- 21 Haziran 2021
- 135
- 84
- 48
- Konu Sahibi manolya7722
-
- #61
Katılıyorum, benim psikoloğumla enerjim uyumum güzel ama tecrübe ve destek konusunda yeterli gelmiyor mesela bana. Başka psikologlarla da görüşmüştüm onların da enerjisi çok agresif ve maddiyatçı gelmişti ben de bu ortamda rahatlayıp problemimi dile getiremiyordum. Şimdiki psikoloğumla iyiyiz ama dediğim gibi bilgi birikim kısmı veya önerileri artık ne denirse o yeterli ve çözümcül gelmiyor. Bu da zaman maliyet kaybı yaratıyor biraz ara vereceğim desteğe kendim kaynaklar, makaleler, meditasyon ile bunu çözmeyi denicem bikaç ayYanlış psikolog seçimi. Ben de gitmeden önce sizin gibi düşünüyordum ama gidip görünce fikrim değişti. Başkasına çok iyi gelen biri size şifa olmayabiliyor. Veya tam tersi.
Psikologla elektriğimiz mi uyuşmadı yoksa derdimi değil saatin geçip geçmediğiyle mi ilgilendi bilemiyorum. Ama bununla ilgili çok yorum okudum. Doğru psikolog doğru tedavi ama yanlış psikolog boşa giden duygular ve ciddi maddi kayıp oluyor.
Şifa olsun inşallahGüzel taktikmiş bunu uygulayacağım
Ay amin inşallah inşallah. Aslında bunu siz yazınca arada bir yaptığımı fark ettim. Daha doğrusu bu sabah aklıma yine beni sıkıntıya boğacak konu gelir gibi olunca o an elimde bardak vardı aa desenleri nasılmış, üstünde çiçek varmış diye bardağın şeklini inceleyip tasarımına odaklanınca düşünmeyi durdurduğumu keşfetmiştim meğer böyle bi yöntem gerçekten varmış sayenizde öğrendim. Detaylıca bi araştırıp pratiğe dökeceğim buradan konuyla ilgili gelen dönüşleri listeliyorum uygulayacağım... Çok teşekkür ederim!Şifa olsun inşallahBende uyguluyorum şu sıra
Tempolu yürüş yapın dopamin salgılamanızı sağlar .meditasyon yapınİnşallah, gerçekten zorlanmaya başladım. Uyku uyutmuyor, kalbim sıkışıyor nefes darlığı hissediyorum. Yarattıkları belirsizlik ve hissettirdikleri değersizlik ağır geliyor ama sonra diyorum ben derin düşünmekten kafayı mı yiyorum çok mu abartıyorum çıkmaz oldu bu. Kötü hissediyorum. Söylediklerinizi uygulayacağım teşekkür ederim
bununla alakalı iyi hissetmek,hayatı yeniden keşfedin ve mod terapisi kitabını okuyabilirsiniz kpnu sahibi.değersizlik duygusunun kaynağını keşfedebileceğinizi düşünüyorum bu kitaplarla belki kendiniz belki terapist eşliğinde çalışırdınız üzerine.düşünce sarmalına yoğun girdiğinizde ya da diğer yoğun duygular geldiğinde arkadaşın dediği gibi topraklama çalışması yapabilirsiniz.diğer topraklama yöntemlerine de göz atın mutlaka faydası olur.Bilişsel terapi diye bir şey var, anda kalma ile ilgili sanırım, çok detaylı bilgi sahibi değilim ama şu dönem an da kalmak için kendimi zorluyorum ve bu iyi geliyor kızlar.
