Baba evinden son ktnz gn....

ben son gün öle üzüldüm ki düğünümü hala mecbur kalmadıkça izlemem babamın istemediği biriyle evlenmeye karar verdiğim için sanki gelinliği düğüne gitmek için değilde birazdan mezarlığa gidipte bir yakınımızı gömeceğimiz bir havayla yaşadım o geceyi evde kuşağım bağlandı ve düğün salonuna büyğk bir sessizlikle uğurlandım halbuki hayalim bu değildi ben şamatayı seven bi insanın çok şamatalı olacaktı belkide davullu zurnalı bi çıkış olmalıydı benim istediğim ama olmadı neyse düğündeki olumsuzluklar olmasaydıda keşke davul zurnada eksik olsaydı biliyomusunuz bayanlar benim babam annem ve kardeşimle karşılıklı oynadığım bi kare yok düğünümde senağlama
 
Aslında hiç ağlamam derdim, çünkü eşimi seviyordum, onunla evlenmeyi istemiştim.
Kına yakılırken herkes beni ağlatmaya çalışıyordu bense o örtünün altından belli
etmeden kim ağlıyor bakınıyordum, elime düzgün sürmelerini söylüyordum. Taabii
bunların hepsi rahmetli babamı kapıda insanların arkasından uzanarak bana bakmaya
çalıştığını gördüğüm ana kadar sürdü. O kadar kötü oldum ki o anda... Ben ağlamaya
başladım ama artık kına yakılmış oyun faslı gelmişti. Beni ise durdurabilene aşkolsun.
Yüzümü yıkadık vs. O sırada sağolsun kayınpederimin aceleciliği tuttu yine. Hadi artık
gelini çıkalarım, daha çok yol var dedi. O an sanki hiç gitmek istemedim. garip bir duyguydu.senağlama
Herkesle vedalaştım tek tek. Sıra babama geldi elleri titriyordu kuşağımı takarken.
O an ona sarılıp öylece kalmak istedim. Ama olmadı... Yol boyunca Manisadan Balıksire
kadar ağlamıştım. Off nerden aklıma geldi. Hala kimin olursa olsun kına yakılırken görsem
onlar kadar da ben ağlıyorum.



 
:1hug:yazdıklarınızdan çok etkilendim ya..gece gece ağlattınız beni..ben hiç ağlamamıştım,kimse beni evden çıkarken gözü yaşlı görsün istemedim hiç güle güle evlendim gittim..ama daha sonra aylarca günlerce gizli gizli ağladım.ne zaman düğün görsem gelin görsem çok etkilenirim bu tarif edilmez bir duygu hepinizi çok iyi anlıyorum.ama bazılarınızın hikayeleri gerçektende bambaşkaymış,allah hepinizi bahtınızdan güldürsün..(hepimizi):teselli::1hug::1hug::1hug:
 
bende sevdiğim adamla evlendim.tam 4 yıl bekledim o gün için.ailemle hiçbir problemleri olmadı.isteyerek,gönüllü oldu herşey.ama yinede çok zor.hele bir başka şehre gidiyorsanız.yeni bir hayat başlıyor sizin için o andan itibaren.her ne kadar yakın yerlerde otursanız da hiç bir şey eskisi gibi olmuyor.
 
kızlar yazdıklarınızı okuyunca gözlerim doldu senağlama
düğün günü ailemle birlikte geçirdiğim son kahvaltı geldi aklıma,çok zor kızlar ya,
gelinliğimi giydirdikten sonra salona geçtim,sırayla vedalaşmaya,babam beni gelinlikle görünce hıçkırıklarla ağlamaya başladı.arkasını döndü,kızlar babama hiç dayanamam ben ya,bende ağlamaya başladım,abimlerim kuşağımı bağladı,ben hala ağlıyorum,arabaya binene kadar ağladım.düğün salonunda babamla gözgöze gelmemeye çalıştık.senağlamasenağlama
 
beni hamile hamile ağlattınız burda. ayyy zor yaa.sevdiğim insanla evlendim. ama yinede özünde evden ayrılmak olduğu için zor. ben babamı düğünümden 1,5yıl önce kaybettim. Babama çok düşkündüm. Onunda isteği bir baba olarak kzının düğününü görmekti. Ama olmadı. O yüzden eşime söylüyordum fotoğrafçıdan eve beni bırakınca gelin almaya hemen gelin diye. İnsanlarımız malum öyle ortamlarda çok severler olmayan birini anmayı. Ah babasıda sağ olsaydı der biri koparım diye. Babam olmadığı için amcam bağladı kuşağımı. Aklımın bir köşesinde babam vardı ama soğukkanlı olmaya çalıştım. öyle tek tek öpmicektim kimseyi. Durumu daha dramatik hale getiriyor çünkü. Annemi öptüm omzuma başını dayayıp ağladı öptü o anda insan tutamıyormuş kendini, kardeşim zaten karşıdan öpme benii diyerek ağlıyordu. Sıra dedeme geldiğinde de kötü oldum. (Babamın babası oluyor) Zor anlar.. Kimin yüzüne baksam ağlıyordu. Eşime baktım kireç gibi olmuş. Gözleri dolmuş. Çok ağlamadım ama zor.. Yine de Allah her genç kıza teliyle duağıyla çıkmayı nasip etsin....
 
