Aşırı takıntılı hallerim..

Ben de bi zamanlar böyleydim resmen hayattan kopuk yasardim o olayi icimde halledebilmek icin.

Ama artik insanları , sözlerini , tavirlarini önemsememeyi öğrendim...

Kafaya takmaya basladigim an "bir hic uğruna değersiz biri için dakinani bile harcamayacaksin" diye kendime kizip durumu toparlamakla basladim ise.. Ardindan cevap vermeye, tartismaya dahi değer görmemekle devam ettim.. Kesinlikle daha huzurluyum artik..

Kendime kızabilirim o şekilde.
Ama cevap vermeden kesinlikle duramam yaa :(

Yazdıkların beni anlattı canım...o_OYalnız değilsin.bu belki biraz rahatlatır seni.:KK43:(

Teşekkür ederim..:KK14:
 
arkadasim bu anlattiklarin tamda ofke kontrol bozuklu.bir kitap okursaniz bu konuyla ilgili orda zatwn tek tek yaziyor bu duygu halleriniz.tedavi olmalisiniz terapilerle

Gerçekten mi?
Ben kendimde değil insanlarda sorun olduğunu düşünüyordum oysa:KK53::KK53:
Daha doğrusu hep sorunlu insanların beni bulduğunu:KK14:
 
Gerçekten mi?
Ben kendimde değil insanlarda sorun olduğunu düşünüyordum oysa:KK53::KK53:
Daha doğrusu hep sorunlu insanların beni bulduğunu:KK14:
Aynennnn.sorun onlarda:63:
Arkadaşa bir msj çektim öğlen.hala cevap yazacak haspam! Cehennemin dibine haspa! Daha zor görürsün msjı!:KK59:
 
Gerçekten mi?
Ben kendimde değil insanlarda sorun olduğunu düşünüyordum oysa:KK53::KK53:
Daha doğrusu hep sorunlu insanların beni bulduğunu:KK14:
benim okudugum ofke kontrolu kitabinda aynen burda konusulanlar yaziyor.
bu pismanliklar sonra bu insanlar hep beni buluyorlar kendini tutmayip karsindakine catir catir laf yetistirmeler nefessiz kaldigini hissetmeler vs.
 
benim okudugum ofke kontrolu kitabinda aynen burda konusulanlar yaziyor.
bu pismanliklar sonra bu insanlar hep beni buluyorlar kendini tutmayip karsindakine catir catir laf yetistirmeler nefessiz kaldigini hissetmeler vs.

Yaaa..
Ama ben bu laf yetiştirmeleri her daim değil, haklı olduğum konularda yapıyorum.
Eğer haklıysam ve haksızlığa uğramışsam ciddi öfkeleniyorum ve ağzıma geleni sayıyorum doğru...:oops:
 
Bence herkes kendine baksın.herkeste az ya da çok tahta eksikliği var.herkes karşısındakını üzmeye hakkı olmadığını bilsin.
er k ekler genelde rahattır.sorun kadınlarda.evde eşiyle sorun yaşayan, saygı değer görmeyen kadın , arkadaş veya iş ortamında nefretini kusuyor.mutlu olanları kıskanıyor.onları uzmeye çalışıyor.onlar gitmeli psikologa.yazık!:KK43:
 
Bence herkes kendine baksın.herkeste az ya da çok tahta eksikliği var.herkes karşısındakını üzmeye hakkı olmadığını bilsin.
er k ekler genelde rahattır.sorun kadınlarda.evde eşiyle sorun yaşayan, saygı değer görmeyen kadın , arkadaş veya iş ortamında nefretini kusuyor.mutlu olanları kıskanıyor.onları uzmeye çalışıyor.onlar gitmeli psikologa.yazık!:KK43:

Tahta eksikliğine nerden geldik kız.:KK48:
Sen de bayağı dertliymişsin bu konuda gel yavrum gel kıyamam:KK19:
 
