ayrıldıktan sonraki ilk ilişkiniz.


insanın umudu olmasa da eskiyi hatırlatan şeyleri atamıyor
kendimden biliyorum
onunla birlikte olduğum zamanlarda giydiğim kıyafetleri bile çok seviyordum
onun bana aldığı şeyleri atmak (onca yaşanan kötü şeye rağmen) geçmişime bi hakaret gibi geliyordu bana
ilişki bitse de izlerini uzun süre silmedim
ilişki bitse de ben geçmişimin bi hatadan ibaret olmasını istemedim aslında
anlaşamadık ayrıldık olsun istedim sadece
gel gör ki o aslında asla tanışılmayacak bi insanmış
ve ben de eskiye dair herşeyi, onun sevdiği kıyafetlerimi (ben de seviyordum) attım
anıları masanın üzerinde biriken bi toz misali silip attım
böyle olmasını istemezdim ama yaptım..
hiç kimsenin geçmişinden nefret etmemesi dileğiyle..
 

ilişkin kaç yıllıktı canım :26:
 

ben henüz o kadar cesur olamadım. bir çok şeyi ben de yok ettim ama son kalan ve çok değer verdiğim birkaç şeyi hala saklıyorum. özellikle onları bana alırken ki duygularını düşünerek atamadım. yapamadım. gözümden uzak bir yere kaldırdım şimdilik. birgün belki duygu değerini yitirirler..
 
Şu an desem o yüzükleri takabilecek bir adam,ama aynı zamanda yeni arayışlara başlamış bir adam.Yani hayatını benle birleştirmek istiyor,ama dönmeyeceğimi düşündüğünden keyifle gerek gerçek gerek sanal ortamda arayışına devam ediyor.Erkeklerin ayrılığa bakış açısı bile şahsiyetsiz ne yazık ki.Zaten 15 gün kadar önce hayatımda yeni biri olduğunu ve artık yollarımıza gitmenin zamanı geldiğini yazarak ümitlerini tamamen tükettim öyle birşey olmadığı halde.Çünkü o güzel yüzünü bir kere daha görürsem dayanamaz ve evet derdim biliyorum,sevgime yenilirdim.Yüreğimin avaz avaz istediği,ama mantığımın çığlık çığlığa kaçtığı bir beraberlikti.Aylarca gözüme baka baka güya kaybetme korkusu ile söylendiği söylenen yalanlar,dönülen sözler,facia bir aile;dönüş imkansız benim açımdan.Ama o yüzükleri elden çıkaramıyorum işte.Satamıyorum canım acıyor,gariban bir çifte veriyim evlenecek olan diyorum ama sonu mutsuz bitmiş bir beraberliğin yüzüklerini seven başka 2 insanın parmağına geçirmeye içim elvermiyor.Öyle evde duruyor işte

Gözlerimiz ne renk olursa olsun,gözyaşlarımız aynı renk değil mi
 
 
keşke hayatımda biri var demeseydin,yalnız da güçlü olduğunu görseydi.
 
Son düzenleme:
Belki sevebilicez birini yeniden,belki asla bilmiyorum.Belki -iyi ki O olmamış- diycez,belki de hayat boyu özlüycez muamma.Ama bildiğim tek birşey var ki,şimdi canım yanıyor ama O'nla olsam hayatım yanacak,buna sığınıyorum.Annemin babamın bakış açısıyla kendime bakmaya çalışıyorum,insan evladına nasıl kıyamıyorsa,ben de kendime öyle kıyamayım istiyorum.Geçecek canım,geçmek zorunda

keşke hayatımda biri var demeseydin,yalnız da güçlü olduğunu görseydi.
O benden vazgeçmeseydi,ben O'ndan vazgeçemezdim.Acı ama sevgime yenilirim korkumdan,sevdiğimin nefretini kazandım
 

bana sanki hayat boyu özleyecekmişim gibi geliyor, kokusunu sıcacık varlığınıama ona da diyordum sürekli, biz evlenirsek üç ay sonra boşanırız. şimdi kendimi teselli etme yöntemlerim, eğer evlenseydim şöyle olurdu, böyle mutsuz ederdi, şunu yapardı, bu konuda beni ezip geçerdi vs vs.. hani şunu demeye çalışıyorum kendime, bak iyi ki onla olmamış. ama çok kısa süreli etki ediyor. sonra yeniden o yakıcı özlem

