- 12 Temmuz 2006
- 58.368
- 222.912
- 1.223
- 53
- Konu Sahibi rumeysasrcn26
- #41
Acısı olanlar yemek yenmez diyerek niye tepki gösteriyorlar biliyor musunuz?Biz göçmeniz ve birbirimize çok bağlıyız. Cenaze oldu mu herkes dört elle bir şeylere koşturur. Çok özenli yemek servisleri yapılır ve bu süreçte cenaze sahibi hiç rahatsız edilmez. Ben bu cenaze evinde yemek yenmez muhabbetine şaşırıyorum biraz o yüzden. Cenaze günü özellikle çok koşturmalı geçiyor. Herkes yoruluyor. Şöyle bir saat uğramaya gelen ayıp olmasın diye yer helvadan alayım der genelde. Yanlarında pide paket yaptırmalar falan burada okudum şok oldum.
Farklı senelerde kardeşimi, babamı, annemi kaybettim, dedelerimi, dayımı, babaanne ve anneannemi de.
Evet yaşlıların ölümünde belki biraz daha dirayetli oluyorsunuz ama annemle babam evladını, ben kardeşimi kaybetmiştim, Allah kimseye yaşatmasın evlat acısını

Çocuktum lakin her şeyin farkındaydım, annem bir köşede sakinleştiricilerle dururken omzunu dürtüp çayın şekerin yerini sormaları sinirinizi bozuyor, o bir anne ve yavrusunu kaybetmiş hadi diyelim öldünüz açlıktan yemeğinizi yediniz üzerine bir de çay keyfi, bir de bunu göze soka soka, acılı bir annenin omzunu dürte dürte yapmazsınız, babam vefat ettiğinde yetişkindim aniden öldü, şoka girdim bastığım yeri bile bilmiyordum fakat bir tabak daha versene deyip tabağını bana uzatanların gayet farkındaydım.
Annem vefat etti, yine herkes yemek derdindeydi, ki uzaktan gelen bir tek bendim diğerleri aynı sokakta aynı ilçede oturan kardeşleri komşularıydı.
İnsan 2 adım ötedeki evi için de kolunun altına pide ayran tatlı sıkıştırıp gider mi veya 2 adım ötedeki evinde demleyip içmek varken hadi kız ağzımız dilimiz kurudu bir çay demleyiver deyip cenaze sahibinden hizmet bekler mi?
Hadi sağ olsunlar acı paylaşmak için geliyorlar ayaklarına sağlık, bu gelenektir uzaktan gelene yemek verilir diyelim ona da eyvallah ama insan taziye evine aşevi muamelesi yapıp kendi karnını tıka basa doyurduktan sonra eve de götüreyim akşam torun da gelecek helvayı çok sever ona da helva ver de götüreyim demez.
Bu da benim kendi davranış kültürüm uzak veya yakın mesafe gittiğim hiçbir taziye evinde ne yemek beklerim ne çay ne çorba, ölenin ardından kavurulan irmik helvasıysa kardeşimin vefatından sonra ağzıma bir kaşık bile koyamadığım bir helvadır asla midem almıyor cenaze evinde yapılmışsa, ki normalde de yiyemez oldum ölmüşlerimi hatırlattığı için.
Ben artık cenazem olduğunda sinirlenemiyorum bile, helva mı yemek mi pide mi ayran mı ne varsa her şeyi ortaya koyuyorum bizzat, annem de öyle yaptım alın sülalenize götürün herkes tıka basa doysun dedim, şunu da not düşeyim annemin gömüldüğü gün yemek yerlerken bile ertesi gün duada ne ikram edilecek onu sordular:))
Yemek yoksa duaya da gelmiyorlar annem için gelmediler misal, çünkü ben zaten yapacak durumda değildim çevremdeki akraba denilen canlılar da toz oldu gitti, ben tek başıma evde dua açtım.
O yüzden eşimin de benim de vasiyetimdir öldüğümüzde kimse kimseyi doyurmak için uğraşmasın hatta haber bile vermesinler gömüp dönsünler, arkadan günlerce dua da istemez zaten insan ne götürecekse kendi eliyle götürüyor, çoluk çocuğumuz içinden geliyorsa hayır için ardımızdan fakir fukaraya el uzatsın, bir kedi köpeğin başını okşasın karnını doyursun kafi.