Tahta eksikliğine nerden geldik kız.:KK48:
Sen de bayağı dertliymişsin bu konuda gel yavrum gel kıyamam:KK19:
Kim normal ki şekerim.herkesi zorlayan şeyler var bu hayatta.illa ki birkaç tahta kırılıyor :KK48::KK50:Kadehimi kadir kıymet bilmeyen insanlara ve sana kaldırıyorum canım:KK48:
 
canım konunu okurken kendimle yüzleştim resmen.. :)
ya ben bu duruma takıntı demiyorum aksine aşırı duyarlılık diyorum...öyle terapi önerisi veren arkadaşın baktığı gibi bakmıyorum olaya mesela bn bi insana bişey söylerken ya da yaparken kırk kez düşünüyorum karsımdakinin de fütursuzca hareketlerine dayanamıyorum o da düşünsün istiyorum sonra da çat çat sayıyorum tabi... fazla mükemmeliyetçi miyim beklentim mi çok çok mu hassasım bilmiyorum ama boşvermeyi bilen unutan insanlara hayranım ya...
 
Ben de aynıyım takıntılıyım yalnız bir farkla yaşadığım olayı söylenenleri asla unutmam ama içten içe kin tutmuyorum.

Hatta ben de şöyle bir şey var; mesela bir arkadaşımla akrabamla uzun bir sohbet etmiş olayım sohbet çok keyifli geçmiş olsun yine de akşam yatmadan önce muhabbetin kritiğini yaparken buluyorum kendimi içim huzursuz oluyor. Keşke öyle demeseydim, boş konuşmasaydım vb. kendimi sıkıyorum o nedenle güzel sohbet bile sonrasında bana iyi gelmiyor içimi sıkıyor.

Kesinlikle psikolojik bir rahatsızlık olduğunu düşünüyorum, arada kendime kızıp toparlansam da her zaman mümkün olmuyor. Kronik mutsuzluk gibi bişey.
 
Teşekkürler canım. Umarım ikimiz de düzeliriz bu konuda.

Çok güler yüzlü, hoşgörülü, anlayışlı bir insanım normalde.
Sonsuz vericiyim ama bunun kıymetini bilmediğinde biri hemen kendime kızmaya başlıyorum.
Çok gülersen böyle tepene çıkar millet işte.
Bakma suratlarına, diğerleri gibi kibirli ol, selam verme.
Kapını tıklatmaya bile çekinsinler.

O zaman abuk sabuk her insan seni üzemez.
Gibi düşüncelerle kendimi suçluyorum.

Ama bu da yapı. Sert olmaya çabaladığımda da huzursuzum çünkü benim özüm bu değil..
aynısının tıpkısı ben :)) zor bi karakter özelliği bu, ben tüm bunları yşarken iştahım filanda kesilir, süzülürüm hemen filan:) yapısal bişey işte, psikolog filan çözmez:) kendin çözcen işte.. Ben topluma katılıp yoğunlaştırıyorum kendimi, yeni yöntemim bu...Hep yöntemle de olmuyo tabi..İlla bi gün unutuluyo ...
 
canım konunu okurken kendimle yüzleştim resmen.. :)
ya ben bu duruma takıntı demiyorum aksine aşırı duyarlılık diyorum...öyle terapi önerisi veren arkadaşın baktığı gibi bakmıyorum olaya mesela bn bi insana bişey söylerken ya da yaparken kırk kez düşünüyorum karsımdakinin de fütursuzca hareketlerine dayanamıyorum o da düşünsün istiyorum sonra da çat çat sayıyorum tabi... fazla mükemmeliyetçi miyim beklentim mi çok çok mu hassasım bilmiyorum ama boşvermeyi bilen unutan insanlara hayranım ya...

Aynen anlattıkların gibi ben kırk kez düşünüyorsam her kez düşünsün.
Onun dilediği özür benim için olayın sonlanmasına yetmiyor çünkü.
Özür dilenecek şeyler yapmamaya gayret etsinler ben ediyorum çünkü.
Öyle rahat hemen boşveren, unutan insanlara ben de hayranım :(

Ben de aynıyım takıntılıyım yalnız bir farkla yaşadığım olayı söylenenleri asla unutmam ama içten içe kin tutmuyorum.

Hatta ben de şöyle bir şey var; mesela bir arkadaşımla akrabamla uzun bir sohbet etmiş olayım sohbet çok keyifli geçmiş olsun yine de akşam yatmadan önce muhabbetin kritiğini yaparken buluyorum kendimi içim huzursuz oluyor. Keşke öyle demeseydim, boş konuşmasaydım vb. kendimi sıkıyorum o nedenle güzel sohbet bile sonrasında bana iyi gelmiyor içimi sıkıyor.

