Evet hiç kolay değil, birinin kedisini veya köpeğini sevimli bulabilirsiniz, şirin gelir yapabilirsiniz zannedersiniz ama evde bir evcille yaşamak herkese göre değil.
Bizim küçük ırk köpeğimiz var, bize göre dünyanın en tatlı canlısı, ufak tefek olduğu için bizde istiyoruz diyen çok oluyor, ben de direkt söylüyorum her dakika tüy dökecek, tuvalet eğitimi tamamlanana kadar her yeri batıracak, ben onun uğruna kaç tane halı attım, yalnız bırakamazsınız ağlar, kapı önünde bakamazsınız hasta olur, tatile gidecekseniz yanınızda götüreceksiniz, ilgi göstermezseniz depresyona girer, her gün 2-3 defa dışarı çıkarmalısınız, egzersiz yapmalı, oyun oynamalı, hayatınızın en azından 15 yılını evcilinize göre dizayn edecek, sabır gösterecekseniz, tuvaletini kaçırdığında, midesi bulanıp eşyanızı batırdığında sevginizden en ufak bir eksilme olmayacaksa sahiplenin diyorum, %90'ı vazgeçiyor.
Uzaktan uzağa prensesimizi çok sevip küçük ırk evcil sahiplenen oldu, bir tanesi çok havlıyor bu deyip yollamış garibimi, terrier yavrusunu bahçeye atarsanız havlar, bir tanesi de terasa kapatmış her dakika ağlayıp havlıyor hayvancık.
Bir evcili şirin bulmakla sevmek arasında dağlar kadar fark var, kimisi maalesef sözde seviyor, hayvanı kapatıyor bir yere, ne evine alıyor ne arabasına alıyor, ne yeme içmesine dikkat ediyor, hayvan olmaları bizim gibi hisleri olmadığı anlamına gelmiyor, aksine bizden çok daha duygusal ve hisliler ama maalesef can değil mal olarak görüldüklerinden onların duyguları asla önemsenmiyor.
