Muhakkak çoktur böyle örnekler. Ben kendimden vereyim mesela. Geçen sene kesin bitti diyebileceğimiz bir ayrılık yaşadık asla geri dönüşümüz kalmamıştı birbirimize ama ne olduysa oldu uzun bir aradan sonra tekrar barıştık sonra nisanlandik ve Yakınlarda da nikah yaptık birkaç aya da düğün var Nasipse :) ama gerçekten aradaki bağ sevgi çok önemli eğer kuvvetliyse muhakkak olacağına varıyor zaten.merhaba arkadaslar
Sevgilileriyle yada esleriyle evlenmeden önce ayrılıp daha sonra mutlu bir şekilde ilişkiye devam eden sorunşarını aşabilen insanlar vat mı aranızda ?
Bittiyse bitmiştir gibi yorumlar duymak için açmıyorum bu konuyu açıkcası sadece o kadar olumsuz seyler duyuyorum ki insan sevgilisi için sabredince bişeyin üzerinden gelemez mi diye merak ediyorum .
Benimde buna benzer bi sorunum var aramızda ayrılık kelimesi geçmemesine tağmen ayrıyız ve aramızdaki sevgiye olan inancımı kaybetmek istemiyorum.
Var mıdır ayrılıp barışma hikayeşeriniz cevabınızı dört gözle bekliyorum
Hayırlı olsun çok sevindim sizin adınıza :) peki bu süreçte hep ilk adımı karşı taraf mı attı ?Muhakkak çoktur böyle örnekler. Ben kendimden vereyim mesela. Geçen sene kesin bitti diyebileceğimiz bir ayrılık yaşadık asla geri dönüşümüz kalmamıştı birbirimize ama ne olduysa oldu uzun bir aradan sonra tekrar barıştık sonra nisanlandik ve Yakınlarda da nikah yaptık birkaç aya da düğün var Nasipse :) ama gerçekten aradaki bağ sevgi çok önemli eğer kuvvetliyse muhakkak olacağına varıyor zaten.
Kötü bir şekilde ayrılmadık ama ben çabaladıkça kendimi omadar yorgun hissediyorum ki sanki karşı daki kişinin gözünden düşüyormuş gibi oluyorum çabaladıkça kötü olduAyrılma sebebin ve şekline bakar
Yüz göz olmadan çok çok kötü bi sebeple ayrılmadıysan ne ala
Ama diğer türlü kötü ayrıldıysan o zaman sıkıntı
Ve sunu çok merak ediyorum ilişkisi için çabalayan ladın gurursuz mudur
Teşwkkürler :)Herkesin dediği gibi ayrılma sorununa bağlı. Biz bir yıl kadar ayrı kaldık. Bu süreçte ben nişanlandım. Evlenmeyi kafaya koydumunuttum da yani eski sevgilimi
Ama ben nişanı attım, oh yalnızlık güzelmiş, özlemişim kafasındayken benim eski sevgilim geldi. Erkeklere ayrılık zamanla koyuyor sanırım. Aklı başına geldi. Kıymetimi anladıikna olmam uzun sürdü ama evlendik.
Eski konular açılmıyor. Benim nişanlanmamı hiç ağzına dolamadı çünkü ben ona barışmak istediğinde dedim ki “ sen benim bunları yaşamamı kabul etmezsin. İntikam için geldin bence. Ben ikna olunca terk edeceksin” ama o çabaladı, uğraştı. Söz verdi. Ailesini koydu araya. Babası bile aradıysa oğluna inanıp bir şans verebilirim dedim. Çok büyük yemin ettim “ bir kere bile bu olayı yüzüme vurursan on tane bile çocuk olsa affetmem” Ama bizimki halledilecek meselelerdi. Kıskançlıktı daha çok. Beni çok kısıtlardı. Kendisi gezmeyi seven biri değildi ve benim sevmemi anlayamıyordu. Giydiğim, oturduğum, görüştüğüm, güldüğüm hep sorundu. Ama evlenince bitti gitti. 8 aydır hiç kıskançlık yapmadı. Eskiden arkadaşlarımla buluşunca görüntülü arayıp beni rezil ederdi. Fotoğraf isterdi. Evdeyim desem ispatla derdi. Manyaklık boyutuna gelince ayrıldım. Ama şimdi memlekete geliyorum saatlerce arkadaşlarımla otursam aramaz. Kısıtlamaz. Arkadaşlarımla buluşmam konusunu o teklif eder. Eskiden garsona sipariş vermem bile sorun olurdu. Neymiş ben ona diyecekmişim ne istediğimi. Garsona o söyleyecekmiş. O eski adam yok karşımda. Geçen gün yemeği dışarda yedik. Ne yesek diye düşünürken ben ona söyledim siparişimi. Kendin söylesene dedi. Denedim diyelim bu konuda. Evlendiğimizden beri hiç benim adıma konuşmadı dışarda. Annesine babasına çok düşkündü gözüm korkuyordu ama şimdi asla ama asla onları benim önüme koymaz. Annesinin yanında hep beni över. Nikahta keramet mi vardı yoksa ayrılık mı iyi geldi bilmiyorum ama benimki tamamen değişti. Tabi ben kimseye tavsiye etmiyorum değişmeyebilir. Büyük risk. Hayatınızın kayma ihtimali var. Sorumluluk almam. :) umarım mutlu olursunuz. Herşey gönlünüzce olsun.
