Atlatamadığım Travmam

Merhaba . Durumunuza çok üzüldüm benim 10 yaşında bir oğlum var o da üstün zekalı. Sizin anlattığınız durumu yaşıyor o da okulla pek bir ilgisi yok ve ders çalışmak hiç mi hiç istemiyor . En iyisi olsun birinci olsun diye bir düşüncem de yok ama çocuğun ne kadar kapasitesi varsa onu kullanması gerektiğini düşünüyorum. Sonrası için lise ve üniversite hayatında belki de biz gerektiği gibi destek olamadığımız için daha sevebileceği ve imkanları iyi olan okullarda okumak yerine orta düzey bir okula gidip sonunda da hiçbir şeyden memnun yada mutlu olamamasından korkuyorum. Ona kalsa tüm gününü bilgisayar başında oyun oynayarak harcayarak geçirebilir. Tabi öncelikle o çocuk ama zaten bu kadar bilgisayar oynama başlı başına zararlı. Oğlumun dur tuşu yok sanki bıraksam 10 saat dahi oynayabilir .. akademik başarısı çok iyi öğretmenlerden sıkılma okuldan sıkılma öğretmenin hatasını bulma kitaptaki çözümün hatasını bulup bir daha o kitaba güvenmeme herşeyini sorgulama gibi durumları var. Biraz da çok bildiğinin farkında ve bazen ukalalık yapabiliyor (sözüm meclisten dışarı) . Siz bu durumda olan biri olarak bana ve oğluma ne önerebilirsiniz? Bu arada oğlum matematik ve İngilizcede çok ileri. Yorumunuzu ona göre yaparsanız sevinirim.

Durumunuza gelecek olursak; ailenizi bilmiyorum yaşınızı da . Ama mesela bu zamanlarda çocuğa fiziksel şiddet uygulamak hiç kimse tarafından hoş görülmese de maalesef bizim zamanımızda çok daha yaygındı (32 yaşındayım bu arada) . Mesela bana karşı tahammülsüz olan annem çocuklarıma çok daha anlayışlı davranıyor. Ben çocukken asla böyle anlayışlı değildi. İstemeden de olsa iz bırakıyor yaşananlar. Belki de siz de içinizdeki bir yerde size yapılan baskıdan dolayı ailenizi hayal kırıklığına uğrattığınızı düşünüyorsunuz. Kardeşinizin doktor olduğu ayrıntısını da paylaşmışsınız. Her başarılı kişi doktor olacak diye bir kaide yok. Akademik başarısı bir kenara doktor olmak herkese uygun birşey değil bence. Siz de kendi yolunuzu seçmişsiniz kaldı ki akademisyen olmak kötü birşey mi? Psikoloğa da gitseniz psikolog da üstü kapalı olarak nasıl başa çıkabileceğinizi söylüyor ama hangi yolları seçeceğinize yine siz karar veriyorsunuz. Yani iş sizde bitiyor. Ama şunu oğlumdan da gördüm sizden de teyit ettim ki üstün zekalı olmak gerçekten zor bir durum çünkü çoğu durumda sizi anlayamayan insanlar oluyor bu durum sık sık depresyonu çağırıyor... bölümünüzü bilmiyorum ama hiç üstün zekalı çocuklar için birşey yapmayı düşündünüz mü bu arada?
 
Tiramisu35 .!.:
Merhaba . Durumunuza çok üzüldüm benim 10 yaşında bir oğlum var o da üstün zekalı. Sizin anlattığınız durumu yaşıyor o da okulla pek bir ilgisi yok ve ders çalışmak hiç mi hiç istemiyor . En iyisi olsun birinci olsun diye bir düşüncem de yok ama çocuğun ne kadar kapasitesi varsa onu kullanması gerektiğini düşünüyorum. Sonrası için lise ve üniversite hayatında belki de biz gerektiği gibi destek olamadığımız için daha sevebileceği ve imkanları iyi olan okullarda okumak yerine orta düzey bir okula gidip sonunda da hiçbir şeyden memnun yada mutlu olamamasından korkuyorum. Ona kalsa tüm gününü bilgisayar başında oyun oynayarak harcayarak geçirebilir. Tabi öncelikle o çocuk ama zaten bu kadar bilgisayar oynama başlı başına zararlı. Oğlumun dur tuşu yok sanki bıraksam 10 saat dahi oynayabilir .. akademik başarısı çok iyi öğretmenlerden sıkılma okuldan sıkılma öğretmenin hatasını bulma kitaptaki çözümün hatasını bulup bir daha o kitaba güvenmeme herşeyini sorgulama gibi durumları var. Biraz da çok bildiğinin farkında ve bazen ukalalık yapabiliyor (sözüm meclisten dışarı) . Siz bu durumda olan biri olarak bana ve oğluma ne önerebilirsiniz? Bu arada oğlum matematik ve İngilizcede çok ileri. Yorumunuzu ona göre yaparsanız sevinirim.

