Baban aynı eşim gibi , ilk evlendiğimizde o kadar bunaldım ki bu alma,bırakma konusundan
Eşimin ailesinde hiç bir kadın kendi başına bir yere gitmez, illa birileri arabayla bırakır sonra da gider alır. Mesela kendisi yetişemiyorsa görümcemin eşini gönderirdi. Bir kaç ay sabredebildim ancak, bu yaşıma kadar her yere kendim gittim geldim sana ne oluyor böyle dedim. Ortalık manyak, sapık dolu istemiyorum toplu taşımaya binmedi dedi ( o zaman arabamız yoktu henüz) valla 36 yaşıma kadar kimse bana toplu taşımada bir kötülük edemedi dedim biraz gerildik. Bu durumu aşmamız bir yılı geçti, şimdilerde yapmıyor artık on sene oldu ama ne zaman bir yere gitsem telefonum otuz kere çalıyor :)) bu bir yetiştirilme meselesi sanırım, ailesindeki tüm erkekler böyle muhtemelen babanızda öyle bir yapıdandır. Yavaş yavaş alıştırın mesela işten çıkın bir yere gidin dönüşte uber çağıracağım deyin. Ya da en fazla dönüşte ararım duraktan al beni deyin, birden anlatamazsınız. Birde çoğaltın dışarı çıkmaları, usansın sizi getirip götürmekten belki gevşer biraz