şimdi o senin hayatında biri var diye daha da hırslanır. olmayan bir rakibi var çünkü şimdi seni daha çok düşünmeye başlar bugünlerde..aşkı depreşir:)
 
Değil mi,ne kadar kısa süreli oluyor o teselliler;çünkü -uhde- kaldı içimizde,yarım kaldı.Severek ayrılmanın en kötü yanı gelecekte mutlu da olsan mutsuz da olsan her zaman içinin bir tarafında sessiz sessiz sızlaması sanırım tüm yarım kalmışlıkların.Ben de senin gibiyim;evlenseydik çocuğum o facia geçmişli aile üyelerinin arasında büyüyecekti,annesi evliyken bile sindiremeyip ayırmaya çalışacaktı,hep başkaları yüzünden birbirimizi acıtacaktık ve hatta belki yüksek ihtimal boşanacaktık,şöyle olacaktı,böyle olacaktı senaryolar;ama belki yarım saat sürüyor bu teselli bende de.24 saatin o yarım saat ve uyuduğum saatten arta kalanlarının dışında hep acı acı sızlayan bir yer içimde...

İnan ki beni başkasıyla düşünsün,canı yansın taktiği ile yapmadım ama üzülerek söylüyorum ki benim sevdiğim adam erdemli biri değil.Ben 2 ay ailemin yanındaydım tatilde;o burda gününü gün etti,yeni başlangıçları yokladı ve akşamları eve gelip öylece bana evlenmek için yalvarmaya devam etti yüksek ihtimal.Şimdi Onun bulunduğu şehirdeyim ve 2 ay gününü gün eden o değilmiş gibi yine başlayacaktı takalım yüzükleri demeye,yenilmekten korktum.Yani bu adamları ne kadar çok sevsek de emin ol ki,bizden daha iyi bir alternatifi bulduğu anda isimlerimizi bile hatırlamayacaklar,tabi bir süre.O kadar canım yandı ki,Onun yüzünden Onu terketmek zorunda kalmak öyle acı ki,yanına da kalır sanmıyorum verdiği bu büyük acının bedeli,hayat bütün cevapları verecek,sabırla bekliycez canım...
 
Son düzenleme:

ne kadar doğru şeyler yazmışsın.. aynı hisleri paylaşıyorum seninle. yarım kalmışlık öyle çok can yakıcı ki, herşeyi tüketip öyle ayrılmayı belki daha çok isterdim.çünkü yarım kaldım. yarım kaldık. öpücükler yarım, dokunuşlar yarım, daha onunla geçirilecek binlerce küçük an.. hepsi yaşanmadan bitti. ama sonu ayrılıktı, anılar birikince daha çok can yakmaz mıydı? herşeye rağmen biz ve bizim gibi kadınları çok güçlü buluyorum. severek gidebilmek, ona rağmen onu arkanda bırakabilmek müthiş bir yürek istiyor.şimdilik başardık, sonunu nasıl getireceğiz bakalım bunu düşünüyorum. ayrıldığın insanın kişiliği benim ayrıldığım insana ne çok benziyor. onun da hem gerçek hem sanal ortamda arayış içinde olduğunu düşünüyorum. dahası düşünmüyorum, buna inanıyorum. çok canım yanıyor. ne kadar basitmiş herşey diyorum. neyse, içim kötü oldu..
 

şans vermekle iyi yapmışsın. değerini bilmeyen birine ömrünü harcamak yazık olurdu.. en doğrusu bu !
 

çok teşekkür ederim canım. eski sevgilime karşı içimde birşey yok. tabi aklıma geliyor ama inan sevdiğimden değil. sadece alışkanlıktan ibaret birde hayatıma kimseyi almadım ondan sonra birine bağlılık söz konusu olmadığından dolayıda aklıma geliyor..
 

bende onun üzülmesini istiyorummm hemde çokkk
 
üni yıllarımdı ve biriyle 4 ay çıkıp ayrılmıştım,1 gün ağladım ama çabuk atlattım,2 ay sonra da yeni bi ilişkiye başladım ve 5 yıl çıktık şimdi de 2 yıllık eviliyim kendisiyle:)
 

ne güzelde söyledin evet sadece alışkanlık.... çok gıcık birşey !
ama geçer .. bnimki geçtii çoğu geçti azı kaldı ...
 

