- 20 Şubat 2007
- 2.697
- 285
- 688
- 39
- Konu Sahibi Antepligelin
-
- #61
bu gün 25 şubat 2007 ben dünya evine girdim.ve aradan bu günün tarihiyle tam bir sene geride bıraktık.geçen sene bu gün 2 saat sonra abim kurdaleyi belime bağlamış.annem babam bi şaşakınlıkla birbirlerine bakmış hani biz ne yapıyorus gibi... ben büttün gözyaşlarımı içime gömmüş bi garip duygular içiresindeydim.bu hafta sonuda balayı yaptığımız yere gittik 2 balayı yaptık.eşimi çok sevmeme rağmen şimdiki düşüncem geçen 1 yıl önce olsaydı.evlenmezdim.
Ağlak bir insan olarak hep ağladım.
Ama babam kuşağımı bağlayıp beni merdivenlerden indirdiği ana koptum zaten .
O dağ gibi adam nasıl ağlıyordu.
Boşver baba ben gitmiycem demek istedim.
Eşimi bile ittiresim geldi merdivenden.
baba evinden ayrılmak okadar zorki :çok üzgünüm: benimki bir ayrı zor olmuştu kına gecem oldu ama annem kanserdi senağlama insanın elinde değil ağlamamak.. annemi yatakta gördükçe içim kan ağlıyordu senağlama bende gurbet gelini olucam diye annemin yanında olamicam a.s ve 2 gün sonra otobüse bindim türkiyeye geldim heycanlı heycanlı gelin olucam gelinliğim alındı ama annem yanımda yok senağlama ve türkiyeye geldikten 1 hafta sonra annemin ölüm haberini aldım senağlama alışmak çok zor ama insana allah sabır veriyormuş a.s işte bu benim evlilik hikayem senağlama allahım kimseyi düğününde ağlatmasın
Bizde adettir, kına gecesinde kına yakılırken gelinin yüzü örtülür,
bir yandan kına yakılır bir yandan türküler söylenip gelini ağlatmaya çalışılır.
gelin illa ağlayacaktır. bana da yaptılar tabi aynını ama canım annem geleneği bozup ağlatmayın kızımı dedi.
mutlu gitsin mutlu olsun dedi bitanecik annem :çok üzgünüm:
düğün gecesi de salona ilk girdiğimde abimi aradı gözlerim. abim bana dargındı.
göremedim kahroldum ama ağlamadım..
takı merasimine kadar herşey normaldi ağlamıyordum ama zoraki bir tebessüm vardı sanki yüzümde.
takıdan sonraki ilk dansımızda ben tutamadım gözyaşlarımı :çok üzgünüm:
baktım canım abim gelmiş, anneme baktım masadaki herkes ağlıyor.
ailemin şefkatli kollarından akıp, böylesi derin bir sevgiyi bana hiç bir zaman
gösteremeyecek insanlar arasına gidiyor olmak, beni derin bir pişmanlığa sürüklemişti.
ben böylesi bir duygu erozyonu yaşarken, eşimin beni teselli ediş biçimi de tam bir dumurdu tabi.
"ne oldu aşkım takılar az mı geldi gözüne onun için mi ağlıyosun" demez mi Kötü Kazen o an terketmeliydim belki onu :roflol:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?