- 21 Ağustos 2019
- 84
- 274
- 93
- Konu Sahibi Pattis salatasi
-
- #1
burayı görene kadar evet aşk diyecektim ama değil. Ailenizden görmediğinizi ondan gördüğünüz için böylesiniz sanırım.Annem ve babamla çocukluğumdan beri aramız pek iyi olmadı. Çok kötü bir şey olmadıkça onlara derdimi, üzüntümü anlatmam. Anne-babamdan görmediğim kadar ilgi ve desteği ondan gördüm.
Aslında hissettiğiniz şeyler normal ama duyguları fazla yoğun yaşıyorsunuz sanırım. Psikolojik yardım almaya devam etmezseniz bu duygular sizi yiyip bitirebilir. Birde eğer karşınızdaki kişi kötü niyetli ise sizin hislerinizi kullanabilir.
ben de bunu duymak istiyordum.. terapistim aşık olduğun için böylesin diyordu ama aşkın sonu yok.. ne yapacağımı bilmiyorumburayı görene kadar evet aşk diyecektim ama değil. Ailenizden görmediğinizi ondan gördüğünüz için böylesiniz sanırım.
Haklısınız. Hediye alır bazen ama bunu ben de yapıyorum. Ulaşamadığında çok merak eder. Bir sorunum olduğunda saatlerce konuşur... Aslında sadece yanımda olması bile yetiyor bana. Düzgün bir kişilik bilincim de yok benim, annem-babam ya da o ne söylerse öyle biri olduğuma inanıyorum. Aslında psikiyatriste gitsem iyi olacak belki ama malum pandemi...Aşk değil sevilme ihtiyacı seninki.
Ama doğru değil. Bu kişi hayatından çıksa senden geriye bir şey kalmayacak üzgünüm. Ne demek o üzgünse üzgünüm mutluysa mutlu. Senin kendi beynin, duyguların kişiliğin yok mu? O seni mutlu etmek için ne yapıyor?
haklısınız, çok sağlıksız bir durum. psikologla görüşürken iyiye gidiyordum ama yarım kaldı sonra da başa döndü her şey...1 senelil terapide bulamadığınız cevabı kimse size bir çırpıda veremez.
Her ikisi birden de olabilir sonuçta. Önemli olan bu değil bence, aşırı bağlanmak sağlıklı bir durum değil.
Teşekkür ederim, inşallah...Kendi başınıza kaliteli vakit geçirmeyi, başkasına muhtaç olmadan kendinizle mutlu olmayı öğrenmeniz lazım. Mesela ben güzel bir müzik açıp tuval üzerinde yağlı boya yapmayı, kitap okumayı, yabancı dizi izlemeyi, yeni tarifler denemeyi vs çok seviyorum. Hobi edinin mutlaka, o zaman göreceksiniz mutlu olmak için kimseye ihtiyacınızın olmadığını
Teşekkür ederim. Terapistim bir seansımızda bana, "sen kendine sevgili değil anne arıyorsun" demişti. Tamamen hastalıklı bir bağlanma şeklim var evet, yorumlarınızda çok haklısınız. İlk fırsatta destek almaya devam edeceğim inşallah..İlk paragrafınıza sağlıksız bir ilişki diyorum. Siz bir bireysiniz ve kimse olmadan da mutlu, mantıklı düşünen, kendi kararlarını alabilen ve sorunlarını kendi çözen biri olmalısınız. O mutluyken ya da yanınızdayken mutlu olup gerisini kötü duygular içinde oluyorum diye anlatmışsınız. Etrafınızdaki insanlardan çok etkilenen, bağlanma problemi yaşayan ve erkek arkadaşıyla sağlıksız bir bağ kuran konumunda gördüm sizi. Ama sevgilinize hiçbir şey hissetmiyorsunuz diyemem. İnsan etkileşim halinde olan bir yaradılıştadır. Sizde sevgilinizden olumlu ve olumsuz etkileniyorsunuz. Sevilme arzunuz çok yüksek. Tabi ki her insan sevilmek ister ama ailenizde hissettiğiniz sevgisizliği maalesef telafi edecek bir insan olması mümkün değil ama ona yaslanarak içinizdeki kırılmaları onarmaya, yaşama daha güçlü adımlarla bağlanmaya çalışabilirsiniz. Ama siz önce kendinizi bulmalısınız. Bu yazıda kendinizi tanıma ve tanımlamada zorlandığınız belli oluyor. Kendinizi sevin, sizi seveni de sevebilirsiniz ancak bir gün giderse de içi boş kabuk gibi kalmamalısınız. Destek almaya devam diyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?