Ne için boşanacaksınız bilmiyorum ama menfaati için dediginiz yer yetti. Gidenin arkasından ağlama hiç kimse senden değerli degil giderse gitsin çık bu kafadanGerçekten artık dayanamıyorum alışamıyorum sabah 7 de uyanıyorum hep aklımda. Korkunc rüyalar görüyorum sürekli onu stalkluyırum profilinden cıkamıyorum 15 gün kaldı mahkemeye. Hala umut ediyorum belki düzelticek diye ama hiç umut yok içim acıyor ayrılık acısı çok kötğ gerçekten hiç yazmıyorum 20 gün oldu. Kabullenmeye çalışıyorum onun yaptığı kötü sözleri hatırlıyorum ama hala içim acıyor keşke dönse diyorum pişman olsa evliliğini kurtarsa diyorum kendi menfaatleri için yuvasını yıkıyor. Kendi tek kalsın rahat yaşasın diye ama anlayacak hatasını er yada geç çocuğum olmasa yaşamak istemiyorum resmen ölü gibiyim hiç bi yaptığım şeyden zevk almıyorum
Daha ne istiyorsun ailen arkanda seni insan yerine bile koymayan kişiye dônmekmi istiyorsunYaşım var 33 annem babam neler söylüyor asla isteniyor ve kendime gelmem için herşey yapıyorlar maddi manevi ama benim beynim işte çok kötü onu istiyor halbuki bu hayatım daha iyi
Allah akıl fikir versin.Gerçekten artık dayanamıyorum alışamıyorum sabah 7 de uyanıyorum hep aklımda. Korkunc rüyalar görüyorum sürekli onu stalkluyırum profilinden cıkamıyorum 15 gün kaldı mahkemeye. Hala umut ediyorum belki düzelticek diye ama hiç umut yok içim acıyor ayrılık acısı çok kötğ gerçekten hiç yazmıyorum 20 gün oldu. Kabullenmeye çalışıyorum onun yaptığı kötü sözleri hatırlıyorum ama hala içim acıyor keşke dönse diyorum pişman olsa evliliğini kurtarsa diyorum kendi menfaatleri için yuvasını yıkıyor. Kendi tek kalsın rahat yaşasın diye ama anlayacak hatasını er yada geç çocuğum olmasa yaşamak istemiyorum resmen ölü gibiyim hiç bi yaptığım şeyden zevk almıyorum
Sanıyorsunuz ki vay be ne gururlu kadın diyecek,neyi kaçırdığını fark edecek.Bunların hiçbiri olmayacak biliyor musunuz.O talep etmediğiniz nafakayı başka kadınlara yedirecek.Bu çocuğumun rızkı bile demeyecek.Siz de anne evinde debelenip duracaksınız.Hiç bişey talep etmedim imza attım protokol getirdi tek isteğim velayetti onu da yazdım o kdr başka hiç bişey nafaka vs hiç bişey almadım
Zaten çok zengin değil ki o yüzden. Bide maddi sıkıntım yok ailem sayesinde sagolsunlar o yüzden kendimi öyle paracı göstermek istemedim o istese yapardı zaten yapmıyor bak protokolü o öyle hazırladı getirdiSonradan dava açabileceğinizi hiç sanmıyorum.
Neden her yapılana razı geldiniz? Sizi eski eşiniz ölümle mi tehdit etti? Veya ileride barışırız kızmasın diye mi hiçbir şey istemediniz?
Isterse aileniz çok zengin olsun siz sadaka istemiyorsunuz. Çocuğunuzun hakkını istiyorsunuz. Tabi ki siz istemediniz o da vermedi. Erkeklerin bir kısmı böyle, sevgileri yalan. Çıkarı sizden kesilince sizden kötüsü olmuyor. Bende yaşadım, ortak aldığımız malda bana hakkımı az vermeyi teklif etti. Tabi ki kabul etmedim, hakkımı alacağım. Çok zengin olsaydım da hakkımı bırakmazdım. Olay adalet arayışı.Zaten çok zengin değil ki o yüzden. Bide maddi sıkıntım yok ailem sayesinde sagolsunlar o yüzden kendimi öyle paracı göstermek istemedim o istese yapardı zaten yapmıyor bak protokolü o öyle hazırladı getirdi
Zorluk cikarmayayim, her dedigine he diyeyim ki vazgecsin mantigi. Cunku isi yokusa surerse aman ha adamin gozunden düşer.