canım ya sen de beni ağlattın şimdi,bende babama çok düşkünümdür,Allah annene uzun ömürler versin canım çok zor ya
 
kızlar boşverin üzülmeyin
biraz evlenmeseniz bu arkanızdan ağlayanlar
evde kaldı diye davulunuzu çalarlar
hayatın kanunu bu..allah hayırlı insanlarla karşılaştrsın
gerisi boşş..
 
benim de çok zordu ayrılmam..çok düşkünüz babamla birbirimize..13 yaşındaki kardeşim küstü benimle evleniyorum diye..onlar bursada yaşyor ben istanbulda okuyordumsabah 9 da uyandım 10 da kuaföre gittim sadece tek başıma gittim geldim ozamana kadar telaştan bişey anlamamıştım .
eve geldiğimde küçük kardeşimle göz göze geldik baktım gözü dolmuş zor tutuyor
Muhammedcim ne oldu canım sana dedim ..saldı yaşlarını-
;abla biz gün sayıyorduk okulun bitiyor dönüyorsun diye sen evleniyor temelli kopuyorsun bizden dedi
bıçak darbesi gibi geldi bu söz bana benimde gözümden yaşlar akmaya başladı annem geldi susturdu makyajın bozulacak fln diye ama içim acıyor hafiten pişmanlık belirtileri başlıyordu.
millet gelmiş davul zurna sesleri duyulmaya başlamıştı ben kapıdan çıkarken babam elinde kırmızı kuşakla belirdi nutkum tutulmuştu..var gücüyle ALLAHU EKBER ALLAHU EKBER diye bağrıyor bi yandan kurdeleyi bağlamaya çalışıyor her bağladığında tekrar çözüp baştan ALLAHU EKBER ALLAHU EKBER diye başlıyordu gözlerini sıkıyor ve sesi titriyordu
tam 40 kere bağladı ve çözdü ve ben tam 40 kere bitti tamam gitmicem yapamam dedim..
o anda kimse toplanmamış olsa tahmin ediyorum dönerdim sırf elalem korkusu yüzünden
duvağımın altından gizlice saldım incilerimi arabaya binince eşim çok üzüldü ..:çok üzgünüm:

ve en son düğün bitimi veda vaktinde ilk annem geldi sarıldı ağlama sakın dedi ve dediği an ben bağıra bağıra hıçkıra hıçkıra ağladım anne benide götür diye..
sonra babama sarılmak istedim ...ama babam ortalarda yok dediler ağlamamak için gitti...
babama veda etmeden gidemezdim otoparka gittim arabanın başında ağlıyordu canım benim dev gibi babam yiğit babam ağlıyordu...sarıldık hiçbişey konuşmadan ağladık ağladık..sonra kollarını indirdi ve beni gönderdi..
bundan sonrası daha içler acısı aslında
kayınvalidem eşinden ayrıldığı için düğüne gelmedi eski eşini görmeye tahammül edemeyeceği için..
eşime dedim annene gidelim elini öpüp eve geçeriz gece 1 de kayınvalideme vardık
ağlamaktan komaya girmişdelikafaduldeniyiki gitmişiz gelemedim gelemedim beni affet kızım beni affet diye salya sümük hıçkırıklar içinde ağlıyordu..
kıyamam sana dedim sarıldım bende başladım ağlamaya tam 4 e kadar sürdü ..
eşim hadi gidelim dedi..eve geldiğimizde saat sabaha karşı 5.15.. o moralle bide eve gelince ağladım..
ertesi gün eşimin ikizi ,eşime emaanet olan(eşimin iş yerinde çalışması için emmanet edilmişti)eşimin arkadaşınının kızını kaçırmış haberi geldi kızın babası eşime çatıyordu çabuk gel bunu halledelim diye çağırdı eşim gece 2 ye kadar evde yoktu bütün gün evliliğin ilk gününü böyle hayal etmediğim için buna ağladım
1 ay boyunca hiç durmadan gec gündüz ağladım..
şimdilerde iyyim..ama burda yazılanları okuyunca gene ağladım..şiştim öffsenağlama
 