Durumunuza gelecek olursak; ailenizi bilmiyorum yaşınızı da . Ama mesela bu zamanlarda çocuğa fiziksel şiddet uygulamak hiç kimse tarafından hoş görülmese de maalesef bizim zamanımızda çok daha yaygındı (32 yaşındayım bu arada) . Mesela bana karşı tahammülsüz olan annem çocuklarıma çok daha anlayışlı davranıyor. Ben çocukken asla böyle anlayışlı değildi. İstemeden de olsa iz bırakıyor yaşananlar. Belki de siz de içinizdeki bir yerde size yapılan baskıdan dolayı ailenizi hayal kırıklığına uğrattığınızı düşünüyorsunuz. Kardeşinizin doktor olduğu ayrıntısını da paylaşmışsınız. Her başarılı kişi doktor olacak diye bir kaide yok. Akademik başarısı bir kenara doktor olmak herkese uygun birşey değil bence. Siz de kendi yolunuzu seçmişsiniz kaldı ki akademisyen olmak kötü birşey mi? Psikoloğa da gitseniz psikolog da üstü kapalı olarak nasıl başa çıkabileceğinizi söylüyor ama hangi yolları seçeceğinize yine siz karar veriyorsunuz. Yani iş sizde bitiyor. Ama şunu oğlumdan da gördüm sizden de teyit ettim ki üstün zekalı olmak gerçekten zor bir durum çünkü çoğu durumda sizi anlayamayan insanlar oluyor bu durum sık sık depresyonu çağırıyor... bölümünüzü bilmiyorum ama hiç üstün zekalı çocuklar için birşey yapmayı düşündünüz mü bu arada?
Genişletmek için tıkla...
Yok zaten iyi ki doktor olmamışım ben bölümümü seviyorum.Orada zoruma giden ne biliyor musunuz kardeşimin dayak yememiş olması benim yemiş olmam çünkü doktor olma yolunda emin adımlarla ilerleyen o olduğu için. Evet, ilginç şekilde zaten bütün bunlara rağmen akademisyenim, başarılı bir işteyim. Ama depresyon var işte. Ben kendi bunalımlarımdan çıkamıyorum ki başkasına bir yararım olsun.Kusura bakmayın gerçekten şu sıra depresyondayım da atlatma çabasındayım.
Ama şunu söyleyebilirim genel olarak üstün zekalı insanlar öğrenmeye çok açık oluyor aşırı derece. İlgi alanları spesifik oluyor ama mesela bilgisayar oyunları bu öğrenme açlığını doyurabiliyor.Ki bu çok zararlı.Çünkü deli gibi detaylı yapılan o oyunlara kafa yoran çocuk evet gerçekten reel hayata ilgisini kaybedebilir. Orada başarılı olmaya odaklanırsa hele 10 yaşında gerçekten yazık olur o çocuğa.Önerim şu; psikolojik, fiziksel hiçbir şekilde şiddet uygulamadan yardımcı olmaya çalışın çünkü normalden çok çok daha fazla duyarlı oluyorlar. Yani bir çocuğa kızsan belki o gün üzülür geçer ama bu çocuklar sürekli düşünüp annem bana böyle dedi diye ara ara içlenebilecek hassasiyette maalesef.
Yerinizde olsam ne yapardım? Ona nasıl yaklaşmam gerektiğine dair uzman fikirleri alırdım.Mesela zor bir çocuğu olan bir hocam vardı ona şunu demişler çocuğunuz dediğinizi asla yapmaz karakterine ters o yüzden ona alternatifli konuşursanız ancak dediklerinizi uygular.Mesela ne? İşte bugün mavi ya da kırmızı gömleği seç onu giyeceksin.Yok seçmedi mi yeşil mi istedi o zaman dışarı çıkmak yok bugün gibi gibi. Her çocuğun huyuna karakterine özel davranış belirlemek gerekiyor maalesef zor biliyorum ama:/ annelik bu yüzden zor biraz da zaten..
Bir de öğrenme açlığını dışarıda gidermeye çalışın(çünkü evde bilgisayar oynamak isteyecek bağımlılığı varsa) haftasonları özellikle büyükşehirdeyseniz çok güzel atölyeler ya da kurslar oluyor; seramik atölyesi, sinema atölyesi işte ne bileyim deri cüzdan yapma atölyesi çeşit çeşit.
Ve mutlaka belli bilimsel araştırma enstitüsü, dernek gibi yerleri takip edin etkinliklerine katılın. Tübitak çocuk etkinlikleri, tüzder etkinlikleri gibi. Özellikle ilgi alanı olan etkinlikleri takip edin ki onun öğrenme açlığını besleyin.Mesela ben deli gibi köpek severdim.Ansiklopediden köpeklerin türlerini öğrenirdim tek tek çizerdim her köpeğin latince isimlerini söyleyebilirdim ilgi alanlarımdan biri oydu:)) onun da varsa ki eminim vardır bunları besleyecek kitaplar alın.Tübitak'ın çok güzel bilim dergisi ve kitapları var çocuklar için. Umarım her şey güzel gider sizin için.Ama önce lütfen çocuğunuzu bilgisayar oyunundan kurtarın çünkü o dediğim gibi öğrenme açlığını doyurabileceği en tehlikeli yer..
 
