- 27 Aralık 2015
- 298
- 184
- 18
Anaaaa kocamın ruh ikizi buldum vallaha
Anaaaa kocamın ruh ikizi buldum vallahaBen de böyle sayılırım, tek farkla ama. Ben herkesle muhabbet ederim, konuşurum ama ileriye gitmez hayatıma almam. Şöyle ki sıradan geyiktir o konuşma, derinlere dalmam. Bazı sırları gerekirse annen bile bilmemeli, şu şeffaflık denen saçmalığa inanmıyorum zaten. Paylaşılan her şey bir gün aleyhine kullanılır çünkü. En iyi arkadaşım olmaz hiç, çünkü gruplaşmaktan hoşlanmam. Kimseden bir şey istemem, çünkü ben 1 istediysem benden hep 10 istenmiştir. Sırf daha gayretliyim, daha çalışkanım, daha pratik bir yapım var diye insanlar etimden sütümden faydalanmaya çalışıyorlar. E ben de paylaşıma çok açık olmadığım için sorun oluyor. Buna rağmen biraz da kırılgan bir yapım var, hemen kuruntu yaparım, birini kırmaktan çekinirim. Sevgi meselesine gelirsek evet şu durumda sevmem zor oluyor. Şunu da fark ettim ki birini ne kadar yeni tanıdıysam o kadar çok seviyorum, çünkü daha çok tanıdıkça sevgisinin boyaları dökülüyor rutubetten.
Bunu tercih edenler genelde sahtelige tahammül edemeyenler ama sen çocukluktan var diyorsun.belkide yapı meselesimi? Arkadasin yokmu hiç peki
Ama çocukken bi kazık Yemen lazım oda en fazla aileden olur.sonucta çocuksu n arkadaşlarından ne göreceksin ki
Tamam bak bu garip oldu. Kendine ruh eşi arayanı gördüm de eşininkini bulanı ilk defa görüyorum.Anaaaa kocamın ruh ikizi buldum vallaha
Tamam bak bu garip oldu. Kendine ruh eşi arayanı gördüm de eşininkini bulanı ilk defa görüyorum.
Fakat belirteyim hep böyle değildim.
Çocuklukta bir travma geçirdim, atlattım derken berbat bir okul dönemi geldi çattı. Hayatım boyunca sövgü ile anacağım bir insancık öğretmenim oldu. Sonra başarısız bir aşık olma girişimi, kendini bulamama devresi. Ardından berbat bir iş tecrübesi, ondan sonra da yeniden okula dönme süreci. Şu an öğrenciyim, mükemmel X diye anılıyorum. Sırf düzen, tertip, başarı gibi konulara istinaden çok imrenen var.
demekki bu raddeye gelmenizi bir çok nedeni varmış. Bende kocamın çocukluğuna bir ineyim mi acep :_)Tamam bak bu garip oldu. Kendine ruh eşi arayanı gördüm de eşininkini bulanı ilk defa görüyorum.
Fakat belirteyim hep böyle değildim.
Çocuklukta bir travma geçirdim, atlattım derken berbat bir okul dönemi geldi çattı. Hayatım boyunca sövgü ile anacağım bir insancık öğretmenim oldu. Sonra başarısız bir aşık olma girişimi, kendini bulamama devresi. Ardından berbat bir iş tecrübesi, ondan sonra da yeniden okula dönme süreci. Şu an öğrenciyim, mükemmel X diye anılıyorum. Sırf düzen, tertip, başarı gibi konulara istinaden çok imrenen var.
Zaten kimse durduk yere böyle bir yaşam stilini seçmez ki.Benimde cocuklugum dediginz gibi gecti ve nefret ettigim bir ogretmenim vardi. Berbat bir gönül iliskisi ve kotu arkadaslik.
Tamam bak bu garip oldu. Kendine ruh eşi arayanı gördüm de eşininkini bulanı ilk defa görüyorum.
Fakat belirteyim hep böyle değildim.
