merhaba kızlar nasılsınız???
bugün giremedim hiç var mı gelişmeler aslında şöyle bi göz attım geçmişe ama kaçırttığım şeyler olabilir..
bugün güzel başladı. umre için seminerimiz vardı. sanki oralara gitmiş gibi oldum.. valizimizi kitaplarımızı aldık. çok heycanlı
sonra çıkışta sadece ve sadece Allah rızası için kayınpederimin dükkanına ziyrete gittik. her zamanki gibi moralimi alt üst etti ve beni evime gönderdi..
öyle büyük bi imtihanım var ki kızlar gerçekten bunu kaldıramayıp yenik düşeceğimi düşünüyorum bazen.
artık bizim eve gelesi gelmiyormuş beyfendinin neden??
ben hep ağlıyormuşum
inanmıyorum baba problem bu mu? dedi eşim
evet her gittiğimizde ağlıyor..
makbule (eltim) herşeye boyun büküp sesini çıkarmıyormuş ben ağlıyormuşum. o kadar üstüme geliyorlar ki her geldiklerinde bişr sebep bulup kavga çıkarıyorlar dayanamıyorum ağlıyorum. onlar çatır çatır laf sayarken ben bişey yokmuş gibi boynumu bükecekmişim.
yalvarıyorum nolursunuz benim evime geldiğinizde ya da size gittiğimde güzelce oturalım yiyelim içelim. ama duramazlar ya anneme babama laf sokarlar ya da düğünde yine kendi yaptıkları çirkeflikleri konu olarak açarlar. bir sabrederim iki sabrederim sonra dayanamam. nasıl insan olduklarına aklım ermiyor çünkü. hayatta böyle insanlarda mı var diyorum. bişey diyemiyorum diyecek bişey de bulamıyorum zaten başlıyorum ağlamaya zorlarına gidiyormuş. şimdi sorun bu oldu yüzümü gördükleri yok ama hala dayanamıyorlar. kayınvalide güzel doldurmuş farkettim. ne yaptım ben sana yaaa ne yaptım.. yüzümü görmüyorsun her hafta oğlun gidiyor. daha ne istiyorsun neee??
onu da eşim gider daha 10 dk olmadan makbule böyle sessiz şöyle sessiz. hiç bize karşılık vermiyor ailesi bize çok saygılı karanfilin ailesi bize gelmiyor aramıyor sormuyor karanfil kötü.. siz nasıl insanlarsınız yaaa..nişanlıyken bize hiç gelmediler hiç ziyaret etmediler şimdi ailem her merkeze geldiklerinde onlara uğrayıp aman efendim ağam paşam deyip evlerine gidecekler. ki ben gidiyordum her gittiğimde bişey çıkardınız aileme ne karışıyorsunuz bırakın onları..
çok değişik insanlar kızlar ben bunlar gibi görmedim. bağıralım çağıralım ama siz hiç kırılmayın diyorlar. bize gelmeye devam edin biz gel diyince gelin kovarsak da gidin.
şimdi de bu başladı makbule sevdası..
daha geçen Ramazan ayında eşine karşı ilgi duyuyormuşum diye iftira atan eltim eşinin öz be öz teyzesiyle kıskançlıktan bayramlaşmayan eltim şimdi iyi gelin oldu. umrumda değil hasta ruhlu da olsa iyi olsun hiç gözüm yok ama beni mahvettiler eşimi mahvettiler bizi mahvettiler bir kalp bu kadar incitilir mi..
biz Allah rızası için bunların rızasını nasıl kazanacaz ve yine Allah rızası için nasıl iyi olabileceğiz bu insanlarla.. bi çözüm yolu bulamıyorum..
ve yine ağlıyorum.
problem şu onlar zengin ve biz onlara muhtaç değiliz eltim muhtaç onların evinde yiyip içmese aç kalırlar. biz muhtaç olmadığımızdan katlanmıyor daha seyrek görüşüyoruz. onlar ise ne deseler de evlerindeler ve onlar iyi biz kötüyüz.
uuff ya kafa şişrdim kızlar.. çok üzüldüm nolur affedin anca size nazım geçiyo burası yeri değil biliyorum. çok ağladım çok üzüldüm yine bugün. ben neden değer veriyorum insanlara bu kadar bazen öyle çok kızıyorum ki kendime.