Baba evinden son ktnz gn....

Off kızlar ya okurken bile ağla ağla telef oldum ya düğünüme daha 1 sene var vazmıgeçsem acaba ya nasıl ayrılcam ben annemden babamdan senağlama senağlama
 
ben o anı düşünmek bile istemiyorum ya nişanlıyım ama o an aklıma gelince yapamıcam gibi geliyo o yüzden düşünmemeye çalışıyorum yoksa ağla ağla duramam herhalde çok çok zor yaaa düşünmesi bile:roflol:
 

daha önce düşüncelerimi yazmış son günümü anlatmıştım
şimdi de babacığımla babacığımın evinde bekar odamdaki son saniyelerimin fotoğrafını paylaşmak istedim sizlerle.. :asigim:




 
Son düzenleme:
ya ben evlenemicem sanırım...senağlama
bu kaçıp evlenen kızlara hayret diyorum ya...evlenemicem ben yokk napsam ki?
 
Ben kına gecemde hiç ağlamadım, tüm hazırlıkların ardından evleneceğim gün ise evden çıkarken gözlerim doldu ama tuttum kendimi çünkü hiç ağlamıcam neden ağlim ki diyodum kendi kendime.

Annem de öyle diyordu, bana da ağladığını hiç göstermedi zaten.

Ama düğün salonunda eşimle dans ederken babamla da annem dans ediyorlardı, babam beni aldı,annemde eşimle dans ediyordu. Ben babamın gözlerine bakmak istedim ama utanmıştım nedense, zorla baktım ama babam gözlerini kaçırıyordu. Doluydu gözleri ama ağlamadı ben onu öyle görünce dayanamadım başladım ağlamaya meğerse kamerada bizi çekiyormuş ağladığım gözükmüş hep. Utanmıyorum tabi bundan yine olsa yine ağlardım. Çok duygulanmıştım, sonra annemler geldi babama bırak kızı daha fazla üzülmesin dedi, eşime döndüğümde daha çok ağladım hıçkıra hıçkıra. Meğerse kamerada çekilenleri büyük ekranda herkes izlerken bir çok kimse ağlamış bi baktım herkes ağlıyor Hem çok güzeldi... hemde çok kötü olmuştum...
 
Düğüne daha 4buçuk ay var ama bu topici okuyunca boğazım düğümlendi...Zor tutuyorum kendimi...senağlama

Vazgeçsem,....canımdan çok sevdiğim aşkım var.:çok üzgünüm:

Ben ki bu yaşıma kadar ailemden 1 gece bile ayrı kalmamışken,nasıl olacakta uzaklara gideceğim..:1no2:
 
Ya kizlar Allah iyiliginizi versin.Hüngür hüngür aglattiniz beni.Kinamda ve dügünümde aglamamistim ama sizinkine agladim bugün.

Ben zaten 12 yasinda ailemin evinden cikmistim.Almanya'ya amcamin yaninda gelmistim.Gelecegim iyi olsun diye göndermislerdi ailem.Gelmez olaydim.Neyse 20 yasinda evlendim.YAni aradan 8 sene gecmisti ve ben bir an önce evlenip kendi evim olsun istiyordum.Bu yüzden kina gecemde hic aglamadim,hatta kahkahalar atiyordum.Annemle kayinvalidem hüngür hüngür agliyorlardi.Dügünde kimsenin agladigini hatirlamiyorum,bende hic aglamadim zaten..Ailemde ben artik rahat edicem diye sevinc icersindeydiler. Okurken cok özendim size
 