Kına gecemde bende ağlamadım... Kına bittikten sonra yukarı çıktık evde misafirlerde var kalabalık her yer, gürültüden de migrenim tutmuştu. Annem ve teyzemler yemek hazırlamaya çalışıyorlar benimde karnım aç ama yiyemedim... Canım annem ekmek arasına domates ve peynir koymuş (acayip severim ikisini bir arada ) getirdi onu bile yiyemedim tıkandım düğümlendi boğazım. Sabah çok erken saatte kuaföre gittim. Fotoğrafçı falan derken eşim eve bıraktı beni... Yarım saat sonra ailesi ile birlikte tekrar geldiler konvoy olarak. Babacım kuşağımı bağlarken ben kopmuştum.... senağlama
Düğün salonuna gittik oynarken bile gözüm babama takılıyordu direk diplerinde sessizce bana bakıp ağlıyordu bu sefer ben tekrar başlıyordum.... Böyle günü bitirdik...
Ertesi gün ağlaya ağlaya eşimi ikna ettim hava kararınca gittik eve aklım babamda kalmıştı ya hastalanırsa diye. Biz kapıya geldik babamda aşağıda idi beni görünce gözleri doldu sesi titremeye başladı. Yukarı çıktık bir kahve içip evimize dönmek için çıkarken annem, babam ve ben seslerle yaşlarımızla ağlamıştık senağlama senağlama
 
kına gecemde neşeli söyleselerde yinede kendimi tutamayıp ağlamıştım zaten oldum olası sinir olurum kına gecelerine sinirlerini yıpratır insanın...niye ağlıyosun kız güzelde söylemedikki dediler...belkide ona ağlıyorumdur dedim...eminim sinir olmuşlardır bana... geceside annemle yatmak istedim sıkıntıya gelemez ama anacım bende teyzemle yatmıştım...farkında olmadan sokulmuşum teyzeme kadıncağızın yüreği parçalanmış... düğün günü telaş oluyo zaten eve geldiğimde eşikten geçerken babamın duraksayıp bana bakıp benim kızım güzelmiş ya dediğini hatırlıyorum...eee paspal kızını öyle görmeye alışkın değil tabii...erkek kardeşim olmadığı için babam bağlamıştı kuşağımı ve hep bi telaş vardı, bende kendime gelemedim hiç sanki başkası evleniyoduda ben öyle seyrediyordum...gelin arabasının kimi yanında kimi arkasında camdan bana el sallayıp destek olduklarını arkama bakakaldığımı hatırlıyorum özellikle babamın....canım annemse hep kendini tutar ve durgun durur...ben 3 numara olduğum için az çok tecrübe kazanmıştım tabi onlarda biraz alışmışlardır...ana baba bambaşka ya öyle arıyorum ki hepimizin bekar olup kahvaltıya birlikte oturmamızı...annem kaldırmak için gelirdi hiç birimiz kalkmazdıkta babamın sesini duyar duymaz yataklardan fırlardık... Yarabbim herkesin ailesinide benim ailemide başımdan eksik etme...
 
dünden beri takip ediyorum.ilk defa nerdeyse okudugum bütün yazılara ağladım.nolcak bizim bu halimz bilmem?biz evlendik hala hatrlayıp ağlıyoruz..ya kızlarımız evlenirken napcaz bilemiyorumsenağlamasenağlamasenağlama kızım doğdugunda düğünlü proğramları izleyemiyordum bile.küçücük bebekliğinden düşünmeye başlamıştım birgün bırakıp benm gibi oda sevdiği adama gidicekti belkide....şimdi 4 yaşında ,yıllar çabucak geçicek ve biliyorum ogün birgün aniden geliverecek biliyorumsenağlamasenağlamasenağlamasenağlama
 
ya o gün çok güzeldi.9 sene sonra artık aşkıma kavuşacağım gün gelmişti.çok mutluydum.bende aramıştım hadi çıkmıyormusunuz diye.sonra o korna sesleri aşkım beni almaya geliyordu artık.ben yalnız yaşıyordum bütün akrabalarım benim evime toplanmıştı kardeşim beni indirdi eşime teslim etti ağlıyordum ama mutluluktan herkes evimden ayrıldım diye ağladığımı sanıyordu ama ben o evden çıktığım için sevinçten ağlıyordum
 
kina gecesi kalp krizi gecirip acile kaldirildigim icin kina yarida kesilmisti.ertesi gün ise sabah erken saatlerde kuaföre rutin isler yani.kuaförden dondugumde davuullar caliniyor ellerinde kirmizi kusak abim ve kankasi dolaniyorlar dualarla belime baglaniyor.babam agliyor kizkardesim agliyor annem agliyor herkez agliyor ben dahada cok agliyorum cunku neyse cunkusu bana kalsin:a015:
cikarken evime ,o buyudugum delilikler yaptigim güldügüm kahkahalarimin duvaralara isledigi yeri geldiginde agladigim hickiriklarimin gizlendigi odama baktim duvarini öptüm cikarken o evden son cikisimdi cunku dugun ertesi yurtdisina sürülücektim kurbanlik koyun gibi :çok üzgünüm: arkamda ise dizlerinin uzerine cöken sanki ölü cikarmiscasina agliyan bir baba ve kizkardesim vardi.yürekleri dagliyan bir ana feryadi pesimde.anlatamicam devamini senağlamasenağlama
 
offf canım babam ağlayarak cıkarmıstı beni ğözlerini hiç ğöremedim hep kaçırdı o ana yanlızca agzınsdan cıkan cümleler sükürler olsun teli ve duvagıyla cıkardım kızımı ve eşime kızıma cok iyi bak o benim bülücüm sakın üzme oldu bülüç bizim oralarda civcive derler bu arada
 

senağlamasenağlamasenağlamasenağlamasenağlama
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…