Son düzenleme:
Aklima baya radikal bi fikir geldi: ders calismaktan hoslanmiyorsaniz neden doktora yapiyorsunuz? Akademiyi bilerek isteyerek mi sectiniz? Hala ders calismaniz icin baski yapan bir Anne baba var ortada. Belki evden tasinip Ben me istiyorum seceneklerim neler vb dusunup biraz uzaklasmak, ozgurlesmek faydali olabilir. Anne babaniza cok sinir oldum. Ama Turk aile yapisi boyle malesef. Gelecek kaygisiyla psikolojimizin icine ediyorlar.
 
En buyuk kk .!.:
Aklima baya radikal bi fikir geldi: ders calismaktan hoslanmiyorsaniz neden doktora yapiyorsunuz? Akademiyi bilerek isteyerek mi sectiniz? Hala ders calismaniz icin baski yapan bir Anne baba var ortada. Belki evden tasinip Ben me istiyorum seceneklerim neler vb dusunup biraz uzaklasmak, ozgurlesmek faydali olabilir. Anne babaniza cok sinir oldum. Ama Turk aile yapisi boyle malesef. Gelecek kaygisiyla psikolojimizin icine ediyorlar.
Genişletmek için tıkla...
ya ben öğrenmeyi seviyorum
çelişkim öyle derin ki
ben zaten annem babam dövse de dövmese de akademisyen olmak isterdim
en büyük hayalim bilim adamı olmaktı
ama evet ders çalışmayı sevmiyorum :bicak:
 
En buyuk kk .!.:
Aklima baya radikal bi fikir geldi: ders calismaktan hoslanmiyorsaniz neden doktora yapiyorsunuz? Akademiyi bilerek isteyerek mi sectiniz? Hala ders calismaniz icin baski yapan bir Anne baba var ortada. Belki evden tasinip Ben me istiyorum seceneklerim neler vb dusunup biraz uzaklasmak, ozgurlesmek faydali olabilir. Anne babaniza cok sinir oldum. Ama Turk aile yapisi boyle malesef. Gelecek kaygisiyla psikolojimizin icine ediyorlar.
Genişletmek için tıkla...
En buyuk kk .!.:
Aklima baya radikal bi fikir geldi: ders calismaktan hoslanmiyorsaniz neden doktora yapiyorsunuz? Akademiyi bilerek isteyerek mi sectiniz? Hala ders calismaniz icin baski yapan bir Anne baba var ortada. Belki evden tasinip Ben me istiyorum seceneklerim neler vb dusunup biraz uzaklasmak, ozgurlesmek faydali olabilir. Anne babaniza cok sinir oldum. Ama Turk aile yapisi boyle malesef. Gelecek kaygisiyla psikolojimizin icine ediyorlar.
Genişletmek için tıkla...