Mesela aklım bir yere mi gitti? Hemen etrafa bakıp 3 tane eşyayı inceliyorum. Onları fark ediyorum, detaylarına bakıyorum, isimlerini sötlüyorum içimden :) bir de psikologlar genelde günü planlamanın çok işe yaradığını söylüyorlar saat:09:00 kalkış, 10:00 kahvaltı 11:00 spor. Bu planı yazarken ve uygularken beyninizi an da kalmaya ikna etmiş oluyorsunuz :) bunun dışında kullanmadığınız elinizle yazı yazmak, sağ ise sol ile, sol ise sağ el ile. Buna çok odaklanacağınız için düşünceler uçacak gidecek.
bende de anksiyete olduğu için fazlaca bir düşünme hali de oluyor doğal olarak, inat ettim yeneceğim bu illeti, her yolu deniyorum, her şeyi okuyup araştırıyorum, pes etmeden yılmadan devam :)
hayatta düşünce gücüyle hayatin bize getireceklerini öngöremeyiz. akışa bırakmak sozu öyle doğru ki..bunu da insana zaman öğretiyor.Öncelikle merhabalar, vaktini ayırıp okuyan ve değerli görüşlerini paylaşan herkese şimdiden teşekkür ederim. Ben burada çok yeniyim umarım konuyu doğru yere açmışımdır. Benim derdim aşırı düşünmek. Her konuyu, olayı, ilişkileri o kadar detaylı o kadar fazla kafama takıyorum ki artık zihnimin yorgunluğuna dayanamamaya başladım. Fiziki yorgunluk yatıp dinlenince geçiyor ama ben bu zihin yorgunluğundan kurtulamıyorum. Zihnim hep konuşuyor, hep bir şeyleri hatırlatıyor veya bir şeyi almış oluyor merkeze. Buna bir de hassas olmamı ve kolay incinebilen bir yapım olmasını eklediğimde iş çığırından çıkıyor. Kalbim çok çabuk kırılıyor ve artık dayanamıyorum. İnsanların "Buna mı üzüldün, bunu mu taktın kafaya" demelerinden yoruldum. Psikolojik destek aldım ama çözüm olmadı. Neler yapabilirim bana yardımcı olabilir misiniz? Okuduğunuz için teşekkürler.
Ben bu ilaçtan sonra ama hemen sonra değil, sizin gibi bir zaman sonra çok ciddi sorunlar yaşadım. Anksiyete, kol yaraları, ağlama nöbetleri ve en son 8 ay önce başlayan egzama. İlaç yüzünden olduğunu düşünüyorum açıkçası.Roaccutane'dan önce kesinlikle böyle bi insan olmadığımı söyleyebilirim. Hiç böyle şikayetlerim yoktu ama ilaç biter bitmez de başlamadı bu aşırı düşünmelerim. 2015'te bitti Roaccutane tedavim 2017'de aşırı düşünmek, kaygı, kaygı sebebiyle uyuyamamalar başladı halen devam...
İlacı kullanırken ağlama nöbetleri gecirirdim. Kollarımda dirseklerime dek uzanan minik binlerce yara çıkardı. İlaçtan sonra hafiflese de bu yan etkiler devam etti maalesef. Üstüne bir de yeme bozukluğu eklendi. O da ilacı kullanırken başlamıştı. Ben ki kilo alamıyorum yemek yiyemiyorum diye doktora giden insandım.Gerçekten bu ilaçla bir ilgisi olabilir mi? 17 ve 22 yaşlarımda malesef kullanmak durumunda kalmıştım çok fazla yan etkisi olduğunu depresyona sebep olabildiğini biliyorum.
Bunun dışında dediğiniz gibi kesinlikle empati yapabilen insanlarda fazla düşünme problemi oluyor herkezi anlamaya çalışırken onun açısından olaylara bakmaya çalışırken anlaşılamamak insanı deli ediyor.
Obsesifim ben özellikle düşünce boyutunda yaşıyorum konuyu takipteyim yorumları merak ediyorum.
İNŞALLAH bende de aynı şekilde sonuçlanırmanolya7722 ba_bu Bu arada doğumla birlikte ilginçtir aşırı duygusallık ve ağlama nöbetleri bitti şükür.
Merhaba, elbette yazarım. Önerileri değerlendirip listeliyorum şu an. Pratiğe dökmeye başladığımda çözümü sizinle de paylaşırımSorunu çözebilirseniz bana da yazın lütfen
Benim de işte şikayetlerim hep ilaçtan sonra başladı şimdilik sakinleştirici çaylarla idare ediyorum kendimi. Sizin doğumla beraber geçmesine çok sevindim, inşallah benim de düzelir :)Ben bu ilaçtan sonra ama hemen sonra değil, sizin gibi bir zaman sonra çok ciddi sorunlar yaşadım. Anksiyete, kol yaraları, ağlama nöbetleri ve en son 8 ay önce başlayan egzama. İlaç yüzünden olduğunu düşünüyorum açıkçası.
