- 19 Mart 2023
- 852
- 1.490
- 43
- 34
- Konu Sahibi lavinia2012
-
- #21
İyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim.
İyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim.Zor şeyler yasamissiniz ama bu toplumdaki boşanma algısına ragmen guclu davranip yeni bi duzen kurmussunuz, bunun icin tebrik ediyorum.
Maddi gucunuzun olması çok iyi, buna da çok sevindim.
Onca sıkıntı sonrasi bu sekilde yorgun olmanız, uzulmeniz, güçsüz hissetmeniz ve ara ara patlamaniz cok cok normal, oncelikle bunu kabul edin.
Kesinlikle profesyonel destek alın, eninde sonunda işe yarayacaktır. Bilinçaltınız, korkularınız, yaşadıklarınız bi uzman yardımıyla ele alinmali ve dogru kodlanmali.
Yaşınız çok genç, umarım çok daha mutlu günleriniz olur, Allah yardımcınız olsun
Benim çocuklarım çok küçük değil. Babalarında da kalıyorlar bende de. Kendime vakitte ayırabiliyorum. Ama işte insanın yaşadıklarının ağırlığı böyle yapıyor maalesef. Sizinde Allah yardımcınız olsun.Ben yazdım sandım biran. Tamamen aynıyız. Bazen çok iyiyim bazen yorumlama kadar ağlıyorum. Boşandığıma asla pişman değilim. Çocuklar büyüyünce biraz rahatlarım kendime zaman ayırırım hayatıma birileri girer onun da rezilliğini duyarım diye teselli oluyorum işte
Kesinlikle terapi almalısınız, psikolog ve psikiyatri tedavileri görmeniz lazım...Merhaba hanımlar. Daha öncede buraya konu açmıştım. Eşimden bir yıl oldu boşandım. 12 yıllık evliydim ve iki çocuğum var. Öncesinde uzun yıllar ihanete uğradım ve çok kötü şeyler yaşadım. Aldığım karardan asla pişman değilim ama yaşadıklarımı da bir türlü atlatamıyorum. Sanırım depresyondayım. Maddi olarak bir sıkıntım yok çok şükür. İyi bir işim var arabam var. Kurulu bir düzenim var. Ama zaman zaman kendimi o kadar değersiz o kadar mutsuz hissediyorum ki. Hayattan bir beklentim kalmamış sanki bidaha hiç mutlu olamayacak gibi hissediyorum. Yaşadığım şeyler aklımdan hiç gitmiyor. Bazen oturup ben bunları hak etmedim diye yorulana kadar ağlıyorum. Ne yaparsam yapayım aynaya baktığımda gözlerimdeki ışığın söndüğünü görüyorum. Yaşadıklarımı ayrıntılı bir şekilde anlatsam eminim bana hak vereceksiniz. Yaşadıklarımı hatırlayınca kendime acıma duygusu hissediyorum. Gerçekten psikoljik olarak iyi değilim bunun farkındayım. Zaman zaman mutlu insanlar görünce öfke duyuyorum. Lütfen beni yargılamayın. Yaşadıklarım beni bu hale getirdi maalesef. O eski mutlu gözlerinden ışık saçılan kız sanki öldü.
İçimden ne temizlik yapmak ne yemek yapıp evle ilgilenmek hiç biri gelmiyor. Aynı zamanda sevdiğim insanları kaybetme korkusu yaşıyorum. Telefonumu ablam üst üste iki sefer arasa acaba anneme babama bir şey mi oldu diye aklım çıkıyor. Yada kızımın sesi az kötü gelsin kalbim yerinden oynuyor. 2 sefer panik atak olduğunu düşündüğüm korkunç bir şey yaşadım. (Nefes alamama)
Bununla ilgili terapi almaya karar verdim. Size sorum böyle bir durumda olupta terapi ile eski sağlığına kavuşan var mı. Artık gerçekten yaralarım iyileşsin istiyorum. Yaşım 33 yorumlarınız için teşekkür ederim.
