Babam neden yaşına uygun davranmıyor?

letthelightin

Üye
Kayıtlı Üye
1 Kasım 2023
265
344
31
Ekleme: Arkadaşlar üzgünüm ama bazılarınız çifte standart uyguluyor. Kayınpederinizin sizde kalıp huzur kaçırdığını, hakaretlerin küfürlerin havada uçuştuğunu düşünün. Ona göre bana vicdansız hayırsız evlat etiketini yapıştırabilirsiniz. Eşinizin sizi korumasını isteyip istemeyeceğiniz de size kalmış.

Selamlar herkese,
Içim aşırı aşırı sıkılıyor o yüzden buraya yazıp biraz bu yükü atmak istedim. Ben eşimle Afrika'da bir ülkede yaşıyorum, buraya bu sene işimizden dolayı geldik. Bu ana iş dışında bir de ikinci işlerimiz var, onlar online. Annem ve babam 3 gün önce bizi ziyarete geldi. Gelecekler diye çok büyük hazırlıklar yaptık, odaları değiştirdik, hazırladık ettik. 3 hafta kalacaklar. Biliyorum uzun bir süre ve aslında otelde kalmalarını birçok kişi söyleyecek burada. Ben de katılıyorum bu arada. Ama hem dil bilmedikleri için hem de ilk seyahatleri olduğu için biz misafir edelim dedik. Eşim darlanmasın diye ona normal hayatımızdaki alanı da sağlamaya çalışıyorum.

Asıl konuya gelirsek, dün babam tarihi yerleri görüp bir camide namaz kılmak istediği için dışarı çıktık. Bu arada dün bizim haftadaki tek izin günümüzdü ama gönülleri olsun diye ayarladık bir şekilde. Gideceğimiz yerde arabayı park edip yürümek lazım. Bunu da daha önce haber verdik babama. Mantıklı olan bu zaten diyip kabul etti. Ve burası Avrupa değil, o yüzden sokaklar çok temiz değil. Her neyse, gideceğimiz yere varınca önce trafikten şikâyet etti, sonra kirlilikten, sonra kalabalıktan. Tarihi caddeye tam ulaştığımızda da "yok benim tadım kaçtı eve dönelim" dedi. La havle çekip arabaya geri yürüdük. Geri yürürken yeme içme her şeyi teklif ettik, kabul etmedi.

Eve geri geldik. Yemek masasına gelmedi. Anneme de demiş ki beni neden yemek masasına çağırmadilar. Halbuki önceki günler hiç öyle davet beklememişti. Dünden beri evdeki herkesle konuşmayı tamamen kesti. "Ben 60 yaşındayım macera istemiyorum, beni pis yerlere neden götürdünüz, masaya niye gel demediniz" diyor.

Eşim çok ılımlı bir insandır, oturdu güzelce derdini sordu babama. Babam da dedi ki "benim seninle bir sorunum yok." Sorunu benle ve annemleymiş. Öyle dedi. Ne oldu diye soruyoruz. "Kes sesini otur, konuşmak istemiyorum" diyor. Kendi evimde huzursuz olduğuma mı yanayım, eşimin rahatını kaçırdığıma mı, düzenimizin bozulduğuna mı. Ne yapacağımı hiç bilmiyorum kızlar. Iletişime çok kapalı biri. Söylenir bağırır çağırır, sonra da sessizlikte cezalandırma yöntemini kullanır. Aklım durdu artık.
 
Son düzenleme:
Selamlar herkese,
Içim aşırı aşırı sıkılıyor o yüzden buraya yazıp biraz bu yükü atmak istedim. Ben eşimle Afrika'da bir ülkede yaşıyorum, buraya bu sene işimizden dolayı geldik. Bu ana iş dışında bir de ikinci işlerimiz var, onlar online. Annem ve babam 3 gün önce bizi ziyarete geldi. Gelecekler diye çok büyük hazırlıklar yaptık, odaları değiştirdik, hazırladık ettik. 3 hafta kalacaklar. Biliyorum uzun bir süre ve aslında otelde kalmalarını birçok kişi söyleyecek burada. Ben de katılıyorum bu arada. Ama hem dil bilmedikleri için hem de ilk seyahatleri olduğu için biz misafir edelim dedik. Eşim darlanmasın diye ona normal hayatımızdaki alanı da sağlamaya çalışıyorum.

