- Konu Sahibi kaderiminoyunu
-
- #1
eskiden negüzeldi herşey.....sıcacık sobanın yanında annemin yaptığı sıcacık bir çorba babamın verdiği güven...nekadar güzelmiş bekarlık...az bi hasta olsam babam hemen hasteneye götürürdü cebinde parası olmasa borç ilaç alırdı..annem iş yaptırmazdı ben hastayken koşa koşa gider meyve alırdı iyileim diye..başımdan ayrılmazdı...kardeşlerimle sarılmak onları koklamak ...babamı sevmek..annemi sevmek...herşey okadar güzelmiş ki meğer....onlarsız hergeçen günüme yanıyorum.hayattalar ama ben onları göremiyorum .onlarsız yaşıyorum...bazen hep beraber oturmaya gidiyoruz biyerlere annemlerde geliyor ..kalkma zamaı gelince kayınpederimin peşine takılıp gitmek onları arkamda bırakma çok zoruma gidiyor..halbuki eskiden babamın peşine takılırdım onlarla beraber gelir beraber giderdik..şimdi ne onlarla gidiyorum biyerlere ne onlarla kalkıyorm...onlara misafir olmak nekadar ağır..birden bire misafirleşiyorsun...23 senemi koyunlarında geçirdiğim anama babama..küçük kardeşim bile uzaklaştısanki benden..halbuki ben onla yatardım onu ben büyütmüştüm....şimdi yanlarında bikaçgün kalsam ya kaynanam ya kayınpeder bişe dermi diyerek kalıyorum ..ama eskiden ölemiydi ne onlar vardı ne sorumluluklar...masumca onların yanındaydım..şimdi el oldum..beyaz gelinlikle eşim elimden tuttu götürdü beni..bunları ben istedim eşimle mutluyum ama ailemin sevgisi daha ağır basıyor..bazen diyorumki heşeyi bırakıp gideyim yanlarına eskiye dönelim yine...ama bu artık ikansız artık evli bir kadın oldum...evin en nazlı kızı değilim..biça gün yanlarında dursam batar oldu etrafa....onlara geri dönüşüm yok artık misafir gibi arada görürüm işte....ama yetmiyor aylarca kalsam belki anca geçer özlemim....şimdi hastalanınca beni babam gibi annem gibi kollayan yok....eşim ilgilenir ama onların yerini tutmuyor...annem iş yaptırazdı hastayken dedim yaa şimdi kaynanam öle mi az yatsam dayanır kapıya....kayınpeder sormaz bile neyin var diye..ben babamı istiyorum annemi istiyorum...dün teyzeme gittik sırf anneme benziyor diye hep baktım ona yanından ayrılmak istemedim nedense ona bakıkça uykum geldi bi şefkat gördüm anne şefkati.....bazen kayınpederim hadi babanlara gidelim dior hep beraber gidiyoruz ama bu bana çok koyuyor misafir gibi yabancıların içinde giriyorum o eve hele bide daha onlara doyamadan haid kalkalım deyince ozaman yaşlar boşanıyor gözlerimde..oyüzden olabildiğince kaçarım o adamla annemlere gitmekten..eşimle gidince böle olmuyorum ama mutlu oluyorum..ama onlarla gidince bambaşka oluyorum..beraber oturduğumuz içinde onları atlatıp bize gitmesi biraz zor oluyor....ben hiç iyi değilim napıcam böyle ..onlarsız nasıl yaşıcam 5ay oldu evleneli hala alışamadım