- 9 Şubat 2012
- 212
- 44
- 98
- Konu Sahibi onunlaguzel
- #1
Uzun sürecek sanırım, kelimeleri toplamaya çalışıp yazıcağım ama şimdiden bana harcadığız dakikalar için teşekkür ederim..
Çok güçlüyüm ya da tam tersi sürüngen siz karar verin, zira ben hangisi olduğuma karar veremiyorum. Bir adamı sevdim ben, çook sevdim canımdan, ailemden çok.. Aşık oldum. Onunla olduğum 5 yıl boyunca hayatımı, gururumu, namusumu, ailemi ayaklarının altına paspas ettim. Öyle ya.. Farklıydı o! Bitti. Çook sevdiğim için söylediğim yalanlar, farklı kişilikler şu bu her şey üstüste bindi ve bitti...
3 ay sonra başkasıyla olmaya başladı, ailesinden bir kız. Kendi köyünden biz farklıydık ( ben üniversite mezunu o lise terk.. Üniversitelilere demediği lafı bırakmazdı, gıkımı çıkarmazdım kendini kötü hissetmesin diye) ya onlar değildi.. Bu 3 yıl içinde kulağımdan gitmedi ne bahrışları nede seni çok seviyorum demesi.. Gecenin 3 ünde uyandırırdım, bir seni seviyorum cümlesini daha söyleyim diye. 20 dk görmek için 5 saat yol giderdim yorgun argın değerdi çünkü! Farklıydı!!! Hiç kimse gibi değildi, her buluşmamızda bir demet papatya! Sinirleniyordu ya hani.. Çok sevmesindendi.. Bana vurmuştu ya hani, o da çok sevmesinden.. Herkesden kıskanmasından...
Hala yeni tanıştığım her insana onu anlatıyorum, hikayelerle süslüyorum onu. Geçmiyor.. Nişanlısını instagramdan sahte hesapla takip ediyorum, onlar güleryüzlü fotoğrafını koyunca ben burda kahroluyorum! Ama mutluda oluyorum inanın, o mutlu ya.. Mutlu.. Benden daha fazla kimseyi sevdiğine inanmazdım ama işte.. Geçiyor günler, hani zaman her şeyin ilacıydı? Ben hala her tanıştığım insanda onu arıyorum. O gidiyor ben arkasından gözümü kırpmadan bakıyorum. Çok seviyorum hala onu, gizliden arıyorum arada.. Sinirli sinirli açıyor, gözümden yaş düşüveriyor ablalar. Her saniyesini planladığım adamın hiç bir gününden haberim yok şimdi! Söyleyin bana ne zaman geçicek bu acı!
Ben o kızı dün gelinliği ile gördüm ablalar, hep bana derdi " dünyanın en güzel gelinliğini giydiriceğim" diye.. O giymiş... Ben hala aynada onun yüzünü görüyorum, bizi kardeş sanarlardı o kız koymuş fotoğrafını, biri yorum yapmış birbirinize benziyorsunuz diye.. Ona benzemiyor bana benziyor yarim.. Benim doğum günümde havai fişek patlatmıştı, o kıza da yapmış aynısını. O beni unuttu, gidiyor ben kalakaldım öylece.. Nasıl geçicek bu acı?
Çok güçlüyüm ya da tam tersi sürüngen siz karar verin, zira ben hangisi olduğuma karar veremiyorum. Bir adamı sevdim ben, çook sevdim canımdan, ailemden çok.. Aşık oldum. Onunla olduğum 5 yıl boyunca hayatımı, gururumu, namusumu, ailemi ayaklarının altına paspas ettim. Öyle ya.. Farklıydı o! Bitti. Çook sevdiğim için söylediğim yalanlar, farklı kişilikler şu bu her şey üstüste bindi ve bitti...
3 ay sonra başkasıyla olmaya başladı, ailesinden bir kız. Kendi köyünden biz farklıydık ( ben üniversite mezunu o lise terk.. Üniversitelilere demediği lafı bırakmazdı, gıkımı çıkarmazdım kendini kötü hissetmesin diye) ya onlar değildi.. Bu 3 yıl içinde kulağımdan gitmedi ne bahrışları nede seni çok seviyorum demesi.. Gecenin 3 ünde uyandırırdım, bir seni seviyorum cümlesini daha söyleyim diye. 20 dk görmek için 5 saat yol giderdim yorgun argın değerdi çünkü! Farklıydı!!! Hiç kimse gibi değildi, her buluşmamızda bir demet papatya! Sinirleniyordu ya hani.. Çok sevmesindendi.. Bana vurmuştu ya hani, o da çok sevmesinden.. Herkesden kıskanmasından...
Hala yeni tanıştığım her insana onu anlatıyorum, hikayelerle süslüyorum onu. Geçmiyor.. Nişanlısını instagramdan sahte hesapla takip ediyorum, onlar güleryüzlü fotoğrafını koyunca ben burda kahroluyorum! Ama mutluda oluyorum inanın, o mutlu ya.. Mutlu.. Benden daha fazla kimseyi sevdiğine inanmazdım ama işte.. Geçiyor günler, hani zaman her şeyin ilacıydı? Ben hala her tanıştığım insanda onu arıyorum. O gidiyor ben arkasından gözümü kırpmadan bakıyorum. Çok seviyorum hala onu, gizliden arıyorum arada.. Sinirli sinirli açıyor, gözümden yaş düşüveriyor ablalar. Her saniyesini planladığım adamın hiç bir gününden haberim yok şimdi! Söyleyin bana ne zaman geçicek bu acı!
Ben o kızı dün gelinliği ile gördüm ablalar, hep bana derdi " dünyanın en güzel gelinliğini giydiriceğim" diye.. O giymiş... Ben hala aynada onun yüzünü görüyorum, bizi kardeş sanarlardı o kız koymuş fotoğrafını, biri yorum yapmış birbirinize benziyorsunuz diye.. Ona benzemiyor bana benziyor yarim.. Benim doğum günümde havai fişek patlatmıştı, o kıza da yapmış aynısını. O beni unuttu, gidiyor ben kalakaldım öylece.. Nasıl geçicek bu acı?
Son düzenleme:
