- 22 Nisan 2019
- 625
- 802
Nerden başlasam nasıl anlaşılır anlatsam bilemiyorum ama sabır gösterip okuyanlara teşekkür ederim 10 yıllık evliyim ve burada okuduğum boşanma konularından birini de benim yazacağım hiç aklıma gelmezdi
10 yıl boyunca eğlenceli kendimce mutlu olduğumu düşündüğüm sevgili saygılı bir birlikteliğim vardı bu süreçte her evlilikte olduğu gibi küsüp barışan ama sonunda orta yolu bulan bir çifttik yaklaşık 1,5 sene önce tüm düzenimizi bırakıp eşimin iş değişikliği nedeniyle farklı bir şehre yaşamaya geldik. Ve evliliğimizin son 3 yılında da tüp bebek süreçleriyle tabiri caiz ise boğuştuk.
Bu sene tatilde eşim kendinde bir değişim olduğunu artık eskisi gibi olmadığını bana karşı tutkusunun bittiğini ve bu evliliğe devam edip etmeme konusunda net olmadığını söyledi. Ben tabi geçici bir süreç olarak düşündüm ve belli de bunu görmezden gelmek işime geldi
Sonra Kasım ayında son tedavi sürecim için başladığımda emin misin devam etmeyebilir evliliğimiz gibi sözler sarfetti ben tabi tek odak noktam bu tedavi süreci olduğu için yine sustum ve karşılık vermeden sürecime devam ettim son aşamada sağlıklı bir embriyo oluştu transfer edeceklermiş diye mesaj attığımda benim fikrimin bir önemi yok mu ben is-te-mi-yo-rum dedi evet aynen böyle yazdı. Bu benim için bir şok oluşturdu sonra eve geldik tutkusunun olmadığını ilk aşık olduğu zamanki gibi olmadığını evliliğin monotonlaştığını söyleyip durdu. Bunlar zaten kırıcıydı ve ben benim çocuk sahibi olmam için hep beni ertelemesinin öfkesini belirten ve beni yarı yolda bıraktığı için onu affetmeceğimle dolu cümleler kustum kendisine çok sinirlenmiştim. Karşımda beni istemediğini söyleyen bir adam ve benim de elimde her koşulda şu 10 yılda yanında olmak destek olmak için harcadığım zaman vardı. Şehir değişikliğini bile onun isteği içim kabul etmiş ailemden uzağa taşınmıştım. Son 1,5 ayımızı gerek mesaj gerek yüzyüze hesaplaşarak geçirdik ve bugün artık sanıyorum durumu kabullendim.
Şimdi önümüzdeki dönem için kendimi hazırlamak istiyorum ama maalesef ev konusunda net bir fikri yok ve o süreçte aynı ortamı paylaşmamız gerekiyor akşam hiçbirşey olmamış gibi yemek yapıyorum beraber yiyoruz çay içiyoruz sanki iki ev arkadaşı gibi ayrı odalarda uyuyoruz
Gelecek için sen de hemen evlenirsin ha gibi geyikler yapılıyor. Espri yapıp oturup gülüyoruz(şaka gibi) bu arada doktorumla konuştum yumurta dondurma işlemi yaptırıcam 37 yaşındayım dedim çok iyi düşünmüşsün diyor.
İş yerindeki sorunları konuşup ah vah ediyoruz.
Eve geç gelirsem bunu sorguluyor araban yoktu nerdeydin diyor seni ilgilendirmez dediğimde ama daha evliyiz sonuçta diyor. Ben sormuyorum bile. Gelen tüm mesajlarımı merak ediyor. Prensim yazan ismini değiştirdim diye trip atıyor ama düğünüm olursa altın al gel diyor.
Daha ne avukata gittik ne dava açtık bu arada şu 1 aylık süreçte tekrar deneyelim dedim hep beni reddetti. Şimdi benim de hevesim kaçtı hatta bugün böyle dedim ama dönüp devam etsek ben sana asla güvenemem artık benim yanımda arkamda olduğuna inancım kalmadı dedim. Aileme söyledim durumu terapiler aldım tek derdim kendimi sağlıklı ve sağlam tutmak şu an.
