- 6 Aralık 2018
- 6.691
- 15.594
- 248
- Konu Sahibi Kayanbiyildiz
-
- #21
Yurtdışında mı yaşıyorsun?
Yorumunuz için teşekkür ederim eğitim durumum ilkokul mezunu bile değilim 4 sene okudum babam izin vermedi okumama açıktan okumak istiyorum fakat öğrenim belgesi istiyorlar mezun değilim nasıl öğrenim belgesi vereyim ki nasıl olacak bilmiyorum bu arada yemekte ve el işlerinde çok iyiyim ama nasıl paraya dönüştüreceğimi ve nerden başlayacağımı bilmiyorum fikir alabileceğim kimse yok zaten kimse de yaptığı iş hakkında Bilgi vermek istemiyor öncelikle bı işe başlamam gerekse de kendimi toparlamam gerekli o kadar ruhsal anlamda yıprandım ki artık gülerken birden aglayabiliyorum ağlarken gülebiliyorum bana destek çıkacak moral verecek abla kardeş anne baba akraba yok evin tek kızıyım babam hayatta fakat hayatta olmam veya ölmem onun için bişey ifade etmez akrabalarda babamdan bi farksız tarafı yok annem vefat etti fakat beni sevmezdi erkek olsaydın keşke kız doğdun diye odaya kapatıp döver aç bırakırdı babamda annemin yaptığını yapardı aile sevgisi görmedimYaşadıklarınız çok ağır şeyler size şiddet uygulamış hiçe saymış, hakaret var daha bir sürü sorununuz var. İşin yok hemen evide terk edemesin Ailen yok diye kendini yalnız hissediyorsan hemen bu duygudan kurtul senin ailen kendinsin güçlü ol. Ne mezunusun? mesleğin varmı? yoksa hemen meslek edinmeye bak mesleki kurslara gidebilirsin dışardan o mesleği okumaya bak kendini geliştir mesleğinle alakalı işe gir az para verirler belki fakat mesleğini ilerletmiş olursun ilerde daha fazla alırsın kafanda dağılmış olur sağlıklı düşünürsün çocuklarınızda kreşe gider eşinle birlikte ödeyin kreşi bu arada sinsi ol hiç uyma eşine ne derse tamam de geç evde kavga çıkmasını engelle yeter. Bu arada size şiddet uygularsa hemen darp raporu alın. Ne zaman ayaklarınızın üstünde durdun hemen boşanın. Ev falan varsa zaten yarısını size vermek zorunda Üzülmenin vakti değil çözüm üretmenin vakti. Daha çok çok gençsin Biran önce harekete geçin kendinizi kurtarın bu adamdan. Allah yardımcınız olsun
Hayır tr de yaşıyorumYurtdışında mı yaşıyorsun?
Savunmadan kastım aile desteği yoksa kendimi rahatça ifade edebiliyorum gereken cevabı verebiliyorum gerektiği zaman konu eşimin ailesi bana mağduru oynayarak bana saldırdığında eşim beni susturmaya çalıştığında ailem bana destek verebilir şuan eşim ve ailesine yanlız savaşımı veriyorum bı beni çok yoruyorSiz kendinizi savunamıyor musunuz? Neden bir başkasının sizi savunmasına gerek olsun? Ne yapacağınız çok net belli değil mi, boşanacaksınız.
