ben bu hastalığı kendime yakıştıramıyorum ama yavaş yavaş ona doğru sürükleniyorum galiba dün çıkmak zorunda kaldığım için konumu bitiremedim ama yaşadıklarımız sadece bukadar da değil yazın ablamlar gelmişti bana ablamın küçük 3 yaşında bi oğlu var ablam yeni yeni tuvalet alışkanlığı kazandırıyormuş oyüzden bezi bırakmış bir sabah kahvaltıda yemek yediğimiz 12 kişilik masanın altına çocuk büyük tuvaletini kaçırdı ve o an ölecek gibi oldum tabi ablam çok güzel temizlemişti orayı çifle çamaşır suyuyla ama ben onlar gittikten sonra tam 1 hafta gözyaşı döktüm ablama yapmadığım hakaret kalmadı neden benim evimde bez takmadın diye çıldırdım hatta dahada ileri gidip bidaha bu çocukla gelme gelirsende bez tak yoksa istemiyorum gelme dedim tabi o an ben çok gerilmiştim o tuvaletini yaptığında eniştemde bu gerginlk üzerine çocuğa yüklendi hatta o yaşta çocuğa tokat bile attı çünkü benim suratım öle bi asılmıştıki bu olay üzerinden tam 3 ay geçti ve o yemek odası yemek masası benim için bitti onu birdaha asla kullanmıyorum masanın altına gittim özel muşamba filan aldım eşim vernikleyim üstü kapanır dedi ama yok ben yemek odamı gözden çıkardım 1 buçuk senelik evliyim ve muhteşem bi yemek odam vardı ama bu gidişle çöpe atıcam onuda eşim bazen çok bunalıyo evet dışardan aldığımız bişeyi yere koyduğunda ben hemen çığlık çığlığa durrrr diye bağırıyorum oda sinirlenip hızlı bişekilde yere fırlatıyo tabi param parça oluyo sonrası bağırma hakaret filan günümüz mahvoluyo şimdi dünkü yazdığım yarım kalan olaya döneyim aslında ben bu yemek masası olayını çok takıntı yaptığım için eşim öle bi sürpriz yapmıştı ama onuda asansöre koyduk diye gözden çıkardım şimdi o masaya her baktığımda aklıma o geliyo o asansörü 150 ye yakın kişi kullandı diyorumda başka bişey demiyorum çamaşır suyuna bastım ama içim rahat değil dün eşime sandelyenin ayağının altındaki plastikleri söktürdüm şimdi eşime istanbulda o sandelye plastiklerinden aratıyorum o plastikleri değiştirmeden içim rahat etmiyor bu arada anaokulu öğretmeniyim ben evet bütün velilerimin tekliflerini geri çeviriyorum bana gelmesinler diye acaba diyorum anaokulundamı böle bi hastalığa yakalandım ben çünkü orda çocuklara hiç tahammül edemiyordum ellerini yıkamadıkları zaman çıldırıyordum kafayı yiyordum.Allahım ben neyapacağım bilemiyorum çaresizim anaokulunda olduğum sürece tedavi olsamda bi işe yaramaz gibi geliyor bana bazen çocuklar benim sandelyeye çıkıyorlar o pandiflerle tuvalete gidiyorlar diye özel bi minder götürüyorum sandelyeme onu koyup oturuyorum yoksa kesinlikle o sandelyeye oturmuyorum çocukları yanıma yaklaştırmıyorum tuvalet ihtiyaçlarını yaparken tam olarak hijyen olduklarını düşünmediğim için çocuklar bazen oyuncaklarını filan hediye etmek istiyo mutlu oluyorum ama eve alamayacağım için mecburen çöpe atıyorum.geçen yıl azkalsın gene sırf buyüzden boşanıyoruk eşimin ablası bize misafir gelmişti küçük bi oğlu var 4 yaşında piknik yapmaya gittik bi hafta sonu dönüşte çocuk arabada uyudu eve geliyorduk sonra bi baktım annesi çocuğa bağırıyo neden yaptın diye Allahım görmez olsaydım çocuk arabaya küçük tuvaletini yapmış o an çıldırdım tabi onlarda rahatsız oldu eşimden çıkardım acısını söle ablana gitsin istemiyorum diye onlada kalmadım gerçekten abartmıyorum kesinlikle böle oldu eşime arabayı sattırdım yeni bi araba aldık nasıl olcak tedavi olmadan bunun üstesinden gelebilecekmiyim lütfen yardım edin.