Çocuklukta bir travma geçirdim, atlattım derken berbat bir okul dönemi geldi çattı. Hayatım boyunca sövgü ile anacağım bir insancık öğretmenim oldu. Sonra başarısız bir aşık olma girişimi, kendini bulamama devresi. Ardından berbat bir iş tecrübesi, ondan sonra da yeniden okula dönme süreci. Şu an öğrenciyim, mükemmel X diye anılıyorum. Sırf düzen, tertip, başarı gibi konulara istinaden çok imrenen var.
Zaten kimse durduk yere böyle bir yaşam stilini seçmez ki.
Ben sadece maskelerin altını görebilen, önce başkalarını değil kendini düşünen, realist bir insanım sadece. Erken uyananlardanım, hepsi bu.
Şimdi 3 kere çay içtik, iki eski sevgili muhabbeti yaptık ki bu muhabbetin yüzde yetmişini onun hezeyanları kapladı. Sonra muhabbetimiz kesildi, aradan 1 sene geçti ve numarası bile yokken birden arayıp benden büyük bir şey rica(!) ediyorsa bu insan beni kullanmak istiyordur. İyilik yap denize at derler de, ben bu durumda direkt denize atarım kimse kusura kalmasın.
Her insan pozitif doğar canım, zamanla azalır ne azalırsa. Bu dünyada her şeyin bir sebebi, bir de sonucu vardır. Birileri görmek istemiyor diye, bu onun olmadığı anlamına gelmez.demekki bu raddeye gelmenizi bir çok nedeni varmış. Bende kocamın çocukluğuna bir ineyim mi acep :_)
Yok taciz gibi bir şey değil, öyle çok da dramatik sayılmaz. Akrabalarla alakalı falan da değil, şahsi bir şey.Çocuklukta geçirdiğiniz travma neydi? Soruyorum cunku bende bir travma gecirmis olabilirim cocuklugumdan beri akrabalarimdan hoşlanmıyorum. Ve neden oldugunu da bilmiyorum
Yok taciz gibi bir şey değil, öyle çok da dramatik sayılmaz. Akrabalarla alakalı falan da değil, şahsi bir şey.
Ben de böyle sayılırım, tek farkla ama. Ben herkesle muhabbet ederim, konuşurum ama ileriye gitmez hayatıma almam. Şöyle ki sıradan geyiktir o konuşma, derinlere dalmam. Bazı sırları gerekirse annen bile bilmemeli, şu şeffaflık denen saçmalığa inanmıyorum zaten. Paylaşılan her şey bir gün aleyhine kullanılır çünkü. En iyi arkadaşım olmaz hiç, çünkü gruplaşmaktan hoşlanmam. Kimseden bir şey istemem, çünkü ben 1 istediysem benden hep 10 istenmiştir. Sırf daha gayretliyim, daha çalışkanım, daha pratik bir yapım var diye insanlar etimden sütümden faydalanmaya çalışıyorlar. E ben de paylaşıma çok açık olmadığım için sorun oluyor. Buna rağmen biraz da kırılgan bir yapım var, hemen kuruntu yaparım, birini kırmaktan çekinirim. Sevgi meselesine gelirsek evet şu durumda sevmem zor oluyor. Şunu da fark ettim ki birini ne kadar yeni tanıdıysam o kadar çok seviyorum, çünkü daha çok tanıdıkça sevgisinin boyaları dökülüyor rutubetten.
Çok ilginç, ilk defa asosyallik konusunda bana imrenen çıktıÇok hoş.Gerçekten.Size çok imrendim.Hep böyle biri olmak istemişimdir şimdi biraz garip olacak ama.
Ne samimi ne soğuk.
Çünkü ben ya çok soğuğum ya da çok samimi.Mesela son bir kaç aydır insanlarla o kadar fazla samimiyet içine girmişim ki daha yeni yeni fark ediyorum.Whatsappa giresim kalmadı mesaj görmek istemiyorum.Okula gidince herkese günaydın deyip arada bir kaç kelime edip önüme bakmak istiyorum ama illaki bir kaç kişi gelip uzun uzun sohbet etmek istiyor.İnsanları da kıramıyorum ne yazık ki.Tamam arkadaşlık güzel de böylesini de çekemiyorum artık.Ben de genelde yalnız takılmayı severim ama kıvamında arkadaşlık da iyidir diye düşünüyorum.
