Babam omuzlarımda yük

Merhaba, herkese. Kısaca konuyu özetlemek istiyorum; belki bilenler vardır, evimiz yıkılmıştı. Biz başka bir şehire taşındık ve şimdi ben atanınca kendi memleketimize geri döndük. Annemle burada yeni bir ev tuttuk, her şey iyi, ama problem hala babamda. Annem ve babam ayrılar.

Babam şu an köy evinde kalıyor, ancak orada yalnız ve zaten zayıflayan psikolojisi tamamen bozuldu. Kendine ev tutma taleplerimize hiçbir şekilde onay vermiyor. Sebebini bilemiyoruz, kendisini anlayamıyoruz. Bencil ve sadece kendisini düşünen bir adam sanırım sırf oğlumda yaşıyorum demek için abimgilde yaşamak istiyor. Bizden büyük beklentileri var, iyi bir baba olduğunu sanıyor, ama onun bıraktığı travmaları anlatmakla bitiremeyecğimden girmek bile istemiyorum.

Sadece sağlığı ve kendisi iyi olsun istiyorum. Bunun için bir ev tutmamız gerektiğini söylüyorum, ancak asla kabul etmiyor. Abimde yaşamak istiyor, ancak yengem bu fikri kabul etmiyor. Onu anlıyorum, suçlamıyorum. Ancak babam psikolojik olarak çok sıkıntı yaşayan biri. İlk depremde, karanlıkta tek başına olduğum bir zamanda bile beni almak için gelmedi. Son depremlerde ise ne yaptığımı bile sormadı. Üstelik beni arayıp neden onunla ilgilenmediğimizi sordu. Ne olursa olsun, ona karşı içimdeki merhameti atamıyorum. Çocukluğumuzdan beri yaşadığımız travmalara rağmen babamın iyi olması için uğraşıyorum. Abimlelerle yaşama seçeneğinin mümkün olmadığını üstü kapalı bir şekilde ifade etmeye çalıştım. Ancak bu sefer beni suçlayacak diye korkuyorum. Babam yalnız başına hasarlı bir evde köyde yaşıyor. Onu nazik bir dille ikna edebilmek için ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Omuzlarımda büyük bir yük gibi hissediyorum ve kalbim ağrıyor artık. Yıllarca ailesi için bizi ezdi geçti şimdi ailesi bile ondan usanmış durumda ona ev tutma seçeneğini “bazen ben de gelirim birlikte kalırız vs” dememe rağmen ikna olmuyor durumu var bu arada ev tutabiliriz. Ama deprem olduğu günden beri sırtımıza yük olmaktan başka bir şey yapmadı.

Onu nasıl ev tutmaya ikna edebilirim? Açık açık yengemin istemediğini söylemeli miyim?
oğlu ilebirlikte yaşayamayacağını üstü kapalı değil çok açık şekilde söylemelisin
 
Ev tutmak için zaten teklifte bulunmuşsunuz zaten ayrıca size ağır travma yaşatan kişi babanız bile olsa üzülmeyin. Ben burda sadece yengeniz için üzülüyorum. Eğer yengeniz aklı başında bir kadınsa kp derdiyle uğraşmaz
 
Merhaba, herkese. Kısaca konuyu özetlemek istiyorum; belki bilenler vardır, evimiz yıkılmıştı. Biz başka bir şehire taşındık ve şimdi ben atanınca kendi memleketimize geri döndük. Annemle burada yeni bir ev tuttuk, her şey iyi, ama problem hala babamda. Annem ve babam ayrılar.

Babam şu an köy evinde kalıyor, ancak orada yalnız ve zaten zayıflayan psikolojisi tamamen bozuldu. Kendine ev tutma taleplerimize hiçbir şekilde onay vermiyor. Sebebini bilemiyoruz, kendisini anlayamıyoruz. Bencil ve sadece kendisini düşünen bir adam sanırım sırf oğlumda yaşıyorum demek için abimgilde yaşamak istiyor. Bizden büyük beklentileri var, iyi bir baba olduğunu sanıyor, ama onun bıraktığı travmaları anlatmakla bitiremeyecğimden girmek bile istemiyorum.

Sadece sağlığı ve kendisi iyi olsun istiyorum. Bunun için bir ev tutmamız gerektiğini söylüyorum, ancak asla kabul etmiyor. Abimde yaşamak istiyor, ancak yengem bu fikri kabul etmiyor. Onu anlıyorum, suçlamıyorum. Ancak babam psikolojik olarak çok sıkıntı yaşayan biri. İlk depremde, karanlıkta tek başına olduğum bir zamanda bile beni almak için gelmedi. Son depremlerde ise ne yaptığımı bile sormadı. Üstelik beni arayıp neden onunla ilgilenmediğimizi sordu. Ne olursa olsun, ona karşı içimdeki merhameti atamıyorum. Çocukluğumuzdan beri yaşadığımız travmalara rağmen babamın iyi olması için uğraşıyorum. Abimlelerle yaşama seçeneğinin mümkün olmadığını üstü kapalı bir şekilde ifade etmeye çalıştım. Ancak bu sefer beni suçlayacak diye korkuyorum. Babam yalnız başına hasarlı bir evde köyde yaşıyor. Onu nazik bir dille ikna edebilmek için ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Omuzlarımda büyük bir yük gibi hissediyorum ve kalbim ağrıyor artık. Yıllarca ailesi için bizi ezdi geçti şimdi ailesi bile ondan usanmış durumda ona ev tutma seçeneğini “bazen ben de gelirim birlikte kalırız vs” dememe rağmen ikna olmuyor durumu var bu arada ev tutabiliriz. Ama deprem olduğu günden beri sırtımıza yük olmaktan başka bir şey yapmadı.

Onu nasıl ev tutmaya ikna edebilirim? Açık açık yengemin istemediğini söylemeli miyim?
Koydeki evi saglamlastirin orda yaşasın
 
Ev tutmak için zaten teklifte bulunmuşsunuz zaten ayrıca size ağır travma yaşatan kişi babanız bile olsa üzülmeyin. Ben burda sadece yengeniz için üzülüyorum. Eğer yengeniz aklı başında bir kadınsa kp derdiyle uğraşmaz
Uğraşacağını pek sanmıyorum çünkü herkes farkında babamla öz kızı öz oğlu idare edemiyor yengem hiç edemez istememesi çok haklı ve çok normal bir durum
 
X