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Aşırı takıntılı ve titizim,tedaviye mi ihtiyacım var
- Konu Sahibi kuzummm
- Başlangıç Tarihi
- 15 Aralık 2009
- 8.779
- 20.452
- 873
- 14 Ağustos 2009
- 53.296
- 42.826
- 898
canım bir de doktora gitmem gerekir mi diyorsun ya bence acilen bayramdan sonra randevunu al git
hem anaokulu öğretmeniymişsin, hem yiğenine hem öğrencilerine yazık valla
bence sakın bayramdan sonra ihmal etme bu konuyu
bazı durumlar nahoş doğru ama bunun sonu yok ki, hem manevi hem maddi açıdan zorlar sizi. yazık değil mi. poşetin altı yere değmişse ne olmuş yani, ölecek misiniz, bulaşıcı hastalık mı kapacaksınız hemen... bunları düşün, mantıklı ol biraz... eğitimli kadınsın, durumun da farkındasın, tüm hayatını etkiliyor bak, bayramdan sonra tedavine başla derim ben de. geçmiş olsun.
- 2 Ağustos 2010
- 4.024
- 70
- 363
- 46
kesinlikle tedavi olmalısın.
ayrıca, kullanılan onca temizlik maddesi...kanserojen onlar. hatta klasik belki de vücudun mikroba da ihtiyacı var. cam fanusta yaşayamayacağımıza göre vücudumuzun bağışıklığı için hijyen takıntısından sıyrılmalıyız. kimse b.k içinde yaşamıyor sonuçta...evinin normal temizliğini yap yeter.
bir arkadaşım 10 yıldan sonra ikizlerine kavuştuğunda geldi bu temizlik hastalığı ona. şimdi çocukları hep hasta. okula gittikleri ilk günden beri. her şeye alerjileri var. dr bunu annelerinin odalarını domestosla silip durmalarına bağladı. benim de kızım var ve bir de kedim. kızıım doğmadan ne kadar temizsem o düzeyde devam ettim. dr biberonları bile her defasında sterilize etmememi tembih ietmişşti, bağışıklığı gelişmez diye.evinde steril bir düzen kurabilirsin ama tüm dünya, her yer bakteri ve mikrop dolu her yeri çamaşır suyuna batıramayacağına göre...yeğeninin yaşadığı travmaya çok üzüldüm, çok hassas bir dönem tuvalet eğitimi ki sen anaokulu öğretmeni olarak benden iyi biliyorsundur bunu. öğrencilerin için de üzüldüm çünkü hissediyorlardır.yardım al,bu dünya pisliğiyle de yaşanabilen bir yer.hem kendine hem etrafındakilere dünyayı zehretme.
ayrıca, kullanılan onca temizlik maddesi...kanserojen onlar. hatta klasik belki de vücudun mikroba da ihtiyacı var. cam fanusta yaşayamayacağımıza göre vücudumuzun bağışıklığı için hijyen takıntısından sıyrılmalıyız. kimse b.k içinde yaşamıyor sonuçta...evinin normal temizliğini yap yeter.
bir arkadaşım 10 yıldan sonra ikizlerine kavuştuğunda geldi bu temizlik hastalığı ona. şimdi çocukları hep hasta. okula gittikleri ilk günden beri. her şeye alerjileri var. dr bunu annelerinin odalarını domestosla silip durmalarına bağladı. benim de kızım var ve bir de kedim. kızıım doğmadan ne kadar temizsem o düzeyde devam ettim. dr biberonları bile her defasında sterilize etmememi tembih ietmişşti, bağışıklığı gelişmez diye.evinde steril bir düzen kurabilirsin ama tüm dünya, her yer bakteri ve mikrop dolu her yeri çamaşır suyuna batıramayacağına göre...yeğeninin yaşadığı travmaya çok üzüldüm, çok hassas bir dönem tuvalet eğitimi ki sen anaokulu öğretmeni olarak benden iyi biliyorsundur bunu. öğrencilerin için de üzüldüm çünkü hissediyorlardır.yardım al,bu dünya pisliğiyle de yaşanabilen bir yer.hem kendine hem etrafındakilere dünyayı zehretme.
