İyi akşamlar diliyorum herkese öncelikle.
Hanımlar ben 3.kez üniversite sınavına gireceğim.Tecrübe edenler biliyordur iki yıl mezuna kalmamın stresini.Bunun yanında okb tedavisi görüyorum.Ara ara depresif hallerim krizilerim tutuyor.Bu dönemde arkamda en çok ailem oldu.Bir gün olsun desteklerini eksik etmediler.Lakin babam son zamanlarda canımı çok sıkıyor.Merak ediyorum acaba ben mi abartıyorum.
Geçen yıl babamın telefon şifresini öğrendim bir şekilde.Mesajlara baktım -ne kadar yanlış olduğunu biliyorum asla başkasına bir daha da yapmam- Bir telefon numarasıyla sürekli mesajlaşmışlar.Ve karşıdaki BENİM babama BABA diye hitap ediyor.Aklıma neler geldi bir bilseniz.Hemen babamı aldım karşıma konuştum.Bana öyle bir şey asla olmadığını ve bu çocuğun kim olduğunu anlattı.
Sanırım bundan 7 yıl kadar önce annemin iş yerine bir kadın başlamış.Eşi erken yaşta vefat etmiş.Tabii bunları biz daha sonra,annem anlattığında öğreniyoruz.İş çıkışı annemin elinde bir çocuk -benden birkaç yaş büyük bir oğlan- ağlaya ağlaya geldi.Annesi çocuğu babaannesine bırakıp gitmiş.Yaşlı kadıncağızda da bir annemin telefonu var hemen aramış.Annem çocuğu alıp bize getirdi o akşam.Ben hallederim bulurum onu diye.Derken kadından bir daha haber çıkmadı annem de çocuğu babaannesine teslim etmek durumunda kaldı.Amcası falan onlara yardımcı olacakmış.
Bu çocuk o çocukmuş.Yani babam o zaman acımış ve hâlâ ona yardım ediyormuş.Özel sektörde bir işe koymuş onu.Bunu annem de biliyor bir tek ben bilmiyorum.Tamam buraya kadar sıkıntı yok ben de mutlu oldum.Ama sürekli babama baba diyor.Ben bunu kabul edemiyorum.Birlikte vakit geçiriyorlar.Hem de baba ya işin yoksa bugün birlikte dışarı çıkalım dediğimde kabul etmeyen adam onunla çıkıyor-hem de aynı gün-.Belki basit geliyor ama benle babam çok düşkünüz birbirimize şu an ağlaya ağlaya yazıyorum.
Babam bu yaz düşmüştü.Kalçasında çatlak vardı.O süre zarfında bizim arabamızla her gün babamı o dışarı çıkardı.Babam aramızın iyi olmasını çok istiyordu.Ona bir şey olursa yanında abin olsun diye ancak o benim abim falan değil.En son hıçkıra hıçkıra ağladım babama anlattım bak rahatsız oluyorum kendini benim yerime koy diye.Hak verdi özür diledi benden.Daha konuşalı bir ay oldu.Bugün kitap istemiştim babamdan.Faturaya bir baktim o çocuğun adı soyadı.Onun kartıyla alınmış.Bilmiyorum ama çok kötüyüm gerçekten.Haksız mıyım sizce
Hanımlar ben 3.kez üniversite sınavına gireceğim.Tecrübe edenler biliyordur iki yıl mezuna kalmamın stresini.Bunun yanında okb tedavisi görüyorum.Ara ara depresif hallerim krizilerim tutuyor.Bu dönemde arkamda en çok ailem oldu.Bir gün olsun desteklerini eksik etmediler.Lakin babam son zamanlarda canımı çok sıkıyor.Merak ediyorum acaba ben mi abartıyorum.
Geçen yıl babamın telefon şifresini öğrendim bir şekilde.Mesajlara baktım -ne kadar yanlış olduğunu biliyorum asla başkasına bir daha da yapmam- Bir telefon numarasıyla sürekli mesajlaşmışlar.Ve karşıdaki BENİM babama BABA diye hitap ediyor.Aklıma neler geldi bir bilseniz.Hemen babamı aldım karşıma konuştum.Bana öyle bir şey asla olmadığını ve bu çocuğun kim olduğunu anlattı.
Sanırım bundan 7 yıl kadar önce annemin iş yerine bir kadın başlamış.Eşi erken yaşta vefat etmiş.Tabii bunları biz daha sonra,annem anlattığında öğreniyoruz.İş çıkışı annemin elinde bir çocuk -benden birkaç yaş büyük bir oğlan- ağlaya ağlaya geldi.Annesi çocuğu babaannesine bırakıp gitmiş.Yaşlı kadıncağızda da bir annemin telefonu var hemen aramış.Annem çocuğu alıp bize getirdi o akşam.Ben hallederim bulurum onu diye.Derken kadından bir daha haber çıkmadı annem de çocuğu babaannesine teslim etmek durumunda kaldı.Amcası falan onlara yardımcı olacakmış.
Bu çocuk o çocukmuş.Yani babam o zaman acımış ve hâlâ ona yardım ediyormuş.Özel sektörde bir işe koymuş onu.Bunu annem de biliyor bir tek ben bilmiyorum.Tamam buraya kadar sıkıntı yok ben de mutlu oldum.Ama sürekli babama baba diyor.Ben bunu kabul edemiyorum.Birlikte vakit geçiriyorlar.Hem de baba ya işin yoksa bugün birlikte dışarı çıkalım dediğimde kabul etmeyen adam onunla çıkıyor-hem de aynı gün-.Belki basit geliyor ama benle babam çok düşkünüz birbirimize şu an ağlaya ağlaya yazıyorum.
Babam bu yaz düşmüştü.Kalçasında çatlak vardı.O süre zarfında bizim arabamızla her gün babamı o dışarı çıkardı.Babam aramızın iyi olmasını çok istiyordu.Ona bir şey olursa yanında abin olsun diye ancak o benim abim falan değil.En son hıçkıra hıçkıra ağladım babama anlattım bak rahatsız oluyorum kendini benim yerime koy diye.Hak verdi özür diledi benden.Daha konuşalı bir ay oldu.Bugün kitap istemiştim babamdan.Faturaya bir baktim o çocuğun adı soyadı.Onun kartıyla alınmış.Bilmiyorum ama çok kötüyüm gerçekten.Haksız mıyım sizce
Son düzenleme: