Babaanne...

parkon .!.:

Kendi başının çaresine bakamayan insan çocuk doğurmayacak o zaman.
Birikm yapacak,çocuklarına yetebileceğii zaman doğuracak.

Genişletmek için tıkla...

biz zaten bakıcı parasnı öde demiyoruz ki gel basında dur diyoruz
o zaman onlara da bakıcının eline düşecek yasa gelmeden öl mü diyelim

nerisona .!.:

biz zaten bakıcı parasnı öde demiyoruz ki gel basında dur diyoruz

Genişletmek için tıkla...

E niye gelip başında dursun ki?
O kendi çocuklarını büyütmüş,bu günlere getirmiş,birde torunların başını mı beklesin?

parkon .!.:

E niye gelip başında dursun ki?
O kendi çocuklarını büyütmüş,bu günlere getirmiş,birde torunların başını mı beklesin?

Genişletmek için tıkla...

beklemesin, biz dua edelim inşallah çocuğumuza zarar vermez diye, içimiz içimizi yesin sorun degil
onlar bakıcının eline kalsa, napalım , hayat bu deriz, o da doğru o zaman

nerisona .!.:

beklemesin, biz dua edelim inşallah çocuğumuza zarar vermez diye, içimiz içimizi yesin sorun degil
onlar bakıcının eline kalsa, napalım , hayat bu deriz, o da doğru o zaman

Genişletmek için tıkla...

O sizin vicdanınıza kalmış birşey.
Sizleri yetiştirip,bakıp büyütmeleri size yeterli gelmeyip birde çocuğunuzun sorumluluğunu alma şartıyla bakacaksanız büyüklerinize bakmayın zaten.

keşke annenize gösterdiğiniz yakınlığın birazını da kayınvalidenize gösterseydiniz belki o da size daha yakın olurdu. sizin bu yazdıklarınızdan bile belli ne kadar önyargılı olduğunuz. annem 19 aydır yanımda diyorsunuz acaba eşinizin annesi 1 ay kalsa ne dersiniz. eminim o da gelmek istiyordur hiç bi anne yoktur ki torununu görmek istemesin. muhtemelen o geldiğinde bi sıcaklık göstermiyorsunuz o da buna katlanamadığı için gelmiyordur.

parkon .!.:

O sizin vicdanınıza kalmış birşey.
Sizleri yetiştirip,bakıp büyütmeleri size yeterli gelmeyip birde çocuğunuzun sorumluluğunu alma şartıyla bakacaksanız büyüklerinize bakmayın zaten.

Genişletmek için tıkla...

ben de olaya tam tersinden bakıyorum, insan canının canının yanında en azından o yabancıyı tanıyana kadar durur diyorum, o da onun vicdansızlığı oluyor cunku, yani sen aynı sehirdesin, boşşun, bakıcıyı tanıma surecinde bile yoksun ama günlere falan katılıyorsun, anne bu arada ağlıyor nasıl bırakacam diye ama senin umrun değil, bişe olmaz diyorsun ha bu arada bu çocuk 2-3 yasında da değil, sadece birkaç aylık...
bilemiyorum ben çocuklarımın duygularını, korkularını onları büyütene kadar değil, ölene kadar paylaşırım ki burda sözkonusu olan sadece cocugum değil oz torunumun güvenliği olacak
vicdan diye bahsettiğiniz seyi bir de bu açıdan dusunun

bazen annem çocuklarıma bir kere bile kızım ben bakarım gözün arkada kalmasın demedi diye hayıflanıyorum ama böyle konuları okuyunca da iyi ki bakıcımız var şükürler olsun diyorum.

Konu sahibini en iyi anlayan benim şu durumda. Benimde 22aylık ikizlerim var doğum yaptığım andan 1yaşına kadar annem bizde kaldı beraber baktık. İkiz bebek bakımı hiç kolay değil. Uyku yok yemek yok. Biz kaç defa yemek yemeye fırsat bulamadık. Konu sahibi bas bas hastayım hastanedeyim diyo bu durumdaki bir anne için kat ve kat daha zor. Kahınvalidesi gelmemiş olabilir ama oğlunu doldurup doldurup salmak niye? Benim kayınvalidem de gelemezdi hastaydı ama eşime annene iyi davran kalbini kırma bak yerini yurdunu bırakıp geldi derdi. Konu sahibi sonuna kadar haklısın sende, annende.....

nerisona .!.:

ben de olaya tam tersinden bakıyorum, insan canının canının yanında en azından o yabancıyı tanıyana kadar durur diyorum, o da onun vicdansızlığı oluyor cunku, yani sen aynı sehirdesin, boşşun, bakıcıyı tanıma surecinde bile yoksun ama günlere falan katılıyorsun, anne bu arada ağlıyor nasıl bırakacam diye ama senin umrun değil, bişe olmaz diyorsun ha bu arada bu çocuk 2-3 yasında da değil, sadece birkaç aylık...
bilemiyorum ben çocuklarımın duygularını, korkularını onları büyütene kadar değil, ölene kadar paylaşırım ki burda sözkonusu olan sadece cocugum değil oz torunumun güvenliği olacak
vicdan diye bahsettiğiniz seyi bir de bu açıdan dusunun

Genişletmek için tıkla...

Bakın ben kırmızıyla işaretlediğiniz kısma katılıyorum,bende böyle bir anne olurum ve tabii ki sağlığım elveriyorsa torunumada göz kulak olurum.
Ama ben böyleyim diye annem veya kayınvalidemden de böyle bir beklenti içine giremem.Üstelik çocuğuma bakmadılar diye onlara kinlenipte muhtaç olurlarsa bakmam diyemem.
O yüzden ben 2 çocuğumu yakın aralıklarla doğurup onlar okul yaşına geldiğinde çalışmaya başladım.Bu süreçte eşimin işlerinin çok bozulduğu bir dönemde geçirdik ama kimseye gelin bakıcının başında durun,ben çalışıcam demedim.
Maddiyatı ayarlamaktan kastım 2-3 yıl iş hayatını bırakacak duruma gelmeden çocuk yapmasınlardı bu arada,bakıcı parası değildi sadece.

parkon .!.:

Bakın ben kırmızıyla işaretlediğiniz kısma katılıyorum,bende böyle bir anne olurum ve tabii ki sağlığım elveriyorsa torunumada göz kulak olurum.
Ama ben böyleyim diye annem veya kayınvalidemden de böyle bir beklenti içine giremem.Üstelik çocuğuma bakmadılar diye onlara kinlenipte muhtaç olurlarsa bakmam diyemem.
O yüzden ben 2 çocuğumu yakın aralıklarla doğurup onlar okul yaşına geldiğinde çalışmaya başladım.Bu süreçte eşimin işlerinin çok bozulduğu bir dönemde geçirdik ama kimseye gelin bakıcının başında durun,ben çalışıcam demedim.
Maddiyatı ayarlamaktan kastım 2-3 yıl iş hayatını bırakacak duruma gelmeden çocuk yapmasınlardı bu arada,bakıcı parası değildi sadece.

Genişletmek için tıkla...

yok biz ne yaptıysak ettiysek 2-3 yıl 'maaş almama' durumuna gelemedik, planımız dışında cok sey oldu cunku. bakıcının yanında ömür boyu kalmasını istemedim kimsenin, sadece biz 'ha, tamam artık' diyene kadar
yani benim de yasım az değil, ben de bakamayabilirim ama çocuklarım 'anne ,sen git, biz bakıcı bulduk' deseler bile 'olur mu oyle sey, bakalım neyin nesi' derim ayrıca illa dövecek, sövecek diye bir sey de yok, agresif bir tip olabilir, çocuk kucak ister, bana ne diyebilir, bu tarz seyler işte
onlar muhtaç olursa bakmam demedim, onu diyen başka birisiydi, biz zaten çalışıyor oluruz onlar yaslandıgında eve yabancı biri gelse ailemiz de bize memnun olup olmadığını ifade edemeyecek durumda olsa (aynen 3-5 aylık bebekler gibi) ben dururum bir sekilde basında, bana ne memnunsa memnun, değilse değil diyemem

nerisona .!.:

devlet izin veriyor ama ücretsiz izin veriyor, kredi ödediğim için 2500-3000 tlyi almayım diyemiyorum , bakıcı tutabilirim ama o canından canı bakıcıya teslim ederken basında durmuyorsa kızarım üstelik aynı sehirde üstelik çalışmıyor. farzedin ki günlerinden vazgeçmiyor ve sen 'bakıcıya güvenene kadar bile' diyemiyor. maddiyata gelince biz de bir sey beklemiyoruz zaten. bazi aileler çocuklarına evlenirken ev veriyor, insanlar bu sırada para biriktirip kendi evlerini alıyorlar, e öyle de bir sansımız yok , yıllarca kirada oturduk en sonunda mecbur kredi çektik, napalım yani. biz de onlar yaslanırsa, biz çalışamıyor olsak, kendi bakıcınızı kendiniz bulun , biz de gelmeyiz , ne haliniz varsa gorun mu diyelim...

Genişletmek için tıkla...

Bilemiyorum ben karşımdaki yaşlı insanı fazla düşünüyorum sanırım, belkide yaşadıklarımdan dolayıdır. Anneme yapılmasını istemediğim şeyi kv me de yapmamaya çalışıyorum.

Bizde ev kredisi ödüyoruz. Başka şeylerden kısıp çalışmayıp çocuğuma kendim bakacağım 2-3 yıl. Bende 2000-2500 arası kazanırdım şu an çalışsaydım.

Kesinlikle büyükler bakmasın, gençler başının çaresine baksın demiyorum ben zaten. Ama bakmıyorsa da topa tutmayalım diyorum. Herkesin kendine göre bir hayatı var. Gençlikle yaşlılık bir değil.

Yaşlanınca büyüklere bakma konusuna gelince o ayrı. Annem kanser tedavisi gördü, ben baktım, hastalık yaşlılık ayrıca hassas konular bence. Bu daha farklı bir muhtaçlık. 6 aylık çocuğa bakan kreşte var. İnsanlar veriyor. Üzüntüsünden de ölüp bitmiyor. Hasta anneyi kv yide huzur evine verelim o zaman. Aynı şey mi ikisi??

parkon .!.:

Bakın ben kırmızıyla işaretlediğiniz kısma katılıyorum,bende böyle bir anne olurum ve tabii ki sağlığım elveriyorsa torunumada göz kulak olurum.
Ama ben böyleyim diye annem veya kayınvalidemden de böyle bir beklenti içine giremem.Üstelik çocuğuma bakmadılar diye onlara kinlenipte muhtaç olurlarsa bakmam diyemem.
O yüzden ben 2 çocuğumu yakın aralıklarla doğurup onlar okul yaşına geldiğinde çalışmaya başladım.Bu süreçte eşimin işlerinin çok bozulduğu bir dönemde geçirdik ama kimseye gelin bakıcının başında durun,ben çalışıcam demedim.
Maddiyatı ayarlamaktan kastım 2-3 yıl iş hayatını bırakacak duruma gelmeden çocuk yapmasınlardı bu arada,bakıcı parası değildi sadece.

Genişletmek için tıkla...

Benimle aynı fikirde olan biri var neyseki:)

denizberdan .!.:

Bilemiyorum ben karşımdaki yaşlı insanı fazla düşünüyorum sanırım, belkide yaşadıklarımdan dolayıdır. Anneme yapılmasını istemediğim şeyi kv me de yapmamaya çalışıyorum.

Bizde ev kredisi ödüyoruz. Başka şeylerden kısıp çalışmayıp çocuğuma kendim bakacağım 2-3 yıl. Bende 2000-2500 arası kazanırdım şu an çalışsaydım.

Kesinlikle büyükler bakmasın, gençler başının çaresine baksın demiyorum ben zaten. Ama bakmıyorsa da topa tutmayalım diyorum. Herkesin kendine göre bir hayatı var. Gençlikle yaşlılık bir değil.

Yaşlanınca büyüklere bakma konusuna gelince o ayrı. Annem kanser tedavisi gördü, ben baktım, hastalık yaşlılık ayrıca hassas konular bence. Bu daha farklı bir muhtaçlık. 6 aylık çocuğa bakan kreşte var. İnsanlar veriyor. Üzüntüsünden de ölüp bitmiyor. Hasta anneyi kv yide huzur evine verelim o zaman. Aynı şey mi ikisi??

Genişletmek için tıkla...

hesapladığım seylerin dışında gelişmeler oldu dedim
kreş zamanı diye bir sey var , ben zaten 3-4 yasında cocugu annem, kayınvalidem bakmak için ölseler de tutmam evde, onun sosyalleşme zamanı o cunku

6 aylık cocugun normalde kreşte ne işi var Allah aşkına, çocuklar 2 yasına kadar aidiyet duygusuna ihtiyaç duyarla ve evde olmaları gerekir, bunu bile bile bir eğitimci olarak cocugumu kreşe veremem bu yüzden bakıcı tuttum

Hastayı huzurevine kapatmakla kreşin alakasını ben de anlayamadım??? Ben huzurevine mi kapatalım dedim? Huzurevi kimsesi olmayanların gece-gunduz kaldığı bir yer, kreş 3-4 yasından once gidiyorsa annenin mecburen yolladığı bir yer, 3-4 yasından sonra da bakacak kişi olsa bile annenin yollaması gereken bir yer

nerisona .!.:

devlet izin veriyor ama ücretsiz izin veriyor, kredi ödediğim için 2500-3000 tlyi almayım diyemiyorum , bakıcı tutabilirim ama o canından canı bakıcıya teslim ederken basında durmuyorsa kızarım üstelik aynı sehirde üstelik çalışmıyor. farzedin ki günlerinden vazgeçmiyor ve sen 'bakıcıya güvenene kadar bile' diyemiyor. maddiyata gelince biz de bir sey beklemiyoruz zaten. bazi aileler çocuklarına evlenirken ev veriyor, insanlar bu sırada para biriktirip kendi evlerini alıyorlar, e öyle de bir sansımız yok , yıllarca kirada oturduk en sonunda mecbur kredi çektik, napalım yani. biz de onlar yaslanırsa, biz çalışamıyor olsak, kendi bakıcınızı kendiniz bulun , biz de gelmeyiz , ne haliniz varsa gorun mu diyelim...

Genişletmek için tıkla...

o kadar haklısınız ki..Ben kendiniz baksaydınız yada onların bakma zorunluluğu mu var diyenleri haklı bulmuyorum.Yaşamayan anlayamaz.Kimse zaten hasta insandan çocuk bakmasını beklemez,günlere gidip gezebiliyorsa demekki kendi torunundan daha üstün tutuyor kendi gezmesini bu kadar basit bu.
Herkesin durumu tek başına geçinmeye yeterli olmuyor.Misal benim eşim 1000 tl kazanıyor,çocuk olsada olmasa da bu para yetmez yani ben hep çalışmak zorundayım.Ne yani çalışacağım diye hiç çocuk yapmayayım mı?
Bu noktada büyüklrin destek olması lazım,kimse hiçbirşeye mecbur değil tabiki tıpki konu sahibinin kv sine yaşlanınca hastalanınca bakması gibi.Bu işler vicdan işidir,eğer o torunuysa,canının canıysa kreşe gidene kadar bakması gerekir.
Büyükler vicdanlı olup bakmazlarsa,aynı şeyi onlara çocuklarıda yapabilir.Benimde annem aynı şeyi söylüyor,ne var 15 sene değil ya 2 3 sene torunuma bakmayacaksam bana anneanne demesin hiç diyor.
Benim kv de bakamam ben günlerime gidicem memlekete gidicem çocuk bakamam diyor,haklı mı şimdi?Bana bu durumda acımayana ben nasıl merhamet gösteririm o kötü durumdayken?
Her anne çocuğunu kendi büyütmek ister,sizin o kısıp evde çocuk bakacağım dediğiniz miktarları bile alamıyor bazıları.Keşke bende kıssamda çocuk bakabilsem..Kısmakla olmuyor,tamamen imkan meselesi.

beyazgelinizmir .!.:

o kadar haklısınız ki..Ben kendiniz baksaydınız yada onların bakma zorunluluğu mu var diyenleri haklı bulmuyorum.Yaşamayan anlayamaz.Kimse zaten hasta insandan çocuk bakmasını beklemez,günlere gidip gezebiliyorsa demekki kendi torunundan daha üstün tutuyor kendi gezmesini bu kadar basit bu.
Herkesin durumu tek başına geçinmeye yeterli olmuyor.Misal benim eşim 1000 tl kazanıyor,çocuk olsada olmasa da bu para yetmez yani ben hep çalışmak zorundayım.Ne yani çalışacağım diye hiç çocuk yapmayayım mı?
Bu noktada büyüklrin destek olması lazım,kimse hiçbirşeye mecbur değil tabiki tıpki konu sahibinin kv sine yaşlanınca hastalanınca bakması gibi.Bu işler vicdan işidir,eğer o torunuysa,canının canıysa kreşe gidene kadar bakması gerekir.
Büyükler vicdanlı olup bakmazlarsa,aynı şeyi onlara çocuklarıda yapabilir.Benimde annem aynı şeyi söylüyor,ne var 15 sene değil ya 2 3 sene torunuma bakmayacaksam bana anneanne demesin hiç diyor.
Benim kv de bakamam ben günlerime gidicem memlekete gidicem çocuk bakamam diyor,haklı mı şimdi?Bana bu durumda acımayana ben nasıl merhamet gösteririm o kötü durumdayken?
Her anne çocuğunu kendi büyütmek ister,sizin o kısıp evde çocuk bakacağım dediğiniz miktarları bile alamıyor bazıları.Keşke bende kıssamda çocuk bakabilsem..Kısmakla olmuyor,tamamen imkan meselesi.

Genişletmek için tıkla...

Torununa isteyerek bakmak isteyenler var ama istemiyorsa da zorunlu olarak bakicinin yaninda zaman geçirme diye bir sey de var(bakiciyi tanima sureci). Ben gunde 5 saat calisan biriyim. Sadece 2 hafta gunde 5 saat kayinpeder ve kayinvalide bize geldi bakıcı bulamamistik. Duyacağım sekilde 'surunerek geliyorum' diye bagirdi kayinpeder. Kayinvalide de ' olur mu oyle sey, bu gecici bir surec' demedi.(bakiciyi zaten 1 ay icinde bulduk. 2 hafta da annem bakmisti) Zaten ben gelir gelmez gidiyorlardi. 2 yildir diğer torunlari okuldan cikinca evde kimse yok diye duruyorlar basinda aksama kadar.Bakici falan da yok. Çocuk 2. Sinif herhalde liseye kadar bu boyle devam edecek orda sorun yok kayinvalide günlerini cumartesiye aldi. Cunku kendi kizi. Ama ben boyle bakmiyorum o da torunu benimki de . Ya da degil mi acaba?

drtl .!.:

Eşimin annesi asla yardımcı olmadı bize hiç bir zaman aksine işimizi hayatımızı zorlaştırmak için elinden geleni yaptı
Annemle didişti uğraştı durdu
Nitekim o hiç yardımcı olmayınca annem Yanıma yerleşti 19 aydır bir fiil bizim için uğraşıyor
Hafta sonu benim ailemle yemek yiyoruz. ablam kuzularımı Yazın götüreyim bende kalsınlar deyince, eşim olmaz önce benim aileme dedi. annem de Dayanamadı ne kadar ekmek o kadar köfte dedi eşim inatlaşınca

Bu sabah 6 da annem Oğlumu giydiriyor eşim gitti hadi oğlum babaanne de diye zorluyor çocuğu.
Rüyanda mı gördün be adam!!!
Gittim yanına benim annem sabahın 6 sında sıcak yatağından kalkmış çocuğunla uğraşıyor sen ne yapmaya çalışıyorsun dedim usulca... Nitekim ortalık karıştı eşim bağırmaya başlayınca annem de "drtl haklı bozuluyorum bana inat yapar gibi her fırsatta babaanne diye tutturuyorsun nerde hani babaannesi" dedi.

Sizce haksız mıyım onca sorun varken üstü örtülü, gün yüzüne çıkarmaya Çalışır gibi sürekli vurgulaması doğru mu?
Annemin emeğine saygısızlık değil mi bu?
(Ben babaannesiyle çocukları görmek istediklerinde ki bu çok nadir oluyor zaten görüştürüyorum çocuklar ailesinin umrunda bile değil)

Kendimi ekleme yapmak durumunda hissettim:
Annem çocuğu gösterme yada kime gideceğinize ben karar veririm demedi ama benim annemin bu kadar emeği varken benim aileme gitmeden seninkilere gidemez diye bi Şart koyamaz önce benim ailem gelir diyemez kimse bana

Genişletmek için tıkla...