Canım bence hemen tedavi olmalısın. İleride çocuğun olunca ne yapacaksın?
arkadaşım seni o kadar iyi anlıyorum ki konunu şlk okuduğumda kendşm yazdım sandım. aynen ben de çamaşırsuyuyla yaşıyorum desem yeridir....yaptığımız şeyler birebir aynı... ama benim bunu yapmamamın çok net bir sebebi var, yani bu durum bende şöyle ortaya çıktı. bende hepatit b ya da hepatit c kapma korkusu var. toplumda insanlar bu konuda o kadar bilinçsiz kki... ben de bir kamu kurumunda uzman olarak çalışıyorum ve işyerinde neler oluyor anlatamam. hepatit kapma korkusuyla kan olayına aşırıtakıntılıyım. işyerinde mesela bi arkadaşın eli kanıyor ki her ne hşkmetse böyle durumlar hep bana denkk gelir. sonra o elini peçeteyle silip bana evrak veriyor. bi yere imza atman gerekiyor elindeki kalemi sana uzatıyor ne, dosyayı tutup sana veriyor. yada bi evrak geliyor üzerinde kan lekesi kurumuş falan. yani bu olaya aşırı takıntılı olduğum için algıda seçicilik oluştu galiba en küçük bşyi bile hemen farkediyorum. ve işyerinde her ne kadar bu durumu farkettirmemeye çalışsam da bence insanlar ben de bir gairplik olduğunu anlıyor. ve bu durum benim iş performansımı inanlımaz düşürüyor. bu konuya kafa yormaktan hiçbşy algılayamıyorum artık kendimi veremiyorum, bitkin düşüyorum kafam uğulduyor.eğer özel sekktörde olsaydım inanın kovulurdum hemen. çünkü kan, tükrük ...vs böyle bir olayı farkettiğim zaman ben o kağıdı, evrağı, dosyayı, kalemi elime alamıyorum, almak zorunda kalsam da ucundan filan tutmaya çalışıyorum ve bu sefer diğer insanların garip bakışları ile karşılaşıyorum. benim iş yapmaktan kaçan biri olduğumu düşünüyorlar bu yüzden işyerinde çok sıkıntı yaşıyorum.halbukki alakası yokve ben bu kısırdöngü çıkmaz içinde inanın günboyu mahvoluyorum.
dışarda yere değen poşetler vs. konusunda ise arkadaşın yaptığı herseyi ben de yapıyorum. öyle ki artık biyere dokundu, bşy bulaştı endişesiye çamaşır yıkamak, çamaşır susuyla biyerleri silmekten başka şeyler zamanım ve enerjim kalmıyor.
çok ilginçtir ama bende önceden böyle bşy hiç yoktu. ben ne zamanki hepatit b ve hepatit c konusunda bilinçlendim, zaman ortaya çıktı tam gaz.
ya bi de işin beni sinir eden tarafı, özellikle işyerinde yaptıklarımı abartı bulsam da yine de haklı görüyorum. çünkü insanlar bu hastalıklar ve bulaşma şekilleri konusunda çok bilinçsiz ve ben diyorum ki kendi kendime "milletin kanıyla, tükrüğüyle muhatap olmak zorunda mıyım".
eğer bu tarz hastalıklar olmasaydı böyle bir takıntım olmayacaktı biliyorum.
belki bazı arkadaslar hepatit b aşısı ol dicek ama onu zaten oldum, fakat yeterli değil sonuçta hep. c ye karşı hiçbir korumamız yok çünkü aşısı yok.
bir de biçok memur arkadaş bi evrağı tutacağı zaman mutlaka parmağını ağzına götürüp tükrükler ya çok sinir oluyorum inanın. elimi kaç kere yıkıyorum işyerinde bu sebeplerle bilmem.......................yoruldum ama haklı yanım da çok, bu hayatta böyle geçmez napıcam bilmiyorum
dışarda yere değen poşetler vs. konusunda ise arkadaşın yaptığı herseyi ben de yapıyorum. öyle ki artık biyere dokundu, bşy bulaştı endişesiye çamaşır yıkamak, çamaşır susuyla biyerleri silmekten başka şeyler zamanım ve enerjim kalmıyor.
çok ilginçtir ama bende önceden böyle bşy hiç yoktu. ben ne zamanki hepatit b ve hepatit c konusunda bilinçlendim, zaman ortaya çıktı tam gaz.
ya bi de işin beni sinir eden tarafı, özellikle işyerinde yaptıklarımı abartı bulsam da yine de haklı görüyorum. çünkü insanlar bu hastalıklar ve bulaşma şekilleri konusunda çok bilinçsiz ve ben diyorum ki kendi kendime "milletin kanıyla, tükrüğüyle muhatap olmak zorunda mıyım".
eğer bu tarz hastalıklar olmasaydı böyle bir takıntım olmayacaktı biliyorum.
belki bazı arkadaslar hepatit b aşısı ol dicek ama onu zaten oldum, fakat yeterli değil sonuçta hep. c ye karşı hiçbir korumamız yok çünkü aşısı yok.
bir de biçok memur arkadaş bi evrağı tutacağı zaman mutlaka parmağını ağzına götürüp tükrükler ya çok sinir oluyorum inanın. elimi kaç kere yıkıyorum işyerinde bu sebeplerle bilmem.......................yoruldum ama haklı yanım da çok, bu hayatta böyle geçmez napıcam bilmiyorum
- 17 Aralık 2011
- 2.568
- 140
- 373
Hastalığınız hakkında herkes yorum yapmış zaten..Tedavi dediğimiz bir tane ilaç alıyorsunuz işte,tutup akıl hastanesine yatırmıyorlar..Yakıştırmayacak bir şey yok,herkesin okb leri vardır sizin baya ilerlemiş,çevrenize ve kendinize zarar verir olmuş..Şükredin dr 1-2 ilaç verecek ve geçecek.
Ama sayenizde en kritik dönemini yaşayan minicik bir beden hayatının travmasını yaşamış,biraz acımasız olacak ama kendinize gelin. 3yaş ve tuvalet eğitimi çocuğun bütün hayatını etkileyen bir dönemdir,bu dönemde yaşadığı olaylar hayatının sonuna kadar travma olarak bilinç altında kalacak..Sayenizde o masum hiç bir suçu olmayan çocuk hayatını etkileyecek bir travma yaşamış.. O çocuğa üzüldüm..
Ama sayenizde en kritik dönemini yaşayan minicik bir beden hayatının travmasını yaşamış,biraz acımasız olacak ama kendinize gelin. 3yaş ve tuvalet eğitimi çocuğun bütün hayatını etkileyen bir dönemdir,bu dönemde yaşadığı olaylar hayatının sonuna kadar travma olarak bilinç altında kalacak..Sayenizde o masum hiç bir suçu olmayan çocuk hayatını etkileyecek bir travma yaşamış.. O çocuğa üzüldüm..
Sizin tedavi olana kadar isten ayrilmaniz gerekir. Evinizde ne yaptiginiz sizi ilgilendirir ama anaokulunda böyle davranamazsiniz. Ablanizin cocugu tokadi yerken iciniz sogudu mu bari? Benim de kizim yeni 3 yasina girdi ve henuz bezden kurtulamadik. Cok ugrastik ama anaokulu ogretmeni daha fazla ustune gitmememizi soyledi. Cocugun psikolojisi herseyden onemli. Siz steril balon odada falan mi yasiyorsunuz? Kendinizi de camasir suyuna bulamaniz gerek bu mantikla. Yani calisiyorsunuz, disari cikiyorsunuz, alisveris yapiyorsunuz. Sabun sampuan yetmez.