ALLAH yardım etsin ne diyeyim.belli ki seviyorsun şu ana kuzusunu.Benim hayatım da buna bir miktar benziyor demek Türkler de dövüyorHerkese iyi geceler konuyu doğru yere açtım mı bilmiyorum 27 yaşında 5 ve 4 yaşında 2 çocuk annesiyim ve 6 yıllık evliyim görücü usulü evlendim 4 ay önce eşimin yurtdışına aile ve akraba ziyareti ile kâbusa dönüşen hayatımı anlaticam çünkü anlatacak akraba, abi, kardeş, anne, baba yok bende belki işte beni savunacak kimsem olmadığı için eşim ailesi ve akrabalarının yanında 3 ayı 3 yıl gibi geçirtti bana ailesi akrabaları giyimime, oturmama, konuşmama, bı yere gidip gitmeme, bişey almama karisirdi sürekli beni eleştirdiler aşağılardı alay ederdi iftira attılar yapmadigimi yaptı demedigimi dedi diye işin tuhaf yönü eşim herşeyin farkında olmasına rağmen ses çıkarmadı ben kendimi savunurken eşim beni odaya getirip döverdi her gün onlar konuşursa konuşsun sen cevap verme duymazlıktan görmezlikten gel sesini çıkarma daima güler yüzlü ol aileme karşı diye bana karşı hakaretler ederdi şerefsiz oruspu evladı köpek kansız gibi artık o kadar sinirim bozuldu ki intihar etmeye bile geldi iş bana geber ama benim ailem haklı ailem akrabalarım iyi sen kötü ve haksizsin diyor Türkiye dönünce seni bosuycam çocuklarımı senden alicam defol git derdi 3 ay böyle geçti Türkiye geldikten sonra bosanicam dedim kabul etmedi bugün vizesiz ve uygun ülkeler diye bı yazı okudum eşime yaz tatilinde gidelim dedim Türkiye neyse başka ülkede aynı dedi bende ailesinin olduğu ülkeyi söyledim heryer aynı ise oraya gittin ama dedim eşim ben ailemi akrabalarimi görmeye gittim dedi bu senede başka ülkeye gidelim dediğim de bana kapı orda yolun açık olsun dedi nasıl gidiyorsan git gerekirse kendini sat öyle git dedi bu kavgalar burda da devam ediyor ordaki gibi fiziksel şiddet yok ama duygusal şiddet var ailesi yüzünden artık eşimi sevmiyorum ondan soğudum sürekli beni aşağılıyor hor görüyor onunla yaşamak istemiyorum ama gidecek yerimde yok ev hanımıyım çalışmıyorum artık psikolojik açıdan yıprandım antidepresan kullanıyorum önceden severek yaptığım şeyleri şimdi yapamıyorum eskisi gibi değilim evim dediğim yerde şimdi bı yabancıyım sağlıklı düşünemiyorum bana ne tavsiye edersiniz ne yapmam lazım en azından kendim için????
ALLAH yardım etsin ne diyeyim.belli ki seviyorsun şu ana kuzusunu.Benim hayatım da buna bir miktar benziyor demek Türkler de dövüyoram
Aslında önceden öyle değildi durum birbirimizden memnunduk bi sıkıntımız yoktu ufak tefek kavga her evlilikte olur ama ne olduysa yurtdışına aile ziyaretine gittiğinde oldu birden bire değişti bana karşıYazdım yazdım sildim.. yapmayın Allah aşkına böyle hayat mı olur?
Günlük temizliğe gidin olmus 500 tl.
Çocukları devlet kreşleri kabul ediyor verin oraya onlar okuldayken gidin.
Eşinizi de yollayın evden, uzaklaştırma kararı alın boşayın nafaka bağlatın.
Kurumlarla konusun yardım, destek isteyin.
İntiharı düşünmeden önce kurtulmak için biraz çabalayın lütfen! Yazık değil mi o küçük sebilere..
Oturduğunuz yerden mucize beklemeyin biran önce neler yapabilirim diye düşünün. Burada avukat arkadaşlar varsa haklarını söylesinler.
Böyle yaşamak, bir şeyler yapmaya çalışmaktan daha zordur.