ben annemim evinden çıkarken ben gelin olduğuma inanamıyordum açıkçası bir şok içerisindeydim sanki başkasının düğünü gibi hiç heyecan yoktu ama bana sonradan dank etti 3-4 ay sonra anladım ki ben artık bu evde yaşıycam annemlerle değil düşündükçe duygulanıp ağlıyorum zaten annecimin tek çocuğuyum ve onu haftada bir bazen iki hafta da bir görüyorum onu çoook özlüyorum bazen geceleri ağlıyorum benim için yapmış olduğu herşey için benim bi de annemle babam ayrı oldukları için bana annem baktı evlenene kadar ne sıkıntılar çekmiş düşündükçe duygulanıyorum şimdi olduğu gibi eşimle severek evlendik yani kalbimin yarısı onun yarısı annemin onu o kadar özlüyorum kızlar ama 2 ay sonra kalbim 3 e bölüncek çünkü bi oğlum olacak:CüvCüv: Allah ım nasip ederse o zaman tamamen alışırım yuvama inş. eşim için evliliği hiç farklı olmadı çünkü ailesini hergün görüyo altlı üstlü oturuyoruz o yüzden onun için rahat yani ben ona da derim zaten sen çok şanslısın anneni hergün görüyosun diye o da evin bi oğlu olduğu için annesiyle birbirine çok düşkünler hatta benden daha fazla önem veriyo herşeyi danışır hiç ayrılığı olmaz onlardan ama bana mı öyle geliyo bilmiyorum ama sanki beni hala benimseyememiş bi ailesi olduğunu kabul edememiş gibi benim fikirlerim çok onların fikirlerine önem veriyo (bu arada 8,5 aylık evliyiz) bi tartışmamız olsa beni korumuyo ama onları da arada oluyo ama ben burda elim sonuçta ve sırf eşimi çok sevdiğim için evlendim ve onun hatrına katlanıyorum bazı şeylere hiç sesimi çıkarmıyorum ama o da birazcık bana önem verse biraz bana bağlı olsa fazla bişey istemiyorum neyse ben baya bi içimi döktüm daha çok şey var da... ama yinede ben eşimi hala çok seviyorum ama açıkçası onun sevgisinde bi eksiklik hissediyorum onun bi yeri ağrıdığında benimde ağrıyo hiç kıyamıyorum hemen iyileştirmeye çalışıyorum neyse kızlar ben eşimi ve doğacak oğluşumu çok seviyorum ve Allah ım ömür verdikçe her zaman sevicem inşallah o da aynı şekilde bize bağlanır ve kabullenir bana dua edin hepinize tşklerr:Saruboceq::a015:
 
yazılanları okudum ve içim acıdı şuanda hüngür hüngür ağlıyorum .(( benimde düğünüm 4.5 ay sonra olucak .ama bu anı düşündükçe hiç evlnmk istemiyorum . bende babamı 12 yaşındayken kaybettim . ama hala öldüğüne inanmıorum .sanki bi yerden çıkıp gelicek bana sarılıcak gibime gelio. baba derken canım acıo yutkunamıorumm ve gözyaşlarıma hakim olamıorum ne yazıkki . düğün günümü düşündükçe mutlu olacak yerine maleseff gözlerim dolu dolu oluo. hep gözlerim babamı arıcak .babam takamıcak kuşağımı . çok huysuz bi abim var onunda takacağını düşünmüyorum . düğüne bile benim için gelmiyecek bi abi zaten kuşağımıda bağlamaz herhalde senağlama
 
bende çok gariptim evlenirkwen daha 16 yaşındaydım annemi 12 yaşında kaybettim ben evden çıkerken babam yoktu nikahımada gelmedi zaten halbuki beni kendisi vermişti evden çıkarken üvey annem vardı oda hiç ağlamadı hiç birşey anlamadım evlilikten gelinlik giymekten mutluda degildim üzgünde aptal gibi birşeydim kafamçokkarıştı
 
benimkide cok garipti cok agladim
4 hafta sonra babamin evine geri gelecektim neden cok agladimki dedim
zaten evlerimizde karsi karsiyaydi
gelme sebebimide anlatayim
esim ve ailesi hollandada yasadiklari icin ben evlendikten sonra esimi 1 ay gorebildim sonra
baba evinde bekledim vize islemleri falan.
ama is beni hollandaya gondermeye gelince cok aglandi
beni konvoylarla havalanina getirdiler havalaninda bi aglama
annem babam kiyamam cok agladilar.senağlama
 
şu an kendimle yüzleşiyorum,kendime şaşırıyorum! insanın sadece kendini kandıramayacağını savunurdum,meğer kendini bile kandırabiliyormuşsun!meğer ne kadar bastırmışım herseyi,dışardan ne kadar dağ gibi taş gibi dururmuşum da küçücük bir kız çocuğuymuşum.. hanımlar gecenin bu saatinde,bu sanal ortam da okuduklarım şu an ellerimi titretiyor,ağlatıyor. mevzu kuşak bağlama seramonisi değil,evden alnın ak çıkmak falan hiç değil!! çok daha derin çok daha uzun!!

