- 18 Kasım 2015
- 655
- 257
- 18
- 33
Canları sıkılınca aramaları normal değil mi? Arkadaş dediğiniz insanı canınız sıkılınca laflamak için ararsınız.
Bence bu yazdıklarınız, ilk mesajınızda öyle dediğiniz için diyorum, normal değil. Yani bu derecesi sağlıklı değil.
Peki çıkarı olmadan kimse kimseyi sevmez demişsiniz. Benim en yakın arkadaşım başka şehirde oturuyor. Hayatımdaki her şeyi bilir, yani kötü yönlerimi, yaptığım hataları da bilir. Benden herhangi bir çıkarı yok, aynı şehirde bile değiliz. Ama devamlı yazışır ve telefonlaşırız.
Sizin dediğiniz gibi herkes kötü ise, sormak isterim, bu kadın hakkımdaki her şeyi bildiği halde beni neden bu kadar yıldır seviyor? Çıkarı ne olabilir? Bakış açınızı öğrenmek için soruyorum.
Sen cikarlarin icin hic bir insani kullandin mi?
Birisinin yüzüne gülerek arkasindan konustun mu?
sevilecek yanlarınızın oldgunu bilseniz bence son cümleyi demezdiniz.Aslinda sevilecek biri olduğumu görüyorum. O kadar uzak durmama ragmen bazi insanlar beni sevdigini söylüyor. Hangi cikarla soyluyorlar orasi meçhul.
En yakın arkadaşımın bana dertlerini anlatması çıkarı olması mı?Tabi arkadaslar cani sıkılınca arar ama ben o insanlara karsi yakinlik hissetmiyorum.
Cikari olmadan konuştuğuna nasil emin olabiliyorsunuz? Belki o da sizi dertlerini anlatmak icin kullaniyordur.
Bence her dediğinde haklısın. Yani insanları iyi analiz etmişsin. Bazen gerçekleri olduğu gibi görmek hayatımızın akışını bozar. Pembe gözlüğe hepimizin ihtiyacı var. Birini sevmemiz bile severken haz duyduğumuzdan. Böyle bir dünyada bence de kimseye güvenme. İnsanlar birbirlerinin acısından besleniyor. Ben de insanlara güvenmiyorum. Ben de çok samimi insanların iyi niyetine hiç inanmıyorum. Ama bunu sorun da etmiyorum. Sendeki sorun bunu sorun etmen ve güven probleminin eksikliğini hissetmen. İnsanlara güvenmemen ve inanmaman niçin sorun? Yalnız olmak mı istemiyorsun, birilerine güvenmek mi istiyorsun? Veya çok başarılısın herkes seni not için kullanıyor diye herkese önyargıyla mı bakıyorsun? Rahatsız olduğun ve değiştirmek istediğin nedir tam olarak?
En yakın arkadaşımın bana dertlerini anlatması çıkarı olması mı?
Arkadaşlık bunu da içermez mi? Yani ben cidden sizin arkadaşlık kavramınızı anlayamadım. Dışarı çıkıp eğlenmek de, derdi sıkıntısı olduğunda konuşmak anlatmak da arkadaşlığın içindedir. Hele ki bu kişi en yakın arkadaşsa.
Biriyle dertleşmek sizin için çıkar sağlamak sanıyorum?
sevilecek yanlarınızın oldgunu bilseniz bence son cümleyi demezdiniz.
elbette sevilecek yanlarınız vardır ama ben bunu sizin düşündüğünüzü düşünmüyorum
Bence normal değil bu durum ..bir uzmandan yardım alsan iyi olur.cocukluktam gelen bir durum büyük ihtimal.bende yalnız kalmaktan korkarım her zamanBen universite son sınıf ogrencisiyim ve insanlarsan hazetmiyorum. Bu her zaman böyleydi ilkokuld bile herkesten ayrı otururdum. Bana dokunmayan yılan bin yaşasın misali.o zamanlar rahatsız oluyordum bu durumdan.cunku o zaman dislaniyordum.
Şimdi ise bile bile insanlardan soyutluyorum kendimi. Bana yakınlaşan insanlari cikarci ve samimiyetsiz insanlar olarak goruyorum. çok sicak kanli insanlari yalanci olarak görüyorum. Kimsenin sevgisine inanmiyorum. Bana seni seviyorum diyenlere inanmiyorum. Hocalarimi bile sevmiyorum ayrimci insanlar olarak goruyorum hepsini. Kisacasi yalnizliktan hoslaniyorum. Kimseyi sevemiyorum. Sevdigimi saniyorum bazen ama olmuyor. Insanlardan ışık hızıyla soguyorum. Benim gibi olanlar var mi? Ben anormal miyim arkadaşlar?
