- 21 Haziran 2021
- 135
- 84
- 48
- Konu Sahibi manolya7722
-
- #1
Psikolojik destegi terapi olarak mi yoksa psikiyatr destekli bi aldiniz?Öncelikle merhabalar, vaktini ayırıp okuyan ve değerli görüşlerini paylaşan herkese şimdiden teşekkür ederim. Ben burada çok yeniyim umarım konuyu doğru yere açmışımdır. Benim derdim aşırı düşünmek. Her konuyu, olayı, ilişkileri o kadar detaylı o kadar fazla kafama takıyorum ki artık zihnimin yorgunluğuna dayanamamaya başladım. Fiziki yorgunluk yatıp dinlenince geçiyor ama ben bu zihin yorgunluğundan kurtulamıyorum. Zihnim hep konuşuyor, hep bir şeyleri hatırlatıyor veya bir şeyi almış oluyor merkeze. Buna bir de hassas olmamı ve kolay incinebilen bir yapım olmasını eklediğimde iş çığırından çıkıyor. Kalbim çok çabuk kırılıyor ve artık dayanamıyorum. İnsanların "Buna mı üzüldün, bunu mu taktın kafaya" demelerinden yoruldum. Psikolojik destek aldım ama çözüm olmadı. Neler yapabilirim bana yardımcı olabilir misiniz? Okuduğunuz için teşekkürler.
1-1,5 yıl kadar destek aldım. Ele aldığımız ve hallettiğimiz farklı konular da oldu bu süreçte fakat bunu halledemedik. Etki göremedim.Psikolojik destek ne kadar süre aldıniz da çözüm olmadı? Demek ki çözüme ulaşacak yeterlilikte alamamışsınız henüz.
Son zamanlarda bunu da çok okur olduk. Destek aldım ama olmadı. Yani neden olmaz anlayamıyorum.
terapi şeklindePsikolojik destegi terapi olarak mi yoksa psikiyatr destekli bi aldiniz?
Belki o heterli gelmemistir. Yogunluk ya da tedavi acisindan. Bir de psikiyatrla gorusun isterseniz ya da terapileri arttirinterapi şeklinde
Bunu dikkate alıcam, teşekkürler.Belki o heterli gelmemistir. Yogunluk ya da tedavi acisindan. Bir de psikiyatrla gorusun isterseniz ya da terapileri arttirin
Açıkçası doğru yerden yaklaştınız öz güven eksikliğim var. Kendimle aslında derdim. Yeterli görmüyorum kendimi, değersiz görüyorum vs.Hangimiz düşünmüyoruz çılgınlar gibi
valla bende öyleyim ama zamanla güçlü oluyor insan ve eskisi gibi takmıyor. Birinin söyleyip geçtiği cümleyi ben 10 kere düşünüyorum acaba ne demek istedi vs diye. Umursamamayı deneyeceksin. Herkesin lafına kulak asmicaksin.
Aslında bunun en büyük nedeni öz güven yetersizliği. Biraz kendine olumlama yap.
Bir şeylerle meşgul olmak zihnimi biraz durdurmamı sağlıyor aslında şimdi yorumunuzu okuyunca bunun da bana iyi geldiğini fark ettim. Belki kendime biraz daha meşguliyetler yaratmalıyım ki zihne boş konuları detayları düşünecek alanı yaratmayayım? Bu mantıklı geldi bana şu an. Aydınlandım teşekkürlerBiraz okuma yapmanızı önerebilirim, psikolojik desteğin yanında takviye olur.
Zihin harika bir şey ama bizi ele geçirdiğinde yıkıcı etkileri olabiliyor. Zihninizin kapatma tuşunu bulmalısınız.
Tek bir formül herkeste işlemez, siz kendiniz bulacaksınız bunu nasıl yapacağınızı.
Düşüncelerinizi yorum yapmadan yargılamadan izlemek, farkındalığa sahip olmak gerekiyor.