ah baba! ( ki sen bu değerli kelimeyi hiç ama hiç haketmiyorsun) vicdanın gercekten rahat mı çok merak ediyorum.hayır aslında sana acıyorum çünkü 10 temmuz da sahip oldugun tek çocuk evleniyor ve sen göremeyeceksin! ben daha hayatın ortasına gelmedim,birgün çocuğum olacak,görüp görebileceğin tek torununu dahi göremeyeceksin.bu senin kararın değil mi?! hiç yaşlanmayacaksın zannediyorsun ama yaşlanıyorsun ve daha da yaşlanacaksın ve ektiğini biçeceksin!!!!

sen var ya benim için 6 yaşındayken gittin ama aslında 13 ay önce öldün!!.. öldün diyorum çünkü inan böyle düşünmek benim için çok daha kolay. aklım mantığım almıyor başka türlü!! ne çevremde gördüm ne de başka bi yerde.sadece filmlerde gördüm demek gerçeklermiş! aslında sana acıyorum.

seni hiçbir zaman affetmeyeceğim!!

hayat bu belli olmaz,olur da ölüm sırasıyla değil,senden önce kapımı çalarsa anneme vasiyetimdir,cenazemin kapısından içeri girme! sakın girme.............

allahım sen anneme,anneanneme uzun ve sağlıklı ömürler ver,hem anne hem baba olan,dimdik ayakta duran annemi başımdan eksik etme,beni bu dünya da yapayalnız bırakma neolur...........

annecim,biricik ve eşsiz anneannem...
eğer sizin yıkılacağınızı,yıkılmak ne kelime "ölmeden mezara koymak" derler ya hani,o durumlara geleceğinizi bilmesem bencillik edip tanrıya "onların ölümünü bana gösterme,ilk beni al" diye dua ederdim ama biliyorum bencilliğin en büyüğü olur..


eger konuyu dağıttıysam çok özür diliyorum.kızlarını çok seven,saçının teline zarar gelmesinden korkan,üstünüze titreyen,baba olmayı hak eden babalarınıza sarılın ve gözlerinin ta içine bakarak onları çok sevdiğinizi söyleyin olur mu?
 
Kuşak takılmasını hiç sevmediğim için taktırmayacağım derdim ama şimdi kuşağımı takacak babam gitti...
Baba evinden nasıl çıkacağım bilmiyorum ama onsuz çok zor olacak çok...
 


bende babamla tartısmıstım geçen hafta simdi seni okuyunca babama sarılmak istiyorum ama onlardan ayrı yasıyorum ilk fırsatta gidicem yanlarına zaten çok özledim geçen hafa görüsmemize ragmen çok özledim simdi ailemi...
sana ne oldu canım?? böyle kapanmayacak yaralar açılmıs içinde..umarım düzeilr umarım birgün hayat tam bitti dediğin yerden tekrar baslar bitanecim...
 
ah burcuello ah aynen senin gibi düşünüyorum...
hala oturur ağlarım, ama kimse anlamaz neden ağladığımı, nazar değmesin öyle imrendim ki babalarıyla vedalaşıp da ağlayan arakadaşlara, keşke vedalaşsaydı da ağlasaydım...
2 aydır küsüz de ve bende aynı şeyi söylüyorum, böyle davranmaya devam ettiği sürece sahip olacağı tek torununu da göremeyecek (
 

ah certur ah..
sözün bittiği yer.............................
 
ne güzel bir konu olmuşş benim hikayemde şöleee

kardeşim askerdi izmirde

ben kuaförden eve geldiğimde karşımdaydı teskere alıp geldi ogün kuaförde biryandan uçaktan indimi eve geldimi haberini almaya çalışıyordum. biryandanda ağlıyordum fotoğraf çekimi falan derken geldik eve içeri girer girmez onu karşımda görünce boyuna sarılıp ağladığımı hayatım boyunca unutmam
herkes ağlamıştı . sonra belimi bağladı tabiki çok istedim düğünüme yetişmesini çomk şükürde geldi.
 
Wooow kizlar 198 cevap olmus süpersiniz :) Hepinizin hikayeside cok güzel, cok hüzünlü. Keske o günü birdefa yasama firsatimiz olsaydida, ya mutlu olacagimizi bilerek gönül rahatligiyla ciksaydik yada mutsuz olacagimizi bildigimiz icin vazgecebilseydik....
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…