Yani ee? Sonuca bakın hanımefendi.Aslında önceden öyle değildi durum birbirimizden memnunduk bi sıkıntımız yoktu ufak tefek kavga her evlilikte olur ama ne olduysa yurtdışına aile ziyaretine gittiğinde oldu birden bire değişti bana karşı
Hayır önceden aramızdan su sizmazdi 4 önce yurtdışına aile ziyaretine gittiğinden beri huyları bana karşı düşüncesi değişti huzur olmayan bı evlilikte neden çocuk yapayım 1ay oldu Türkiye'ye döneli ordaki gibi fiziksel şiddet uygulamıyor ama duygusal şiddete maruz kalıyorum ailesinin yaptıklarını kabul etmiyor gözü görmüyor sürekli beni suçluyor onlar konuştuğunda sen sussaydin bunlar olmazdı diyor yani ailem hakaret bile etse seni dovseler bile sus diyor bende tam tersi hazır cevap biriyim cevabı yapıştırırım bana laf sokana canımı yakmaya çalışan birine karşı hiç alttan almam ailesine boyun egmedigim için bu kavgalar beni düşman gibi görüyor şimdiHayır anlamıyorum sizi döven saygısız adamdan 3 çocuk hepsi üst üste neden? yaşınız da oldukça genç evliliğin çoğunda zaten hamilesiniz yani size hamileyken de şiddet gösterdi. Bu adamın size saygısı sevgisi hiçbir şeyi yok. Boşan deseler binbir bahane bulacaksınız zaten böyle adamla bir de tatil planları yapıyorsunuz. Çocuklar var doyeceksiniz bir de üstüne. Siz en iyisi sessiz olun huyuna gidin de allah korusun öldürmesin sizi
Herkese iyi geceler konuyu doğru yere açtım mı bilmiyorum 27 yaşında 5 ve 4 yaşında 2 çocuk annesiyim ve 6 yıllık evliyim görücü usulü evlendim 4 ay önce eşimin yurtdışına aile ve akraba ziyareti ile kâbusa dönüşen hayatımı anlaticam çünkü anlatacak akraba, abi, kardeş, anne, baba yok bende belki işte beni savunacak kimsem olmadığı için eşim ailesi ve akrabalarının yanında 3 ayı 3 yıl gibi geçirtti bana ailesi akrabaları giyimime, oturmama, konuşmama, bı yere gidip gitmeme, bişey almama karisirdi sürekli beni eleştirdiler aşağılardı alay ederdi iftira attılar yapmadigimi yaptı demedigimi dedi diye işin tuhaf yönü eşim herşeyin farkında olmasına rağmen ses çıkarmadı ben kendimi savunurken eşim beni odaya getirip döverdi her gün onlar konuşursa konuşsun sen cevap verme duymazlıktan görmezlikten gel sesini çıkarma daima güler yüzlü ol aileme karşı diye bana karşı hakaretler ederdi şerefsiz oruspu evladı köpek kansız gibi artık o kadar sinirim bozuldu ki intihar etmeye bile geldi iş bana geber ama benim ailem haklı ailem akrabalarım iyi sen kötü ve haksizsin diyor Türkiye dönünce seni bosuycam çocuklarımı senden alicam defol git derdi 3 ay böyle geçti Türkiye geldikten sonra bosanicam dedim kabul etmedi bugün vizesiz ve uygun ülkeler diye bı yazı okudum eşime yaz tatilinde gidelim dedim Türkiye neyse başka ülkede aynı dedi bende ailesinin olduğu ülkeyi söyledim heryer aynı ise oraya gittin ama dedim eşim ben ailemi akrabalarimi görmeye gittim dedi bu senede başka ülkeye gidelim dediğim de bana kapı orda yolun açık olsun dedi nasıl gidiyorsan git gerekirse kendini sat öyle git dedi bu kavgalar burda da devam ediyor ordaki gibi fiziksel şiddet yok ama duygusal şiddet var ailesi yüzünden artık eşimi sevmiyorum ondan soğudum sürekli beni aşağılıyor hor görüyor onunla yaşamak istemiyorum ama gidecek yerimde yok ev hanımıyım çalışmıyorum artık psikolojik açıdan yıprandım antidepresan kullanıyorum önceden severek yaptığım şeyleri şimdi yapamıyorum eskisi gibi değilim evim dediğim yerde şimdi bı yabancıyım sağlıklı düşünemiyorum bana ne tavsiye edersiniz ne yapmam lazım en azından kendim için????
Evet boşanmak kolay ne yapar eder bosanirimda ya sonrası çocuklarımın geleceği mahkeme bana verse nasıl bakabilirim maddiyat olarak işim yok başımı sokacağım bı ev yok keşke bı mesleğim olsa hadi neyse eşime verse Allah bilir ne hale gelir üvey annenin elinde yada eşimin ailesinin elinde bugün gitmek isteyipte gidemememin sebebi çocuklarım ailesinde aklı başında bı kişi bile yok belki onlar bana karşı dolduruyor eşimiEşinizin aklı başında, onun sözünü dinleyeceği, çekindiği bir akrabası, abisi, halası gibi bir şeyi var mı? Eğer varsa onunla görüşün. Halinizi anlar konuşur eşinizle.
Böyle erkeklere ne hakaret edilse az işte. Karşısındaki çocuğunun annesi, birde bunlar hastalansa, yaşlansa böyle yıllarca eziyet çektirdikleri hanımlarına muhtaç oluyorlar. Saygısızlar. Eşinizin ailesi de vicdansız.
