Yaşınızın genç olduğunu tahmin ediyorum.
Genç yaştayken sanki bütün yetişkinlere saygı gösterilmesi onlara kendini beğendirmek gerekliymiş gibi gelir.
Zaman içinde anlarsınız ki iş yeri ortamı evdeki lisedeki kurallardan çok farklı.
Özetleyelim:
1) Orası iş yeri, herkes ama herkes geçim sağlamak için orada. İşinizi düzgün yapmak,
üstlerinize ve takım arkadaşlarınıza ortak çalışabilmek dışında bir zorunluluğunuz yok.
2) Karşısında ezilip büzüldüğünüz insanlar sizden kariyer olarak ya eşit ya da çoğunlukla altınızda. O insanlar hürmet ettiğiniz annenizin yakın arkadaşı değil. Yaş kıdemi işlemez.
3) İşyerinde temel saygı kuralları vardır. Bu dedikleri bir üst yönetime çıksa, gerine gerine dalga geçenler oturup ağlamaya başlar. Hadlerini bilsinler.
Şimdi gelelim yapacaklara:
1) Öncelikle kendi işinizin bir kıymetini bilin. İş yoğunluğunuzun olmaması önemli değil, bugün azdır yarın boğulursunuz. Önemli olan uzmanlık istemesi, uzman olmayan az da olsa o işi hiç yapamaz.
2) Neden laf attıklarını anlayalım. Öncelikle ağır kıskançlık krizindeler, işe girme koşulları belli, o kadar kolaysa kendileri yapsınlar. Yapamıyorlar (kolay mı bölüm bitirmek?
) tabi, bulmuşlar genç kızı sinir atıyorlar. Güçsüz ve çaresiz olduklarını anlayın. Yavru kedi köşeye sıkışınca sırtını gerip kocaman oldum der aynı hesap.
3) Sizinle aynı konumdaki kişilerle sosyal iletişim kurun, bu insanlarla iletişimi kesin. Niye bilgi yarışması yapılıyor, niye iç içesiniz? Yemeğe falan arkadaşlarınızla çıkın. Buzlar kraliçesi olun, sorularına kısa sert cevaplar verin, uzaklaşın.
4) Yine laf atmaya çalışırlarsa. “Bölüme girme kuralları belli, madem o kadar güzel giren girsin” diyin. Açıklama yapmayın, işinizin zorluğunu falan anlatmayın, “bizden uzaklaştın hiiiii heeee” diyecek terbiyesize buz gibi suratla iş yapıyorum diyin. İşiniz olmasa da eğitim vardır, zaten çalışıyorsunuz.
Sizin iş ortamında terbiyesizlik arşa çıkmış. Yukarıdaki önlemleri aldığınızda geri çekilirler, daha ileri gitmeye çalışan da müdürler için mükemmel şikayet konusu olur, bırakın onlar düşünsün.
Üniversiteye hazırlık için motivasyonum bile gitti yapamazsam daha neler neler söyleyecekler, bir de onların sınavı haftayaymış sanırım nasıl hayır yapamam diyeceğimi de bilemiyorum. Lütfen bir akıl verin
Evet büyüklere saygı gösterelim istiyorum ama onlar bizi küçük görüyorlar. Saygımı koruyup hadlerini bildirmem gerek. Gerçekten aşağılık kompleksi yaşıyorlar akşama kadar tek dertleri kim ne kadar maaş alıyor, ne yapıyor,benim arabam seninkinden iyi,yok biz sizden zenginiz vs vs... En azından ben kendimi kurtarmalıyım. Çünkü bunların bir de aile versiyonu var bende,ailede de kimseye begendiremiyorum kendimi,elimden geleni yapıp yükselmeye bakmalıyım. Şimdiki işimin kıymetini bilmeliyim
