Artık nefes alamıyorum.

Name1907 .!.:

Herkese merhaba, çok uzun zamandır takip ettiğim siteye derdimi yazmak bugüne kısmetmiş.. Hayatıma 1.5 sene önce giren ilk erkek arkadaşımla 3 ay önce nişanlandık. Başından beri korkunç bir ilişkimiz vardı ama hayatımda hiç olmadığı kadar çaba gösterip bir şeyler için sürükledim bu ilişkiyi.. En başından beri maddi, manevi fiziksel olarak sömürüldüğümü, yalnızlaştırıldığımı, sindirildiğimi düşünüyorum.. Bana, aileme saygısı yok sürekli olarak beğenmiyorsan beni etrafta erkek mi yok git bul beni diyen biri, bense lütfen konuşalım öyle olur her zaman ama aşabiliriz diyen aptal. Sürekli senin gözün zaten dışarıda, ben sana güvenmiyorum diyip her hareketimi kısıtlayan ama kendi çok rahat hareket eden biri. Benden 10 yaş büyük maddi olarak istikrarsız bana yüklü borcu var, ilişkileri çarpık yaşamış ve defalarca beni kıyasladı, birlikte olduğumuz an bile başka isimleri bana tanıyor musun diye sormaktan utanmadı, küçük yerde yaşıyoruz tanıdık çıkmasından korktu sanırım evli barklı kadınlar.. Tüm bunların farkındayım ve terapiye başladım ailemin daha bir şeyden haberi yok, ağlama krizlerim bitmiyor, bir daha mutlu olamayacakmışım gibi geliyor. Aynı iş yerindeyiz her gün görecek olmak beni korkutuyor, nişan attı diyecekler ve küçük bir yerde yaşıyorum bu beni korkutuyor, o her zamanki gibi gününü gün edecek ama ben kenarda kalıp karalar bağlayacağım ve hayatımdan daha seneler gidecek diye düşünmek beni korkutuyor, bir daha birini sevip güvenemem diye düşünmek beni korkutuyor. Anksiyetem var, bağımlı kişilik özellikleri gösteriyorum ve onunla aramız kötüyken yoksunluk nöbeti belirtilerim var resmen doktorum biraz zamanla her şey geçecek diyor ama geçecek mi gerçektez

Genişletmek için tıkla...

Name1907 .!.:

Herkese merhaba, çok uzun zamandır takip ettiğim siteye derdimi yazmak bugüne kısmetmiş.. Hayatıma 1.5 sene önce giren ilk erkek arkadaşımla 3 ay önce nişanlandık. Başından beri korkunç bir ilişkimiz vardı ama hayatımda hiç olmadığı kadar çaba gösterip bir şeyler için sürükledim bu ilişkiyi.. En başından beri maddi, manevi fiziksel olarak sömürüldüğümü, yalnızlaştırıldığımı, sindirildiğimi düşünüyorum.. Bana, aileme saygısı yok sürekli olarak beğenmiyorsan beni etrafta erkek mi yok git bul beni diyen biri, bense lütfen konuşalım öyle olur her zaman ama aşabiliriz diyen aptal. Sürekli senin gözün zaten dışarıda, ben sana güvenmiyorum diyip her hareketimi kısıtlayan ama kendi çok rahat hareket eden biri. Benden 10 yaş büyük maddi olarak istikrarsız bana yüklü borcu var, ilişkileri çarpık yaşamış ve defalarca beni kıyasladı, birlikte olduğumuz an bile başka isimleri bana tanıyor musun diye sormaktan utanmadı, küçük yerde yaşıyoruz tanıdık çıkmasından korktu sanırım evli barklı kadınlar.. Tüm bunların farkındayım ve terapiye başladım ailemin daha bir şeyden haberi yok, ağlama krizlerim bitmiyor, bir daha mutlu olamayacakmışım gibi geliyor. Aynı iş yerindeyiz her gün görecek olmak beni korkutuyor, nişan attı diyecekler ve küçük bir yerde yaşıyorum bu beni korkutuyor, o her zamanki gibi gününü gün edecek ama ben kenarda kalıp karalar bağlayacağım ve hayatımdan daha seneler gidecek diye düşünmek beni korkutuyor, bir daha birini sevip güvenemem diye düşünmek beni korkutuyor. Anksiyetem var, bağımlı kişilik özellikleri gösteriyorum ve onunla aramız kötüyken yoksunluk nöbeti belirtilerim var resmen doktorum biraz zamanla her şey geçecek diyor ama geçecek mi gerçekten?