Dediğimiz gibiymiş.ailem sayesinde sagolsunlar o yüzden kendimi öyle paracı göstermek istemedim
Ah çok zorluklar çekmişsiniz Allah yardımcınız olsun inşşallah daha iyi yerlere gelirsinizArkadaşım bende aynı durumdayım.Evet üzülmemek elde değil.Ama kabullenmek lazım ki kendimize varsa cocugumuza faydamiz olsun.Bak kendimden örnek veriyim .Davayi actim aileme haber verdim kardesim hic aramadi aylardir.digeri bizi karistirma dedi.Annem desen birakin beni cocuklari bile aramiyor evde telefonu var cocuklarin.Ustelik bu adami daha nekadar cekeceksin sıgıntimisin sen o evde diyenler.babam desen paraya ihtiyacin varmi deyip olursa haber ver diyo dalga gecer gibi maddi durumuda iyidir ailemin ama istemem. ben evladima sormam bile .iban numaram var kendinde .aylardir cocuklarla tek basimayim cagirdigim halde gelmediler .karsi taraf laf eder diye.İnanin hic üzülmüyorum .4/4 luk olmasada idare ediyoz.ben işe onlar okula .iyiki calisiyorum diyorum demekki calismasam kimse yokmuş arkamda.Hatta buraya cok eskiden uyeydim ama kullanici adimi hatirlayamadim yada hesabim kapanmis bulamadim.ozmanlarda konu acmistim istedigim tek sey bi cocugumu alip bu evden gitmek istiyorum yazdigimi cok net hatirliyorum.ozmn calismiyodum.şimdi çok iyi bi işim var.Şükürler olsun.butun kazancimi karsi tarafa verdim .maas yatardi ayni saat karsi tarafa havale ederdim hepsini.evden cikmiyorum diye beni tehdit ediyo etsin umrumda degil .mahkemeden koruma karari aldirdim.ha bu davalardan birde feragat ettim mi bi anlik duyguyla.simdi hersey benim lehime deyip dolayi.bide üstüne vekalet mahkeme masraflari bana yuklendimi ödeyecem artik yapacak bisey yok.ve butun bunlari tek basima hallediyorum.Bak ailen yanindaymis belki benimkilerde kendini geri cekmeseydi belki feragat etmezdim.ama olan oldu artik.hatta Senelerdir yaptigimiz birikimle ev aldik .birikim yapcam diye belki istedigimiz gibi rahat yasayamadik.evi aldik borcunu beraber oduyoken .ben maasimla bisey yapamiyodum ama o istedigi gibi harcama yapiyodu.şimdi ne oldu ben o davadan da feragat ettigim icin artik hakkim yokmus evde.evde zaten onun ustune.Bi sal kendini rahat birak düşünuyosan düşün. kendini belkide sıktıkcada boyle hissediyon.Hatta calismiyosan ailenin yanindayken bi işe gir.nerde yasiyosun bilmiyorum ama illaki bi is bulursun.Allah başka dert vermesin valla.zamanla hersey unutulur sende bugunlerine üzülürsün bide.
daha önce de bu durumun için konu açmıştın ve bende bir çok arkadaşım gibi bunların zamanla normale dönecek duygular olduğunu ve kendine zaman vermen gerektiği gibi önerilerde bulunmuştum o nedenle bu konun için yorumumu detaylandırmayacağım. Ama nacizane bir öneri burayı kullanman sana iyi gelecek gibi hissettim ben. Her atak geldiğinde bunu paylaşıp onunla iletişime geçmek yerine o enerjini burada farklı şekilde kullanmak zorunda kalıyorsun ve bu odağının dağılmasını sağlıyor :) Neyse nafaka konusuna gelince istemiş olman istememiş olman falan buna bir şey demeyeceğim yeterince fikir verilmiş bu konuda ama kendi yaşadığım durumu paylaşayım. Ben de ayrılırken anlaşmalı boşanma davası açtım. Protokolü ben hazırlamıştım. (çok ciddi bir çok problemi aynı anda yaşamak zorunda kaldığım bir dönemde üstelik. mesela annemin 4.evre kanserden dolayı yoğun bakıma kaldırılması, aldatıldığımı öğrenip ailem üzülmesin zaten çok ciddi bir durumla karşı karşıyayız bir de benim durumumdan dolayı üzülmesinler diye buna göz yummak zorunda kalmak, bu arada çocuğumun ilk okula gidiyor olması ve annemden başka bakacak kimse olmadığı için çalışmak zorunda olan biri olarak bu süreçte ekstradan kızıma durumu hissettirmeden iki arada bir derede okul servisinden çocuğumu alıp mesai bitimime kadar iş yerinde ilgilenmem, yoğun bakımda olan annemin yanında refakatçi olarak bir gün bile kalabilmek için bir çözüm bulamamış olmak daha da kötüsü ne yaşadığımdan zerre haberi olmayan özel gün akrabalarının şuursuzca eleştireceğini biliyor olup bunu kafaya takmamaya çalışmak falan daha uzar gider de baymayayım şimdi. Belki bir ara konu açıp tüm süreci anlatırım.:) bunların tümünü aynı dönemde yaşadım ve annem taburcu olduğunda yaptığım ilk şey iş yerimden 1 saatliğine izin alıp kardeşimi arayarak adliyeye gitmem ve boşanma davası açmam oldu. O an istediğim tek şey sadece o eski eş kişisi ile aramdaki resmiyeti bir an önce bitirmekti. Zaten evlilik içerisinde de sorumluluk sahibi biri olmadığı ve her hangi bir birikimi falan da olmadığı için bende nafaka ile ilgili bir talepte bulunmamıştım. Mahkeme günü hakime hanım işte maddeleri falan okurken nafaka talebi için evet talep etmiyorum demiştim ama o bunun zorunlu olduğunu o nedenle benim talebim olmasa da sembolik bir rakam da olsa bunu belirtmek zorunda olduğunu ve eski eş kişisininde bunu ödemek zorunda olduğunu söyleyerek yazmıştı karara. Tabi bu hukuki bir şey miydi yoksa benim oradaki çaresizliğimi anlayıp insiyatif kullanarak yaptığı bir şey miydi bilmiyorum ama benim yaşadığm bu.sanki nafaka çok mu veriliyor aylık 5 10 bin vermese de olur yani ama güveniyordum çocuğuna verir diye
ha nafaka alabildim mi tabii ki de alamadım ama inanın onunla uğraşacak ne gücüm ne enerjim vardı uğraşmadım.daha önce de bu durumun için konu açmıştın ve bende bir çok arkadaşım gibi bunların zamanla normale dönecek duygular olduğunu ve kendine zaman vermen gerektiği gibi önerilerde bulunmuştum o nedenle bu konun için yorumumu detaylandırmayacağım. Ama nacizane bir öneri burayı kullanman sana iyi gelecek gibi hissettim ben. Her atak geldiğinde bunu paylaşıp onunla iletişime geçmek yerine o enerjini burada farklı şekilde kullanmak zorunda kalıyorsun ve bu odağının dağılmasını sağlıyor :) Neyse nafaka konusuna gelince istemiş olman istememiş olman falan buna bir şey demeyeceğim yeterince fikir verilmiş bu konuda ama kendi yaşadığım durumu paylaşayım. Ben de ayrılırken anlaşmalı boşanma davası açtım. Protokolü ben hazırlamıştım. (çok ciddi bir çok problemi aynı anda yaşamak