Ne güzel hep böyle kalırsınız umarım bence sizinki gayet mantıklı.
Çok ilginç, ilk defa asosyallik konusunda bana imrenen çıktı
İşte soğuk sıcak olayını ben belirliyorum sizden farklı olarak. Eğer ben konuşmak istiyorsam olur, ama o saatte sırama oturup notlarımı düzenlemek istiyorsam o sohbet olmaz. Zaten ben o moda geçersem iletişime kapatmışımdır, dışarıdan anlaşılır.
Sosyal medya kullanmam, o dediğiniz uygulamayı ise açmıyorum bile. Atılan mesajların çoğuna dönmem. Canım isterse yazarım, ki çoğu zaman paketim yoktur çünkü fuzuli masraf, kullanmayacağım şeye neden para ödeyeyim?
Benle sadece anı yaşarsın, benim hakkımda olmayan herhangi bir konuda güzel sohbet ederim. Kendimi iyi ifade ettiğim için çoğunlukla iyi dinlendiğimi düşünüyorum. İyi günümdeysem herhangi bir konuda yardım da edebilirim. Ama bu hep olmaz, anlık gelişebilir. Olasılıklar, ihtimaller büyüleyicidir benim için
Fakat daha çok tek başıma yaptığım işlerde eğlenirim, güzel bir kitap, film çoğu kişiye değişilebilir. Ve son bir şey herkesten çok kendime güvenirim, zaten bir şeyi ben yapamadıysam başkasının çözme ihtimali zayıftır. Kendini kendinden başka birisi nasıl iyi bilsin ki ya, mantıklı olmak lazım.
Nedenini bilmiyorum. Sadece kimsenin kimseyi sevemeyecegine insanlarin icinde bencil olduğuna inaniyorum. Ama nedeni yok neden böyle düşündüğümü bilmiyorum.
çok da iyi yapıyorsun..ne kadar çok güvenirsen birine o kadar sağlam kazık yiyorsun..il önce Allahtan ailen den ve kendine başkasına güvenme..Ben universite son sınıf ogrencisiyim ve insanlarsan hazetmiyorum. Bu her zaman böyleydi ilkokuld bile herkesten ayrı otururdum. Bana dokunmayan yılan bin yaşasın misali.o zamanlar rahatsız oluyordum bu durumdan.cunku o zaman dislaniyordum.
Şimdi ise bile bile insanlardan soyutluyorum kendimi. Bana yakınlaşan insanlari cikarci ve samimiyetsiz insanlar olarak goruyorum. çok sicak kanli insanlari yalanci olarak görüyorum. Kimsenin sevgisine inanmiyorum. Bana seni seviyorum diyenlere inanmiyorum. Hocalarimi bile sevmiyorum ayrimci insanlar olarak goruyorum hepsini. Kisacasi yalnizliktan hoslaniyorum. Kimseyi sevemiyorum. Sevdigimi saniyorum bazen ama olmuyor. Insanlardan ışık hızıyla soguyorum. Benim gibi olanlar var mi? Ben anormal miyim arkadaşlar?
Ben universite son sınıf ogrencisiyim ve insanlarsan hazetmiyorum. Bu her zaman böyleydi ilkokuld bile herkesten ayrı otururdum. Bana dokunmayan yılan bin yaşasın misali.o zamanlar rahatsız oluyordum bu durumdan.cunku o zaman dislaniyordum.
Şimdi ise bile bile insanlardan soyutluyorum kendimi. Bana yakınlaşan insanlari cikarci ve samimiyetsiz insanlar olarak goruyorum. çok sicak kanli insanlari yalanci olarak görüyorum. Kimsenin sevgisine inanmiyorum. Bana seni seviyorum diyenlere inanmiyorum. Hocalarimi bile sevmiyorum ayrimci insanlar olarak goruyorum hepsini. Kisacasi yalnizliktan hoslaniyorum. Kimseyi sevemiyorum. Sevdigimi saniyorum bazen ama olmuyor. Insanlardan ışık hızıyla soguyorum. Benim gibi olanlar var mi? Ben anormal miyim arkadaşlar?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?