Ben bunu cok arastirdim. Ben bi ara cok sey dusunuyordum ve cildircak gibi hissediyodum hatta. Dusundugun seye dikkat et cozumsuz seyler hakkinda dusunuyorsun yani cozum bulmadigin ne varsa.Aklinda donup dolasiyor. Mesela benim dusundugum evliligimle alakali cogu seydi. Fazla dusunmek cidden suphecilik yapiyor ve dusunmekten dalginlik oluyor. Karsinda biri konusurken bile bazen aklin baska yerde oluyor. Sizde nasil bilmiyorum ben insanin yuzune bakar ama konusmayi bile takip edemiyordum.Öncelikle merhabalar, vaktini ayırıp okuyan ve değerli görüşlerini paylaşan herkese şimdiden teşekkür ederim. Ben burada çok yeniyim umarım konuyu doğru yere açmışımdır. Benim derdim aşırı düşünmek. Her konuyu, olayı, ilişkileri o kadar detaylı o kadar fazla kafama takıyorum ki artık zihnimin yorgunluğuna dayanamamaya başladım. Fiziki yorgunluk yatıp dinlenince geçiyor ama ben bu zihin yorgunluğundan kurtulamıyorum. Zihnim hep konuşuyor, hep bir şeyleri hatırlatıyor veya bir şeyi almış oluyor merkeze. Buna bir de hassas olmamı ve kolay incinebilen bir yapım olmasını eklediğimde iş çığırından çıkıyor. Kalbim çok çabuk kırılıyor ve artık dayanamıyorum. İnsanların "Buna mı üzüldün, bunu mu taktın kafaya" demelerinden yoruldum. Psikolojik destek aldım ama çözüm olmadı. Neler yapabilirim bana yardımcı olabilir misiniz? Okuduğunuz için teşekkürler.
Bir şeylerle meşgul olmak zihnimi biraz durdurmamı sağlıyor aslında şimdi yorumunuzu okuyunca bunun da bana iyi geldiğini fark ettim. Belki kendime biraz daha meşguliyetler yaratmalıyım ki zihne boş konuları detayları düşünecek alanı yaratmayayım? Bu mantıklı geldi bana şu an. Aydınlandım teşekkürler
Evet genel olarak düşündüğüm konular hep bi yere varamamış, bana kendimi kötü hissettiren, belirsizlik yaratan veya kaygı hissettiren şeyler. Bunlar bende bi süre sonra detaylandıkça detaylanmaya ve başka konuları da etkilemeye başlıyor. Aşırı düşünmeye detaylar da eklenince karşı taraf konuşurken bu sefer söylediği şeylerin altındaki detayları ayrıştırmaya başlıyorum ve orda söylediği bir cümle aklıma takıldı mı haydiiii niye öyle dedi, ne demek istedi diye düşünce bulutları gelmeye başlıyor. Ben karşımdakini dinleyebiliyorum ama genel olarak bu aşırı düşünmeler o kadar zihin yükü yaratıyor ki bana ben içinde bulunduğum anı yaşayamıyorum...Ben bunu cok arastirdim. Ben bi ara cok sey dusunuyordum ve cildircak gibi hissediyodum hatta. Dusundugun seye dikkat et cozumsuz seyler hakkinda dusunuyorsun yani cozum bulmadigin ne varsa.Aklinda donup dolasiyor. Mesela benim dusundugum evliligimle alakali cogu seydi. Fazla dusunmek cidden suphecilik yapiyor ve dusunmekten dalginlik oluyor. Karsinda biri konusurken bile bazen aklin baska yerde oluyor. Sizde nasil bilmiyorum ben insanin yuzune bakar ama konusmayi bile takip edemiyordum.
Meditasyon ve düşüncelerin akışına izin vermek... Bunları yapıcam, kesinlikle deneyeceğim. Düşünce akışı biraz zorlayacak beni şu an bile buna izin vermek bana boğulacakmışım hissi uyandırdı ama sanıyorum zamanla kontrole girip etkisi hafifleyecektir. Denemeden bilemem, uygulayacağım teşekkürler...Aslında hayır. Bir şeylerle meşgul olmaktan ziyade rahat bir pozisyon alıp düşüncelerinizi izleyeceksiniz, film izler gibi, yorum yapmadan, sadece gözlemci olarak orda bulunacaksınız, ve düşünceler akıp gidecek. Şimdi biz kafamızın içinde düşüncelerimize yorum yaptıkça konu konuyu açıyor hani =)) Ve bitmeyen bir düşünme sürecine giriyoruz. Artık yorgun düşüyoruz.. İşte buna son vermenin yolu düşüncelere müdahale etmemek. Böylece zihninizden ibaret olmadığınızı fark ediyorsunuz.. Echart Tolle, Krishnamurti
falan okumanızı öneririm. Meditasyon yapmanızı öneririm..
