o kadar aynı şeyleri yaşıyoruz ki cnm üstelik yaşlarımız da aynı.benim babamda bize etmediği eziyet kalmadı eskiden annemi çok dövermiş.çocukken beni de çok dövdü kemerle soba maşasuyla bile dayak yediğim oldu.şimdi bişey değişti mi dersen hayır.bütün aile çalıştık durumumuz iyi ama baabm sanki herşeyi kendi yapmış gibi beş kurusu bile kafamıza kakıyo utanmasa yemek de vermeyecek.annemde son zmanalarda aynı ona benzemeye başladı.benim de bi abim var arızalı.bizim aileye açmadığı zarar kalmadı 2 defa kaza yaptı arabaları attık.her ay sadece 2 buçuk milyar onun cezalarını ödüyoruz ama ona laf yok.annem de her fırsatta oğlum oğlum...başında pervane..şimdi hiçbiriyle konuşmuyorum.ben üniversite 3 e gidiyrm.ve bu evden kurtulmama saedec 2 ay kaldı bu gidişim son olacak bi daha dönmeyeceğim...SENİN YAŞADIKLARINI ÇOK İYİ ANLAYAN BİRİ OLARAK SAKIN HAYATINI MAHVETME.ANNEN DE OLSA BABAN DA OLSA KENDİ HAYATINI YAŞA...
ben de babamdan nefret ediyorum 2 senedir baba bile demedim yüzüne karşı mecbur olmazsam konuşmuyorum bile 
her sabah gürültü yaptığı için erkenden ağlayarak uyanıyorum biraz sessiz olur musun diyorum takmıyo tekrar tekrar söylüyorum umursamıyo bile en sonunda bağırıyorum sessiz ol diye bu defa adım terbiyesize ş..size çıkıyo bi de bu en basiti daha neler neler var 