ne güzel sabırla beklemiş seni..
eski sevgilim zor zmnımda gel- gitlerimden dolayı bırakıp gitti...
senin ki beklemiş helal olsun mutluluğun daim olsn
 
ilişkin kaç yıllıktı canım :26:

benim ilişkim olmadı
benim hiç sevgilim olmadı ki şimdiye kadar
(neye inanırsan onu yaşarsın misali)


eski erkek arkadaşın adi şerefsiz çıkmazsa o hatıraları sen de atmazsın
bi köşede geçmişin uslu bir izi olarak kalır
kim geçmişinden kurtulmak ister ki
umarım onlar bir başka prens ile duygularını yitirirler, ama sen hiç bi zaman onlardan kurtulma gereği duymazsın..

Gözlerimiz ne renk olursa olsun,gözyaşlarımız aynı renk değil mi

keşke aynı renk gözlere sahip olduğum da benimle ağlasaydı..
 
ne güzel sabırla beklemiş seni..
eski sevgilim zor zmnımda gel- gitlerimden dolayı bırakıp gitti...
senin ki beklemiş helal olsun mutluluğun daim olsn

Amin amin inşallah!!!
Çok çok teşekkür ederim.
Boşanmam,boşanma sonrası ve sevgilimle tanışma aşamalarımda çok kötü bir Lale'ydim çoook. Ama geçiyor inanın geçecek inşallah.
Rabbim herkese hakettiği mutluluğu nasip etsin inşallah.
Güneş batıyor diye üzülmemek gerek,yarın nasıl olsa yeniden doğacak.
Hep dua edin kızlar hep! Rabbim elbet bize güzellikler nasip edecektir.
 
4 senelik sevdiğimden temmuzun 20 sinde ayrıldım.. 43 gün falan olmuş işte.. aslında son 2 senesinde çok yalnızdım, tek başıma yaşıyordum bu aşkı.. paylaşımlarımız günden güne azalıyor, birbirimize davranışlarımız hoyratlaşıyordu.. kaçınılmaz sonu erteleyip duruyorduk ikimiz de garip bi korkuyla.. ayrılık sonrası bizi bekleyen alışkanlık celladıyla boğuşmamak için yeni bi sayfa açmaya titreyen ellerimiz bu sonu hep geciktiriyordu.. ama o son geldi çattı.. öyle veya böyle koptuk işte.. kopabildik.. şu son günlerde ise hayatımın sisinden seçebildiğim kadarıyla bi adam görüyorum, belli / belirsiz bi adam silueti bu.. esmer, yüreği teninden de esmer, kopkoyu bi adam bu.. "hayır" diyorum ona... uzak dur cehennemimden ! Sadece tebessüm ediyor.. ben kendi cehennemimi de getirdim, beraber yanalım, yandıkça cennetimize erişelim diyor.. hayır ! diyorum.. git adam benim başımdan.. Gitmem diyor, oturmuş bağdaş kurmuş bekliyor.. ne kovabiliyorum, ne sıcak bir hoşgeldin diyebiliyorum.. tek bildiğim ise esmer elleriyle ellerimi kavradığında içimde bi yerde enkaz altındaki umutlarım dilleniyor.. sadece onunla değil, içimdeki bu seslerle de baş etmek durumunda kalıyorum.. garip bir düzlemdeyim, kulak verecek olsam içimdeki umuda, kaygılarımı ve korkularımı söküp atamıyorum.. gecenin bir yarısı uykularımdan uyandırıyor oldu beni bu esmer adam.. anlaşıldı beni yalnızlığımla baş başa bırakmaya niyetli değilsin diyorum, değilim diyor.. sen kimsin diyorum, ben sana göre değilim diyorum, sen herşeyinle bana göresin diyor.. bıraktım artık ben de kendimi.. ne halim varsa göreyim diyorum.. diyorum da günyüzüne çıkan hayalkırıklıklarımın üzerine yepyeni hayaller inşa etmek yepyeni hayalkırıklıklarına davetiye çıkarmak gibi geliyor.. bilemiyorum.. ilk kez bu kadar korkuyorum.. ilk kez aşık olmaktan bu kadar kaçıyorum.. kaçtıkça da tutuluyor, tutuldukça hareketsiz kalıyorum..
 
Son düzenleme:

inşallahh canım. inşallah
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…