zorunda kaldığım bir dönemde üstelik. mesela annemin 4.evre kanserden dolayı yoğun bakıma kaldırılması, aldatıldığımı öğrenip ailem üzülmesin zaten çok ciddi bir durumla karşı karşıyayız bir de benim durumumdan dolayı üzülmesinler diye buna göz yummak zorunda kalmak, bu arada çocuğumun ilk okula gidiyor olması ve annemden başka bakacak kimse olmadığı için çalışmak zorunda olan biri olarak bu süreçte ekstradan kızıma durumu hissettirmeden iki arada bir derede okul servisinden çocuğumu alıp mesai bitimime kadar iş yerinde ilgilenmem, yoğun bakımda olan annemin yanında refakatçi olarak bir gün bile kalabilmek için bir çözüm bulamamış olmak daha da kötüsü ne yaşadığımdan zerre haberi olmayan özel gün akrabalarının şuursuzca eleştireceğini biliyor olup bunu kafaya takmamaya çalışmak falan daha uzar gider de baymayayım şimdi. Belki bir ara konu açıp tüm süreci anlatırım.:) bunların tümünü aynı dönemde yaşadım ve annem taburcu olduğunda yaptığım ilk şey iş yerimden 1 saatliğine izin alıp kardeşimi arayarak adliyeye gitmem ve boşanma davası açmam oldu. O an istediğim tek şey sadece o eski eş kişisi ile aramdaki resmiyeti bir an önce bitirmekti. Zaten evlilik içerisinde de sorumluluk sahibi biri olmadığı ve her hangi bir birikimi falan da olmadığı için bende nafaka ile ilgili bir talepte bulunmamıştım. Mahkeme günü hakime hanım işte maddeleri falan okurken nafaka talebi için evet talep etmiyorum demiştim ama o bunun zorunlu olduğunu o nedenle benim talebim olmasa da sembolik bir rakam da olsa bunu belirtmek zorunda olduğunu ve eski eş kişisininde bunu ödemek zorunda olduğunu söyleyerek yazmıştı karara. Tabi bu hukuki bir şey miydi yoksa benim oradaki çaresizliğimi anlayıp insiyatif kullanarak yaptığı bir şey miydi bilmiyorum ama benim yaşadığm bu.
Size gerçekten üzülüyorum. Bazen de kızıyorum. Evliliğiniz içinde olabilecek bütün kötü senaryolar yaşanmış. Daha ne olması gerekiyor, başınıza daha ne gelmesi gerekiyor bu adamdan vazgeçmeniz için. Sanırım psikolojik destek alıyordunuz. Ama durumunuzu burada anlattığınız kadar net paylaşıyor musunuz doktorunuzla bilemiyorum. Hem terapi hem kuvvetli bir ilaç desteğine ihtiyacınız var. Umarım etrafınizdakiler durumunuzu fark eder ve ne yapmak gerektiği konusunda bilinçli davranır.Gerçekten artık dayanamıyorum alışamıyorum sabah 7 de uyanıyorum hep aklımda. Korkunc rüyalar görüyorum sürekli onu stalkluyırum profilinden cıkamıyorum 15 gün kaldı mahkemeye. Hala umut ediyorum belki düzelticek diye ama hiç umut yok içim acıyor ayrılık acısı çok kötğ gerçekten hiç yazmıyorum 20 gün oldu. Kabullenmeye çalışıyorum onun yaptığı kötü sözleri hatırlıyorum ama hala içim acıyor keşke dönse diyorum pişman olsa evliliğini kurtarsa diyorum kendi menfaatleri için yuvasını yıkıyor. Kendi tek kalsın rahat yaşasın diye ama anlayacak hatasını er yada geç çocuğum olmasa yaşamak istemiyorum resmen ölü gibiyim hiç bi yaptığım şeyden zevk almıyorum
O zaman onunla boşanmamak için yaptığımı düşüncek o yüzden hiç öyle şeyler yapmadan tel celsede boşancamHakim onaylamadigi icin.protokolden vazgecebilirsin.durusmaya gittiginde vazgectim de haklarimi istiyorum de.ozmn o protokol bi ise yaramaz.Tam bilmiyorum orasini ama bi avukata danis .o gun durusmaya gitmezsende belki durusma iptal olur.Yada avukatina soyle ben vazgectim anlasmalidan de durusmaya gelmiyecem de:)))hatta onlar acsin cekismeliyide sende ona gore yol cizesin.Valla su aklim 6 ay oncesi olsaydi.Ne avukat tutardim ne dava acardim.o actigi zaman dusunurdum ne yapacagimi.Oturur keyfime bakardım simdiki gibi.