Biz eşimle unide tanıştık ama onun okul bitip benim daha bir yılım varken ayrıldık. O benim halimi hatrimi ara ara soruyordu, haberlerimi aliyordu aramızda bişey yoktu. Farklı yerlere atandık. Sonra bi gün ben yanına gelmek istiyorum, son kez görüşmek istiyorum dedi. Ben de kabul ettim. Yanıma geldi sen nasıl istersen öyle olsun. Bize tekrar şans ver dedi. Ve böylece biz iki yil sonra tekrar bir araya gelmiş olduk. Şimdi evliyiz. Bebeğimiz bile var. :)merhaba arkadaslar
Sevgilileriyle yada esleriyle evlenmeden önce ayrılıp daha sonra mutlu bir şekilde ilişkiye devam eden sorunşarını aşabilen insanlar vat mı aranızda ?
Bittiyse bitmiştir gibi yorumlar duymak için açmıyorum bu konuyu açıkcası sadece o kadar olumsuz seyler duyuyorum ki insan sevgilisi için sabredince bişeyin üzerinden gelemez mi diye merak ediyorum .
Benimde buna benzer bi sorunum var aramızda ayrılık kelimesi geçmemesine tağmen ayrıyız ve aramızdaki sevgiye olan inancımı kaybetmek istemiyorum.
Var mıdır ayrılıp barışma hikayeşeriniz cevabınızı dört gözle bekliyorum
Teşekkürler :)Hayır, ne alaka, olur mu hiç öyle şey? Bende yeri geldi çabaladım. Bir laf edip kapattığında telefonu kavga anında bir hırs 14 saat yol çekip ona gittim. Dikildim karşısına. Öğrenciydim param da kısıtlı. Ne günler yaşadık. Ben gurursuz olduğumu düşünmüyorum. Ortada sevgi vardı. Yukarda kötü şeylerini yazdım eski zamanların ama harika bir tarafı da vardı onunla sevgili olmanın. Ben eğer eşimin sevgiliyken bana dayattığı hayatı yaşayıp, onun lafıyla kendimi eve kapatsaydım gurursuz olurdum. Öyle bir noktaya geldik ki alışveriş yapmak için dükkana günaydın/ iyi akşamlar diyerek girerdim. Çıkarken mutlaka hayırlı işler vs derim, bunu sorun ediyordu. İnsanlarla kolay iletişim kurabilirim, buna delirirdi. Ben değişip onun istediği kalıba girseydim gurursuz olurdum. İşte bu noktada ayrıldım. Geldiğinde değiştim demedi bana deseydi inanmazdım. Ben sadece fark ettim ki benim kişiliğimle gurur duymaya başlamış. Gözlerinden anladım. O yüzden barıştım. Umarım pişman etmez. Şimdi her yerde gururla benim hakkımı arayan biri olduğumu söyler.
Ama sende hatalı olabilirsin ilişkide. Bunu fark edip çabalaman, kurtarmaya çalışman çok güzel birşey bence. Kadın-erkek fark etmez. Hatanı fark edip pişman olmak çok olağan birşey. Gurursuzluk olan adam sana istemiyorum dedi mi ciddi ciddi? Bırak yakamı/peşimi, defol, s... git vs tarzı hakaret ederek kovdu mu? Ailene ve değerlerine küçümseyici tavır gösterdi mi? İnancını, siyasi görüşünü sorun edip seni aşağıladı mı? Kadınlığın, namusun, ahlak anlayışın üstünden seni incitti mi? Senin mahrem sırlarını çevresine anlattı mı? Şiddet var mı?Bunlar ve aklıma gelmeyen bu tarz sorunlara rağmen onun peşinden koşarsan, o git dedikçe sensiz olamam diye zırlıyorsan bu gurursuzluk olur.
yine ben varım ben benmerhaba arkadaslar
Sevgilileriyle yada esleriyle evlenmeden önce ayrılıp daha sonra mutlu bir şekilde ilişkiye devam eden sorunşarını aşabilen insanlar vat mı aranızda ?
Bittiyse bitmiştir gibi yorumlar duymak için açmıyorum bu konuyu açıkcası sadece o kadar olumsuz seyler duyuyorum ki insan sevgilisi için sabredince bişeyin üzerinden gelemez mi diye merak ediyorum .
Benimde buna benzer bi sorunum var aramızda ayrılık kelimesi geçmemesine tağmen ayrıyız ve aramızdaki sevgiye olan inancımı kaybetmek istemiyorum.
Var mıdır ayrılıp barışma hikayeşeriniz cevabınızı dört gözle bekliyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?