Bence sırf insanlardaki bu yönü gördüğün için sevilecek bir insansın. Ben seni sevdim mesela. Haz duyduğum yön senle ortak bi düşüncede buluşuyor olmak, yalnız olmadığımı bilmek veya bir paylaşım yapmak. Yani evet benim hoşuma gittiği için sevdim seni, bana bir hazzı olduğu için. Her türlü Sevgi'nin altında bir şey yatar. Kiminin karakterini seversin, senin değer yargılarına uyuyor diye, yine ortak payda var yani.
Beynimiz böyle çalışıyor. Senin şuan böyle düşünmen bile sana haz veriyor. O zaman kendinden de şüphe etmen gerekir. Hoşuna gidecek şekilde düşünüyorsun, insanlardaki bu yönü farketmekten memnunsun ama sonuçlarından memnun değilsin. Kendinle çelişiyorsun bu durumda. Bu doğayı kabullen bence. Yalnız olmak istemiyorsan bu sistemi kabullen.
Bir arkadaşın olması için körü körüne güvenmen her şeyini anlatman gerekmez. Ben dostuma bile çok özel sorumlarımı anlatmam çünkü güvenmiyorum. Ama sohbet edebilmek, yüzeysel dertleşebilmek için sonsuz güvene ihtiyacım yok. İnsanlara şans vererek anlayabilirsin, sohbete değer mi, konuşurken bi alışverişimiz oluyor mu, sohbetten hoşlanıyor muyum, karşımdaki insan anlattığım olumsuz şeylerden besleniyor mu yoksa beni anlayıp yardımcı olmaya mı çalışıyor vs. Bunları yaşayarak öğrenebilirsin. İnsanlar birbirine olağanüstü bir güçle yaklaşmıyor. Paylaşa paylaşa tanıya tanıya olur bu işler. Ama dediğim gibi ilk aşama için yüzeysel sohbetler için karşındakine güven beslemen gerekmez. İnsanlarla herhangi biri gibi başla.Rahatsiz oldugum konu şu, herkesin cok yakin en azindan bir dostu var ama benim yok. Tabi kendimi bu durumda asosyal görüyorum soguk görüyorum. Sonra insanlara guvenmedigimi dusunuyorum. Dost olmak icin guvenmek gerek. Ama nasil inanabilirim ki birine. Kisacasi kısır bir döngü.
Anladım. Aslında anlamadım ama demek istediğinizi anladım.Bunu nasıl gordugunuze bagli.benim demek istedigim birine o derece inanamam. Dostum olacak kadar yaklasamam cunku icini bilmiyorum. Gun gelir ben uzulurum.neden dibini gormedigim kuyuya atlayayim.
Bence normal değil bu durum ..bir uzmandan yardım alsan iyi olur.cocukluktam gelen bir durum büyük ihtimal.bende yalnız kalmaktan korkarım her zaman
Bir arkadaşın olması için körü körüne güvenmen her şeyini anlatman gerekmez. Ben dostuma bile çok özel sorumlarımı anlatmam çünkü güvenmiyorum. Ama sohbet edebilmek, yüzeysel dertleşebilmek için sonsuz güvene ihtiyacım yok. İnsanlara şans vererek anlayabilirsin, sohbete değer mi, konuşurken bi alışverişimiz oluyor mu, sohbetten hoşlanıyor muyum, karşımdaki insan anlattığım olumsuz şeylerden besleniyor mu yoksa beni anlayıp yardımcı olmaya mı çalışıyor vs. Bunları yaşayarak öğrenebilirsin. İnsanlar birbirine olağanüstü bir güçle yaklaşmıyor. Paylaşa paylaşa tanıya tanıya olur bu işler. Ama dediğim gibi ilk aşama için yüzeysel sohbetler için karşındakine güven beslemen gerekmez. İnsanlarla herhangi biri gibi başla.
