Merhaba arkadaşlar, ben inançlı bir ailenin inançlı bir kızıyım ama kapalı değilim ve malesef namazımada çok dikkat etsemde nefsimle zor baş ediyorum. Geçen sene erkek arkadaşımla tanıştık(erkek arkadaşım dedim ama çıkmıyoruz şuan) 8ay sevgili olduk ikimizde çok inançlı olmamıza rağmen cinsel anlamda kesinlikle çok ileri olmasada az bişey oldu sonradan çok pişman olduk ve sonra sorunlar çıkmaya başladı ikimizinde ilişkimizde hatalarımız oldu ve arkadaş çevremiz yüzünden sorunlar çıktı benim arkadaşlarım onu beğenmedi dış görünüşünü ama ben onun içine çok aşığım sizce dışı mı içi mi daha önemli? Ama biz hiç kopmadık sürekli konuştuk ayrıldık ama konuşmaya devam ettik ikimizde çok inançlıydık onun ailesi benim ailemden daha sıkı dini açıdan ve kapalı gelin istiyorlar vs bende kabul ettim evlenirken kapanmayı,biz onunla artık konuşmayı bitirdik sevgili olup günaha girmektense birbirimizi beklemeye karar verdik bu fikir daha çok benden çıktı gibi çünkü ayrılmak çok acı veriyordu birliktede çok günaha giriyorduk ve tartışmalar oluyordu birbirimizi üzüyorduk okul bitene kadar 3-4sene konuşmicaz 21yaşındayız. Bu 4sene nasıl geçicek bilmiyorum sürekli ağlamaklıyım içimde koskoca bir boşluk oluştu sizce doğru mu yaptık ve 4sene bekleyebilir miyiz daha sonra Allah birbirimize nasip eder mi bizi evlenirken?