Ben de isimi baya seviyorum mesela ama bazen gercekten istedigim icin mi yapiyorum yoksa baska secenek olmadigi ve sartlandigim icin mi bilmiyorum... Basarili cocuklar hep belli alanlara kanalize ediliyor. Hele baskici Anne baba resmen gercekten icimizden ne geciyor me istiyoruz unutturuyor bize. Sunu sunu yapmak zorundayim sunu sunu olmak zorundayim surekli kafada bu var.
 
En buyuk kk .!.:
Aklima baya radikal bi fikir geldi: ders calismaktan hoslanmiyorsaniz neden doktora yapiyorsunuz? Akademiyi bilerek isteyerek mi sectiniz? Hala ders calismaniz icin baski yapan bir Anne baba var ortada. Belki evden tasinip Ben me istiyorum seceneklerim neler vb dusunup biraz uzaklasmak, ozgurlesmek faydali olabilir. Anne babaniza cok sinir oldum. Ama Turk aile yapisi boyle malesef. Gelecek kaygisiyla psikolojimizin icine ediyorlar.
Genişletmek için tıkla...
taşınmayı istiyorum
ancak evlenme durumum var evlenmezsem ayrı eve çıkacağım
evlenirsem umarım doğru karardır ki zaten kurtulacağım
 
NeuroCathy .!.:
ya ben öğrenmeyi seviyorum
çelişkim öyle derin ki
ben zaten annem babam dövse de dövmese de akademisyen olmak isterdim
en büyük hayalim bilim adamı olmaktı
ama evet ders çalışmayı sevmiyorum :bicak:
Genişletmek için tıkla...

Memnunsaniz super. Bence yine de evden uzaklasmak ilk etapta en iyi cozum. Anne baba cendereye sokuyor insani. Dikkat eksikligi ihtimali de bana Az olasi gelmedi aslinda...
 
Çok zeki olup da çok çalışabilen pek görmedim zaten. Tıpa girseydiniz bence baya mutsuz olurdunuz çünkü o bölüm tamamen oturup ezberlemeye dayalı uzardi okul muhtemelen.

Ama bence sizin çalışamamanız ailenizde olan şiddet sorunuyla tam olarak alakalı değil.cunku onların size baskı yapmaları zaten sizin çalışmadığınızı görmeleriyle baslamıs. Yani sizin çalışmadığınızı görüp onlar size kizmislar sonra siz onlara kızıp calismamışsınız falan. Öyle bir döngüye girmiş.ailenize olan kızgınlığınızı ve kırgınlığınızı çalışmama bahanesi olarak görmeyin öncelikle. Bunu kendinizi doldurmamanız açısından söylüyorum.

Çalışmak için de, iyi bir üniversitede olduğunuza göre Ankara ve ya istanbul'dasınız muhtemelen. İki şehirde de güzel kütüphaneler var oralara gidin bence. Ses rahatsız etmiyorsa zincir kahvecilere ya da kitap kafelere de gidebilirsiniz. Evde durmayın insanların çalıştığı yerlere gidin kısacası.
 
Lütfen paranızı bilinçaltı temizleme şarlatanlarına kaptırmayın. Öyle bir şey yok. Bir çoğu psikoloji mezunu bile değil.

Bilinçaltınızla alakalı çalışmak istiyorsanız psikanalitik terapi alanilirsiniz. Ama Türkiyede bu ekolde yetişmiş uzmanlaşmış psikanalist sayısı çok az. Zira terapi süreci uzun ve danışanında kuram hakkında bilgi sahibi olması isteniyor. Sizin travmanız, anılarınız bu kadar güçlü mü? Bu kadar uzun terapiye ihtiyaç var mı? Bana sorarsanız gerek yok.

Fiziksel şiddet gördüğünüz anılarınız sürekli gözünüzde canlanıyorsa, travmatik etki bırakmış ise emdr terapisi önerebilirim. Hemen hemen her şehirde var emdr terapisti. Zaten birçoğu bdt eğitimi de almış oluyor. Yani sizin sorununuz için gayet güzel çalışabilirler.
 