Genişletmek için tıkla...

Name1907 .!.:

Herkese merhaba, çok uzun zamandır takip ettiğim siteye derdimi yazmak bugüne kısmetmiş.. Hayatıma 1.5 sene önce giren ilk erkek arkadaşımla 3 ay önce nişanlandık. Başından beri korkunç bir ilişkimiz vardı ama hayatımda hiç olmadığı kadar çaba gösterip bir şeyler için sürükledim bu ilişkiyi.. En başından beri maddi, manevi fiziksel olarak sömürüldüğümü, yalnızlaştırıldığımı, sindirildiğimi düşünüyorum.. Bana, aileme saygısı yok sürekli olarak beğenmiyorsan beni etrafta erkek mi yok git bul beni diyen biri, bense lütfen konuşalım öyle olur her zaman ama aşabiliriz diyen aptal. Sürekli senin gözün zaten dışarıda, ben sana güvenmiyorum diyip her hareketimi kısıtlayan ama kendi çok rahat hareket eden biri. Benden 10 yaş büyük maddi olarak istikrarsız bana yüklü borcu var, ilişkileri çarpık yaşamış ve defalarca beni kıyasladı, birlikte olduğumuz an bile başka isimleri bana tanıyor musun diye sormaktan utanmadı, küçük yerde yaşıyoruz tanıdık çıkmasından korktu sanırım evli barklı kadınlar.. Tüm bunların farkındayım ve terapiye başladım ailemin daha bir şeyden haberi yok, ağlama krizlerim bitmiyor, bir daha mutlu olamayacakmışım gibi geliyor. Aynı iş yerindeyiz her gün görecek olmak beni korkutuyor, nişan attı diyecekler ve küçük bir yerde yaşıyorum bu beni korkutuyor, o her zamanki gibi gününü gün edecek ama ben kenarda kalıp karalar bağlayacağım ve hayatımdan daha seneler gidecek diye düşünmek beni korkutuyor, bir daha birini sevip güvenemem diye düşünmek beni korkutuyor. Anksiyetem var, bağımlı kişilik özellikleri gösteriyorum ve onunla aramız kötüyken yoksunluk nöbeti belirtilerim var resmen doktorum biraz zamanla her şey geçecek diyor ama geçecek mi gerçekten?

Genişletmek için tıkla...

Name1907 .!.:

Herkese merhaba, çok uzun zamandır takip ettiğim siteye derdimi yazmak bugüne kısmetmiş.. Hayatıma 1.5 sene önce giren ilk erkek arkadaşımla 3 ay önce nişanlandık. Başından beri korkunç bir ilişkimiz vardı ama hayatımda hiç olmadığı kadar çaba gösterip bir şeyler için sürükledim bu ilişkiyi.. En başından beri maddi, manevi fiziksel olarak sömürüldüğümü, yalnızlaştırıldığımı, sindirildiğimi düşünüyorum.. Bana, aileme saygısı yok sürekli olarak beğenmiyorsan beni etrafta erkek mi yok git bul beni diyen biri, bense lütfen konuşalım öyle olur her zaman ama aşabiliriz diyen aptal. Sürekli senin gözün zaten dışarıda, ben sana güvenmiyorum diyip her hareketimi kısıtlayan ama kendi çok rahat hareket eden biri. Benden 10 yaş büyük maddi olarak istikrarsız bana yüklü borcu var, ilişkileri çarpık yaşamış ve defalarca beni kıyasladı, birlikte olduğumuz an bile başka isimleri bana tanıyor musun diye sormaktan utanmadı, küçük yerde yaşıyoruz tanıdık çıkmasından korktu sanırım evli barklı kadınlar.. Tüm bunların farkındayım ve terapiye başladım ailemin daha bir şeyden haberi yok, ağlama krizlerim bitmiyor, bir daha mutlu olamayacakmışım gibi geliyor. Aynı iş yerindeyiz her gün görecek olmak beni korkutuyor, nişan attı diyecekler ve küçük bir yerde yaşıyorum bu beni korkutuyor, o her zamanki gibi gününü gün edecek ama ben kenarda kalıp karalar bağlayacağım ve hayatımdan daha seneler gidecek diye düşünmek beni korkutuyor, bir daha birini sevip güvenemem diye düşünmek beni korkutuyor. Anksiyetem var, bağımlı kişilik özellikleri gösteriyorum ve onunla aramız kötüyken yoksunluk nöbeti belirtilerim var resmen doktorum biraz zamanla her şey geçecek diyor ama geçecek mi gerçekten?