Simdi "ben zaten farkindayim durumumun tedavi olsam mi diye soruyorum falan filan tersleyebilirsiniz beni. Dehsete dustum resmen. O kucucuk cocuklar hatta bebekler anaokuluna emanet ediliyor. Anne baba calisiyor bakiciya emanet edilmiyor. Bence sizin onlardan tiksinmeniz burada yazdiginizdan daha buyuk boyutta. Allah ailenize esinize peygamber sabri vermis. Herkes hasta olabilir ama doktora gidip tedavisi neyse olmak zorunda. Cocuk dedin mi benim icin akan sular durur. Siz psikolojik egitim gormediniz mi anaokulu ogretmenlgi icin? Kucuk bir cocuga nasil davranilmasi gerektigini en iyi sizin bilmeniz gerek.
Simdi "ben zaten farkindayim durumumun tedavi olsam mi diye soruyorum falan filan tersleyebilirsiniz beni. Dehsete dustum resmen. O kucucuk cocuklar hatta bebekler anaokuluna emanet ediliyor. Anne baba calisiyor bakiciya emanet edilmiyor. Bence sizin onlardan tiksinmeniz burada yazdiginizdan daha buyuk boyutta. Allah ailenize esinize peygamber sabri vermis. Herkes hasta olabilir ama doktora gidip tedavisi neyse olmak zorunda. Cocuk dedin mi benim icin akan sular durur. Siz psikolojik egitim gormediniz mi anaokulu ogretmenlgi icin? Kucuk bir cocuga nasil davranilmasi gerektigini en iyi sizin bilmeniz gerek.
arkadaş da sonuçta hasta ve farkında abarttığının
bu da onun elinde olmayan bi durum
bende de benzeri vardı bi ara insan nasıl deliriyor başınızda olmadan anlayamazsınız.
o konuda da çocuğun annesi daha suçlu tuvalet eğitimini tamamlamadan bi yere çıkmaması gerekirdi.
valla ne olursa olsun benim de yeni eşyama kaka yapsalar ben de kızarım.
- 18 Mayıs 2012
- 3.721
- 3.113
- 248
- 14 Ağustos 2009
- 53.296
- 42.826
- 898
Sunu da belirteyim benim bulundugum yerde camasir suyu yasak. Camasir suyu tarzi kimyasallar topraga karissin bile istemiyorlar. Ben de annem sayesinde camasir suyuyla buyudum. Hala da sise sise heryere döker. Gittigim zaman cocuklarin camasirlarina vs. kullanamaz. Ben de evimde kullandim zamaninda. Ama agir bir kimyasal haberiniz olsun.
- 17 Aralık 2011
- 2.568
- 140
- 373
Öncelikle yeni eşya değil masanın altı..yere yapmış çocuk ne yapsın...anne-baba hatalı ama bu konu sahibini haklı çıkarmaz.sonuçta o çocuğun yaşadığını da değiştirmez!
Konu sahibi hasta evet ama hala tedavi için ciddi bir farkındalığa ihtiyacı var...zor olduğunu biliyorum! ama tedavi olup her şeyi unuttuğunda o çocuğun bilinç altı değişmeyecek..