Çok gençsin daha 33 yaşındasın elbet yeni aşk yeni hayatın olacaktır , bence kendinize çok yüklenmeyin , yani kötü bişey aklınıza gelince hemen başka şey düşünün , kendinize vakit ayırın , makyaj yap güzel giyin spor yap , koşuya git , yogaya git , aynada kendine bak gülümse ben güçlü kadınım de kendine , ki gerçkten öylesin boşanmak yeni bi hayat kurmak hep güçlü kadınların işidirMerhaba hanımlar. Daha öncede buraya konu açmıştım. Eşimden bir yıl oldu boşandım. 12 yıllık evliydim ve iki çocuğum var. Öncesinde uzun yıllar ihanete uğradım ve çok kötü şeyler yaşadım. Aldığım karardan asla pişman değilim ama yaşadıklarımı da bir türlü atlatamıyorum. Sanırım depresyondayım. Maddi olarak bir sıkıntım yok çok şükür. İyi bir işim var arabam var. Kurulu bir düzenim var. Ama zaman zaman kendimi o kadar değersiz o kadar mutsuz hissediyorum ki. Hayattan bir beklentim kalmamış sanki bidaha hiç mutlu olamayacak gibi hissediyorum. Yaşadığım şeyler aklımdan hiç gitmiyor. Bazen oturup ben bunları hak etmedim diye yorulana kadar ağlıyorum. Ne yaparsam yapayım aynaya baktığımda gözlerimdeki ışığın söndüğünü görüyorum. Yaşadıklarımı ayrıntılı bir şekilde anlatsam eminim bana hak vereceksiniz. Yaşadıklarımı hatırlayınca kendime acıma duygusu hissediyorum. Gerçekten psikoljik olarak iyi değilim bunun farkındayım. Zaman zaman mutlu insanlar görünce öfke duyuyorum. Lütfen beni yargılamayın. Yaşadıklarım beni bu hale getirdi maalesef. O eski mutlu gözlerinden ışık saçılan kız sanki öldü.
İçimden ne temizlik yapmak ne yemek yapıp evle ilgilenmek hiç biri gelmiyor. Aynı zamanda sevdiğim insanları kaybetme korkusu yaşıyorum. Telefonumu ablam üst üste iki sefer arasa acaba anneme babama bir şey mi oldu diye aklım çıkıyor. Yada kızımın sesi az kötü gelsin kalbim yerinden oynuyor. 2 sefer panik atak olduğunu düşündüğüm korkunç bir şey yaşadım. (Nefes alamama)
Bununla ilgili terapi almaya karar verdim. Size sorum böyle bir durumda olupta terapi ile eski sağlığına kavuşan var mı. Artık gerçekten yaralarım iyileşsin istiyorum. Yaşım 33 yorumlarınız için teşekkür ederim.
İlaç kullanmanı hiç tavsiye etmem çünkü senin durumun belki bi çoğu boşanmış kadın yaşıyor , sonuçta kolay değil , bide hayatındaki güzel şeylerin farkında ol , şuan bi boşlukta his ediyorsun kendini , o yüzden , hatta biriyle flört etmen belki sana iyi gele bilir , tabi bağlanmadan , çünkü şuan duygusal bi boşluğun var ve hemen flört ettiğin kişiye bağlana bilirsin ve onuda aşk sana bilirsin o yüzden dikkatli sadece bi arkadaş gibiÇok direndim aslında terapiye ihtiyacım olmadan atlatabileyim diye. Çünkü psikiyatri ye gönderip ilaç yazmalarından korktum. Ama sanki iyileşeceğim yerde daha kötü oluyor her şey.
