Her cümlesi haklı yorumHiçbir işe yaramayan adamı alıp koca yapmışsınız, üstüne bir de baba yapmışsınız. Terasa atılması gereken kocanızken olan köpeğe oluyor.
İstediği kadar kapalı, sıcak, geniş olsun; hayvancağız 1 göz yerde birilerinin lütfedip kendisiyle ilgilenmesini mi bekleyecek bütün gün?
Zaten eve yeni bir birey gelmiş, hayvanın bütün düzeni değişmiş, tuvalete bile çıkarılmıyor. Bir de terasa atalım da psikolojisini iyice bozalım mı dediniz?
Yarın bir gün de "bu köpek çok saldırganlaştı, çocuğu da kabullenmedi zarar verebilir" deyip komple terk edersiniz artık.
Eşiniz sorumluluklarını bilmiyorsa bedel ödemesi gereken o.
Siz köpeği terasa kapatınca bir şey değişmeyecek. Eşiniz bir ömür yayılmaya devam edecek, siz de kendinizi paralamaya devam edeceksiniz.
Çok merak ettim neden kimse almak istemezdi dedinizBende bır muabbet ve tüysüz papagan var. Kıyamadım satın aldım. Belkı ben almasam, onu öldurecektı. Cunku o kusu kımse almak istemez. Aldım pısman degılım. Bende böyle tüylerı olmayan, ayagı sakat galan bır kuş görürsem alıyorum. Cok seviyorum. Eşim bunlar son kuş dıyor ama zor. Ben bu evde oldugum sürece daha cok kus gelır bu eve
İnsan gibi söylüyorum terasımız var oraya yap yer orada dursun cocuk durmuyor artık dönmek istiyor bişeyler yapmak istiyor yani.
Bebeğiniz sizi uykusuz ve tahammülsüz yapıyo normal onun öncesinde her şey normaldi ama bebeğinizi kapının önüne koymayı aklınızdan gecirmiyorsunuz değil mi?Herkese iyi akşamlar. 4aylık bebeğim var ve evimizde köpeğimiz var. Konu şöyle ki zaten sabahtan akşama kadar yoruluyorum bebekle ilglen ortalığı toparla yemek yap köpek olduğu için her gün sil süpür. Bebek de artık kendini döndürmeye başladı koltukta durmuyor beşikte durmuyor ana kucağında durmuyor gün içinde. Başında olmam lazım. Benim sorumsuz eşim düzenli olarak dışarı çıkarmayı bıraktığı için artık eve işemeye ve kaka yapmaya başladı. Misafir odasındaki yatağa işemiş halen yıkamaya vericek. Halılar yıkamaya gitti. Bebeği yere koysam her yer tüy. Akşam gelir bebekle ilgilenir diyorum yok. Köpeğin suyunu ver unuttum mamasını ver unuttum diyip onun da yükü ben de. Misafir odası kokuyor artık leşş. İnsan gibi söylüyorum terasımız var oraya yap yer orada dursun cocuk durmuyor artık dönmek istiyor bişeyler yapmak istiyor yani. Sil süpür iki dakka sonra yine aynı. Her gün aynı muhabbetler. Artık yorgunluktan ölüyorum çiş temizle kaka temizle bebekle ilgilen yemek yap totomu bi emzirirken yere koyuyorum. Anlamıyor beni tamam yapcam diyor halen yapcak. Bi cinnet geçirtcek artık bana ikisinide kapı önüne koyucam. Köpeğimi de seviyorum onun da bi suçu yok yani hayvan napsın çiş kaka tutmaktan nereye kadar tutsun. Akşamdan akşama cıkarıyor. Napayım ben artık yorgunluktan ölüp bitiyorum hiç umru değil adamın çekip vurasım geliyor artık
Avatarınızdaki sevimli surat köpeğiniz sanırım.Asla asla sahiplendirmek istemiyorum elbetteki 1aya kadar düzenli cıkarıyordu hava güzel olunca ben de bebeği kanguruya koyup cıkarıyordum biz de hava alıyorduk. Ama bunu gördü baktı herşeye yetebiliyorum yavas yavas savsaklamaya başladı terasımıza şöyle bi yer yapsa geçici süreliğine çok güzel olacak
istiyorsa bakın bi zahmet yada salıverin yazık günah hayvanaEşim çok istiyordu 2018den beri bizimle
Aynen bence bir komşunun oğluna falan ufak bir para sıkıştırıp gezdirmesini isteyebilir.Köpek yerine eşinden kurtul bence
Adam resmen sadece bebeği yapım aşamasında, o da zevkli bir iş diye bir işin ucundan tutmus. Böyle sorumsuz adam ne köpek sahibi olabilir, ne de çocuğuna baba olabilir.
Konuya gelince,teras büyük de olsa teras terastir. Yerleri beton, üstü açık, Ocak subat soğuğunda buz gibi , evden soyutlanmış bir şekilde yaşayacağı bir alan. Yani vicdan nasıl el verir köpeği burada birakmaya? Eve alışmış köpeğin yeri evidir. Benim kedim kapali kapı görünce bile girmek için çırpınıyor,kapıyı açtığımızda şöyle bakıp cikiyor. Deli oluyor kapıyı kapatıp onu dişladigimizda. Kaldı ki köpek (ben bir kediseverim ama kesinlikle köpeklerin daha duygusal ve sahibine-yuvasina bağlı olduğunu düşünüyorum)
Onu bu soğukta balkona atmak hiç akıl karı degil.
Ben olsam bir çözüm olarak apartmandan aklı basinda bir ergenle falan anlaşırdim, ya da ev kadını bir komşuyla. Haftada elli lira versem günde iki kere çise çıkartır misin diye. Sonuçta hayvanlari seven de biriyse eline mi yapısır, çıkartabilir. Hatta bu karantinada insanlar eşinin dostunun kopegini gezdiriyor,sokağa çıkabilmek için:) ogrenciyken biri bana söylese kesin kabul edeceğim bir teklif olurdu...
