Aşk mı bu benimki?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Pattis salatasi

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
21 Ağustos 2019
84
274
93
Mutluluğumu, mutsuzluğumu; her şeyimi ona anlatmak istiyorum. Moralim bozuk olduğunda bir tek onunla konuşmak iyi geliyor. O bana ilgi gösterdiğinde, aramız iyi olduğunda çok mutluyum; benimle konuşmadığı, aramızın kötü olduğu zamanlar bunalıma giriyorum. Hem sürekli etrafında olmak için çabalıyorum, hem de ilişkimiz bitsin bir daha hiç görüşmeyelim diye durduk yere tartışma çıkarıyorum. Sonra da çok üzülüp pişman oluyorum. Zaten ne kadar sorun çıkarsam da beni bırakmıyor. Her şeyim, tüm duygu durumum ona bağlı. O mutluysa mutluyum; üzgünse üzgün. Hayatımda çok uzun zamandır biri yok. Bir iki kez flörtüm oldu ama kimseyle onun yanında olduğum kadar huzurlu, mutlu olamıyorum... Birlikteyken gün hiç bitmesin istiyorum, yanından ayrılıp eve giderken içim öyle sıkılıyor ki...

Evimde pek mutlu değilim. Canımdan çok sevdiğim bir kardeşim var. Annem ve babamla çocukluğumdan beri aramız pek iyi olmadı. Çok kötü bir şey olmadıkça onlara derdimi, üzüntümü anlatmam. Anne-babamdan görmediğim kadar ilgi ve desteği ondan gördüm.

Geçen yıl 1 sene süren terapim, psikoloğumun istifa etmesi nedeniyle sona erdi. Kimseye açamıyorum derdimi. Aşık mıyım ona yoksa yalnızlıktan mı bu hislerim? Nasıl kurtulurum bu durumdan... Ben sağlıklı düşünemiyorum artık. Belki sizlerden biraz destek bulabilirim... Hepinize sevgiler, sağlıklı günler dilerim.
 
Son düzenleme:
Annem ve babamla çocukluğumdan beri aramız pek iyi olmadı. Çok kötü bir şey olmadıkça onlara derdimi, üzüntümü anlatmam. Anne-babamdan görmediğim kadar ilgi ve desteği ondan gördüm.
burayı görene kadar evet aşk diyecektim ama değil. Ailenizden görmediğinizi ondan gördüğünüz için böylesiniz sanırım.
 
Aslında hissettiğiniz şeyler normal ama duyguları fazla yoğun yaşıyorsunuz sanırım. Psikolojik yardım almaya devam etmezseniz bu duygular sizi yiyip bitirebilir. Birde eğer karşınızdaki kişi kötü niyetli ise sizin hislerinizi kullanabilir.
 

Evet, tam olarak kendimi yiyip bitiriyorum. Ama hocam duygularımı kullanmaya çalışmadı sanırım, en azından cinsel anlamda. Terapiye devam edemiyorum çünkü işsizim ve daha önce de okulumun psikoloğuyla görüşüyordum zaten. Teşekkür ederim cevabınız için.
 
burayı görene kadar evet aşk diyecektim ama değil. Ailenizden görmediğinizi ondan gördüğünüz için böylesiniz sanırım.
ben de bunu duymak istiyordum.. terapistim aşık olduğun için böylesin diyordu ama aşkın sonu yok.. ne yapacağımı bilmiyorum
 
Aşk değil sevilme ihtiyacı seninki.

Ama doğru değil. Bu kişi hayatından çıksa senden geriye bir şey kalmayacak üzgünüm. Ne demek o üzgünse üzgünüm mutluysa mutlu. Senin kendi beynin, duyguların kişiliğin yok mu? O seni mutlu etmek için ne yapıyor?
 
1 senelil terapide bulamadığınız cevabı kimse size bir çırpıda veremez.
Her ikisi birden de olabilir sonuçta. Önemli olan bu değil bence, aşırı bağlanmak sağlıklı bir durum değil.
 
Haklısınız. Hediye alır bazen ama bunu ben de yapıyorum. Ulaşamadığında çok merak eder. Bir sorunum olduğunda saatlerce konuşur... Aslında sadece yanımda olması bile yetiyor bana. Düzgün bir kişilik bilincim de yok benim, annem-babam ya da o ne söylerse öyle biri olduğuma inanıyorum. Aslında psikiyatriste gitsem iyi olacak belki ama malum pandemi...
 
1 senelil terapide bulamadığınız cevabı kimse size bir çırpıda veremez.
Her ikisi birden de olabilir sonuçta. Önemli olan bu değil bence, aşırı bağlanmak sağlıklı bir durum değil.
haklısınız, çok sağlıksız bir durum. psikologla görüşürken iyiye gidiyordum ama yarım kaldı sonra da başa döndü her şey...
 
Kendi başınıza kaliteli vakit geçirmeyi, başkasına muhtaç olmadan kendinizle mutlu olmayı öğrenmeniz lazım. Mesela ben güzel bir müzik açıp tuval üzerinde yağlı boya yapmayı, kitap okumayı, yabancı dizi izlemeyi, yeni tarifler denemeyi vs çok seviyorum. Hobi edinin mutlaka, o zaman göreceksiniz mutlu olmak için kimseye ihtiyacınızın olmadığını
 
Teşekkür ederim, inşallah...
 
İlk paragrafınıza sağlıksız bir ilişki diyorum. Siz bir bireysiniz ve kimse olmadan da mutlu, mantıklı düşünen, kendi kararlarını alabilen ve sorunlarını kendi çözen biri olmalısınız. O mutluyken ya da yanınızdayken mutlu olup gerisini kötü duygular içinde oluyorum diye anlatmışsınız. Etrafınızdaki insanlardan çok etkilenen, bağlanma problemi yaşayan ve erkek arkadaşıyla sağlıksız bir bağ kuran konumunda gördüm sizi. Ama sevgilinize hiçbir şey hissetmiyorsunuz diyemem. İnsan etkileşim halinde olan bir yaradılıştadır. Sizde sevgilinizden olumlu ve olumsuz etkileniyorsunuz. Sevilme arzunuz çok yüksek. Tabi ki her insan sevilmek ister ama ailenizde hissettiğiniz sevgisizliği maalesef telafi edecek bir insan olması mümkün değil ama ona yaslanarak içinizdeki kırılmaları onarmaya, yaşama daha güçlü adımlarla bağlanmaya çalışabilirsiniz. Ama siz önce kendinizi bulmalısınız. Bu yazıda kendinizi tanıma ve tanımlamada zorlandığınız belli oluyor. Kendinizi sevin, sizi seveni de sevebilirsiniz ancak bir gün giderse de içi boş kabuk gibi kalmamalısınız. Destek almaya devam diyorum.
 
Teşekkür ederim. Terapistim bir seansımızda bana, "sen kendine sevgili değil anne arıyorsun" demişti. Tamamen hastalıklı bir bağlanma şeklim var evet, yorumlarınızda çok haklısınız. İlk fırsatta destek almaya devam edeceğim inşallah..
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…