Bugun biride buna benzer konu olusturmus onunki de overthink gibiydi. Yani ben sonuclandirinca bi yere ulastirinca attim aklimdan bu dusunceleri.Bos vakit birakmamaya calistim. Cunku aonuca ulasmadigi icin her yerden bi dusuunce genisledikce genisliyor beyin surekli ayrintiya iniyor. Ben once bi hobi buldum bu instagramda sayfa acmak oldu. Ona yogunlastirdim kendimi ama benim beynimde duygusal calistigi ve cok kurcaladigi icin bugunku actigim konu gibi onunu kesmek zor oluyor.Evet genel olarak düşündüğüm konular hep bi yere varamamış, bana kendimi kötü hissettiren, belirsizlik yaratan veya kaygı hissettiren şeyler. Bunlar bende bi süre sonra detaylandıkça detaylanmaya ve başka konuları da etkilemeye başlıyor. Aşırı düşünmeye detaylar da eklenince karşı taraf konuşurken bu sefer söylediği şeylerin altındaki detayları ayrıştırmaya başlıyorum ve orda söylediği bir cümle aklıma takıldı mı haydiiii niye öyle dedi, ne demek istedi diye düşünce bulutları gelmeye başlıyor. Ben karşımdakini dinleyebiliyorum ama genel olarak bu aşırı düşünmeler o kadar zihin yükü yaratıyor ki bana ben içinde bulunduğum anı yaşayamıyorum...
Düşüncelerin akışına izin vermek önerisini aldım az önce bunu yarından itibaren bi uygulamaya başlayacağım. Bir de dediğiniz gibi meşguliyet yaratmak zihnin o detaylandırmayı yapmasını ve "haydi şimdi bunu düşün" demesini önler diye düşünüyorum. Benim de duygusaldır, kişilik olarak da hassas ve kırılgan bi yapım var bu da zorluyor ama deneyelim inşallah iyi gelecektir. Biraz da umursamaz olabilsek keşke :)Bugun biride buna benzer konu olusturmus onunki de overthink gibiydi. Yani ben sonuclandirinca bi yere ulastirinca attim aklimdan bu dusunceleri.Bos vakit birakmamaya calistim. Cunku aonuca ulasmadigi icin her yerden bi dusuunce genisledikce genisliyor beyin surekli ayrintiya iniyor. Ben once bi hobi buldum bu instagramda sayfa acmak oldu. Ona yogunlastirdim kendimi ama benim beynimde duygusal calistigi ve cok kurcaladigi icin bugunku actigim konu gibi onunu kesmek zor oluyor.
Mükemmeliyetçilik+ince düşünme.Öncelikle merhabalar, vaktini ayırıp okuyan ve değerli görüşlerini paylaşan herkese şimdiden teşekkür ederim. Ben burada çok yeniyim umarım konuyu doğru yere açmışımdır. Benim derdim aşırı düşünmek. Her konuyu, olayı, ilişkileri o kadar detaylı o kadar fazla kafama takıyorum ki artık zihnimin yorgunluğuna dayanamamaya başladım. Fiziki yorgunluk yatıp dinlenince geçiyor ama ben bu zihin yorgunluğundan kurtulamıyorum. Zihnim hep konuşuyor, hep bir şeyleri hatırlatıyor veya bir şeyi almış oluyor merkeze. Buna bir de hassas olmamı ve kolay incinebilen bir yapım olmasını eklediğimde iş çığırından çıkıyor. Kalbim çok çabuk kırılıyor ve artık dayanamıyorum. İnsanların "Buna mı üzüldün, bunu mu taktın kafaya" demelerinden yoruldum. Psikolojik destek aldım ama çözüm olmadı. Neler yapabilirim bana yardımcı olabilir misiniz? Okuduğunuz için teşekkürler.
Hayatı zorlaştırdıkları yetmiyormuş gibi kurtulması da zorMükemmeliyetçilik+ince düşünme.
2si de ömür törpüsü. Atın bu törpüleri.
İmkan varsa terapi alabilirsiniz. Yoksa yardımcı kitaplardan yararlanabilirsiniz.Hayatı zorlaştırdıkları yetmiyormuş gibi kurtulması da zor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?