Peki şu an niye yazıyorum merak ediyorum sevgili kardeşlerim bu durumu yaşayan, şu durumda benim göremediğimi gören var mı bakış açımı değiştirmek için danışıyorum sabır gösterdiğiniz için teşekkür ederim.
10 yıl boyunca eğlenceli kendimce mutlu olduğumu düşündüğüm sevgili saygılı bir birlikteliğim vardı bu süreçte her evlilikte olduğu gibi küsüp barışan ama sonunda orta yolu bulan bir çifttik yaklaşık 1,5 sene önce tüm düzenimizi bırakıp eşimin iş değişikliği nedeniyle farklı bir şehre yaşamaya geldik. Ve evliliğimizin son 3 yılında da tüp bebek süreçleriyle tabiri caiz ise boğuştuk.
Bu sene tatilde eşim kendinde bir değişim olduğunu artık eskisi gibi olmadığını bana karşı tutkusunun bittiğini ve bu evliliğe devam edip etmeme konusunda net olmadığını söyledi. Ben tabi geçici bir süreç olarak düşündüm ve belli de bunu görmezden gelmek işime geldi
Sonra Kasım ayında son tedavi sürecim için başladığımda emin misin devam etmeyebilir evliliğimiz gibi sözler sarfetti ben tabi tek odak noktam bu tedavi süreci olduğu için yine sustum ve karşılık vermeden sürecime devam ettim son aşamada sağlıklı bir embriyo oluştu transfer edeceklermiş diye mesaj attığımda benim fikrimin bir önemi yok mu ben is-te-mi-yo-rum dedi evet aynen böyle yazdı. Bu benim için bir şok oluşturdu sonra eve geldik tutkusunun olmadığını ilk aşık olduğu zamanki gibi olmadığını evliliğin monotonlaştığını söyleyip durdu. Bunlar zaten kırıcıydı ve ben benim çocuk sahibi olmam için hep beni ertelemesinin öfkesini belirten ve beni yarı yolda bıraktığı için onu affetmeceğimle dolu cümleler kustum kendisine çok sinirlenmiştim. Karşımda beni istemediğini söyleyen bir adam ve benim de elimde her koşulda şu 10 yılda yanında olmak destek olmak için harcadığım zaman vardı. Şehir değişikliğini bile onun isteği içim kabul etmiş ailemden uzağa taşınmıştım. Son 1,5 ayımızı gerek mesaj gerek yüzyüze hesaplaşarak geçirdik ve bugün artık sanıyorum durumu kabullendim.
Şimdi önümüzdeki dönem için kendimi hazırlamak istiyorum ama maalesef ev konusunda net bir fikri yok ve o süreçte aynı ortamı paylaşmamız gerekiyor akşam hiçbirşey olmamış gibi yemek yapıyorum beraber yiyoruz çay içiyoruz sanki iki ev arkadaşı gibi ayrı odalarda uyuyoruz
Gelecek için sen de hemen evlenirsin ha gibi geyikler yapılıyor. Espri yapıp oturup gülüyoruz(şaka gibi) bu arada doktorumla konuştum yumurta dondurma işlemi yaptırıcam 37 yaşındayım dedim çok iyi düşünmüşsün diyor.
İş yerindeki sorunları konuşup ah vah ediyoruz.
Eve geç gelirsem bunu sorguluyor araban yoktu nerdeydin diyor seni ilgilendirmez dediğimde ama daha evliyiz sonuçta diyor. Ben sormuyorum bile. Gelen tüm mesajlarımı merak ediyor. Prensim yazan ismini değiştirdim diye trip atıyor ama düğünüm olursa altın al gel diyor.
Daha ne avukata gittik ne dava açtık bu arada şu 1 aylık süreçte tekrar deneyelim dedim hep beni reddetti. Şimdi benim de hevesim kaçtı hatta bugün böyle dedim ama dönüp devam etsek ben sana asla güvenemem artık benim yanımda arkamda olduğuna inancım kalmadı dedim. Aileme söyledim durumu terapiler aldım tek derdim kendimi sağlıklı ve sağlam tutmak şu an.
Peki şu an niye yazıyorum merak ediyorum sevgili kardeşlerim bu durumu yaşayan, şu durumda benim göremediğimi gören var mı bakış açımı değiştirmek için danışıyorum sabır gösterdiğiniz için teşekkür ederim.