- 29 Ağustos 2008
- 4.086
- 613
- 448
şanssızlığınıza tuvalet kaçırma durumları size denk gelmiş. bunun üstesinden elbette gelebilirsiniz. tedavisi var bunun. psikiyatrist bir doktorla görüşün, size yardımcı olacaktır
o benim yeğenim ve ben bi anaokulu öğretmeniyim onun nasıl bi travma yaşayacağını herkesten çok en iyi ben bilirim ama bu çok farklı bi durum gece yatarken dolaşırken otururken aklınızda hep o oluyo artık o yerin mikroplandığını asla kullanılmayacağını düşünüyorsunuz bu düşünce hiç kafanızdan çıkmıyo hep beyninizi kemiriyo miğdem bulanıyo okadar kötü oluyosunuzki elller titriyo halsizlik sadece tekbi ilaçla bu durumdan nasıl kurtuluruz bilmiyorum ama deneyecem birde cep telefonu meselesi var cep telefonunu okulda bazen masanın üzerine filan koyorum diye eve geldiğimde hep poşete koyorum elime telefonu alırsam mutlaka yıkıyorum ellerim sürekli yıkamaktan kurudu çatladı bazen elimi yıkamamak için teli bile açmıyorum garip ama böle işte
- 29 Ağustos 2008
- 4.086
- 613
- 448
OKB Tedavisi
Obsesif kompulsif bozukluk hastalarının tedaviye başvurmamak için kendince sebepleri vardır. Doktorun anlamayacağını, durumun hastalık olmadığını, tedavi edilemeyeceğini, anlatmanın zor olacağını düşünürler. Bu yersiz kaygılar çoğu defa ilk muayeneden sonra yerlerini tedavi olabilme umuduna bırakır.
Toplumda %2-3 oranında görülen bu hastalıkta beynin ön alanlarında ve beynin iç kısmında yer alan kaudat ve bazal ganglia adı verilen bölümlerde metabolizma artışı gösterilebiliyor. Bu bulgular obsesif kompulsif bozukluğu basit bir psikolojik sorun olmaktan çıkarıp iyi bilinen bir nörobiyolojik hastalık haline getiriyor.
Hastalıkla ilgili tek iyi yan ise tedavi edilebilir olması. Kişinin aklından atamadığı düşüncelerin, durdurma iradesini gösteremediği saplantıların kökeni beyindeki kimyasal ve yapısal değişimlerde aranıyor. Tüm dünyada birbiri ardına sonuç veren bilimsel araştırmalar obsesif kompulsif bozuklukta düzensiz çalışan beyin devrelerine ışık tutuyor, tedavi seçeneklerini genişletiyor.
Şu an obsesif kompulsif bozukluk tedavisinde en etkili tedavi seçeneği olarak ilaç tedavileri ile birlikte psikoterapi bileşimi sunuluyor.
OKB tedavisinde ilaç ve psikoterapi özellikle bilişsel-davranışçı yöntemler birlikte daha iyi sonuç vermektedir. Çocuk yaşlarda veya ergenlik döneminde çıkan OKB’lerin tik bozuklukları ile birliktelikleri çok yüksektir.Bu grup OKB bilişsel-davranışçı ve/veya medikal tedavilere iyi yanıt vermezler. Erişkin yaşlarda başlayan OKB’lerde tedavi başarısı daha yüksektir.
Klomipramin ve serotonin geri alım inhibitörleri bu bozukluğun tedavisinde kullanılan ilaçlardır. OKB’de genellikle antidepresan dozun üzerine çıkılması gerekir. Trisiklik bir antidepresan olan Klormipraminin kullanımında ağır kuruluğu, yaşlılarda idrar retansiyonu, serotonin geri alım inhibitörlerinin kullanımında cinsel fonksiyon bozuklukları en sık rastlanan yan etkilerdir. Serotonin geri alım inhibitörlerinin kullanımında gösterilen bir teratojenite yoktur. Zorunlu kalmadıkça yine de gebelikte kullanım önerilen birşey değildir. Bu arada bu ilaçların anne sütüne geçtiği unutulmamalıdır ve emzikli kadınlarda kullanılmamalıdırlar.
psikiyatri.net ten alıntıdır
Obsesif kompulsif bozukluk hastalarının tedaviye başvurmamak için kendince sebepleri vardır. Doktorun anlamayacağını, durumun hastalık olmadığını, tedavi edilemeyeceğini, anlatmanın zor olacağını düşünürler. Bu yersiz kaygılar çoğu defa ilk muayeneden sonra yerlerini tedavi olabilme umuduna bırakır.
Toplumda %2-3 oranında görülen bu hastalıkta beynin ön alanlarında ve beynin iç kısmında yer alan kaudat ve bazal ganglia adı verilen bölümlerde metabolizma artışı gösterilebiliyor. Bu bulgular obsesif kompulsif bozukluğu basit bir psikolojik sorun olmaktan çıkarıp iyi bilinen bir nörobiyolojik hastalık haline getiriyor.