Babaanne- anneanne mevzularına girmeyeceğim, ama yazmadan edemedim. Ne iş var anneniniz evinizde. Gelmeseymiş. Bakamıycaktınız doğurmasaydınız. O zaman eşiniz de annesini getirsin oturtsun sizin eve. Ondan sonra kaynanam öyle dedi böyle dedi diye başlarsınız. Erkeği annesiyle bir oturtmaya çalışan kadınlarla, annesiyle bir evde oturmak isteyen erkeklerin hiç farkı yok gözümde. Bizde de var malesef bir tane bu çeşitten. Bir an evvel bakıcı tutup, kendiniz bir aile olmaya çalışın, yazık ediyorsunuz ailenize.

''Konumuz çocuklara bakmanın ötesinde ben 6 ay hastanede yattım ama annesi düğünden Düğüne günden güne koştu gelin hastaysa toruna bakmak benim Görevim değil kimin kızı hastaysa o baksın dedi ve benim ölme ihtimalime karşı eşime kız aramaya başladı'' DUMUR OLDUM RESMEN... BUNU YAPAN DA BİR KADIN, BİR ANNE YANİ... İNANILMAZ...

nerisona .!.:

Torununa isteyerek bakmak isteyenler var ama istemiyorsa da zorunlu olarak bakicinin yaninda zaman geçirme diye bir sey de var(bakiciyi tanima sureci). Ben gunde 5 saat calisan biriyim. Sadece 2 hafta gunde 5 saat kayinpeder ve kayinvalide bize geldi bakıcı bulamamistik. Duyacağım sekilde 'surunerek geliyorum' diye bagirdi kayinpeder. Kayinvalide de ' olur mu oyle sey, bu gecici bir surec' demedi.(bakiciyi zaten 1 ay icinde bulduk. 2 hafta da annem bakmisti) Zaten ben gelir gelmez gidiyorlardi. 2 yildir diğer torunlari okuldan cikinca evde kimse yok diye duruyorlar basinda aksama kadar.Bakici falan da yok. Çocuk 2. Sinif herhalde liseye kadar bu boyle devam edecek orda sorun yok kayinvalide günlerini cumartesiye aldi. Cunku kendi kizi. Ama ben boyle bakmiyorum o da torunu benimki de . Ya da degil mi acaba?

Genişletmek için tıkla...

O zaman kızları ilgilenir herşeyiyle madem o torun var sadece onlar için.Benim babanemde aynı tavırlar içerisindeydi yıllarca;şimdi ne oldu?Halamın çocukları 2 yılda bir uğruyorlar yanlarına.Bende aynen küçükken bize yaptığı gibi ayda bir yalandan arıyorum telefonla,ağlıyor sızlıyor ama ne yapabilirim?Biz maddi zorluklar yüzünden kardeşimle tek kaldık evde gelip bakmadı gezmelerini bırakıp.Şimdi bende gezip tozmamı bırakıp gidemiyorum yanına.Ne ekerse onu biçer herkes.Anne baba da dahil buna.
Sıkıntılı günler sizin için elbet geçer,onlar düşünsünler bundan sonrasını.

beyazgelinizmir .!.:

O zaman kızları ilgilenir herşeyiyle madem o torun var sadece onlar için.Benim babanemde aynı tavırlar içerisindeydi yıllarca;şimdi ne oldu?Halamın çocukları 2 yılda bir uğruyorlar yanlarına.Bende aynen küçükken bize yaptığı gibi ayda bir yalandan arıyorum telefonla,ağlıyor sızlıyor ama ne yapabilirim?Biz maddi yüzünden kardeşimle tek kaldık evde gelip bakmadı gezmelerini bırakıp.Şimdi bende gezip tozmamı bırakıp gidemiyorum yanına.Ne ekerse onu biçer herkes.Anne baba da dahil buna.
Sıkıntılı günler sizin için elbet geçer,onlar düşünsünler bundan sonrasını.

Genişletmek için tıkla...