Siz bunun ses kayıtlarını alın size hakaret ederken, fiziksel şiddet gösterdiğini kabul ettiği konuşmaları gizlice video kaydına alın. Bunları bir şekilde kaydedin, yedekleyin bir mail adresine. Ya da boş bir instagram hesabı açıp oraya yükleyin yedekleyin. Sonra da bir avukata gidip, durumu anlatın, kendi canınızın tehlikede olduğunu, bu kayıtlarında kanıt olduğunu söyleyin avukat sizi yönlendirsin. Avukata gitmeyi düşünmüyorsan bile bunları kaydet. Yarın öbür gün ailesinin gazına gelir, açar boşanma davasını, rlindr kanıtın olsun, ne olur ne olmaz. Zaten kocanız böyle kayıtların avukata gittiğini öğrenirse korkar. Gerekirse uzaklaştırma kararı çıkartın, rezil olsun etrafa. Yani aslında bu adamı da, size şiddet gösterirken sesini çıkarmayan ailesini de rezil etmek gerek. Bunun ailesi dışarıda komşulara kim bilir nasıl kibar nasıl efendidir, ama size gelince de böyle terbiyesizlik peşindeler.
Sizin durumunuzda birine öyle boşan demek kolay değil bence. Üç küçük çocuk var, bunların evinin düzeni var, sizin işiniz yok, aileniz yok. Kocanız öyle düzgün biri değil, ayrılmayı kabul etsin, iyi kötü nafaka ödemez bu adam. Siz iş bulsanız evde üç çocuk var, nerde nasıl çalışcaksınız hepsini düşünmek ayrı dert. Belki bir kreşte çalışan olarak başlayabilirsiniz, temizlik personeli, aşçı vs olarak. Hem çocuklar oranın kreşine gider, parasını yine kreş parasını versin, siz çalıştığınızı söylemeden maaşınızı biriktirebilirsiniz. Ama zor her açıdan.
Allah size sabır, kolaylık versin.
Para bulup avukat tutabileceğin birileri var mı bilmiyorum Ondan gizli avukat bul derdini anlat aç davayı ama bu sefer de evden kovar seni Bi yakının varsa ona git bu süre zarfında evi terketHerkese iyi geceler konuyu doğru yere açtım mı bilmiyorum 27 yaşında 5 ve 4 yaşında 2 çocuk annesiyim ve 6 yıllık evliyim görücü usulü evlendim 4 ay önce eşimin yurtdışına aile ve akraba ziyareti ile kâbusa dönüşen hayatımı anlaticam çünkü anlatacak akraba, abi, kardeş, anne, baba yok bende belki işte beni savunacak kimsem olmadığı için eşim ailesi ve akrabalarının yanında 3 ayı 3 yıl gibi geçirtti bana ailesi akrabaları giyimime, oturmama, konuşmama, bı yere gidip gitmeme, bişey almama karisirdi sürekli beni eleştirdiler aşağılardı alay ederdi iftira attılar yapmadigimi yaptı demedigimi dedi diye işin tuhaf yönü eşim herşeyin farkında olmasına rağmen ses çıkarmadı ben kendimi savunurken eşim beni odaya getirip döverdi her gün onlar konuşursa konuşsun sen cevap verme duymazlıktan görmezlikten gel sesini çıkarma daima güler yüzlü ol aileme karşı diye bana karşı hakaretler ederdi şerefsiz oruspu evladı köpek kansız gibi artık o kadar sinirim bozuldu ki intihar etmeye bile geldi iş bana geber ama benim ailem haklı ailem akrabalarım iyi sen kötü ve haksizsin diyor Türkiye dönünce seni bosuycam çocuklarımı senden alicam defol git derdi 3 ay böyle geçti Türkiye geldikten sonra bosanicam dedim kabul etmedi bugün vizesiz ve uygun ülkeler diye bı yazı okudum eşime yaz tatilinde gidelim dedim Türkiye neyse başka ülkede aynı dedi bende ailesinin olduğu ülkeyi söyledim heryer aynı ise oraya gittin ama dedim eşim ben ailemi akrabalarimi görmeye gittim dedi bu senede başka ülkeye gidelim dediğim de bana kapı orda yolun açık olsun dedi nasıl gidiyorsan git gerekirse kendini sat öyle git dedi bu kavgalar burda da devam ediyor ordaki gibi fiziksel şiddet yok ama duygusal şiddet var ailesi yüzünden artık eşimi sevmiyorum ondan soğudum sürekli beni aşağılıyor hor görüyor onunla yaşamak istemiyorum ama gidecek yerimde yok ev hanımıyım çalışmıyorum artık psikolojik açıdan yıprandım antidepresan kullanıyorum önceden severek yaptığım şeyleri şimdi yapamıyorum eskisi gibi değilim evim dediğim yerde şimdi bı yabancıyım sağlıklı düşünemiyorum bana ne tavsiye edersiniz ne yapmam lazım en azından kendim için????