üniversite son sınıf ogrencilerinin ortak sorunu galiba bu bende de var. 'insanlara guvenmede sorun ve biraz uzak durmak"Yalnızlıktan ben de hoşlanırım ve ben de son sınıf öğrencisiyim. Benim insanlar hakkındaki görüşlerim üniversiteye gelince değişti. Maşallah yani insanların nasıl iki yüzlü olduklarını, ne kadar kolay ve rahat bir şekilde yalanlar söylediklerini, verdikleri sözleri tutmadıklarını, bugün canım dediklerinin ertesi gün kuyusunu kazdıklarını, ilişkilerini çıkar üzerine kurduklarını gözlerimle kanlı canlı gördüğüm için görüşlerim değişti. Ben de pek olumlu düşünemiyorum. Hele ki biri bana bir yanlış yapsın veya bir insanın yanlışını göreyim, kesinlikle o insanın düzeleceğine inanasım gelmiyor mesela. Samimiyetini kaybetti mi kaybediyor yani, eskiden insanlara şans verirdim ama şimdi vermiyorum. Çok şükür bana çok ciddi bir yanlış yapılmadı, benim canımı çok yakmadılar çünkü ben izin vermedim ama insanların canlarının nasıl yandığını gördüm açıkçası. Ve bu durumda bana dokunan yok deyip geçemiyorum çünkü benim gözümde, benim yanımda başkasının dedikodusunu yapan insan başkasına da benim dedikodumu yapıyordur, buna eminim. Ama hayat devam ediyor ve insanlara güvenmek zorundayız. Kimse kimseyi bağrına bassın demiyorum ama bi şekilde güvenmek zorundayız yani. Benim tavsiyem, siz güçlü olabildikten sonra kimse sizi üzemez ve kıramaz. Tüm kalbimizle sevmemiz gereken insan sayısı çok çok az ve öyle de olmalı bence. Benim hayatıma ciddi anlamda dahil ettiğim insan sayısı çok azdır ve ben mutluluğumu, kafa rahatlığımı buna borçluyum diyebilirim.
Anladım. Aslında anlamadım ama demek istediğinizi anladım.
Çok farklı açılardan bakıyoruz o yüzden ne ben sizin bakışınızı tamamen anlayabilirim, ne siz benim bakış açımdan bakabilirsiniz. Bana çizdiğiniz dünya çok yalnız, çok şizofrenik ve paranoyak, çok soğuk bir dünya. Benim bakış açımdan tabii ki. Benimki de muhtemelen sizin için çok pembedir. (Şizofrenik ve paranoyak lafımı açmak isterim, herkesten kaçıp kendi dünyanızda yaşadığınız, herkesin size çıkarı için yanaştığını düşündüğünüz, kimseye hiçbir şekilde güvenmediğiniz için bu terimleri kullandım, size böylesiniz demiyorum, yanlış anlaşılma olmasın)
Ben de insanlara güvenmem ama güvenin de derecesi vardır. Herkese kalkıp özel hayatınızı anlatmazsınız ama bir akşam kahve içmeye çıkmak için aşırı bir güvene de ihtiyaç yok.
Her neyse çok anlamadığım bir dünyada olduğunuz için pek bir fikir verebileceğimi düşünmüyorum açıkçası. Ama bence başka bir psikiyatriste veya psikologa gidin, insanlardan bu derece kaçmanın ve çıkar takıntısının sağlıklı olduğunu düşünmüyorum.
Doğru demiş bence.bak ben çok kazık yedim hayatta ama 1 kişiden fazla insanla samimi olamıyorum yani olsam da can ciğer olamam.sende arkadaş yap sosyalles ama herzaman bir çizgin olsun. Ben bu hayatta babamdan ve eşimden başka kimseye guvenmemei öğrendim .annem bile vurmuştur sırtımdan. Ama bu asosyal olucam anlamına gelmez.Deneyecegim bunu hicbir sekilde o insana karsi onyargili olmaksizin yaklasmayi deneyecegim. Kırılması zor bir halka ama elbet kırılır deneye deneye. Cok elestirel yaklastigim oluyordu.psikiyatrist kendini ve insanlari yargiliyorsun demisti. Sorunu burdan baslayarak cozmem mi gerek?
Bunu nasıl gordugunuze bagli.benim demek istedigim birine o derece inanamam. Dostum olacak kadar yaklasamam cunku icini bilmiyorum. Gun gelir ben uzulurum.neden dibini gormedigim kuyuya atlayayim.
Doğru demiş bence.bak ben çok kazık yedim hayatta ama 1 kişiden fazla insanla samimi olamıyorum yani olsam da can ciğer olamam.sende arkadaş yap sosyalles ama herzaman bir çizgin olsun. Ben bu hayatta babamdan ve eşimden başka kimseye guvenmemei öğrendim .annem bile vurmuştur sırtımdan. Ama bu asosyal olucam anlamına gelmez.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?