- 18 Aralık 2010
- 1.344
- 3.870
- 333
- Konu Sahibi remedioslabelle
-
- #1
sizden şunu istiyorum ki lütfen "o senin annen, ne olursa olsun doğurdu büyüttü etti vs." şeklinde yorumlarla değil, kendi annenizle bu olayı yaşasanız affedebilir miydiniz? empati yapıp içtenlikle cevap vermenizi istiyorum. anne olanlar da lütfen şuna cevap versin kızınıza böyle yapılsa sizin tepkiniz nolurdu.
aslnda olay olalı 3 yıl oldu. o dönemde benim sevdiğim ama bana yüz vermeyen bir çocuk vardı. annemin bir arkadaşı da medyum tipli, fala bile bakmadan soru cevaplayan söylediklerini de tutturan bir kadındı. ben de ona bahsedip sordum. olmayacak o çocukla dedi, her neyse benim derdim bu değil. bu çok ağzı gevşek ve lüzumsuz bir kadın. oğlu geldi bizden arabayla almaya. benimle aşağı yukarı aynı yaşlarda olan oğluna "bu bir oğlan seviyor ama oğlanın buna baktığı yok, kız bunun için yanıyo yanıyo(kelimenin çirkinliğine dikkat) orada onu oğlunun yanında rezil etmesini bilirdim de hani çok sinirliyken kitlenir kalırsınız ya bazen, ondan oldu. annemden de tepki gelmedi. ben sonrasında tepkisini gösterir, görüşmeyi keser vs. dedim ama gayet görüşmesine muhabbetine devam etti. kadını mantıyla ağırladığı bile oldu ya. ben gerekeni söyledim diyor ama o da şu "öyle yapman hiç hoş olmadı bir daha dikkat et lütfen" kimse kusura bakmasın ama bu benim içimi soğutmuyo. namusuma dil uzatan kadını eve aldın dedim ne kavgalar ettim ne laflar ettim ağlattım ama yine de içim bir türlü soğumuyo. abartma namusuna dil uzatmaya girmiyor yaptığı filan diyor.
bu 3 yıl içinde affetmeyi unutmayı çok istedim kendi içimde ama yok olmuyo asla affedemiyorum. ben anne değilim bu hissi tatmadım annelik hormonlarını tatmadım ama buna rağmen diyebiliyorum ki benim kızıma böyle yapılsa o kadını insan içine çıkamayacak hale getirirdim. bir de olay "tepki koymaktan aciz, onu da böyle kabul edeyim" olayı olsa daha kolay hazmederdim. ama ne oldu biliyor musunuz? kadın onu aramıyor hep o arıyor diye kadına önce çok soğuk davranmaya başladı sonra ilişkisini kesti. yani isteyince kesebiliyor. demek ki benim namusuma dil uzatılması onun aranmamasından daha önemsiz. bu aranmama olayı olana kadar kadını düğünüme çağırmaktan bahsediyordu ya...
demek ki anne manne de boşmuş bunu anladım. en azından bana denk gelen öyle. ben şimdi böyle bir anneyi nasıl koşulsuz seviyim? naparsam yapıyım, ne düşünürsem düşünüyüm içim soğumuyo, soğumuyo.
aslnda olay olalı 3 yıl oldu. o dönemde benim sevdiğim ama bana yüz vermeyen bir çocuk vardı. annemin bir arkadaşı da medyum tipli, fala bile bakmadan soru cevaplayan söylediklerini de tutturan bir kadındı. ben de ona bahsedip sordum. olmayacak o çocukla dedi, her neyse benim derdim bu değil. bu çok ağzı gevşek ve lüzumsuz bir kadın. oğlu geldi bizden arabayla almaya. benimle aşağı yukarı aynı yaşlarda olan oğluna "bu bir oğlan seviyor ama oğlanın buna baktığı yok, kız bunun için yanıyo yanıyo(kelimenin çirkinliğine dikkat) orada onu oğlunun yanında rezil etmesini bilirdim de hani çok sinirliyken kitlenir kalırsınız ya bazen, ondan oldu. annemden de tepki gelmedi. ben sonrasında tepkisini gösterir, görüşmeyi keser vs. dedim ama gayet görüşmesine muhabbetine devam etti. kadını mantıyla ağırladığı bile oldu ya. ben gerekeni söyledim diyor ama o da şu "öyle yapman hiç hoş olmadı bir daha dikkat et lütfen" kimse kusura bakmasın ama bu benim içimi soğutmuyo. namusuma dil uzatan kadını eve aldın dedim ne kavgalar ettim ne laflar ettim ağlattım ama yine de içim bir türlü soğumuyo. abartma namusuna dil uzatmaya girmiyor yaptığı filan diyor.
bu 3 yıl içinde affetmeyi unutmayı çok istedim kendi içimde ama yok olmuyo asla affedemiyorum. ben anne değilim bu hissi tatmadım annelik hormonlarını tatmadım ama buna rağmen diyebiliyorum ki benim kızıma böyle yapılsa o kadını insan içine çıkamayacak hale getirirdim. bir de olay "tepki koymaktan aciz, onu da böyle kabul edeyim" olayı olsa daha kolay hazmederdim. ama ne oldu biliyor musunuz? kadın onu aramıyor hep o arıyor diye kadına önce çok soğuk davranmaya başladı sonra ilişkisini kesti. yani isteyince kesebiliyor. demek ki benim namusuma dil uzatılması onun aranmamasından daha önemsiz. bu aranmama olayı olana kadar kadını düğünüme çağırmaktan bahsediyordu ya...
demek ki anne manne de boşmuş bunu anladım. en azından bana denk gelen öyle. ben şimdi böyle bir anneyi nasıl koşulsuz seviyim? naparsam yapıyım, ne düşünürsem düşünüyüm içim soğumuyo, soğumuyo.