Yorumunuz için teşekkür ederim eğitim durumum ilkokul mezunu bile değilim 4 sene okudum babam izin vermedi okumama açıktan okumak istiyorum fakat öğrenim belgesi istiyorlar mezun değilim nasıl öğrenim belgesi vereyim ki nasıl olacak bilmiyorum bu arada yemekte ve el işlerinde çok iyiyim ama nasıl paraya dönüştüreceğimi ve nerden başlayacağımı bilmiyorum fikir alabileceğim kimse yok zaten kimse de yaptığı iş hakkında Bilgi vermek istemiyor öncelikle bı işe başlamam gerekse de kendimi toparlamam gerekli o kadar ruhsal anlamda yıprandım ki artık gülerken birden aglayabiliyorum ağlarken gülebiliyorum bana destek çıkacak moral verecek abla kardeş anne baba akraba yok evin tek kızıyım babam hayatta fakat hayatta olmam veya ölmem onun için bişey ifade etmez akrabalarda babamdan bi farksız tarafı yok annem vefat etti fakat beni sevmezdi erkek olsaydın keşke kız doğdun diye odaya kapatıp döver aç bırakırdı babamda annemin yaptığını yapardı aile sevgisi görme
Kusura bakmayın lütfen yanlış anlamayın fakat böyle baba olacağına hiç olmasın daha iyi sizin başta hayatınızı baba kişisi mahvetmiş. Fakat sen çok gençsin daha yazık değil mi gençliğine o yüzden bul kendinde o gücü. o güç senin elinde bol bol meditasyon yap arınma çalışmaları , olumlamalar , enerji çalışmaları yap internetten bulabilirsin bu tür şeyleri kafanı rahatlatır en azından. Hiçbir şey yapmasan toparlanamasın kendin için bir şeyler yapmaya başladığın an toparlanmaya başlarsın doğru zaman şimdiki zaman. Hem hiç üzülme ilk okul mezunu olmadığın için. halk eğitim merkezleri kısa bir eğitimden sonrası ilk okul diploması veriyor onunla açıktan istediğin mesleği okursun yemekte iyiymişsin al sana meslek bundan güzel meslek mi var. Dışardan aşçılık bile okursun yeter ki başla bi yerden. Bugün yapmak istediklerini erteledikçe gelecek yıl keşke dersin o yüzden başla ki her geçen yıl iyi ki de Halk eğitim merkezlerinde cüzi rakamlara aşçılık kursları oluyor git öyle bir kursa belgeni alınca iş bulursun mesleğinde kendini geliştirirsin zaten iyiymişsin yemek konusunda elinde lezzetlidir senin :) zorlanmasın bile. Kendini bu alanda geliştirdikçe emin ol bir sürü yol ve iş kapısı açılacak sana.Yorumunuz için teşekkür ederim eğitim durumum ilkokul mezunu bile değilim 4 sene okudum babam izin vermedi okumama açıktan okumak istiyorum fakat öğrenim belgesi istiyorlar mezun değilim nasıl öğrenim belgesi vereyim ki nasıl olacak bilmiyorum bu arada yemekte ve el işlerinde çok iyiyim ama nasıl paraya dönüştüreceğimi ve nerden başlayacağımı bilmiyorum fikir alabileceğim kimse yok zaten kimse de yaptığı iş hakkında Bilgi vermek istemiyor öncelikle bı işe başlamam gerekse de kendimi toparlamam gerekli o kadar ruhsal anlamda yıprandım ki artık gülerken birden aglayabiliyorum ağlarken gülebiliyorum bana destek çıkacak moral verecek abla kardeş anne baba akraba yok evin tek kızıyım babam hayatta fakat hayatta olmam veya ölmem onun için bişey ifade etmez akrabalarda babamdan bi farksız tarafı yok annem vefat etti fakat beni sevmezdi erkek olsaydın keşke kız doğdun diye odaya kapatıp döver aç bırakırdı babamda annemin yaptığını yapardı aile sevgisi görmedim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?