Asıl konuya gelirsek, dün babam tarihi yerleri görüp bir camide namaz kılmak istediği için dışarı çıktık. Bu arada dün bizim haftadaki tek izin günümüzdü ama gönülleri olsun diye ayarladık bir şekilde. Gideceğimiz yerde arabayı park edip yürümek lazım. Bunu da daha önce haber verdik babama. Mantıklı olan bu zaten diyip kabul etti. Ve burası Avrupa değil, o yüzden sokaklar çok temiz değil. Her neyse, gideceğimiz yere varınca önce trafikten şikâyet etti, sonra kirlilikten, sonra kalabalıktan. Tarihi caddeye tam ulaştığımızda da "yok benim tadım kaçtı eve dönelim" dedi. La havle çekip arabaya geri yürüdük. Geri yürürken yeme içme her şeyi teklif ettik, kabul etmedi.

Eve geri geldik. Yemek masasına gelmedi. Anneme de demiş ki beni neden yemek masasına çağırmadilar. Halbuki önceki günler hiç öyle davet beklememişti. Dünden beri evdeki herkesle konuşmayı tamamen kesti. "Ben 60 yaşındayım macera istemiyorum, beni pis yerlere neden götürdünüz, masaya niye gel demediniz" diyor.

Eşim çok ılımlı bir insandır, oturdu güzelce derdini sordu babama. Babam da dedi ki "benim seninle bir sorunum yok." Sorunu benle ve annemleymiş. Öyle dedi. Ne oldu diye soruyoruz. "Kes sesini otur, konuşmak istemiyorum" diyor. Kendi evimde huzursuz olduğuma mı yanayım, eşimin rahatını kaçırdığıma mı, düzenimizin bozulduğuna mı. Ne yapacağımı hiç bilmiyorum kızlar. Iletişime çok kapalı biri. Söylenir bağırır çağırır, sonra da sessizlikte cezalandırma yöntemini kullanır. Aklım durdu artık.
Allah yardımcınız olsun başka bir şey diyemiyorum
 
Babanizi bir nöroloji uzmanına götürün. Yaşlandıkça frontal lob zayıflar ve yavaş yavaş bizi ilkel beyin yönetmeye başlar. Muhakeme gücümüzü kaybederiz. Etik değerler kaybolur yavaş yavaş. Döndüğünde görünmesini tavsiye ederim.
 
Dil bilmezler , iz bilmezler yabanci bir ülke o yüzden otelde kalmayıp sizin evde kaldıkları iyi olmuş, Türkiyede de öyle olur zaten. Otelde kalmak rogru fikir olsa da bizim için ayıp karşılanır,
Acaba camiye giderken de aslında doğru olan ama bizce ayip karşılanan bir olay yaşandı mi, soylediniz mi
 
Aklınızın durmasına gerek yok. Babacım özür dilerim düşünemedik deyip, elini öpün ve barışın. 60 yaşına gelmiş adam değiştiremezsiniz. Yaşayacağı kaç gün kalmış, sizde gelip kalabileceği kaç gün? Yaşlandıkça çocuklaşabiliyorlar, daha alıngan ve hassas olabiliyorlar. Onlar vaktinde size sabrettiği gibi biraz da siz sabredebilirsiniz. Alttan alıp huyuna suyuna gitmeye çalışın. Düzeltebileceğiniz bir şey yok. Size tavsiyem en azından gidesiye kadar yaşanılabilecek tatsızlıkları en aza indirgemek için siz hoşgörün.
 
Selamlar herkese,
Içim aşırı aşırı sıkılıyor o yüzden buraya yazıp biraz bu yükü atmak istedim. Ben eşimle Afrika'da bir ülkede yaşıyorum, buraya bu sene işimizden dolayı geldik. Bu ana iş dışında bir de ikinci işlerimiz var, onlar online. Annem ve babam 3 gün önce bizi ziyarete geldi. Gelecekler diye çok büyük hazırlıklar yaptık, odaları değiştirdik, hazırladık ettik. 3 hafta kalacaklar. Biliyorum uzun bir süre ve aslında otelde kalmalarını birçok kişi söyleyecek burada. Ben de katılıyorum bu arada. Ama hem dil bilmedikleri için hem de ilk seyahatleri olduğu için biz misafir edelim dedik. Eşim darlanmasın diye ona normal hayatımızdaki alanı da sağlamaya çalışıyorum.

Asıl konuya gelirsek, dün babam tarihi yerleri görüp bir camide namaz kılmak istediği için dışarı çıktık. Bu arada dün bizim haftadaki tek izin günümüzdü ama gönülleri olsun diye ayarladık bir şekilde. Gideceğimiz yerde arabayı park edip yürümek lazım. Bunu da daha önce haber verdik babama. Mantıklı olan bu zaten diyip kabul etti. Ve burası Avrupa değil, o yüzden sokaklar çok temiz değil. Her neyse, gideceğimiz yere varınca önce trafikten şikâyet etti, sonra kirlilikten, sonra kalabalıktan. Tarihi caddeye tam ulaştığımızda da "yok benim tadım kaçtı eve dönelim" dedi. La havle çekip arabaya geri yürüdük. Geri yürürken yeme içme her şeyi teklif ettik, kabul etmedi.

Eve geri geldik. Yemek masasına gelmedi. Anneme de demiş ki beni neden yemek masasına çağırmadilar. Halbuki önceki günler hiç öyle davet beklememişti. Dünden beri evdeki herkesle konuşmayı tamamen kesti. "Ben 60 yaşındayım macera istemiyorum, beni pis yerlere neden götürdünüz, masaya niye gel demediniz" diyor.

Eşim çok ılımlı bir insandır, oturdu güzelce derdini sordu babama. Babam da dedi ki "benim seninle bir sorunum yok." Sorunu benle ve annemleymiş. Öyle dedi. Ne oldu diye soruyoruz. "Kes sesini otur, konuşmak istemiyorum" diyor. Kendi evimde huzursuz olduğuma mı yanayım, eşimin rahatını kaçırdığıma mı, düzenimizin bozulduğuna mı. Ne yapacağımı hiç bilmiyorum kızlar. Iletişime çok kapalı biri. Söylenir bağırır çağırır, sonra da sessizlikte cezalandırma yöntemini kullanır. Aklım durdu artık.
Klasik türk eril zihniyet işte şaşıracak bi şey yok. Bu güne dek etrafında ki kadınları kullanmış şimdi de bunun ekmeğini yemeğe devam etmek istiyor.
 
Babanizi bir nöroloji uzmanına götürün. Yaşlandıkça frontal lob zayıflar ve yavaş yavaş bizi ilkel beyin yönetmeye başlar. Muhakeme gücümüzü kaybederiz. Etik değerler kaybolur yavaş yavaş. Döndüğünde görünmesini tavsiye ederim.
Nöroşirürjiye gitmişti tansiyon için. Bağlantısı var mı bilmiyorum. Çok yorucu gerçekten.
 
Aklınızın durmasına gerek yok. Babacım özür dilerim düşünemedik deyip, elini öpün ve barışın. 60 yaşına gelmiş adam değiştiremezsiniz. Yaşayacağı kaç gün kalmış, sizde gelip kalabileceği kaç gün? Yaşlandıkça çocuklaşabiliyorlar, daha alıngan ve hassas olabiliyorlar. Onlar vaktinde size sabrettiği gibi biraz da siz sabredebilirsiniz. Alttan alıp huyuna suyuna gitmeye çalışın. Düzeltebileceğiniz bir şey yok. Size tavsiyem en azından gidesiye kadar yaşanılabilecek tatsızlıkları en aza indirgemek için siz hoşgörün.
Kahve yapıp götürdüm, sorunun ne olduğunu da sordum iki üç kere ama kes sesini dedi.
 
Dil bilmezler , iz bilmezler yabanci bir ülke o yüzden otelde kalmayıp sizin evde kaldıkları iyi olmuş, Türkiyede de öyle olur zaten. Otelde kalmak rogru fikir olsa da bizim için ayıp karşılanır,
Acaba camiye giderken de aslında doğru olan ama bizce ayip karşılanan bir olay yaşandı mi, soylediniz mi
Bizce ayıp bir olay olmadı ama trafik vardı. Bunu bir gece önceden söylemiştik ama yine de sinirlendi. Yani aslında her şey yolda başladı.
 
Normalde de her zaman böyle biriyse maalesef çok kötü üzüldüm sizin için. Ama yeni başlangıçlıysa gerçekten bi rahatsızlığı olabilir bilemedim. Anneniz ve eşiniz için sabredebilirsiniz huzurunuz bozulmasın diye ama böyle kes sesini gibi şeyleri eşinizin yanında söylüyorsa 3 haftadan daha erken bir sürede gitmelerini annenize uygun bir dille anlatın bence, hoş değil çünkü. Ama aileniz tabii ki sizde kalacak yani otelde kalacak hali yok herhalde sizi ziyarete gelip. böyle bir şey söylediyseniz ona da kızmış olabilir ki o zaman o haklı olur
 
Son düzenleme:
Kahve yapıp götürdüm, sorunun ne olduğunu da sordum iki üç kere ama kes sesini dedi.
Hata kendisinde de olsa kabul etmez. Sorun ne diye sormanız pek mantıklı değil. Düşüncesizce davrandığınızı ve de ona yeterli saygıyı, ilgiyi göstermediğinizi düşünüyor. Sizi sessizliği ile kendinden mahrum bırakarak terbiye edebileceğine inanıyor. Evet böyle bir şey yok sizin açınızdan, siz haklısınız. Ama babanız bunu anlayabilir, hatasını kabul edebilir bir noktada değil. O yüzden babacım özür dilerim, düşünemedim deyip elini öpseniz belki yumuşar. Ya da küs küs, tavırlı ve tripli bir 3 hafta geçirebilirsiniz.
 
Selamlar herkese,
Içim aşırı aşırı sıkılıyor o yüzden buraya yazıp biraz bu yükü atmak istedim. Ben eşimle Afrika'da bir ülkede yaşıyorum, buraya bu sene işimizden dolayı geldik. Bu ana iş dışında bir de ikinci işlerimiz var, onlar online. Annem ve babam 3 gün önce bizi ziyarete geldi. Gelecekler diye çok büyük hazırlıklar yaptık, odaları değiştirdik, hazırladık ettik. 3 hafta kalacaklar. Biliyorum uzun bir süre ve aslında otelde kalmalarını birçok kişi söyleyecek burada. Ben de katılıyorum bu arada. Ama hem dil bilmedikleri için hem de ilk seyahatleri olduğu için biz misafir edelim dedik. Eşim darlanmasın diye ona normal hayatımızdaki alanı da sağlamaya çalışıyorum.

Asıl konuya gelirsek, dün babam tarihi yerleri görüp bir camide namaz kılmak istediği için dışarı çıktık. Bu arada dün bizim haftadaki tek izin günümüzdü ama gönülleri olsun diye ayarladık bir şekilde. Gideceğimiz yerde arabayı park edip yürümek lazım. Bunu da daha önce haber verdik babama. Mantıklı olan bu zaten diyip kabul etti. Ve burası Avrupa değil, o yüzden sokaklar çok temiz değil. Her neyse, gideceğimiz yere varınca önce trafikten şikâyet etti, sonra kirlilikten, sonra kalabalıktan. Tarihi caddeye tam ulaştığımızda da "yok benim tadım kaçtı eve dönelim" dedi. La havle çekip arabaya geri yürüdük. Geri yürürken yeme içme her şeyi teklif ettik, kabul etmedi.

Eve geri geldik. Yemek masasına gelmedi. Anneme de demiş ki beni neden yemek masasına çağırmadilar. Halbuki önceki günler hiç öyle davet beklememişti. Dünden beri evdeki herkesle konuşmayı tamamen kesti. "Ben 60 yaşındayım macera istemiyorum, beni pis yerlere neden götürdünüz, masaya niye gel demediniz" diyor.