Genişletmek için tıkla...

Name1907 .!.:

Sürekli yüz yüze bakacağız ve eminim yaşayacakları bana gelecek. Çok uzun süre bekleyeceğini sanmıyorum o hayatına bakarken kenarda hayatı kaçırma korkum var

Genişletmek için tıkla...

Ummandabirkatre .!.:

25 yaşındasınız daha yaaa lütfen kendini sev cok sev..
Ayrica nişan bozsan kime ne ki herkes Kendine baksın bence.

Genişletmek için tıkla...

leylalin-_-7 .!.:

Bağımlı kişilik bozukluğunuzun neyden kaynaklandığını iletti terapistiniz?

Genişletmek için tıkla...

yukki .!.:

ben de böyle bir dönemden geçtim, özgüvensizlik yaşadım başka kimse beni sever mi ki dedim. sonrasında rüya gibi bir aşk yaşayıp evlendim şimdi geriye bakınca kendime inanılmaz kızıyorum şu an olsa bi dakika durmam ayrılırdım. kendinize yapmayın bunu.

Genişletmek için tıkla...

Paragraf36 .!.:

Ah, ah, biz kadınlar niye kendimize deger vermiyoruz?

Adam gününü gün eder.
Biz elalem ne der deriz nisanı atarsak.
Adam baska kadınlarla sunu bunu yaptım der.
Biz ya baskasını sevemezsek deriz.

Anlıyorum sizi gercekten. Ilk iliskiniz, ilk tecrübeniz. Aslinda hayat kısa. Sevmeyeni çöpe atin.
Hayati zaten yaşayarak tecrübe ederiz. Düseriz, kalkarız. Ama bu sevgiliniz gibi hata yapanlar, hata yapmaktan korkmadiklari icin, "günü gün edebiliyorlar".

Sizde tecrübe diyin buna. Toparlanin, kendinize vakit verin. Sonra hayata dalin. Bende hayatimi dolu dolu yasamaya layigim diyin.

Genişletmek için tıkla...

Sevgicicegim99 .!.:

7 yıllık evli biri olarak yazıyorum. Unutacaksın atlatacaksın geçecek.... merak etme nısan attı desinler ayıp değil nişan atmak

Genişletmek için tıkla...

Name1907 .!.:

En başından beri en ufak bir sorunda bitsin diyordu zaten şimdi de ben ailemle yavaştan konuşuyorum sen de konuş düş yakamdan diye konuştu ve bir daha iletişime geçmedik.

Genişletmek için tıkla...

yolcu90 .!.:

Bi kere küçük yerde yaşıyorsanız 35 yaşına gelmiş adamın bu adamın ne mal olduğunu herkes biliyordur
Hele bbi nişanı atın size iyi ki ayrıldın diyenler olacaktır ya da arkandan kız akıllılık etti kurtuldu diyen çok olur
Yani çevreyi takma hiç
Tabi ki ayrıl aklından bile geçirme devam etmeyi
Terapiste de devam edin
Ohhh dünya varmış kurtulmuşum diyeceğiniz günler de gelecek inşallah

Genişletmek için tıkla...

yalniz kalpler .!.:

Bunu diyen adama kucuk yerde yasiyoruz vs deyip de yapisamazsiniz ya? Adam ayrilmasa susup oturacaksiniz tum bu sacmaliklara. Ben de gozunuz acildigi icin ayrilmak istiyorsunuz ama korkulariniz var sanmistim.

Genişletmek için tıkla...

ATTRAENTE .!.:

Onunla olsan yaşayama ihtimalin var mı ?
Bu adamın yanında olması olmamasından daha büyük dert
Bırak gitsin, sonra kendinle gurur duyacaksın

Genişletmek için tıkla...