Ayrımcılığı artık kaldıramıyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Yardıma gelmeyeceği için işi bıraktım. Eşim bu kadar saat çalışmıyordu ben ili bırakınca ekstra çalışmak durumunda kaldı kimseyr güvenerek doğurmadm zaten. Çocuk doğduktan sonra gücüm gitgide azaldı uykular bozuldu bakım zorlaştı lohusalık ağır geldi altından kalkarım sandğın herşeyin altında kaldm ve bebeğim ilk zamsnlar çok gazlıı bi bebekti hala kndime gelemedm
 
Böyle konuları gördükçe bir benim mi sinirlarim bozulmuyor anlamdım. Gerçekten belli bir yaşa gelmiş şu kadınları salın artık. Zaten kaç tane çocuk büyütmüşler birde bu yaştan sonra sizin çocuklarınızla mı uğraşsınlar. Şurada kısacık ömürleri kalmış bırakın da hayatlarını yaşasınlar. Aynı şeyi ablam ve yengem de anneme yapmaya çalıştı asla izin vermedim.
 
Benim annem sezeryan oldugum için 8gün kaldı benimle.Öyle bebege bakmak çok kolaydı herşeyi yaptı annem gidince anam anam diye demedim diğil içimden ama annede bir yere kadar yardım eder sorumluluk almak lazım onlarda yaşlandı artık bebek bakan zamanları değil.
Ama kv kalmaktansa kalmamak daha iyi insan rahat olamıyor.
 
Ay ilk defa bu kadar aynı düşüncede olabildiğim birini gördüm. Siz ben olabilir misiniz ? Daha fazla konuşmak isterim bu konuda ama muhtemelen zaten sizde düşünmüşsünüzdür. Konu sahibinin konusuna daha fazla müdahil olmayayım
 
Benim kayınvalidem bana karşı annemden daha düşünceli bile olabiliyor bazen bana hiçbir iş yaptırmaz biliyorum çok yardımcı olur ama yine de yanında rahat olamıyorum
 
Herkes kızmış ama çocuğu beş aydır görmemesi de çok abartı yahu. Sizinki torun değil miymiş? Çok üzücü.
Bence konu taraflı. Diğer yüzünü bilemiyoruz. Annesi belki ablasından bir miktar para alıyordur. Belki konu sahibinin eşini sevmiyordur rahat edemiyordur. Belki konu sahibini bile o kadar sevmiyordur, aralarında problem vardır. Yardıma ihtiyacım yok diyor konu sahibi annem evde otursun madem bana yardımcı olmayacaksa kimseye olmasın diyor. Sonra ben yetişemiyorum yapamıyorum yazıyor. Beklenti içinde değilim diyip beklenti içinde aslında. Bu yüzden aktardıklarının hepsinin doğru olmayacağını düşünüyorum ben.
 
Enişte akşam geldiğinde çocuk uyumus oluyor (du, artık daha geç uyuyor, uyku seramonisini paylaşıyorlar) .
O da cumartesi eşi uyusun diye çocuğu alıp çıkıyordu, birkaç saat yürüyüş yapıp kahvaltılık alıp öyle eve geliyordu.
Böyle bir rutinleri vardi.
Benim babam da aynı şekilde,küçükken bizi uyutmak genelde onun işiydi, eve gelince duşu falan o aldirirmis annem çok panik olduğu için.
Ebeveynlik iki ucu olan bir kano küreği gibi bence. Tek tarafli olunca istediğin kadar çaba göster, kendi etrafında dönersin. Cocugu nasıl o gece beraber yaptıysa insanlar aynı o sekilde, bir uyumla beraber bakmalilar.
Çocuğa bakmaktan aciz kocanin da baba yapılmamasi gerekiyor, herkes sonuçta kendini az çok belli ediyor.
Bu konuda da şöyle olabilir. Adam geç eve geliyormuş. Zaten tüm yük kadında. Anne dolaba süt zulalasin , haftada birkaç akşam da baba kalksın çocuğun gece huzursuzluguna, dolaptaki anne sütünü versin. Böylece en azından kadincagiz bir uyku uyur bölünmeden.
Pazarlari evdeymis, pazar sabahları alsın çocuğu çıksın. Bu karda kışta denmiş ama çocuklar için her gün hava almak çok önemli, astronot tulumu giysin çıksın, çok değil iki saat dolansin gelsin. Hadi dışarıya çıkamıyor, yorgun. Bari pazar sabahları alsın çocuğu oyalasin odasında, kadın uyanana kadar.
Ya da öğlen saatlerinde anne çıksın bir üç saat her pazar kendien zaman ayirsin, gerekirse kuafore gitsin, ya da kankasina bir kahveye uğrasin, hci bri şey yoksa gitsin mağaza gezsin, en kötü girsin banyoya üç saat çıkmasın agda banyo maske falan oyalansin kendiyle.
Böylece kısacık saat bile olsa kendiyle özel alanı olur, biraz daha nefes alır
Baba kişisi ona bu imkanı vermiyorsa, anneye alan yaratmiyorsa o zaman yanlış insanı baba yaptı demektir, biraz da tercihlerinin hatasını yaşıyor olur.
 