Eşim çok ılımlı bir insandır, oturdu güzelce derdini sordu babama. Babam da dedi ki "benim seninle bir sorunum yok." Sorunu benle ve annemleymiş. Öyle dedi. Ne oldu diye soruyoruz. "Kes sesini otur, konuşmak istemiyorum" diyor. Kendi evimde huzursuz olduğuma mı yanayım, eşimin rahatını kaçırdığıma mı, düzenimizin bozulduğuna mı. Ne yapacağımı hiç bilmiyorum kızlar. Iletişime çok kapalı biri. Söylenir bağırır çağırır, sonra da sessizlikte cezalandırma yöntemini kullanır. Aklım durdu artık.

Sizdede tuhaflık sezdim açıkçası.

3 hafta kalacaklardı otel daha iyi olurdu, haftada tek izin günümüzü onlara ayırdık.

Yani anne baba 3 hafta geliyorsa tabi sizin evinizde kalacak ve tabiki izin gününüzü onlarla harcayacaksınız.

Ve tabikide rahat ettirecek şekilde evinizi ayarlayacaksınız.

Bunları zaten yapmak zorunuza gidiyorsa gelmelerini kabul etmeseydiniz.

Ömürlük gelmemişler, alt üstü 3 hafta.

Olayı birde babanızdan dinlemek lazım.
Yaptığınız herşeyi yukardaki gibi lütuf olarak gördüyseniz bunalmış olması normal.
 
Sizdede tuhaflık sezdim açıkçası.

3 hafta kalacaklardı otel daha iyi olurdu, haftada tek izin günümüzü onlara ayırdık.

Yani anne baba 3 hafta geliyorsa tabi sizin evinizde kalacak ve tabiki izin gününüzü onlarla harcayacaksınız.

Ve tabikide rahat ettirecek şekilde evinizi ayarlayacaksınız.

Bunları zaten yapmak zorunuza gidiyorsa gelmelerini kabul etmeseydiniz.

Ömürlük gelmemişler, alt üstü 3 hafta.

Olayı birde babanızdan dinlemek lazım.
Yaptığınız herşeyi yukardaki gibi lütuf olarak gördüyseniz bunalmış olması normal.
Sadece bana ait bir ev olsa haklı olabilirsiniz soylediklerinizde ama eşimle de paylaştığım bir ev olduğu için öyle dedim.
 
Biraz farklı açılardan bakıyor olabiliriz ama evet babanız bir miktar şımarıklık yapmış olabilir, tavrı da yanlış kabul ediyorum tek yaşamıyorsunuz eşiniz de o evde ve onun tarafı bu tarz davranışlar da bulunsa rahatsız olursunuz ve huzurunuz kaçabilir hepsini kabul ediyorum ve sizi bu anlamda haklı buluyorum.

Ama birde özellikle benim açımdan düşününce ne kadar vakti var sanki. Ben babamı çok genç yaşta kaybettim keşke şu an gelip 3 hafta bende kalabilseydi de her gün bana trip atsaydı vallahi öpe koklaya gönlünü alırdım. Hayat dediğimiz kavram gerçekten çok kısa zaten halı hazırda kıtalar arası yaşıyorsunuz. Belki bir sene içinde görüp görebileceğiniz tek zaman şu an elinizde olan 3 hafta. O yüzden gönül kırmadan devam etmenizi tavsiye ederim kaybedince vicdan azabı çok yük oluyor insana.

Eşinizle de bu konuyu uygun bir dille konuşabilirsiniz. Babanız zaten başından beri hep böyleymiş anladığım kadarıyla ona babanızın genel durumunu anlatıp, burada geçirdikleri sürenin kısıtlı olduğunu bunun onun için zor olabileceğini ama sizin için biraz dişini sıkmasını rica edebilirsiniz. Aynı şekilde annenizle de babanızı kırmadan bir miktar dizginlemenin yolunu bulmaya çalışabilirsiniz. Zor durum gerçekten bir an önce tatlıya bağlanır umarım
 
Babanızın huyunu en iyi siz bilirsiniz. Kullandığı kelimeler bence çok yanlış ama kısa bir mesafe de gelmemişler ki tepesi atsın çıksın evine gitsin. Buzlarını kıracak bir iki güzel söz söyleyin. İnşallah eski haline döner. Yani tribini çekmek çok zordur ama diğer türlü üç haftayı zehir eder size
 
X