Siz sevmiyorsunuz ilk önce bunu netleştirelim. Sevgi bu değil, sevgi varlıkta yoklukta yola çıkıp birlikte zorlukları aşmaktır bu noktada da insanların birbirlerine olan bakış acıları girer, sevgilinizi sevseydiniz eğer sizi ziyaret edeceği tarih, gün belli gider güzel bir yer ayarlar, ilk onun kalma problem kendiniz çözer, sonra ilişkinize ilğili problemleri konuşabilirdiniz. Barınma önemli olduğu için hem o rezil olmaz, hemde sizin içiniz rahat ederdi, değer verme sevme budur. Kendiniz iş bulduğunuz için, geliriniz yüksek olduğu için şuan karşı taraf gözünüzde bitik. Normal mi normal. Saygı duyarmıyım, sonuna kadar duyarım, derim ki bu kız onu düşündü, herşeyi beraber sırtladı ama sonuç belli, yapacak birşey yok. Siz onu düşünmüşsünüz ama amalar var! Karşı taraf polis olacak, bankacı olacak diye düşünüp beklemişsiniz, kara gözüme kara kaşına değil. Kendinizi kandırmayın, mantık ilişkisi yürüttün olmadı, sevmedin, değer vermedin. Kendiniz empati yapın, onun yerine koyun sizi hastanede yaptırdığını düşünün, birde bir sürü laf yediğinizi düşünün, çok kırıcı, çirkin bir davranış. Beklersin, beklersin, elinden birşey gelmiyor, baktın çalışmıyor, tabiki hayat devam ediyor, sessiz sedasız kırmadan, karşı tarafın gururunu incitmeden sen yoluna ben yoluna der ayrılırsın.Birde şöyle düşün polis oldu diyelim açığa alındı, memur oldu atıldı hayat bu herşey olabilir bugünü yaşıyor, yarını bilmiyoruz, napıcak sın? Bu hayatta herşeyi düşünürsün evet ama bazı planlar tıkır tıkır işlemez,o yüzden bir ilişkide önce kendine güvenip, karşı tarafa saygı duyup inciltmeden, kırmadan yola çıkmak lazım.