Aynı ders çalışamama problemi ben de de var
Bekliyorum yorumları
Ders çalşma isteği nasıl geliyor merak edıyorum
 
neutral .!.:
Ne kadar değerli olduğunu,
Bunca insanın çabalayarak aldığı ünvanı çalışmama isteğine ve reddine rağmen yapabildiğini,
Hayatta yaşadığın şansızlıkların seni yanlışa sürüklemediğini, yerinde saydırmadığını,
Her insanın çocuk büyütürken yanlışlar yapabildiğini ama bunun kötü kalpleri yüzünden değil bilgisizliklerinden kaynaklandığını,
İç dünyanda eleştirdiğin anne ve babanın eksilerinin artılarından daha az olduğunu,
gördüğün
Kendinle, herkesle barıştığın zaman daha iyi hissedeceksin.

En önemlisi sen bir kadınsın, her uzvunla üretkensin. İçinde ki küçük kızı besle, kötü düşüncelerin onu kaygılandırmasına izin verme. Olan, olmuş ve olacaklara şükret. Tüm hepsi seni farkındalığı yüksek bir kadın yaptı unutma. Sevgiler :KK200:

Dipnot: Enerjini yükselten şarkılar dinle, bağıra bağıra söyle, dans et. Bak gör olumsuz herşeye nasıl s.....i çekiyorsun...
Genişletmek için tıkla...
sizi atlamışım özür dilerim
çok teşekkürler
enerjimi yükseltmem lazım çok zorlanıyorum demesi kolay da yapması zor
burada bir arkadaşımızın dediği gibi evet olan oldu yaşanan yaşandı ama artık o kız çocuğu değilim güçlü bir kadın gibi davranmam lazım
 
Ben başka birşey sormak istiyorum biraz alakasız olacak ama bunlar normal değil mi yani üstün zekalı diye adlandırdığınız durum mesela benim kızım 1 yaşında cümle kuruyordu 2 yaşında gayet normal bizim gibi konuşuyordu ilk çocuğumda etrafta başka çocuk görmediğim için normal böyle oluyor diye düşünmüştüm 2 yaşında renkleri işte sayıları şekilleri falan biliyordu ama normal değil mi bunlar
 
MAKBIYLE .!.:
Ben başka birşey sormak istiyorum biraz alakasız olacak ama bunlar normal değil mi yani üstün zekalı diye adlandırdığınız durum mesela benim kızım 1 yaşında cümle kuruyordu 2 yaşında gayet normal bizim gibi konuşuyordu ilk çocuğumda etrafta başka çocuk görmediğim için normal böyle oluyor diye düşünmüştüm 2 yaşında renkleri işte sayıları şekilleri falan biliyordu ama normal değil mi bunlar
Genişletmek için tıkla...
onların hangisi ne kadar normal bilmiyorum pek
sadece 3 yaşında resim yapmak normal değil insan çiziyormuşum o yüzden
sonra test yapılmış testten üstün zekalı sonucu çıkmış mesela ben oraya 1.5 yaşında düzgün konuşuyormuşum yazmışım ama belki normali odur
yanlış yönlendirmek istemem o yüzden bence uzmanına gidebilirsiniz eğer sizin de kafanızda çocuğunuzla ilgili soru işareti varsa
ha şu da bir gerçek her üstün yetenekli de üstün zekalı olmuyor ama üstün yetenekli çocuğunuz varsa onu da yeteneği doğrultsunda yönlendirebilirsiniz ki topluma çok faydası olur eminim
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Gerçeklikten koptum ve geri dönemiyorum.
2 3 4
Yorumlar
77
Görüntüleme
6K
notredam
N
mirasanne
Eşim neden böyle hissetti ? Neydi bu..
17 18 19
Yorumlar
367
Görüntüleme
21K
Deruchette
Deruchette
Z
çok uzunca iç dökme, her şeyden biraz
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
6K
SARILARIN FILIZ
SARILARIN FILIZ
Nhessa
13 - 19 Ocak 2025 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
1K
Nhessa
Nhessa
V
  • Kilitli
Aileme bu ilişkiyi nasıl açıklayabilirim? Mantık evliliği mutlu bir evlilik olur mu sizce?
17 18 19
Yorumlar
363
Görüntüleme
22K
Once_upon_a_time
Once_upon_a_time
Back
X