Çök zor şeyler yaşamışsınız gerçekten çok geçmiş olsun umarım şuan herşey yolundadır.. evet ben o duruma geldiğim de buraya yazıyorum ve yapılan yorumlar sayesinde kendime geliyorum anlık. Zorunlu nafaka bilmiyordum öyleyse bana da soracaklardaha önce de bu durumun için konu açmıştın ve bende bir çok arkadaşım gibi bunların zamanla normale dönecek duygular olduğunu ve kendine zaman vermen gerektiği gibi önerilerde bulunmuştum o nedenle bu konun için yorumumu detaylandırmayacağım. Ama nacizane bir öneri burayı kullanman sana iyi gelecek gibi hissettim ben. Her atak geldiğinde bunu paylaşıp onunla iletişime geçmek yerine o enerjini burada farklı şekilde kullanmak zorunda kalıyorsun ve bu odağının dağılmasını sağlıyor :) Neyse nafaka konusuna gelince istemiş olman istememiş olman falan buna bir şey demeyeceğim yeterince fikir verilmiş bu konuda ama kendi yaşadığım durumu paylaşayım. Ben de ayrılırken anlaşmalı boşanma davası açtım. Protokolü ben hazırlamıştım. (çok ciddi bir çok problemi aynı anda yaşamak zorunda kaldığım bir dönemde üstelik. mesela annemin 4.evre kanserden dolayı yoğun bakıma kaldırılması, aldatıldığımı öğrenip ailem üzülmesin zaten çok ciddi bir durumla karşı karşıyayız bir de benim durumumdan dolayı üzülmesinler diye buna göz yummak zorunda kalmak, bu arada çocuğumun ilk okula gidiyor olması ve annemden başka bakacak kimse olmadığı için çalışmak zorunda olan biri olarak bu süreçte ekstradan kızıma durumu hissettirmeden iki arada bir derede okul servisinden çocuğumu alıp mesai bitimime kadar iş yerinde ilgilenmem, yoğun bakımda olan annemin yanında refakatçi olarak bir gün bile kalabilmek için bir çözüm bulamamış olmak daha da kötüsü ne yaşadığımdan zerre haberi olmayan özel gün akrabalarının şuursuzca eleştireceğini biliyor olup bunu kafaya takmamaya çalışmak falan daha uzar gider de baymayayım şimdi. Belki bir ara konu açıp tüm süreci anlatırım.:) bunların tümünü aynı dönemde yaşadım ve annem taburcu olduğunda yaptığım ilk şey iş yerimden 1 saatliğine izin alıp kardeşimi arayarak adliyeye gitmem ve boşanma davası açmam oldu. O an istediğim tek şey sadece o eski eş kişisi ile aramdaki resmiyeti bir an önce bitirmekti. Zaten evlilik içerisinde de sorumluluk sahibi biri olmadığı ve her hangi bir birikimi falan da olmadığı için bende nafaka ile ilgili bir talepte bulunmamıştım. Mahkeme günü hakime hanım işte maddeleri falan okurken nafaka talebi için evet talep etmiyorum demiştim ama o bunun zorunlu olduğunu o nedenle benim talebim olmasa da sembolik bir rakam da olsa bunu belirtmek zorunda olduğunu ve eski eş kişisininde bunu ödemek zorunda olduğunu söyleyerek yazmıştı karara. Tabi bu hukuki bir şey miydi yoksa benim oradaki çaresizliğimi anlayıp insiyatif kullanarak yaptığı bir şey miydi bilmiyorum ama benim yaşadığm bu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?