Ah canım ablanıza çok geçmiş olsun. Ailem çok korkuyor özellikle annem. Mutlaka gideceğim terapiye.boşanma gayet normal bir süreç ama aldatilarak boşanma özellikle kadında büyük travmaları neden oluyor hele ki seviyorsa. nereden mi biliyorum? 20 sene önce boşanan ablamdan... çok sancılı bir süreç yaşadı tabi bize de yaşattı haliyle .. sonra bi tık kendine geldi sayılır... sonra mi??? boşandıktan 14yil sonra beyin kanaması geçirdi ve şu an %76 engelli raporu var. psikiyatri şizofren tanısı koyduöylesine zor ki...bu haline çok şükür çünkü ilk 6 ay yatalakti, ne altından ne yediğinden ne de içtiğinden haberdar değildi. eski eniştem de ablamı aldattığı kadınla evlendi iki de çocuğu oldu... özetle lütfen kendinize iyi bakın, cok kafaya takmayın lütfen, üzülmeyin ne yapalimhayat böyle... canınızın sağlığından da önemli degil ya. ablam süreci çok zor atlattı diyemeyeceğim sebepleri ve sonuçları yazdim ama naçizane tavsiyem iyidir destek alın...en önemlisi kendiniz icin
Haklısınız. Yaşadıklarımı bir başkası yaşasaydı belki daha ağır sonuçlarla karşılaşırdı. Hayatımda kimse olsun istemiyorum. Zaten çevremde de hiç öyle olabilecek kimse yok.İlaç kullanmanı hiç tavsiye etmem çünkü senin durumun belki bi çoğu boşanmış kadın yaşıyor , sonuçta kolay değil , bide hayatındaki güzel şeylerin farkında ol , şuan bi boşlukta his ediyorsun kendini , o yüzden , hatta biriyle flört etmen belki sana iyi gele bilir , tabi bağlanmadan , çünkü şuan duygusal bi boşluğun var ve hemen flört ettiğin kişiye bağlana bilirsin ve onuda aşk sana bilirsin o yüzden dikkatli sadece bi arkadaş gibi
Allah ablanizin yardımcısı olsun. Çocuğu varmı ?boşanma gayet normal bir süreç ama aldatilarak boşanma özellikle kadında büyük travmaları neden oluyor hele ki seviyorsa. nereden mi biliyorum? 20 sene önce boşanan ablamdan... çok sancılı bir süreç yaşadı tabi bize de yaşattı haliyle .. sonra bi tık kendine geldi sayılır... sonra mi??? boşandıktan 14yil sonra beyin kanaması geçirdi ve şu an %76 engelli raporu var. psikiyatri şizofren tanısı koyduöylesine zor ki...bu haline çok şükür çünkü ilk 6 ay yatalakti, ne altından ne yediğinden ne de içtiğinden haberdar değildi. eski eniştem de ablamı aldattığı kadınla evlendi iki de çocuğu oldu... özetle lütfen kendinize iyi bakın, cok kafaya takmayın lütfen, üzülmeyin ne yapalimhayat böyle... canınızın sağlığından da önemli degil ya. ablam süreci çok zor atlattı diyemeyeceğim sebepleri ve sonuçları yazdim ama naçizane tavsiyem iyidir destek alın...en önemlisi kendiniz icin
Bir tık şanslısın o zaman. Benim biri bebek diğeri 10 yaş. Babaları 3 aydır görmüyor bile.Benim çocuklarım çok küçük değil. Babalarında da kalıyorlar bende de. Kendime vakitte ayırabiliyorum. Ama işte insanın yaşadıklarının ağırlığı böyle yapıyor maalesef. Sizinde Allah yardımcınız olsun.
Babaları çok düşkün çocuklarına. He ilerde evlenir başka çocuğu olur o zaman nolur bilemem tabi. Ama şu an için o konuda bir problem yok.Bir tık şanslısın o zaman. Benim biri bebek diğeri 10 yaş. Babaları 3 aydır görmüyor bile.
cok teşekkür ederim allahtan çocuğu yokAllah ablanizin yardımcısı olsun. Çocuğu varmı ?
bizim yıkım dönemimizdi o donem. o yüzden kendinize lütfen iyi bakın. çünkü bu hayatta en önemli şey moral. güzellikler dilerimAh canım ablanıza çok geçmiş olsun. Ailem çok korkuyor özellikle annem. Mutlaka gideceğim terapiye.
Teşekkür ederim. Sizinde Allah yardımcınız olsun.bizim yıkım dönemimizdi o donem. o yüzden kendinize lütfen iyi bakın. çünkü bu hayatta en önemli şey moral. güzellikler dilerim
Canım benim güzel düşüncelerin için teşekkür ederimSize ne yaşatılmış olursa olsun bunları hak etmediniz, çok değerli kıymetlisiniz. Sadece bunları belirtmek istedim..
Çok çok haklısıniz rabbim sizin hakkınızı eşinize bırakmasın başka ne diyebilir ki Allah'a havale edin ve bol dua edin kendinizeBenim üzüldüğüm çok nokta var. bizim mutsuz olmamız için hiç bir sebep yoktu. Mesela burada en çok aileler yüzünden sorun yaşanıyor evliliklerde. Benim eski eşimin ailesi ile hiç bir problemim olmadı. Maddi bir sıkıntımız yoktu. 2 evimiz 2 arabamız ikimizinde işi (memuruz) herşeyimiz vardı. Yani mutlu olabilirdik. Çocuklarımız mutlu bir ailede büyüyebilirdi. Üstelik çok severekte evlendik. Tüm bunlara rağmen böyle olmasına çok üzülüyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?