aslında yıllardan beri beni seviyormuş çevremdeki herkes söylerdi de inanmazdım. Hiç sevgilisi olmamıştı bu arada. Biz de bu şekilde ilişkiye başlamış olduk.
İlişki boyunca hayatımın en mutlu dönemlerini yaşadım. Kimsenin gösteremeyeceği kadar değer gördüm, bana hep şevkatle yaklaştı. Ben de onu mutlu etmek için elimden geleni yaptm, ben de onu çok sevdim ve seviyorum. Üzülmesine dayanamam. Ama 1 yıl sonra ilişkide bir şeylerin eksikliğini hissetmeye başladım. Erkek arkadaşım sürekli ezikleri oynuyordu. 1 kere bile tartışmadık kavga etmedik çünkü kendine bir şey ters gelse bile bana söylemedi tatsızlık olmasın diye. Hep benim istediğim şeyler oldu inanın onun nasıl bir karakteri var deseniz uyumlu sakin diyebilirim sadece. Mesela erkek arkadaşlarımda kalsam bu fikirden nefret etse de bana bir şey diyemez tamam öyle istiyorsan öyle olsun der. Zamanla kendi kendime ilişki yaşıyormuşum gibi hissettim ve karşımdaki kişiyi sevgili kefesine koyamamaya başladım. B beni çok boğduğunda biraz ara verelim ben yapamıyorum dedim ne dese beğenirsiniz "tamam sen üzülme istediğin gibi yapalım." hiç niye neden düzeltelim konuşalım yok. Bir kaç ay geçti biz ayrılsak da görüşmeyi sürdürdük çünkü yıllardır en yakınımızdaydık başka türlüsünü bilemiyorduk, tekrar başladık ama o da benim istememle oldu yoksa o "beni üzmemek için" bu konuyu açamıyordu bile.
Hala beraberiz arkadaşlar ama ben onu artık sevgili olarak göremiyorum. Cinsel açıdan düşünemiyorum bile. Ama dediğim gibi çok seviyorum hala benim için çok değerli. Yine beraber geçirdiğimiz zamanlarda çok mutluyuz bu yüzden kopamıyorum da. Ama onun hakkına girdiğimi düşünüyorum artık. Sizce bunu çözebilir miyim? Ben isterim ki güçlü karakterli olsun karşımda, ben de onu kaybetmekten korkabileyim... Dağ gibi dursun benim eşim olacak insan yanımda. Bu bir karakter meselesi mi?
Teşekkürler iyi kötü yorumlarınız için...
Ekleme: ve artık son zamanlarda çevremde başka kişilerden etkilenebilecekmiş gibi hissediyorum
bekliyoruz bakalım neler olacak 