Benden size b** gecen 3. bir lohusaliktan sonra tavsiyeler: herseye yetismeye calismayin. Bebek uyuyunca uyuyun.ev is felan bekleyebilir, ama sizi uykusuzluga tahammül etmeniz bir yere kadar. Yemekleri imkan oldugu kadar basit tutun veya disardan söyleyin ara sira. Kendinize ve bebeginize öncelik verin. Annenize umut baglamayin. Sizde bundan sonra onlara ona göre davranirsiniz . Insan en cok ilk sene destege ihtiyac duyuyor. Ondan sonra az cok bir düzen oturuyor
 
Eniştem 8de geliyordu demişsin onu sonradan gördüm. Biz büyümüş çocuğumuzu bile şimdi çıkarmıyoruz dışarı. Aciller hastaneler çocuk kaynıyor. Üçlü virüsü duymadın galiba. Arkadaşın 10 yaşındaki çocuğu beş gün hastanede yattı kapalı ortamlar tehlikeli bu mevsimde. Dışarıda da sere serpe gezdirilmiyor hava soğuk karadeniz yağmurlu mesela.Ben çalışan erkeklere bir şey diyemiyorum kendi kocamı gördüğüm için.
 
Kapalı alana mı çıkartsın yazmış? Üstüne basa basa temiz hava yazmış kaç defa. Evet kapalı ortam hasta yapar, yeterince korunursanız soğuk hava hasta yapmaz hatta iyi bile gelir bünyesine.
 
Benim kayınvalidem bana karşı annemden daha düşünceli bile olabiliyor bazen bana hiçbir iş yaptırmaz biliyorum çok yardımcı olur ama yine de yanında rahat olamıyorum
Benim kv minik bebege dokunmaya korkuyor ay yapamam diyor.Kendi çocuklarini nasil büyüttu orasi muamma.
Ama bu durum işimede geliyor yani
Benim annem pırlanta gibi kadındır vallahi maşallahı var her konuda becerikli moderndir.Benim arkadaşım gibi bir tavsiye istersem ilk ona sorarım çocuguma benden bile iyi bakar çocugu ona bırakıp dışarı çıkınca sanki kendimle götürmüş gibi rahat oluyorum.O yüzden bebekli ilk günlerimi onsuz düşünemiyorum.Iyi ki var.Ay annemi özledim.Yarın gideyim.
 
Kısaca özetleyim ben kimseye gel yatılı kal demiyorum yorgunum depresyondayım bitkinim
Gelsin illa çocuk baksın demiyorum ama çocuğunuz varsa anlarsınız dört duvar içine nasıl sıkıştığını bir annenin bebeğini yere koyup tuvalete bile gidemediğini... kapmı çalıp bir kahve bile yapsa lüks şuan bnm içşn
 
Torunu doğalı baya olmuş sadece bir kere mi gördü? Birde kadına üzüldüm yaşlılığında çocuk bakıyor denmişte arkadaşlar kadının ağzı var yoruluyorum bakmıyorum diyebilir. Diğer torunları resmen elinde büyütmüş bu bebeği ayda bir görmüş burda net bir ayrım var. Ha bakmak zorunda değil orası da ayrı.
 
Lohusalık zor. Eşinizin uzun saatler çalışması ve yapayalnız kalmanız sizi ekstra bunaltmıştır anlıyorum. Benim eşim de bu kadar uzun saatler çalışıyor. Ben oğlumu kanguruya takıp evin içinde yürüyüş yapıyorum. Aynı anda da eş dost uzun konuşan kim varsa arıyorum. Uzun uzun konuşmuş oluyorum. Kimseyle konuşmazsam sesli kitap açıyorum çok güzel oluyor. Tavsiye ederim

Ablanızın bir suçu yok. Anneniz önce onun çocuklarına bakmaya başlamış ki 2 çocuk var. Ha dese bakıcı okul vs ayarlayıveremez.

Annenizle yapıcı konuşun. Bakmasını değil evde bir ses bir nefes istediğinizi yazmışsınız. Annenizi Ablanızın izni olduğunda misafirliğe davet edin. Özledim deyin. Değişiklik olur hem sizin hem anneniz için.

Ama ablamın çocuklarını bırakıp benimkine baksın diyorsanız bencillik etmiş olursunuz bence.
 
Tamam işte bu nefesi size eşiniz verebilir. Geç geliyor olabilir ama evden çıkmadan size yemek hazırlayıp çıksın, eve geldiğinde ev işlerini kolaylasın. Siz gün içinde hem onlarla uğraşmazsınız hem daha derli toplu bir evde insanın düzeni olur. Çocuğun sürekli çamaşırı çıkıyordur buna el atabilir. İlla geç geliyor diye eve gelir gelmez kafayı vurup yatmasın. Hafta sonu da daha fazla üzerinizden yük alır kendinize vakit ayırırsınız. Depresyonda olduğunuzu eşinizle paylaştınız mı? Ondan beklentileriniz nedir mesela?
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…