Babaanneniz annenizin burnunu sürtmek adina oz torunlarina kiymis yazik. Iyi de bu anneler bolunerek cogalmiyor ki, kendi adimiza bir sey beklemiyoruz ki, bunlar sizin oz torunlariniz, el insaf. Hak yemeyelim diye olen insanlar bi de benimkiler. Her seyi maddiyat sanıyorlar. Yani hak yeme açısından

nerisona .!.:

hesapladığım seylerin dışında gelişmeler oldu dedim
kreş zamanı diye bir sey var , ben zaten 3-4 yasında cocugu annem, kayınvalidem bakmak için ölseler de tutmam evde, onun sosyalleşme zamanı o cunku

6 aylık cocugun normalde kreşte ne işi var Allah aşkına, çocuklar 2 yasına kadar aidiyet duygusuna ihtiyaç duyarla ve evde olmaları gerekir, bunu bile bile bir eğitimci olarak cocugumu kreşe veremem bu yüzden bakıcı tuttum

Hastayı huzurevine kapatmakla kreşin alakasını ben de anlayamadım??? Ben huzurevine mi kapatalım dedim? Huzurevi kimsesi olmayanların gece-gunduz kaldığı bir yer, kreş 3-4 yasından once gidiyorsa annenin mecburen yolladığı bir yer, 3-4 yasından sonra da bakacak kişi olsa bile annenin yollaması gereken bir yer

Genişletmek için tıkla...

Bende öğretmenim. Aidiyet duygusunu, çocuk psikolojisini bende biliyorum. 3 yaşına kadar çocuğa annesinin bakması gerektiğini de biliyor olmalısınız o zaman. Çalışma şartları, maddiyat uyar uymaz o ayrı konu.

6 aylık çocuk için kreş iyi bir şey demedim. Bakıcıyla evde tek olmasın güvenemem deyip kreşe veriyorlar. Bu kadar küçük çocuğa bakan kreş te var. İyi bir şey değil ama tabiki.

Ayrıca huzurevine de sadece kimsesiz olanlar değil, hayırsız evladı olanlar da gidiyor. Siz demedinizmi onlar çocuğa bakmıyorsa bizde onlar hastalanınca başınızın çaresine bakın o zaman mı diyelim.
Bende diyorumki ikisi aynı şeymi?? Torunun bakımıyla yaşlı ve hastanınki bir değil. Doğru yada yanlış yöntemle çocuk bir şekilde büyür. Ama hasta anneye olan vicdan borcu, ona bakma gerekliliği daha farklı.

Son olarak diyorum ki, 3 yaşına kadar çocuğa annesi bakmalı, sonra gelişimi için kreşe gitmeli. Okula başlayınca da anne çalışıyorsa gönüllü olan büyükler okul çıkışı yardımcı olsun. Hayatta herşey bir arada olmuyor malesef. Hem çocuk anne şevkatiyle büyüsün hem para olsun hem kredi ödeyelim...bu imkanları bir arada bulamıyoruz diye büyüklere yüklenmeyelim. Annesi kv si destek olanlar şanslı. Destek olmuyorsa da suçlu değil. Kimisi torunum beni hayata bağlıyor, kendimi ona adamaktan zevk alıyorum der. Kimisi de bu yaşıma kadar çocuklarımı büyüttüm sıkıntı çektim artık benim gezme zamanım, sadece severim ama sorumluluğunu alamam der.

Geçen bir tanıdık anlatıyor. 55 yaşına kadar çalışıp tek başıma 3 erkek çocuk büyüttüm tam nefes alıcam emekli oldum derken gelin toruna baktırmak istiyor. Gençliğimi anlamadan ömrüm geçti. Bakamam toruna psikolojim kaldırmaz diyor kadın. Bakıcı tutsunlar, kontrole gideyim arada diyor. Haksız mı??
Torun işi 2-3 sene bakmakla da bitmiyor çünkü. Çocuk evde yalnız kalabilecek yaşa gelene kadar o sorumluluğu almak gerekiyor. Okul yarım gün olur, çıkışta kim alacak çocuğu. Abimin çocuğuna kv si sabahtan akşam 10 a kadar bakıyor. Tükendi kadın. Çocuk büyüyüp kreşe başlasın diye gün sayıyor resmen.