Kesinlikle psikolojik bir rahatsızlık olduğunu düşünüyorum, arada kendime kızıp toparlansam da her zaman mümkün olmuyor. Kronik mutsuzluk gibi bişey.

Yok o kadar da değil :)
Keyifli sohbetler ardından kritik yapmam.
Hoş olmayan durumlar için uzun uzun yaparım, kendimi tüketirim..

aynısının tıpkısı ben :)) zor bi karakter özelliği bu, ben tüm bunları yşarken iştahım filanda kesilir, süzülürüm hemen filan:) yapısal bişey işte, psikolog filan çözmez:) kendin çözcen işte.. Ben topluma katılıp yoğunlaştırıyorum kendimi, yeni yöntemim bu...Hep yöntemle de olmuyo tabi..İlla bi gün unutuluyo ...

İştahım benim de kesiliyor.
Yesem de sanki ot yiyorum.
Yatağa giriyorum ama zor uyuyorum sabah da hiç uyumamışım gibi yorgun uyanıyorum.
Zihnim bunlarla o kadar meşgul oluyor ki... :(
Dalıp dalıp gidiyorum..
İçimdeki bu huzursuzlukla, kaya ile çalışıyorum, üstelik mesleğim öğretmenlik.
Hep ayakta, canlı, enerjik olmalıyım. Çocuklar öyle çünkü..
İnsanda enerji mi bırakıyorlar?
Çok yıpratıcı yaaa :(
 
İştahım benim de kesiliyor.
Yesem de sanki ot yiyorum.
Yatağa giriyorum ama zor uyuyorum sabah da hiç uyumamışım gibi yorgun uyanıyorum.
Zihnim bunlarla o kadar meşgul oluyor ki... :KK43:
Dalıp dalıp gidiyorum..
İçimdeki bu huzursuzlukla, kaya ile çalışıyorum, üstelik mesleğim öğretmenlik.
Hep ayakta, canlı, enerjik olmalıyım. Çocuklar öyle çünkü..
İnsanda enerji mi bırakıyorlar?
Çok yıpratıcı yaaa :KK43:[/QUOTE]

Ben böyle durumlarda sakinleştirici özelliği olan ve uyku yapan melisa çayını buldum..
gece yatmadan iç, kokusuda çok güzel..cidden sakinleştiriyo, bide derin derin nefes al ver ben sık sık yapıyorum..
 
İştahım benim de kesiliyor.
Yesem de sanki ot yiyorum.
Yatağa giriyorum ama zor uyuyorum sabah da hiç uyumamışım gibi yorgun uyanıyorum.
Zihnim bunlarla o kadar meşgul oluyor ki... :KK43:
Dalıp dalıp gidiyorum..
İçimdeki bu huzursuzlukla, kaya ile çalışıyorum, üstelik mesleğim öğretmenlik.
Hep ayakta, canlı, enerjik olmalıyım. Çocuklar öyle çünkü..
İnsanda enerji mi bırakıyorlar?
Çok yıpratıcı yaaa :KK43:

Ben böyle durumlarda sakinleştirici özelliği olan ve uyku yapan melisa çayını buldum..
gece yatmadan iç, kokusuda çok güzel..cidden sakinleştiriyo, bide derin derin nefes al ver ben sık sık yapıyorum..[/QUOTE]

Deneyeceğim, teşekkür ederim :)
 
içimde hala böyle duygular kaldıysa insanım demek ki diye seviniyorum artık o nasiplenemiyosa insanlıktan benim suçum ne diyorum ve o insana karşı öyle bi duvar örüyorum ki...
ha mutlu da olamıyorum evet çünkü dediğin gibi katı olunca da özüm bu diil...
s*ktir et diye komik bi kitap aldım dha tam okumadım faydasını görürsem mutlaka paylaşcam... :)
nazım hikmet güzel demiş valla..:
ne ben sezarım ne sen brütüssün
ne ben sana kızarım ne de zatın bana zahmet edip küssün
artık seninle biz
düşman bile diiliz...
 
Back
X