Zaten bebeğiniz biraz büyüyünce o köpeği,köpek onu oyalar. Her şey daha kolay olur. Ama teras meras düşünmeyin lütfen.
Çok çok terasin bir kısmına toprak atın, birkaç çiçek,çim falan...hayvanı çise oraya çıkartın diyececim ama kopek de işeyecegi yeri kendi seçmek ister herhalde, bilemedim
Evet hiç kolay değil, birinin kedisini veya köpeğini sevimli bulabilirsiniz, şirin gelir yapabilirsiniz zannedersiniz ama evde bir evcille yaşamak herkese göre değil.Gerçekten hayvan beslemek zor bir işmiş ben yapamazdım sanırım yazılanları okuyunca tam emin oldum.
Kesinlikle burda kendini bilmek çok önemli yoksa hayvana eziyet oluyor gerisi.Evet hiç kolay değil, birinin kedisini veya köpeğini sevimli bulabilirsiniz, şirin gelir yapabilirsiniz zannedersiniz ama evde bir evcille yaşamak herkese göre değil.
Bizim küçük ırk köpeğimiz var, bize göre dünyanın en tatlı canlısı, ufak tefek olduğu için bizde istiyoruz diyen çok oluyor, ben de direkt söylüyorum her dakika tüy dökecek, tuvalet eğitimi tamamlanana kadar her yeri batıracak, ben onun uğruna kaç tane halı attım, yalnız bırakamazsınız ağlar, kapı önünde bakamazsınız hasta olur, tatile gidecekseniz yanınızda götüreceksiniz, ilgi göstermezseniz depresyona girer, her gün 2-3 defa dışarı çıkarmalısınız, egzersiz yapmalı, oyun oynamalı, hayatınızın en azından 15 yılını evcilinize göre dizayn edecek, sabır gösterecekseniz, tuvaletini kaçırdığında, midesi bulanıp eşyanızı batırdığında sevginizden en ufak bir eksilme olmayacaksa sahiplenin diyorum, %90'ı vazgeçiyor.
Uzaktan uzağa prensesimizi çok sevip küçük ırk evcil sahiplenen oldu, bir tanesi çok havlıyor bu deyip yollamış garibimi, terrier yavrusunu bahçeye atarsanız havlar, bir tanesi de terasa kapatmış her dakika ağlayıp havlıyor hayvancık.
Bir evcili şirin bulmakla sevmek arasında dağlar kadar fark var, kimisi maalesef sözde seviyor, hayvanı kapatıyor bir yere, ne evine alıyor ne arabasına alıyor, ne yeme içmesine dikkat ediyor, hayvan olmaları bizim gibi hisleri olmadığı anlamına gelmiyor, aksine bizden çok daha duygusal ve hisliler ama maalesef can değil mal olarak görüldüklerinden onların duyguları asla önemsenmiyor.
Aynen öyle, iyi düşünüp karar vermek lazım yoksa gerçekten olan o zavallılara oluyor, burada sokaklarda o kadar çok cins köpek var ki, belli ki vaktiyle sahiplenilmiş sonra da sokağa terk edilmişler, bizimkiyle aynı cins olan köpekler görüyorum insanların elinde, sizinki ne kadar sakin, bu hep havlıyor ısırıyor diyorlar, ırkın genel özelliği sanıyorlar agresifliği, hayvanın geçmişini soruyorum maalesef elden ele gezmiş, sürekli yer ve insan değişikliği yaşamış, bakamıyorum deyip birilerine verilmişKesinlikle burda kendini bilmek çok önemli yoksa hayvana eziyet oluyor gerisi.
Evet hiç kolay değil, birinin kedisini veya köpeğini sevimli bulabilirsiniz, şirin gelir yapabilirsiniz zannedersiniz ama evde bir evcille yaşamak herkese göre değil.
Bizim küçük ırk köpeğimiz var, bize göre dünyanın en tatlı canlısı, ufak tefek olduğu için bizde istiyoruz diyen çok oluyor, ben de direkt söylüyorum her dakika tüy dökecek, tuvalet eğitimi tamamlanana kadar her yeri batıracak, ben onun uğruna kaç tane halı attım, yalnız bırakamazsınız ağlar, kapı önünde bakamazsınız hasta olur, tatile gidecekseniz yanınızda götüreceksiniz, ilgi göstermezseniz depresyona girer, her gün 2-3 defa dışarı çıkarmalısınız, egzersiz yapmalı, oyun oynamalı, hayatınızın en azından 15 yılını evcilinize göre dizayn edecek, sabır gösterecekseniz, tuvaletini kaçırdığında, midesi bulanıp eşyanızı batırdığında sevginizden en ufak bir eksilme olmayacaksa sahiplenin diyorum, %90'ı vazgeçiyor.
Uzaktan uzağa prensesimizi çok sevip küçük ırk evcil sahiplenen oldu, bir tanesi çok havlıyor bu deyip yollamış garibimi, terrier yavrusunu bahçeye atarsanız havlar, bir tanesi de terasa kapatmış her dakika ağlayıp havlıyor hayvancık.
Bir evcili şirin bulmakla sevmek arasında dağlar kadar fark var, kimisi maalesef sözde seviyor, hayvanı kapatıyor bir yere, ne evine alıyor ne arabasına alıyor, ne yeme içmesine dikkat ediyor, hayvan olmaları bizim gibi hisleri olmadığı anlamına gelmiyor, aksine bizden çok daha duygusal ve hisliler ama maalesef can değil mal olarak görüldüklerinden onların duyguları asla önemsenmiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?