Hastalıkla ilgili tek iyi yan ise tedavi edilebilir olması. Kişinin aklından atamadığı düşüncelerin, durdurma iradesini gösteremediği saplantıların kökeni beyindeki kimyasal ve yapısal değişimlerde aranıyor. Tüm dünyada birbiri ardına sonuç veren bilimsel araştırmalar obsesif kompulsif bozuklukta düzensiz çalışan beyin devrelerine ışık tutuyor, tedavi seçeneklerini genişletiyor.
Şu an obsesif kompulsif bozukluk tedavisinde en etkili tedavi seçeneği olarak ilaç tedavileri ile birlikte psikoterapi bileşimi sunuluyor.
OKB tedavisinde ilaç ve psikoterapi özellikle bilişsel-davranışçı yöntemler birlikte daha iyi sonuç vermektedir. Çocuk yaşlarda veya ergenlik döneminde çıkan OKB’lerin tik bozuklukları ile birliktelikleri çok yüksektir.Bu grup OKB bilişsel-davranışçı ve/veya medikal tedavilere iyi yanıt vermezler. Erişkin yaşlarda başlayan OKB’lerde tedavi başarısı daha yüksektir.
Klomipramin ve serotonin geri alım inhibitörleri bu bozukluğun tedavisinde kullanılan ilaçlardır. OKB’de genellikle antidepresan dozun üzerine çıkılması gerekir. Trisiklik bir antidepresan olan Klormipraminin kullanımında ağır kuruluğu, yaşlılarda idrar retansiyonu, serotonin geri alım inhibitörlerinin kullanımında cinsel fonksiyon bozuklukları en sık rastlanan yan etkilerdir. Serotonin geri alım inhibitörlerinin kullanımında gösterilen bir teratojenite yoktur. Zorunlu kalmadıkça yine de gebelikte kullanım önerilen birşey değildir. Bu arada bu ilaçların anne sütüne geçtiği unutulmamalıdır ve emzikli kadınlarda kullanılmamalıdırlar.
psikiyatri.net ten alıntıdır
- 2 Ağustos 2010
- 4.024
- 70
- 363
- 46
kendi kendinize bunu yenemezsiniz.
lütfen bayramdan sonra ilk iş psikoloğa hatta psikiyatriste gidin.su ve sabun her şeyi temizler, buradan bakınca, alınmayın lütfen, çok saçma geliyor.
her yerde var mikrop, bakteri, virüs... steril bir fanusta yaşayamazsınız zaten, dişlerde bile milyonlarca bakteri var, derimizde, nefesimizde...
kızmışsınız yeğeninizle ilgili...daha önce de yazmıştım, benden daha iyi biliyorsunuz anaokulu öğretmenisiniz ve çocuğa hayatının travmasını yaşatıyorsunuz.tuvalet, özellikle büyük tuvalet eğitimi yaşamının devamını etkileyecek bir eğitim ve bu süreçte kas kontrolü olmadığı için babasından dayak yiyor. kızmayın da...evi değiştirir yine o çocuğu o duruma sokmazdım.
lütfen bayramdan sonra ilk iş psikoloğa hatta psikiyatriste gidin.su ve sabun her şeyi temizler, buradan bakınca, alınmayın lütfen, çok saçma geliyor.
her yerde var mikrop, bakteri, virüs... steril bir fanusta yaşayamazsınız zaten, dişlerde bile milyonlarca bakteri var, derimizde, nefesimizde...
kızmışsınız yeğeninizle ilgili...daha önce de yazmıştım, benden daha iyi biliyorsunuz anaokulu öğretmenisiniz ve çocuğa hayatının travmasını yaşatıyorsunuz.tuvalet, özellikle büyük tuvalet eğitimi yaşamının devamını etkileyecek bir eğitim ve bu süreçte kas kontrolü olmadığı için babasından dayak yiyor. kızmayın da...evi değiştirir yine o çocuğu o duruma sokmazdım.
Son düzenleme:
Benzer Konular
