- Konu Sahibi kirmizigitar
-
- #1
ciddi bir ilişkim var aileler de biliyor ancak henuz tanışma olmadı askerlik olmadan ben tanışma olmasını istemiyorum erteliyoruz o yüzden bir kaç ay daha.
sevgilim bana bu dünyada herkesten çok değer veren biri. tırnağım kırılsa gözleri dolar. bir defa bile sinirlenip beni kırdığını üzecek tek laf ettiğini bilmiyorum bunca yıl oldu. ancak gel gelelim ailesi beni inanılmaz tereddüte sokuyor...
öncelikle, bu lafım yanlış anlaşılsın istemiyorum ama ben hayatımda onun kadar dağınık düzensiz ve de pis bir ev görmedim daha önce. sevgilimin sünnet süsleri hala vitrinde, evin her köşesinden birşeyler sarkıyor, perdeler kornişlerden yarısı sarkmış yarısı duruyor eski püskü harabe tertipsiz insanın bakarken gözü yoruluyor hijyen felan söz konusu bile olamaz o ev için. evde su bardaklarının durduğu yer bile belli değil, herşey heryerden çıkabilir. tencere tava herşeyin en iyisinden var ama temiz yıkanan bardaklardan alır o bardakta bile su içmeye için kaldırmaz...
benim ailem ise tam aksine. babam cüzdanındaki bozuk paraları bile boyutuna göre düzenler sırası vardır, annemin bir gün dahi koltuğun yastığı yamuk dururken oturduğunu görmedim. estetik o kadar önemli ki, sırf rengi uymuyor diye bütün fayansları değiştirmeyi düşünüyor şimdi....
sevgilimin evinde ise yerin zemini bile görünmüyor. sağdan soldan parça parça farklı desenlerde bulunuo getirilmiş mineflolar atılmış gelişigüzel, bi de birbirinden alakasız üst üste binerek yerleştirilmiş halılar... ne silmeye ne süpürmeye meydan bulmanız munkun değil evde zaten. nerden başlayacağını bilemezsin yani!
bi de cins insanlar. oğullarıyla araları çok bozuk, sevgilim sırf benim zorumla görüşüyor onalrla, yoksa yüzlerine bile bakmayacak çünkü o çok titiz ve tertipli. babası desen ayrı alem.
annesinin en büyük hayali gelinini yanına almak. oğlu sabah işe gittiğinde gelinin koynuna girip uyumak. babası ise evlenmek isteyen gelir burda yaşar ayrı ev isteyen defolsun gitsin ne hali varsa görsün diyor. o evde yaşama ihtimali söz konusu bile değil amaanlatmak istediğim cins bi düşünce yapısı...
bir kaç aya kadar bizim ailelerin tanışma olayı olacak fakat zaman yaklaştıkça ben sorgulamaya başlıyorum. ailemin karışısına bu insanları dünür diye çıkarmalı mıyım? evet sevgilime güvenim sonsuz beni mutlu edeceğiyle ilgili ancak bu sorunlar beni ilerde pişman edermi yol yakınken yolları ayırmak daha mı mantıklı karar veremedim... bi ayrıma geldim. deneyimliler çoksunuz burda, ne olur bir yorum yapın...
sevgilim bana bu dünyada herkesten çok değer veren biri. tırnağım kırılsa gözleri dolar. bir defa bile sinirlenip beni kırdığını üzecek tek laf ettiğini bilmiyorum bunca yıl oldu. ancak gel gelelim ailesi beni inanılmaz tereddüte sokuyor...
öncelikle, bu lafım yanlış anlaşılsın istemiyorum ama ben hayatımda onun kadar dağınık düzensiz ve de pis bir ev görmedim daha önce. sevgilimin sünnet süsleri hala vitrinde, evin her köşesinden birşeyler sarkıyor, perdeler kornişlerden yarısı sarkmış yarısı duruyor eski püskü harabe tertipsiz insanın bakarken gözü yoruluyor hijyen felan söz konusu bile olamaz o ev için. evde su bardaklarının durduğu yer bile belli değil, herşey heryerden çıkabilir. tencere tava herşeyin en iyisinden var ama temiz yıkanan bardaklardan alır o bardakta bile su içmeye için kaldırmaz...
benim ailem ise tam aksine. babam cüzdanındaki bozuk paraları bile boyutuna göre düzenler sırası vardır, annemin bir gün dahi koltuğun yastığı yamuk dururken oturduğunu görmedim. estetik o kadar önemli ki, sırf rengi uymuyor diye bütün fayansları değiştirmeyi düşünüyor şimdi....
sevgilimin evinde ise yerin zemini bile görünmüyor. sağdan soldan parça parça farklı desenlerde bulunuo getirilmiş mineflolar atılmış gelişigüzel, bi de birbirinden alakasız üst üste binerek yerleştirilmiş halılar... ne silmeye ne süpürmeye meydan bulmanız munkun değil evde zaten. nerden başlayacağını bilemezsin yani!
bi de cins insanlar. oğullarıyla araları çok bozuk, sevgilim sırf benim zorumla görüşüyor onalrla, yoksa yüzlerine bile bakmayacak çünkü o çok titiz ve tertipli. babası desen ayrı alem.
annesinin en büyük hayali gelinini yanına almak. oğlu sabah işe gittiğinde gelinin koynuna girip uyumak. babası ise evlenmek isteyen gelir burda yaşar ayrı ev isteyen defolsun gitsin ne hali varsa görsün diyor. o evde yaşama ihtimali söz konusu bile değil amaanlatmak istediğim cins bi düşünce yapısı...
bir kaç aya kadar bizim ailelerin tanışma olayı olacak fakat zaman yaklaştıkça ben sorgulamaya başlıyorum. ailemin karışısına bu insanları dünür diye çıkarmalı mıyım? evet sevgilime güvenim sonsuz beni mutlu edeceğiyle ilgili ancak bu sorunlar beni ilerde pişman edermi yol yakınken yolları ayırmak daha mı mantıklı karar veremedim... bi ayrıma geldim. deneyimliler çoksunuz burda, ne olur bir yorum yapın...