İlacı kullanırken ağlama nöbetleri gecirirdim. Kollarımda dirseklerime dek uzanan minik binlerce yara çıkardı. İlaçtan sonra hafiflese de bu yan etkiler devam etti maalesef. Üstüne bir de yeme bozukluğu eklendi. O da ilacı kullanırken başlamıştı. Ben ki kilo alamıyorum yemek yiyemiyorum diye doktora giden insandım.
O kadarrr o kadar ama o kadar iyi anlıyorum ki... Bu öyle zor bir yapı ki gün içerisinde rutini bozacak bir şey olduğunda (en basiti mesela uzun zamandır görüşmediğim bir arkadaşımla ertesi gün buluşacaksak veya sizin de örnek verdiğiniz gibi kargo teslim edilecekse) aman allahım zihin alarm veriyor. Bir sürü alternatifler, şu mu bu mu, ya hava yağmurlu olursa, ya şöyle olursa diye düşüne düşüne insan gerçekten mahvoluyor. Kaygı başlıyor. Ben yazın bile şemsiyeyle gezdiğimi hatırlıyorum düşünün. Yağmur yağarsa ya ıslanırsam diye. Havada güneş ama benim çantada gereksiz koca bir şemsiye... Zihni biraz yola koymak gerekiyor bu noktada. Alternatif yöntemleri bi hayatıma sokacağım bakalım nasıl olacak.. Mesela bana yazı-tura tekniğini önermişti psikoloğum. Hayatımı çok ciddi riske atmayacak ama kendimi biraz akışa bırakıp zihnimi rahatlatmam için küçük kararları yazı-tura atarak almamı söylemişti. Mesela eve gideceğim iki yol var hangisinden gideceğime o an kararsızsam yazı tura yapmak gibi.Aynı dertten eşim muzdarip.
Ben aslında hayatındaki dolayısıyla hayatımızdaki tek sorunun, susmayan beyni olduğuna kanaat getirdim.
Her şeyi mi düşünür bir insan, düşünüyor yahu.
Sabah alelade bir yere gidecek mesela kargo gönderecek diyelim, geceden başlıyor şu yoldan mı gitsem orada trafik mi olur, şuraya da gitmem lazım en iyi rota hangisi, sonra şuraya nasıl geçerim vs vs.
Ne zor şeymiş yahu, kendi gibi yanındakini de strese sokuyor.
Evden 6 da çıkılacaksa 4 te strese girmeye başlıyor beyni susmuyor çünkü o görev yerine gelene kadar.
Ben bu durumda psikiyatristlerin daha fazla çözüme ulaşabileceğini düşünüyorum, terapiden ziyade belki ilaçla tedavi daha hızla cevap verebilir bir tedavi olabilir.
Teşekkür ederim not alıyorum. Kaynak önerilerine ihtiyacım var. Dün biraz baktım kitapçılarda kişisel gelişim kitaplarına ama çok fazla isim vardı. Hiçbirine aşina değilim yorum yapacak, bu iyidir diyecek bilgim yok o yüzden iyi oluyor böyle dönüşler:)Beyhan Budak - Kendine İyi Davran Güzel İnsan’ı tavsiye ederim. Bu konuda bana çok faydası oldu
İnşallahİNŞALLAH bende de aynı şekilde sonuçlanır
İnşallahBenim de işte şikayetlerim hep ilaçtan sonra başladı şimdilik sakinleştirici çaylarla idare ediyorum kendimi. Sizin doğumla beraber geçmesine çok sevindim, inşallah benim de düzelir :)
Belki burada pylaşılan teknikleri uygulamak biraz yardımcı olur bize :) illa düşüneceksek de iyiyi düşünelim bizİnşallah
İnşallahama düşünme olayı ve anksiyete geçmedi maalesef
Ah keşkeBelki burada pylaşılan teknikleri uygulamak biraz yardımcı olur bize :) illa düşüneceksek de iyiyi düşünelim biz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?